🔍 نکند نفوذی ماییم و خبر نداریم! ✍ محمدرضا بابایی امشب در آخرین سکانس مربوط به سریال #سرزمین_مادری نشان داد که فرزند یک بازاری متعهد، اهل حلال و حرام، دائم الصلاه و دائم الذکر، افرادی که برای انقلاب داشتند زحمت می کشیدند رو لو داد، شاید به دلیل شخصی و یا هر دلیل دیگری، به فکر فرو رفتم که در این انتخابات نکنه این همه لیستی که هر کسی برای خود ارایه می دهد مثل همان کار لو دادن باشد و عدم اتحاد و در نتیجه نفاق رو جاری کند؟ نکند خواص ما در دام پهن شده دشمن بیفتند و با گرفتار شدن در کبر و غرور توان اتخاذ تصمیم درست را نداشته باشند و به تصمیم های خود حتی یک لحظه هم شک نکنند؟ و به دنبال آن عوام را هم با خود به چاه ببرند؟ ۱۲سال است که رای می دهم اما اینگونه فضا برایم متشنج نشده بود، حضور افراد مختلف در عرصه کاندیداتوری و لیست های متفاوت، شاید به زعم برخی ها خوب باشد اما من حس خوبی ندارم. چه شده که برای خدمت رسانی اینچنین می کنیم، آیا مصداق فاستبقوا الخیرات است یا چیز دیگری؟ نیت خوانی نمی کنم ولی حضور گسترده در این سطح برای کرسی مجلس را نمی توانم هضم کنم. قرار نیست همه افراد را شورای نگهبان یا ناظران انتخابات رد صلاحیت کنند، از باب الانسان علی نفسه بصیره (انسان به خودش آگاه تر از بقیه است) همه از خود خبر داریم، گاهی اگر خودمان ترمز نفسمان را نکشیم معلوم نیست کسی ما را از منجلاب نجات دهد. آیا واقعا پندار همه کاندیداها این است که از بقیه برترند؟ آیا واقعا برای خدمت دست به تخریب می زنند؟ روایتی است از پیامبر اکرم(ص) که شخصی محضر ایشان آمد و عرضه داشت من را برای مسولیتی انتخاب و منتصب کنین، پیامبر فرمودند ما به کسی که خود درخواست مسولیت کند مسولیت نمی دهیم. کسی که امروز با تخریب شخص دیگر می خواهد بر کرسی مجلس تکیه زند آیا حال دلش خوب خواهد بود که بتواند با حال خوب و آرامش خاطر برای من و شما قانون خوب تنظیم کند؟ یا بدنبال همان بازی های زمان انتخابات خود خواهد بود؟ با همه این بحث ها فردا پای صندوق رای خواهم رفت و در شهر مقدس قم سه نفر را بعنوان کاندیدای مد نظرم انتخاب خواهم کرد. اما بنظرم عقلای قوم باید برای انتخابات بیش از این ها فکر بکنند و افرادی را خود به صحنه بیاورند نه اینکه فردی وارد رقابت شود تا بعد گرد او جمع آیند، ای بسا در خیلی جاها هم تنهایش بگذارند. فردا به نیابت از شهدای ۱۵خرداد ۱۳۴۲ رای خواهم داد. به نیابت از شهدای نوجوانی که دل مادر و پدرانشان داغ عظیمی برداشت. به نیابت از کسانی که برای این انقلاب از همان ابتدا خون دل خوردند و الان آسایش نصیب ما شده است. به نیابت از مادری که تنها النگوی خود را برای کمک به جبهه ها داد. به نیابت از بچه هایی که در بمباران ها به ناحق شهید شدند. به نیابت از جانبازانی که بخاطر ما بعد از جنگ نفس راحتی نتونستن بکشند. به نیابت از خواهرانی که شوهرانشان را بعد از عقد روانه جبهه کردند و جنازه شهیدشان را تحویل گرفتند. به نیابت از حاج قاسم عزیز که ۴۰ سال بدون خستگی در آب و خشکی و هوا برای عزت و سربلندی این ملت دوید. آری فردا نوبت #ماست. نه فردا بلکه روزهای متمادی بعد از فردا نوبت ماست که علم داری کنیم و این سرزمین و پرچمش را تحویل صاحب اصلی اش مهدی فاطمه بدهیم. فردا رای می دهیم به نیت فرج آقامون قربه الی الله. #انتخابات #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN

🔰 بازتاب منشور روحانیت در قاب تلویزیون ▪️ نیم‌نگاهی به سریال «سرزمین مادری» ✍️ سید محمدحسین دعائی فصل دوم سریال موفق «سرزمین مادری» هم به پایان رسید؛ سریالی پُرمضمون و خوش‌ساخت که نه به‌درستی دیده شد، نه ضریب رسانه‌ای پیدا کرد و نه مورد نقد و بررسی قرار گرفت. 🔸 از توفیقات «سرزمین مادری» در عرصۀ کارگردانی، انتخاب بازیگر، چهره‌پردازی و طراحی صحنه که بگذریم، باید بر این نکته تأکید کرد که این سریال، بدون فروغلتیدن در ورطۀ نمادزدگی، دلالت‌های نمادین فراوانی داشت. یعنی در ضمن برخورداری از یک داستان جذاب و به‌دنبال یک شخصیت‌پردازی قوی، توانست حجم قابل‌توجهی از مطالب را نیز با نمادسازی‌های زیرکانه و ظریفانۀ خود به مخاطب منتقل کند: ▪️ شخصیت اصلی داستان ـ یعنی «رهی» ـ در واقع نماینده شخصیت سیال و ممتد جامعۀ ایرانی در طول تاریخ ـ خصوصا دوران معاصر ـ است: یتیم، مظلوم، مهربان، متشخص، معنویت‌گرا، هوشمند، هنردوست، جسور، پویا، خستگی‌ناپذیر، آرمان‌خواه، عدالت‌طلب، حق‌جو و ظلم‌ستیز. به‌علاوه آن‌که انتخاب نام «رهی» ـ به‌معنای راهرو، آزادشده یا هواخواه ـ برای این شخصیت را هم می‌توان در همین راستا تحلیل کرد. ▪️ حضور «رهی» در میان «بهادری‌ها» ـ به‌عنوان یک خانوادۀ امروزی، با سبک زندگی مدرن ـ ، ارتباط او با «پروانه» و در نهایت دل‌کندنش از این فضا، می‌تواند استعاره‌ای از نسبت جامعۀ سنتی ایران با عالم تجدد باشد. ▪️ همچنان‌که حملۀ نیروهای ساواک ـ بعد از ماجراهای پانزده خرداد ـ به منزل «رهی»، دستگیری او و سقط‌شدن فرزندش نیز پرداختی نمادین از افول موقت نهضت و به ثمر نرسیدن تلاش‌های انقلابیون در آن مقطع زمانی است. 🔸 یکی دیگر از وجوه مثبت سریال «سرزمین مادری»، تبیین هنرمندانۀ بخش‌هایی از تاریخ معاصر ایران است؛ همان امر مهم و در عین حال مهجوری که اساسی‌ترین سلاح جبهۀ فکری و فرهنگی انقلاب در نبرد جاری این روزها، یعنی نبرد روایت‌هاست. برخی از واقعیت‌های تاریخی روایت‌شده در این سریال از این قرارند: ▪️ فراز و فرود مبارزات مردم ایران بر ضد سلطنت پهلوی ▪️ دسته‌بندی‌های سیاسی قبل از انقلاب ▪️ فساد درباریان، خصوصا اشرف ▪️ نفوذ بهائیان در دستگاه حاکم ▪️ جنایات ساواک ▪️ فقر عمومی و شکاف طبقاتی ▪️ ناکامی گروه‌های غیردینی ـ مثل حزب توده و ملی‌گراها ـ در مواجهه با رژیم ▪️ نقش عالمان دینی ـ مثل آیة الله کاشانی، شهید نواب صفوی و امام ـ در پیشبرد مبارزات ✔️ متن کامل در این صفحه #سکولاریسم #سرزمین_مادری #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN