🔳جرعه ای از معارف حسینی🏴 ✍ علی عزیزخانی #جلسه_اول: در روايات به عزاداری و گريه بر اباعبدالله سفارش شده است، گرچه امروزه بعضی ها اشکال می کنند که گريه بر شهيد و کسی که از دنيا رفته چه اثری دارد؟ گاهی در آثار وهّابی ها و نوشته های بعضی از افراد اين اشکال ديده می شود: اين گريه به چه معناست؟ چرا بايد برای کسی که 14 قرن قبل به شهادت رسيده است اشک بريزيم؟ دليل اين اشک و بکاء چيست؟ ▪️جواب: مرحوم آقای بهاری کتابی دارد به نام «الدَّعوَه الحُسينيَّه» ايشان اين کتاب را در ردّ کسانی نوشته است که بر گريه و زيارت امام (عليه السلام) اشکال می کنند. ايشان در آن کتاب اين مطلب را دارد که گريه چهار گونه است. ▪️گریه دو قسم دارد: 1. گريه مثبت. 2. گريه منفی. گريه منفی: از جنگ، از ترس و.. اما گريه مثبت را شايد بتوان به چهار شاخه تقسيم کرد: 1⃣ اشکی که بر اساس عواطف و احساسات، انسان رقّت قلب پيدا می کند و برای چيزی گريه می‌کند، اين طبيعت بشر است. حتی اگر کسی مسلمان هم نباشد و قساوت قلب نداشته باشد، وقتی يک صحنه غم انگيز می بيند يا می شنود، اشک می ريزد. بچه ای که از گرسنگی در بغل مادرش جان می دهد، هر کسی را متأثر می کند، کسی که در بغل باباش شهيد می شود. ▪️علامات شقاوت: چشم، مجرای اشک است که وابسته به قلب و باطن انسان است، نمی تواند، بی تقاوت باشد، مگر کسی که منشأ اين چشمه را خشک کند. در اين رابطه حديث هم داريم، پيامبر فرمود: مِنْ عَلاماتِ الشَّقاءِ؛ چهار چيز نشانه شقاوت و بدبختی است: 1- جُمُودَ العَيْنِ؛ خشکی چشم. 2- وَ قَسْوَهُ القَلْبِ؛ قساوت قلب. 3- شِدَهُ الْحِرْصِ فِي طَلَبِ الدُّنيَا؛ حرص زدن و چسبيدن به دنيا. 4- وَ الإصرَارُ عَلَی الذَّنبِ؛ گناه روی گناه. و الّا هر انسان عاطفی به طور طبيعی در مسايلی که مصيبت گونه باشد، متأثر می شود چه ببيند و چه بشنود. (الکافی، ج 2، ص 290؛ وسائل الشيعه، ج 15، ص 337..) ▪️سیره نبوی الف. پيغمبر خدا پسری به نام ابراهيم داشت، يک سال و شش ماه داشت که مُرد، پيغمبر خيلی متأثر شد، در تشييع جنازه اش گريه می کرد، عايشه اعتراض کرد: يا رسول الله، چرا گريه می کنيد؟ فرمود: «لَيْسَ هَذَا بُکاءً وَ إنَّما هَذِهِ رَحمَهٌ»؛ اين اشک رحم است، اين اشک دل سوختن است، قلبم می سوزد و اشکم جاری می شود من نمی توانم جلوی اين گريه را بگيرم. بعد فرمود: مَنْ لايَرْحَمْ لَا يُرْحَمْ، کسی که رحم نداشته باشد، خدا هم به او رحم نمی کند. (وسائل الشيعه، ج 3، ص 281؛ بحار الانوار، ج 22، ص 151؛ الامالی للطوسی، ص 388) ب. شهادت حمزه سيدالشهداء؛ وقتی حمزه در احد شهيد شد پيغمبر کنار جنازه اش آمد و گريه کرد. آمد مدينه ديد از همه خانه ها صدای گريه می آيد، عزاست اما حمزه گريه کن ندارد. پيغمبر فرمود: «لَکِنَّ حَمْزَهَ لَا بَوَاکِی لَهُ»؛ عمويم حمزه کسی ندارد که برايش گريه کند. زنان مدينه وقتی شنيدند که پيغمبر ناراحت شده، همه مجلس هايشان را تعطيل کردند و آمدند برای حمزه گريه کردند. (من لا يحضره الفقيه، ج 1، ص 183؛ وسائل الشيعه، ج 3، ص 284) ▪️اثر گریه اين گريه يک نوع آرامش می آورد، اين اشک يک سروری می آورد، لذا روايت داريم که امام حسين (عليه السلام) فرمود: انا قتيل العبره قتلت مکروبا و حقيق علي الله ان لا ياتيني مکروب قط الا رده الله او اقبله الی اهله مسرورا، من کشته اشک هستم هيچ کسی با غم و اندوه به زيارت نمی آيد مگر اين که خدا او را با خوشحالی نزد اهل و عيالش برمی گرداند. (بحار الانوار، ج 44، ص 279؛ ثواب الاعمال و عقاب العمال، ص 98؛ کامل الزيارات، ص 109) شب اول محرم1445 #محرم #شب_اول #معارف_حسینی #نویسندگان_حوزوی_البرز @howzavian_alborz

🏴 جرعه ای از معارف حسینی ✍ علی عزیزخانی 2️⃣ گريهٔ فضيلت طلبی (عدم حضور) گاهی گريه، فضيلت طلبی است، يعنی فضيلتی از انسان فوت شده باشد؛ مثل پدر و مادر خوب، استاد خوب، بعد انسان غصه می خورد. چرا ما زمانی هستيم که امام حسين را درک نکرده ايم؛ «اللَّهُمَّ إنَّا نَشکُو إلَيْکَ غَيْبَهَ نَبِيِّنا» در دعای افتتاح: خدايا، ما گريه و شکوه می کنيم که چرا پيغمبر نيست، تا از او استفاده کنيم؟ در دعای ندبه:«مَتی تَرانا وَ نَراک»؛ کی ما تو را می بينيم و تو ما را می بينی؟ وقتی پيغمبر از دنيا رفت، اميرالمؤمنين اشک می ريخت و می فرمود: «يا رَسُولَ الله لَقَدِ انْقَطَعَ بِمَوْتِکَ ما لَمْ يَنْقَطِعْ بِمَوْتِ غَيْرِک» نهج البلاغه / حکمت 235 يا رسول الله، گريه می کنم شما که رحلت کرديد، وحی تمام شد، چيزی با مرگ شما از بين رفت که ديگر نمی آيد و آن هم وحی است. گاهی انسان گريه می کند که چرا ما کربلا نبوديم چرا ما روز عاشورا نبوديم که صدای «هَل مِنْ ناصر» او را بشنويم و امام را ياری کنيم. پس این گريه، گريه عدم حضور است، چرا امام حسين (عليه السلام) نيست؟ چرا امام زمان در بين ما نيست؟ 3⃣ گريهٔ معرفت (معصيت زدايی) اشک معرفت و اشک صفاتی است، گريه می کنم چرا امام حسين اين قدر خوب بود و من اين قدر بد هستم؟! چرا امام حسين اين قدر صبور بود و من اين قدر کم صبر هستم؟! چرا امام حسين مظهر نماز و ايثار بود و من در نماز اين قدر سست و کاهل هستم؟! يعنی چرا من بدم؟ چرا من گناه می کنم؟ چرا نور امام حسين در دل من نيست؟ چرا نور خدا در دل من نيست؟ اين که گفته اند اشک بر اباعبدالله گناه را می برد. ▪️تمثيلی برای تبديل سيئات به حسنات شما کود را پای گل می ريزيد، بویش بد و متعفن است چرا اين کود را اين جا آورديد؟ اگر صبر کنيد، کود به بوی خوش تبدیل می کند و يک ماه تا سه ماه ديگر وقتی توی باغ می رويد، می گوييد عجب بوی گلی! ديگر بوی کود نيست. اين جاست که می گويند: إنَّ الحَسَناتِ يُذْهِبْنَ السَّيِّئات، هود / 114 اين که قرآن می فرمايد: حسنات، سيئات را از بين مي برد و يا «يُبَدِّلُ اللهُ سَيِّئاتِهِمْ حَسَناتٍ» فرقان /70 خدا بدی را به خوبی تبديل می کند، معنايش اين نيست که شما دروغ بگوييد، به جای آن راست می نويسند، خير چنين نيست. مثل اين است شما کود را بياوريد بو بکشيد، بعد بگوييد بوی عطر می دهد؛ يعنی کود می رود جزو گل و بوی گل می گيرد. دروغگو وقتی در زندگی اش دروغ و معصيت است آيا اشک بر امام حسين اين ها را می زدايد؟ اشکی که تبديل و تغيير می دهد، اشکی که تحول ايجاد می کند، اين اشک گناه زداست. 4️⃣ گريهٔ بر مظلوم خداوند در قرآن کريم می فرمايد: «لا يُحِبُّ اللهُ الْجَهْرَ بِالسُّوءِ مِنَ الْقَولِ إلّا مَنْ ظُلِمَ». (نساء /148) خدا دوست ندارد داد و فرياد بزنيم اما می گويد در يک جا فرياد زدن اشکالی ندارد و آن جايی است که به کسی ظلم شده است. چگونه می شود انسان مظلومی را ببيند ساکت بنشيند، گاهی بايد مظلوم را با اشک ياری کرد. حضرت زهرا مظلوم را با چه ياري کرد؟ 75 روز يا 95 روز بعد از رحلت رسول الله (صل الله عليه و اله) آمد بقيع گريه کرد، اُحد رفت گريه کرد. اين گريه به خاطر فقدان پيامبر و ظلم هايی که به اميرمؤمنان (عليه السلام) شده بود. راوی می گويد: خدمت امام صادق (عليه السلام) رفتم، آن حضرت نماز می خواند و در سجده نماز برای زوّار قبر امام حسين دعا می کند: خدايا اگر در اين مسير پول خرج کرده اند به جای آن به آنها پول بده، اگر اذيت شده اند به جای آن آرامش بده، خدايا به کسانی که به زيارت قبر حسين رفته اند به آنها هر چه می خواهند بده، حاجاتشان را برآورده کن. معاويه ابن وهب می گويد: وقتی دعای امام تمام شد به حضرت گفتم: آقا برای چه کسانی دعا می کنيد؟ فرمود: برای کسانی که قبر حسين (عليه السلام) را زيارت می کنند. گفتم: آقا برايشان خيلی ثواب گفتيد. حضرت فرمودند: کسانی که در آسمان برای زائران قبر امام حسين دعا می کنند بيشتر از زمينی ها هستند، فرشته ها دعا می کنند. بعد فرمود: دلت نمی خواهد با ملائکه مصافحه کنی؟ گفتم: بله آقا. فرمود: برو زيارت جدّم حسين. ✅ امام رضا عليه السلام فرمود: «مَنْ زارَ قَبْرَ أبي عَبدِالله عليه السلام بِشَطِّ الفُراتِ کَمَنْ زارَ اللهَ فَوْقَ عَرْشِهِ»[وسائل الشیعه / ج14،ص411 ]؛ کسي که اباعبدالله را زيارت کند مثل کسي است که خدا را زيارت کرده. 🖇 شب دوم محرم ۱۴۴۵ #محرم #شب_دوم #معارف_حسینی #نویسندگان_حوزوی_البرز @howzavian_alborz