📮مخاطرات وفاق ✍️ محسن ردادی ✔️ با تایید مجلس شورای اسلامی تمام وزرای پیشنهادی دولت چهاردهم وزیر شدند و این موضوع در چند دهه اخیر بی‌سابقه بود. 🔴 رئیس‌جمهور و رئیس مجلس این رخداد را گام دوم وفاق نامیدند و فعالان سیاسی به همکاری میان دولت و مجلس، به‌رغم تفاوت‌های سیاسی، امیدوار شدند. ⚠️ اگر به صورت تحریف‌شده و منفعت‌طلبانه به دنبال وفاق باشیم، دچار برخی خطاها و مشکلات و انحراف‌ها خواهیم شد. به برخی از این مخاطرات اشاره می‌کنم: 🔖 برای مطالعه متن کامل کلیک کنید... #وفاق_ملی #نویسندگان_حوزوی_البرز @howzavian_alborz

📮پشت‌صحنۀ طرح وفاق ملّی ✍ مهدی جمشیدی ۱. روشن است که آقای پزشکیان با ذهنیّتِ تهی از خلاقیّت و طرح و تدبیر به میدان انتخابات وارد شد و گفتارهای انتخاباتی‌اش، عامه‌پسند و غیرعالمانه بودند؛ همچنان‌که اکنون نیز ایشان داشتۀ نظری و مفهومی ندارد و سخن نو و مبدعانه برای ایشان، در حد امر ممتنع است. چندی که گذشت، اصحاب اصلاحات به صحنه آمدند و کوشیدند از گوشه‌‌وکنار سخنان ایشان، یک معنا را برجسته سازند و متناسب با آن، مفهوم و اصطلاحی را از علوم انسانی برگیرند و آن را بر جایگاه نظریۀ دولت او بنشانند تا قدری از ابهام و خلاء و سرگردانی بکاهند. این اصطلاح، دولت وفاق ملّی بود. در واقع، این اصطلاح در متن مواجهات و کنشگری‌ها متوّلد شد و پیشینی و طراحی‌شده نبود و این خود نشان می‌دهد که تدبیر و تقدیر، به تصادف و اتّفاق وانهاده شده است. ۲. این نظر در نسبت با مفهومی شکل گرفته که پیش از این صورت‌بندی شده بود: یکسان‌سازی و خالص‌سازی و حاکمیّت یکدست. ادعای نیروهای سکولار این بود که نظام به سوی حذف و طرد و انکار رفته و دیگری‌های را از صحنۀ بازیِ سیاسی رانده و روند انتخابات نیز از رقابت، فاصله گرفته است. آنها با تکرار پُربسامد این تفسیر، توانستند ذهنیّت‌ها را وادار به تسلیم در برابر خویش کنند و حس انفعال به وجود بیاورند. واقعیّت سیاسی، این بود که نیروهای اعتدال و اصلاحات در متن بازیِ سیاسیِ مبتنی بر رقابت جدّی و انتخاب مردم، از قدرت سیاسی دور افتادند و نظر مردم به سوی جریان مقابل آنها معطوف شد، اما این تغییر وزن اجتماعی و چرخش مردم، به پای حاکمیّت نوشته شد و از آن به عنوان خالص‌سازی یاد شد. این یعنی شکست اجتماعی‌شان را به صورتی معنا کردند که در این میان، حاکمیّت دچار شرمندگی و انفعال شود؛ چنان‌که گویا حقی از آنها تضییع شده است. ۳. پشت مفهوم وفاق ملّی، این پیش‌فرض نهفته است که جامعۀ ایران، گرفتار پراکندگی و تضاد درونی شده و میان حاکمیّت و مردم نیز، فاصله و گسست رخ داده و این وضع به بحران رسیده و اینک باید برای علاج آن، دولت وفاق ملّی بنا کرد؛ به این معنی که باید همه را بازی وارد کرد و مطرودان و محذوفان را صاحب نقش نمود. براین‌اساس، چند شکاف اجتماعی در نظر گرفته شد: شکاف قومیّتی، شکاف سیاسی، شکاف مذهبی و شکاف جنسیّتی. در این طرح، این‌گونه تصویرسازی شد که این شکاف‌ها در جامعۀ ایران، بسیار فعّال و خطرناک شده‌اند و نظام در حال سقوط اجتماعی است و اگر زودتر دستی نجنباند، آشوب و عصیان دیگری از راه خواهد رسید. این در حالی بود که شکاف‌های یادشده، غیرفعّال بودند و جامعه، چنین حسی نداشت که این شکاف‌ها، آزاردهنده هستند، اما بازی روایت‌پردازیِ وارونه، کار خویش را کرد و ذهنیّت جامعه، دستخوش تغییر شد. به بیان دیگر، روایت توانست حس محرومیّت را در جامعه ایجاد کند و جامعه، حس واقعی و روزمرّۀ خویش را کنار بگذارد و تسلیم روایت‌های روشنفکرمآبانه و سکولار شود. نیروهای پیشرانِ داستانِ روایت، قادرند چنین تأثیری بر جامعه بگذارند و به این واسطه، بسیج اجتماعی ایجاد کنند. جامعه نیز طوطی‌وار و رعیّت‌مآب، تمکین می‌کند و تفکّر مستقل را به کناری می‌اندازد. سیاست، این‌چنین برده و بندۀ روایت شده و جامعه نیز در این حد، مغلوب و مسحور خواصی شده است که فن روایت را می‌دانند و دست تصرّف به سوی واقعیّت دراز می‌کنند. ۴. اتّفاقی که اکنون در عمل رخ داده است، به‌صحنه‌آوردن نیروهایی است که منتقد حاکمیّت بوده‌اند و مخالفت خویش را نیز از جمله در ماجرای اغتشاشات اخیر، نشان داده‌اند. وفاق ملّی، این‌گونه ترجمه شده است که باید دیگریِ حاکمیّت، میدان‌دار و مدّعی شود و به عرصۀ سیاستِ رسمی، پا بگذارد. در واقع، آنچه که رخ داده است، نه وفاق است و نه ملّی. وفاق نیست، چون نیروهای سیاسیِ زاویه‌دار، از جنس گفتمان انقلاب نیستند که وفاق با آنها معنا داشته باشند، بلکه اینان نیروهای هستند متمایل به لیبرالیسمِ مذهبی که می‌خواهند در برابر نظریۀ نظام انقلابی بایستند و نظام را از انقلاب، تهی سازند. وفاق با اینان، به‌حتم عمل‌گرایانه و بی‌سرانجام است و نه فکری و هویّتی. مسأله، سفرۀ قدرت سیاسی است که باید اینان نیز بر سر آن بنشینند و از آن لقه برگیرند. و همچنین این وفاق، ملّی نیز نیست؛ چون از واقعیّت‌های جامعه نیز حکایت نمی‌کند و فقط منافع پاره‌ای از نیروهای سیاسیِ دگراندیش و مسأله‌دار را دربرمی‌گیرد. پس غرض، بازیابی یک لایۀ سیاسی در قدرت رسمی است؛ لایه‌ای که دیروز برای تحریک جامعه در برابر نظام، فتنه‌انگیزی کرد و امروز که طمع مقام و منزلت دارد، از وفاق سخن می‌گوید. #وفاق_ملی #نویسندگان_حوزوی_البرز @howzavian_alborz

📮دیدگاه علما؛ وفاق ملی از شعار تا عمل ✍ ابراهیم انجم شعاع 🔹 از برجسته‌ترین شعارهای دولت چهاردهم شعار «وفاق ملی» است. طبیعتاً چنین شعاری دربردارنده الزامات و ضروریات است که دولت چهاردهم باید به آنها پایبند باشد. همین مسأله باعث شده است که بسیاری از حوزویان این روند را متناسب با شعار وفاق ملی ندانند و در این خصوص تذکراتی بدهند که در ادامه از باب نمونه به برخی از این تذکرات، اشاره می‌شود: 🔹حضرت آیت‌الله نوری‌همدانی: وفاق و همدلی بسیار عالیست و ضروریست؛ منتهی باید این وفاق معیار داشته‌باشد و مطابق با اصول انقلاب اسلامی باشد 🔹 آیت‌الله حسینی‌بوشهری: صرف‌نظر از جناح‌بندی‌های سیاسی بر اساس شعار دولت انتظار می‌رود در روند انتخاب مدیران شاهد شایسته گزینی باشیم… 🔖 متن کامل یادداشت را اینجا بخوانید #وفاق_ملی #نویسندگان_حوزوی_البرز @howzavian_alborz

📮برنامه به اضافه یک و کم‌ظرفیتی مدعیان آزادی بیان! ✍ روزنه‌ای به فردا در تاریخ دوشنبه ۱۹ شهریورماه ۱۴۰۳ برنامه #به_اضافه_یک با موضوع چالشی #مصونیت_قانونی_دانشجویان از شبکه سوم سیما پخش شد. این برنامه با استقبال گسترده مخاطبان مواجه شد و علاوه بر همراهی پیامکی، ۹۲ درصد از بینندگان با مصونیت دانشجویان مجرم مخالفت کردند. در این برنامه مواضع جنجالی اخیر آقای پزشکیان که گفته بود دانشجو نمی‌تواند آدم بدی باشد، مورد نقد حضار قرار گرفت! همین مسئله موجب خشم و آشفتگی برخی دولتی‌ها شده و عجیب آنکه سید محمد مهدی طباطبایی، معاون ارتباطات و اطلاع‌رسانی دفتر رئیس جمهور رسما علیه این برنامه موضع گرفته و با تحلیلی که بیشتر با تئوری‌های #توهم_توطئه همخوانی دارد، تلاش کرده این برنامه را به دست‌های پشت پرده ربط بدهد که در پی برهم زدن وفاق ملی هستند! معاون رئیس‌جمهور در صفحه شخصی خود چنین نوشته است: وفاق ملی و همگرایی یک مسیر دوطرفه است. برنامه جهت‌دار امشب شبکه سوم تلویزیون نقطه آغاز مخدوش کردن یک نظام کلی است که آسیب آن متوجه مردم و کشور است. انتظار می‌رود ریشه شیطنت‌های این چنینی که یا از سر غرض و سوء نیت است و یا خوشبینانه آن بدسلیقگی و کج‌فهمی، شناسایی و خشکانده شود. مهم این است که رئیس جمهور پزشکیان در دفاع از حقوق حقه ملت یک گام هم پا پس نخواهد کشید." یاللعجب از این جماعت! تا دیروز که بیرون گود بودند همه را مستحق تندترین انتقادات می‌دانستند و مدام رسانه ملی را با ادعای راه ندادن منتقدان به فضای رسانه تخطئه و تخریب می‌کردند، حالا که بر کرسی قدرت تکیه زده‌اند انتظار دارند کسی جرأت نکند بگوید بالای چشم شان ابروست! خجالت دارد واقعا! #وفاق_ملی #نویسندگان_حوزوی_البرز @howzavian_alborz