📮کتابی که می‌سوزد، ملتی که می‌میرد ✍ میلاد حسن زاده ▫️نظام‌های امپریالیستی برای آنکه بتوانند جوامع مختلف را تحت سلطه خود درآورند در کنار تهاجم نظامی، شروع به نابودی و اضمحلال هویت یک ملت می‌کنند تا بتوانند افرادِ جامعه‌ی مورد هجوم را مطابق خواست خود شکل داده و به بردگی بگیرند. نابودی کتابخانه‌ها و دزدیدن اسناد و مدارک تاریخی یک کشور از جمله این اقدامات است. ➕برای مثال مرحوم نادر ابراهیمی در مقدمه‌ی کتاب بر جاده‌های آبی سرخ نقل می‌کند؛ ایامی که در جست‌وجوی اسناد و مدارکِ زندگیِ "میرمَهنا دوغابی" بود، متوجه شد که انگلیسی‌ها اکثر مدارک مربوط به این شخصیت ملی را از کشور خارج یا نابود کرده‌اند. میرمهنا دوغابی (بندرریگی)، در سال ۱۱۱۴ خورشیدی در زمان پادشاهی کریم خان زند در بندر کوچکی از توابع بندر گناوه در استان بوشهر به نام بندر ریگ به دنیا آمد. میرمهنا از سرداران مبارز دیار خطه جنوبی کشور و حکمرانان جنوب ایران بود که با هلندی‌ها و انگلیسی‌ها در خلیج‌فارس جنگید و مهم‌ترین کار او شکست و بیرون راندن آنان از جزیره خارگ بود و در سال ۱۱۸۲ هجری قمری به شهادت رسید. ➕نمونه‌ای دیگر جنایت بوسنی و هرزگوین است. اسارت و کشتار و آوارگی مسلمانان بوسنی و هرزگوین تنها تراژدی و جنایت آن موقع نبود. حملات و بمباران عمدی و متداوم صرب‌های متعصب مسیحی به کتابخانه‌ها، موزه‌ها و آثار تاریخی بوسنی و هرزگوین صفحهٔ ننگ‌آوری را در تاریخ اروپا باز کرده است. گزارش‌ها و بررسی‌هایی که توسط مورخان و دانشمندان و کارشناسان موزه و کتابخانه‌ها در این منطقه جمع‌آوری شده و قسمتی از آن در "آرت نیوزپی‌پر (روزنامهٔ هنر)" چاپ لندن درج شده حاکی از این است که صرب‌ها تقریباً تمام مدارک خطی و چاپی تاریخ بوسنی را که در موزه‌ها، کتابخانه‌های "سارایوو" و شهرهای دیگر نگهداری می‌شد، عملاً از بین برده‌اند تا به گفته خود در سیاست «پاک‌سازی» خود موفق شوند! از جمله کتابخانه‌ها و موزه‌های ویران شده و انهدامی، کتابخانهه معروف باستانی بوسنی نزدیک یکی از مساجد این شهر و انستیتوی شرق‌شناسی سارایوو است که بزرگ‌ترین مجموعه آثار خطی اسلامی این منطقه در آن‌ها نگهداری می‌شده است. ➕در تاریخ استعمارِ غرب نمونه‌های از این قبیل بسیار است، از صدمات وارده به آثار تاریخی و مذهبی در ایران، عراق، کویت، افغانستان و لبنان گرفته تا جنایت سال گذشته رژیم صهیونیستی که آرشیو ملی غزه و کتابخانه اصلی در نوار غزه را که حاوی هزاران سند تاریخی و کتاب های قدیمی؛ با قدمت بیش از ۱۵۰ سال بوده است را مورد تهاجم نظامی قرار داده و نابود کرده است. ➕با نابودی کتاب‌های یک کشور که سند مکتوب هویت، فرهنگ، عقاید و باورهای یک ملت است، شرایط هویت‌زدایی به منظور استعمار فرهنگی فراهم می‌شود. در کشور ما با وجود نابودی برخی کتابخانه‌ها توسط مغول و ربایش اسناد و کتاب‌های بسیار در دوران قاجار و پهلوی باز هم به لحاظ تاریخی و وجود کتاب‌های ملّی و اسلامی غنی هستیم. اما با این منابع سرشار وضعیت کتابخوانی در کشور ما اوضاع خوبی ندارد. در اینجا هم نقش کشورهای استعماری پررنگ است که با گسترش شبکه‌های مختلف مجازی و تولید فیلم و سریال‌های مختلف به قدری مصرف رسانه‌ای افراد را بالا می‌برند که دیگر نه زمان و نه حوصله‌ای برای مطالعه باقی می‌گذارند (با تأمل در مورد کسانی که مصرف رسانه‌ای بالایی دارند می‌توان به وضوح این امر پی‌بُرد). ➕از مطالب ذکر شده می‌توان نتیجه گرفت که نه تنها ایران، بلکه جهان اسلام، سال‌هاست در معرض تهاجم همه‌جانبه‌ای در حوزه کتاب و کتاب‌خوانی قرار دارد. این وضعیت ضرورت جهاد در این عرصه را بیش از پیش آشکار می‌سازد. مقام معظم رهبری در این باره می‌فرمایند: «امروز کتاب‌خوانی و علم‌آموزی نه تنها یک وظیفه‌ی ملّی، که یک واجب دینی است.» تأکید بر «واجب دینی» بودن کتاب‌خوانی، اهمیت بسزای این موضوع را نشان می‌دهد. ➕حرکت در مسیر احیای این واجب دینی به دلیل تهاجم دشمن، نوعی جهاد محسوب می‌شود. مقام معظم رهبری در مورد معنای جهاد بیان می‌دارند که: «هرتلاش خوب و بجایی، جهاد نیست. جهاد یعنی تلاش برای هدف‌گیری دشمن، و در هر زمان باید عرصه جهاد را به درستی تشخیص داد و مهم این است که تشخیص بدهیم در چه عرصه‌ای باید جهاد کنیم و این خیلی مهم است.» ➕در تاریخ انقلاب اسلامی، روحانیت و بسیج همواره پیش‌قراول جهاد بوده‌اند. در این مسیر، کتاب‌خوانی و انس با کتاب کمترین انتظاری است که از یک جهادگر، به ویژه طلبه یا بسیجی می‌رود. همان‌گونه که میدان جنگ، عرصه‌ی آزمون برای رزمندگان است، کتابخانه نیز میدان آزمون برای طلاب و بسیجیان است. کسی که از میدان جنگ بگریزد، رزمنده نیست و کسی که از کتابخانه بگریزد، نمی‌تواند ادعای طلبه‌گی یا بسیجی بودن داشته باشد. #کتاب #استعمار #کتاب_خوانی #نویسندگان_حوزوی_البرز @howzavian_alborz