🔷عیار ملّت و تجربه‌های سفید و سیاه ✍بهروز‌ شامی‌زاده 🔸شناخت عیار ملّت ایران و اینکه براساس این عیار، ملت تا به حال چه کاره بوده و بعد از این می‌خواهد چه کار کند، مسئله‌ای است که بیشتر تحلیل‌های سیاسی امروز براساس آن ارائه می‌شود و بیشتر اشخاص و جریان‌ها به نوعی خود را زبان گویای ملت ایران می‌دانند؛ اما آیا واقعا شناخت #عیار_ملت این‌چنین سهل و در دسترس همگان است؟ اگر این‌گونه است پس چرا بسیاری پیروزی انقلاب در سال 57 را پیش‌بینی نمی‌کرد! چرا بسیاری مقاومت و پیروزی مردم در دوران ترورهای کور و تجزیه طلبی‌های دهه شصت را انتظار نداشت! چرا علیرغم تجربه پیروزی مردم در انقلاب و دو سال جنگ داخلی، باز قدرت مقاومت مردم در جنگ بین المللی هشت ساله را بسیاری از کسانی که فکر میکردند عیار مردم دستشان است، باور نداشتند! چرا خیلی‌ها حتی نمی‌توانستند انقلاب را یک روز بدون امام تصور کنند؟ و چراهای بسیاری که بهتر است آنها را به یاد بیاوریم و یادآور دیگران شویم تا زمینه‌ای شود برای برخی اعتراف‌ها. 🔹آیا خوب نیست که با صراحت تمام، اعتراف کنیم که قیام مردم در خاموش کردن فتنه‌ی 23 تیر سال 78 را پیش‌بینی نمی‌کردیم؟! آیا خوب نیست که برخی اعتراف کنند که هشت ماه فتنه انتخابات 88 ، دلهای آنها را لرزاند و گمان بد به خدا و مردم بردند و با اینکه قطره‌ای در دیای قیام 9دی بودند اما باز مبهوت و حیران؟! آیا خوب نیست که به زبان بیاوریم که می‌ترسیدیم تحریم‌های سنگین اقتصادی، مردم را از پا درآورد؟! از این قبیل اعترافات زیاد است اما آنچه دست‌به‌نقد و از همه روشن‌تر است، تشییع جنازه سردار دلهاست؛ آیا بهتر نیست اعتراف کنیم که خلق این یوم الله، برای همه ما _و نه فقط برای دشمنان_ غیرمنتظره بود. با اینکه همه معجزه‌های پیش از این مانند همین یوم الله را خداوند با دستان ما آفریده بود. 🔸اینجاست که باید به سخت و پیچیده بودن مسئله‌ی #شناخت_ملت_ایران اذعان کرد؛ چرا که ریشه‌های #عظمت_ملّت ایران در پی آفرینش عظمت‌های میدانی و کسب دستاوردهای بزرگ، در رشد روزافزون و تصاعدی بلکه معجزه‌گون، به شکلی سقف فلک را شکافته و می‌شکافد که یارای همراهی دیده‌های جزئی‌نگر، باورهای متّکی به محاسبات زمینی و قدم‌های لرزان و لغزان را از خود سلب می‌کند. و اگر چنین نیست پس چرا دشمنان ملت با همه توانانی که بکار می‌گیرند از ارزیابی ملت درمانده و عاجزند؟! 🔹خب اگر وضعیت ما این گونه بوده و هست، پس چگونه به راحتی نسبت به تحلیل‌های خود و دیگران از وضعیت ملت ایران؛ وضعیت قدرت، ایمان، آگاهی، صبر و خلاصه همه اموری که به هویت جمعی ما مربوط است، سرخم فرود می‌آوریم حال آنکه همین تحلیل‌ها اگر تبدیل به باور شود، #تصمیم‌های_بزرگ ملّی را دستخوش آسیب‌های جدی می‌کند. آیا نباید از تجربه‌ی سفید و سیاه گذشته در شناخت عیار ملت عبرت بگیریم؛ #تجربه‌ی_سفید وعده‌های پیروزی امامین انقلاب براساس شناخت الهی از توانائی‌های ملت و نقاط ضعف دشمن و در مقابل #تجربه‌ی‌_سیاهِ ارعاب و مأیوس‌سازی مدعیان مردم شناس براساس ضعف‌های درونی خود و تکیه به هیمنه پوشالی دشمن و نگاه تحقیرآمیز و البته کور و احمقانه دشمن به ملت ایران. 🔸آری اغتشاشات پاییز 1401 نیز نشان داد که دشمن و هر کسی که هراسی از دشمن در دل دارد، حق ندارد برای ما از ناتوانائی‌های ملی سخن بگوید و تنها کسی که در مقابله با دشمن در قله شجاعت قرار گرفته و همواره با زیرکی تمام، سیاه‌نمایی‌های دشمنان و دنباله‌روهای داخلیشان را خنثی کرده است، می‌تواند و باید #زبان_گویای_ملت باشد. آری تنها رهبری معظم است که آیینه تمام نمای هویت ملی ما در هر زمان است و تنها او می‌تواند با نگاه الهی و کلان خود، وضعیت گذشته و امروز ما را به هم گرده زده و توشه‌ی راه آینده قرار دهد. اوست که ایمان به مردم را به ایمان به خدا پیوند زده؛ «‌يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَيُؤْمِنُ لِلْمُؤْمِنِينَ» و در نتیجه نصرت الهی را در ایمان به نصرت ملت ایران «هُوَ الَّذِي أَيَّدَكَ بِنَصْرِهِ وَبِالْمُؤْمِنِينَ» دنبال می‌کند. و ما هم تا چنین ایمانی را مزه نکنیم نباید امیدوار چنان نصرتی باشیم. #ایمان_به_مردم #نویسندگان_حوزوی_آذربایجان_شرقی @howzavian_eastazarbaijan