🔷آفتی به نام یک‌جانبه نگری 🔻خلقت متفاوت انسان‌ها و طرز فکرهای مختلف، زیبایی خلقت و عاملی برای رشد در تقابل افکار مختلف است. 🔻اندک تاملی در بایکُد طرز فکرهای بعضا مخالف، نشان از ترس مواجهه‌ی سازنده با آن و شکستی ایدئولوژیک است. 🔻اصطکاک افکار و تضارب آرا، نه همیشه، ولی غالباً سازنده بوده و با ملاطفت و محوریت حق‌پذیری، سیر روبه‌جلوی تفکری را در چارچوب تفکر سازنده پیش خواهد برد. 🔻کسی که خود را حق مطلق دانسته و افکار مخالف یا موازی خود را طاغوت و غلط می‌داند، قطعاً مسیر حق‌محوری را گم کرده و به پرتگاه طاغوتیت رهنمون می‌شود. 🔻مناظرات اهل‌بیت علیهم‌السلام به ما می‌آموزد که حق‌پذیر و لطیف باشید تا برای خود و دین حق مفید واقع شوید. ائمه‌ای که در اوج تواضع، حتی با دنی‌ترین افراد نیز به گفتگو می‌پرداختند. 🔻دین مبین اسلام، کم ضربه نخورده از فرار از گفتگو. بایکد تا کی؟ فرار تا کی؟ 🔻فضای مجازی به ما آموخت که اگر خودمان فضای تضارب افکار را به وجود نیاوریم، در امتداد از دست دادن بدنه‌ی مخالف، خود آنها دست‌به‌کار ترویج افکار خود خواهند شد. 🔻یک دست بودن خوب است؛ البته اگر موجب طرد بدنه‌ی مخالف فکری نشود. طرد بیش از نیمی از جامعه به بهانه‌ی یک دست بودن، به نظر نه تنها صحیح نیست؛ بلکه دو قطبی‌های ناشی از آن به قدری خطرناک است که فروپاشی اجتماعی را نوید می‌دهد. ✍️محمد موسوی #دوقطبی‌سازی #حق_محوری @howzavian_hamedan