eitaa logo
نویسندگان حوزوی آذربایجان غربی
157 دنبال‌کننده
71 عکس
5 ویدیو
1 فایل
✍️یک نویسنده، بی تردید نخبه است✍️ 🌤نوشتن، اکسیژن است و نویسندگی، نان شب. 🍃اینجا فضایی برای نشر دیدگاه نخبگان حوزوی استان آذربایجان غربی است. #حوزویانِ_کنشگرِ_رسانه_ای ✒✒✒ارسال یادداشت‌ها و نظرات 👇 @Mohammad_reza_babaie #جهاد_روایت
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از خبرگزاری حوزه
🔔 مهلت ارسال آثار به رویداد رسانه‌ای «یادگار ماندگار حاج شیخ» تا ۱۰ اسفندماه ۱۴۰۳ 🔹 این رویداد فرصتی ارزشمند برای فعالان رسانه‌ای، مستندسازان و پژوهشگران است تا با تولید و ارائه آثار خلاقانه، نقش تاریخی و تمدنی حوزه علمیه قم و همچنین نقش آن در تحولات فکری و فرهنگی جامعه را بازتاب دهند. 🏆 جوایز برگزیدگان: ✔️ نفر اول هر بخش: ۵ میلیون تومان ✔️ نفر دوم هر بخش: ۴ میلیون تومان ✔️ نفر سوم هر بخش: ۳ میلیون تومان 📌 مهلت نهایی ارسال آثار: ۱۰ اسفند 📩 آثار خود را از طریق لینک زیر ارسال فرمایید:👇 http://bsrqom.ir ◻️ تماس با دبیر رویداد: @AliSHabani598 🔻آثار زمانی پذیرفته می‌شوند. بنابراین، آثار تولیدی در سال‌های گذشته نیز می‌توانند در این رویداد شرکت کنند. @HawzahNews
سید حسن نصرالله؛ فریاد عدالت و شعله‌ای در تاریکی ✍️ مهدی رضاوش در میان طوفان‌های ظلم و شب‌های تاریک استبداد، مردی برخاست که نامش، لرزه بر اندام ستمگران می‌افکند و امید را در دل‌های مستضعفان زنده نگاه می‌داشت. سید حسن نصرالله، نه تنها یک نام، که پرچمی از ایستادگی و شجاعت بود؛ فریادی از حنجره‌ی عدالت، تندری که بر کاخ‌های ظلم فرود می‌آمد. او مردی بود که قلبش به وسعت آسمان و استواری‌اش چون کوه‌های سر به فلک کشیده‌ی لبنان بود. او در مسیر جهاد، پرچم مقاومت را بر دوش کشید و از میدان‌های نبرد تا تریبون‌های حق‌طلبی، ندای آزادی سر داد. هر سخنش، چون شمشیری برنده، سینه‌ی دشمن را می‌شکافت و هر گامش، مسیری تازه در راه مبارزه می‌گشود. در روزگار خیانت و تسلیم، او چراغی شد که راه را نشان می‌داد، قامتش را در برابر توفان‌های تهدید خم نکرد و عهدش را با خون شهیدان گره زد. سید حسن، نه تنها یک رهبر، که اسطوره‌ای از غیرت و فداکاری بود، مردی که در سایه‌ی ایمان و عشق به حقیقت، جاودانه شد. و اکنون، اگرچه جسم او در این خاک نیست، اما یادش در دل‌های عاشقان مقاومت زنده است. هر قطره‌ی خونش، بذری شد که در زمین آزادی جوانه زد. سید حسن نصرالله شهید راه حق، نامش در تاریخ خواهد درخشید و پرچمش در دستان مردمان آزاد، برافراشته خواهد ماند. سلام و درود بر آن که با خون خود، حیات را به آرمان مقاومت بخشید! نویسندگان حوزوی آذربایجان غربی @howzavian_westazarbaijan
فقط یک هشتک نیست! سید موسی موسوی استاد حوزه علمیه قم نوشت: «من بر عهد خود هستم»؛ این جمله نه‌تنها بازگوکننده وفاداری به آرمان‌های شهدای بزرگ مقاومت مانند سید حسن نصرالله و شیخ صفی‌الدین است، بلکه تجدید میثاق با خون‌هایی است که برای آزادی، عزت و کرامت انسان‌ها در راه خدا فدا شدند. این شعار، اعلام وفاداری به مسیری است که هیچ‌گاه متوقف نمی‌شود. مسیری که با خون سیدحسن نصرالله و حاج قاسم سلیمانی و تمامی شهدای جبهه مقاومت پرنور شده و همچنان در دل‌ها روشن است. «أنا علی العهد» تعهدی است نسبت به آرمان‌های امامین انقلاب اسلامی و تمامی انسان‌های آزاده‌خواه جهان؛ تعهدی که هرگز شکننده نخواهد بود. نویسندگان حوزوی استان آذربایجان غربی @howzavian_westazarbaijan
کانال کمالات کمال کانالی در راستای ترویج فرهنگ ایثار و شهادت، با محوریت زندگینامه و خاطرات شهید حجه الاسلام کمال قاسمی که بعنوان شهید شاخص جامعه روحانیت در سال ۱۴۰۴ تعیین و معرفی شده است. برای عضویت در کانال اینجا مراجعه کنید.
هزینه سازش با دشمن و یهود از منظر آیات قرآن و روایاتمهدی رضاوش نوشت: سازش با دشمن و یهود از منظر آیات قرآن و روایات اسلامی هزینه‌های سنگینی دارد که شامل عواقب دنیوی و اخروی می‌شود. قرآن کریم و روایات معصومین (ع) بر این نکته تأکید دارند که تسلیم در برابر دشمنان، به‌ویژه یهودیان و کفار، نه‌تنها عزت مسلمانان را خدشه‌دار می‌کند، بلکه موجب از دست دادن استقلال، نفوذ دشمن در ارکان جامعه اسلامی و در نهایت ذلت و خواری خواهد شد. برای خواندن ادامه یادداشت اینجا مراجعه فرمایید. نویسندگان حوزوی استان آذربایجان غربی @hiwzavian_westazarbaijan
مرگ انگاری شهادت، خطای محاسباتی ایادی کفر است؛ مومن هرگز نمی‌میرد. از قبل ندای حیات را شنیده است. او «حَیّ» است. يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَجِيبُوا لِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُمْ لِمَا يُحْيِيكُمْ ۖ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يَحُولُ بَيْنَ الْمَرْءِ وَقَلْبِهِ وَأَنَّهُ إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ‌. وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ. ✍️ محمد مختاری نویسندگان استان آذربایجان غربی @howzavian_westazarbaijan
🔻هنجارشکنی حوزوی! ✍ ابراهیم شریفی ▫️وقتی خبر اردوی جهادی معاونان تهذیب استانی حوزه علمیه را در صدای حوزه خواندم مطلبی به ذهنم خطور کرد که با شما عزیزان در میان میگذارم... 🔹ابتدا درباره دو مفهوم عادت و هنجار عرض میکنم؛ «عادت» یعنی همان عملی كه انسان به آن خو گرفته باشد و این خو گرفتن عمدتا ریشه روانی دارد و به صورت ناخوآگاه رخ می دهد. از سویی دیگر «هنجار» نیز در اصطلاح دانش جامعه شناسی به الگوی رفتاری گفته می‌شود که روابط و کنش های اجتماعی را تنظیم می‌کند، اکثریت جامعه، خود را به آن پایبند می‌دانند و در صورتی که شخصی آن را رعایت نکند (هنجارشکنی)، جامعه او را مجازات می‌کند. هنجار با قانون کنترل می‌شود. در یک کلام، عادت تکرار یک عمل در بُعد فردی و هنجار، تکرار یک عمل و تبدیل آن به یک ارزش در بُعد اجتماعی است. ▫️هنجار شکنی پدیده ای نامطلوب در تمام جوامع شناخته می شود؛ حاکمیت ها برای ثبات هنجار ها و نهادینه کردن آنها از تمام ظرفیت های خود بهره می برند؛ امروز در روزگاری زیست می کنیم که اداری بودن، چارتی بودن و بروکراتیک عمل کردن تبدیل به یک «هنجار» شده است. همه سفرهای کاری باید با حق ماموریت بالاتری باشد و همراه با بهترین اسکان و تغذیه ها؛ برگزاری همایش ها و نشست ها برای مدیران و مسئواین ادارات در تهران و سایر مراکز استان ها غالبا با بالاترین هزینه ها همراه است که بر نهادها تحمیل می شود. در برابر چنین هنجارهایی نیاز به قیام داریم، ضرورت دارد نسبت به آنها خروشید و بر علیه آنها خروج کرد . البته قیام اساسی، حل و فصل معضلات ساختاری می باشد که باید در اولویت شماره یک ما باشد. 🔹حال این دورماندن از هنجارهای بروکراتیک و اداری را می توان با خلاقیت و روح انقلابی و مردمی هم همراه کرد؛ مثل این کار زیبنده ای که معاونان تهذیب استانی حوزه علمیه داشتند و نه تنها صرفا به سود شخصی دنیایی خود ننگریستند؛ بلکه کاری زیبنده برای احیای دنیای بچه هایی کردند که در یک منطقه محروم درس می خوانند... ▫️باشد که در محیط حوزه و حوزویان به وفور شاهد چنین هنجارشکنی هایی باشیم... نویسندگان حوزوی استان آذربایجان غربی @howzavian_westaxarbaijan
تکلیف حق الناس هایی که قابل جبران نیست؟ ✍مهدی رضاوش نوشت: حق‌الناس از مهم‌ترین موضوعات در اسلام است و حتی از حق‌الله نیز حساس‌تر تلقی می‌شود، زیرا خداوند ممکن است از حق خود بگذرد، اما حق مردم نیاز به جبران دارد. در مواردی که حق‌الناس غیرقابل جبران باشد، مانند حق‌الناس ناموسی، مجازات سختی در دنیا و آخرت برای آن تعیین شده است. ادامه یادداشت را از اینجا بخوانید. نویسندگان حوزوی استان آذربایجان غربی @howzavian_westazarbaijan
یادداشتی بر ضرورت بازیابی جبهه انقلاب با نگاهی به آینده👇 ✍️ علیرضا ابوالفتحی؛ دانشجوی دکتری علوم سیاسی دانشگاه باقرالعلوم(ع) نوشت: در فضای آشفته‌ی سیاسی این روزها، گاه از خود می‌پرسم: آیا همچو منی که روزی با شعار «شاخص‌ها» به جای «شخصیت‌ها» پای صندوق‌های رأی رفته و در دور نخست، قالیباف را نه به عنوان یک چهره، بلکه به عنوان مصداق شایسته‌تری از منظر مدیر اجرایی و وفادار به آرمان‌های انقلاب برگزیدیم و در دور دوم، بی‌تردید جلیلی را «اصلح» یافتیم، آیا امروز باید شاهد تکرار همان کشمکش‌های ساده‌انگارانه‌ی انتخابات گذشته از طرف برخی طرفداران منتسب به این دو شخصیت باشیم؟ چرا برخی‌ها که خود را در جبهه انقلاب دانسته و خود را پرچمدار جریان انقلابی می‌دانند، چنان «کت انقلاب» را تنگ میدوزند که گویی تنها بر قامت دو چهره‌ی آشنا یعنی قالیباف و جلیلی میآید و بس؟ 🤌آیا وقت آن نرسیده است که در روند زمان، پیامِ امامین انقلاب را درک کنیم؟ پیامی که پس از چهار دهه، همچنان تکرار می‌شود که: «ارزشها را فدای چهره‌ها نکنید». مگر نه این است که انقلاب حضرت امام(ره) ، نه میراث جناح‌هاست و نه ملک طلق افراد. بلکه انقلاب، زنجیره‌ای از آرمان‌هاست که نسل‌ها را به هم پیوند می‌دهد. اما امروز، گویی برخی ترجیح می‌دهند به جای گشودن پنجره‌ها به روی افق‌های تازه، همان نقشه‌های فرسوده را ورق بزنند. 🤌آیا وقت آن نرسیده است که بجای این اختلاف‌ها؛ نکته‌ی تأمل‌برانگیز افتِ ۴ میلیونی رأی از دوره‌ی شهید رئیسی(کاندیدای منتسب به جبهه انقلاب ) به رای ۱۴ میلیونی جلیلی را به محاق‌ نبرده و به تجزیه و تحلیل عللی آن دست یافت تا دیگر در چند ماه مانده به انتخابات آینده یا بعد از عدم نتیجه گیری مطلوب؛ کاسه چه کنم چه کنم بر سر نگرفت.‌ این آمار، نه‌ تنها زنگ خطری برای جبهه‌ی انقلاب است، بلکه نشان می‌دهد جامعه، خسته از تکرار الگوهای قدیم، به دنبال پاسخ‌های نو و چهره‌های همصدا با دردهای امروز آنهاست ولو اینکه در تشخیص مصداق به اشتباه بیفتند . شاید پیروزی پزشکیان در این میانه، تنها یک هشدار باشد که مردم، حتی در سکوت، زبان گویایی دارند. تاریخ انتخابات‌های گذشته نیز گواهی می‌دهد که چهره‌های جدید، گاه توانسته‌اند جریان‌ها را دگرگون کنند؛ آیا پیروزی احمدی‌نژاد در برابر هاشمی رفسنجانی، جز به برکت ارائه چهره‌ای جدید و نو در آن مقطع بود؟ یا آیا حسن روحانی در دور اول ریاست‌جمهوری، به‌واسطه‌ی شعار اصلاحات و نشان دادن تصویرِ متفاوتش از چهره‌های پیشین و قدیمی جبهه‌ی انقلاب، رأی مردم را جلب نکرد؟ 👌پرسش اصلی اینجاست: چرا جبهه‌ی انقلاب، به جای بازسازی خود با اندیشه‌‌های روزآمد و نیروهای جوانِ کارآمد، همچنان در دامِ همان گفتمان‌های دیروز می‌افتد؟ آیا نباید از خود بپرسد که چرا نسل جدید، دیگر با شعارهای کلیشه‌ای ارتباط برقرار نمی‌کند؟ مگر نه اینکه در رقابت با اصلاح‌طلبان، هر بار با معرفی چهره‌ای جدید، بخشی از افکار عمومی را جذب می‌کنند؟ اگر جبهه‌ی انقلاب همچنان بر تکرار چهره‌های شناخته‌شده قبلی اصرار ورزد، آیا جز تکرار شکست‌های گذشته انتظاری می‌توان داشت؟ 👌نکته‌ی دیگری که نباید نادیده گرفت، لزوم پاسداری از حریمِ مردمسالاری دینی است. شائبه‌ی دخالت نهادهای نظامی یا انتسابِ ولی‌فقیه به حمایت از جناح یا فردی خاص، نه‌ تنها ظلمی بزرگ به جایگاه بلند این عزیزان است، بلکه اعتماد عمومی را به محاق می‌برد. مردمسالاری دینی، زمانی معنا می‌یابد که مردم باور کنند صندوق رأی، تنها مرجع تعیین سرنوشت است، نه پیش‌فرض‌هایی که گاه با تفسیرهای نادرست از مواضع نهادها یا شخصیت های بالادستی تقویت می‌شود. چرا باید با خرج کردن از نام رهبری یا نهادهای منتسب به ایشان برای حمایت یا تقابل با چهره‌ای خاص، آب را به آسیاب شائبه‌های «مدیریت انتخابات» ریخت؟ این نه‌تنها جمهوریت نظام را تضعیف میکند، بلکه قداست نهاد ولایت را نیز هدف می‌گیرد. ✌️به گمان، راه نجات، نه در نفی گذشته، که در «بازآفرینی هوشمندانه»ی آن است. جبهه‌ی انقلاب نیازمند چهره‌هایی است که همپای مردم در کوچه‌های تنگ معیشت قدم بزنند، همزبان با جوانان در فضای مجازی نفس بکشند و هم‌آوا با آرمانهای امام و شهدا، زبانِ امروزِ جامعه را بیابند. انقلاب، اگر زنده است، نه به نامها که به نمادها وابسته است؛ نمادهایی که باید هر روز در آزمایشگاهِ واقعیت جامعه، از نو ساخته شوند. نویسندگان حوزوی آذربایجان غربی @howzavian_westazarbaijan
آیا امام زمان (عج) در غیبت است یا ما توانایی دیدن او را نداریم؟مهدی رضاوش بحث درباره‌ی غیبت امام زمان (عج) از مسائل مهم در اعتقادات شیعه است. برخی این پرسش را مطرح می‌کنند که آیا امام (عج) واقعاً در غیبت است یا اینکه او حضور دارد اما ما توانایی دیدن و شناخت او را نداریم؟ برای پاسخ به این پرسش، باید هم به آیات قرآن و هم به روایات معتبر مراجعه کنیم. --- ۱. مفهوم غیبت در قرآن در قرآن کریم، به‌صورت مستقیم از غیبت امام زمان (عج) نامی برده نشده است، اما مفاهیمی مشابه درباره‌ی حجت الهی و مخفی بودن برخی بندگان خاص خدا در تاریخ ذکر شده است: 1. سوره کهف، آیه ۶۵-۶۶ خداوند در این آیات به داستان حضرت خضر (ع) اشاره دارد که بنده‌ای از بندگان خاص خدا بود، اما مردم او را نمی‌شناختند: «فَوَجَدَا عَبْدًا مِّنْ عِبَادِنَا آتَيْنَاهُ رَحْمَةً مِّنْ عِندِنَا وَعَلَّمْنَاهُ مِن لَّدُنَّا عِلْمًا» (پس بنده‌ای از بندگان ما را یافتند که به او رحمتی از نزد خود داده و دانشی از نزد خود آموخته بودیم.) تحلیل: این آیه نشان می‌دهد که ممکن است ولیّ خداوند در میان مردم حضور داشته باشد، اما همه توانایی شناخت او را نداشته باشند. 2. سوره یوسف، آیه ۹۲ برادران یوسف او را می‌دیدند اما او را نمی‌شناختند. این ماجرا نشان می‌دهد که ممکن است یک انسان خاص در میان مردم باشد اما آن‌ها از شناختش عاجز باشند. --- ۲. غیبت در روایات اسلامی 1. حدیث از امام صادق (ع): «صاحب هذا الأمر یتردد بینهم و یمشی فی أسواقهم و یطأ بسطهم و لا یعرفونه.» (صاحب این امر [امام زمان] در میان مردم رفت‌وآمد می‌کند، در بازارهایشان راه می‌رود و بر فرش‌هایشان پا می‌گذارد، اما او را نمی‌شناسند.) تحلیل: این روایت به‌وضوح بیان می‌کند که امام زمان (عج) در بین مردم حضور دارد، اما مردم توانایی شناخت او را ندارند. 2. حدیث از امام رضا (ع): «یُرَی النَّاسُ وَ لا یُرَوْنَ» (او مردم را می‌بیند، ولی مردم او را نمی‌بینند.) تحلیل: این حدیث نیز تأکید دارد که امام زمان (عج) حضور دارد، اما مردم قادر به شناخت او نیستند. --- پس با بررسی آیات و روایات، می‌توان به این نتیجه رسید که امام زمان (عج) به‌طور کامل از جهان مادی پنهان نشده، بلکه حضور دارد اما مردم توانایی شناخت و تشخیص او را ندارند. بنابراین، امام زمان (عج) غایب به معنای عدم حضور فیزیکی نیست، بلکه او حضور دارد اما ما به دلایلی نمی‌توانیم او را بشناسیم. نویسندگان حوزوی استان آذربایجان غربی @howzavian_westazarbaijan
🔰امنیت عاریه‌ای نیست «قایقی که با بادِ دیگری براند، هرگز از طوفان در امان نیست.» ✍علیرضاابولفتحی؛ دانشجوی دکتری علوم سیاسی دانشگاه باقرالعلوم(ع) در کشاکش روابط بین‌الملل، امنیتِ وام‌گرفته شده از ابرقدرت‌ها همچون چتری سوراخ است که در تندبادِ منافع ملی، ناگهان می‌شکند. اختلافات داغ اوکراین با آمریکا، یا ناامیدی ماکرون از رویکردهای یکجانبه‌گرایانه‌ی ترامپ، گواهی است بر این واقعیت تلخ که وابستگی به قدرت‌های زمینی، نه‌ تنها امنیت نمی‌آفریند، که هزینه‌هایش از مقاومتِ خوداتکا فراتر می‌رود. 👌 «امنیت عاریتی» بر پایه‌ی «سازه‌انگاری واقع‌گرایانه» تعریف می‌شود؛ جایی که دولت‌ها با تکیه بر هژمونی یک ابرقدرت، خود را در پناه «ساختار قدرت» می‌پوشانند. اما تاریخِ جنگ سرد تا امروز نشان داده که این پناهگاهِ موهوم، در آزمونِ بحرانها (مانند تشدید تنشهای ناتو و روسیه) چونان شنزار زیر پای متحدان می‌شکافد. حتی فرانسه، به‌ عنوان نماد «استقلال راهبردی»، در رویارویی با یکجانبه‌گرایی آمریکا، به بازتعریفِ مفهوم «اتحاد» پرداخته است. 🤌بنابراین اگر مقاومت را به درخت تناوری تشبیه کنیم که ریشه در خاکِ حاکمیت ملی دارد، امنیت عاریتی تنها سایه‌بانی است فصلی که با تغییر فصلِ سیاست‌های ابرقدرت‌ها، ناپدید می‌شود. ترامپ با شعار «اول آمریکا» و ماکرون با هشدارِ «مرگ مغزی ناتو»، هر دو از زخم‌های این سایه‌بانِ بی‌ثبات پرده برداشتند. 👈 آیا زمان آن نرسیده است که برخی از سیاست پنداران به این فهم قطعی برسند که ابرقدرتها چونان شمشیر دولبه‌ای هستند که دسته‌اش در اختیار دیگری است؛ هر دم ممکن است لبه‌ی دوم به سوی ما برگردد؟ 👌پس همانگونه که حکیم متأله آیت الله جوادی آملی فرمودند که وقتی به آمریکایی‌ها دست می‌دهید، انگشتانتان را بشمارید! وابستگی امنیتی به واشنگتن یا غرب، در شرایطی که نظم لیبرال جهانی در حال بازتعریفِ پرتنش است، دولت‌ها را به بازیگرانی منفعل تبدیل می‌کند که هزینۀ هر چرخشِ مسیر ابرقدرت را از جیب ملت‌ها میپردازند. ✌️شاید درسِ روابط بینالملل امروز ما این باشد: «امنیت حقیقی نه در اتکا به ابرقدرتهای خاکی، که در تمسک به ابرقدرتی است که مبنای قدرتش بر عدالت و استقلالِ ذاتی استوار است و باید به جای چسبیدن به سایه‌ی شکسته‌ی هژمونها، ریشه‌هایمان را در خاکِ حاکمیت و عزت ملی استوار کنیم؛ چراکه امنیتِ خریداری‌شده، همیشه تاریخِ مصرفی کوتاهتر از مقاومت دارد. نویسندگان حوزوی استان آذربایجان غربی @howzavin_westazarbaijan
🔸بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم🔸 ▪️سلام و عرض ادب 🔷🔸پویش حل مسأله شماره اول 🔸عنوان پویش: «دلیل؛ تجربه» 🔹توضیح مسأله: فیلم جنجالی مذاکرات ترامپ با زلنسکی نشان داد که خضوع و خشوع و تسلیم در برابر اراده سیاستمداران آمریکایی نه تنها هیچ عزتی به همراه ندارد؛ بلکه می‌تواند ما را در مسیر مطامع آنان به دام بزرگ‌ترین بحران‌ها براند. مصیبتی که آمریکا با متحدان غربی‌اش نمی‌توانند جبران و درمانی برای آن داشته باشند. زلنسکی دست دوستی و اتحاد به کسی داد که می‌خواست بدون هزینه جنگ، خاک اوکراین را تصاحب کند. تبیین منطق عملی غرب به ویژه آمریکا در مذاکره با دیگران و عدم تنازل آن به تقابل اشخاص و موقعیت‌های خاص و عبرت گرفتن از آن در سیاست‌های منطقه و کشور امری ضروری به نظر می‌رسد تا منطق پاسخ قطعی رهبر انقلاب در رد مذاکره با آمریکا روشن گردد. 🔸فرمایش رهبری : برخی وانمود می‌کنند که اگر پشت‌میز مذاکره بنشینیم، فلان مشکل حل می‌شود. واقعیتی که باید درست بفهمیم، این است که مذاکره با آمریکا هیچ تأثیری در رفع مشکلات کشور ندارد. تجربه منفی دهه۹۰ و حدود ۲سال مذاکره با آمریکا، دلیلی بر بی‌فایده‌بودن مذاکره با آمریکا است. دولت آن روز ما با آنها نشست، رفت‌وآمد و مذاکره کرد. خندیدند، دست دادند و رفاقت و همه‌کار کردند. معاهده‌ای تشکیل شد که در آن، طرف ایرانی با سخاوت بسیار زیاد امتیازهای زیادی به طرف مقابل داد. آمریکایی‌ها به آن معاهده عمل نکردند. 🔸عملکرد طرف مقابل این شخصی که حالا الان سر کار است، این معاهده را پاره کرد. قبل از او هم دولت قبلی آمریکا که معاهده را پذیرفته بود، به آن عمل نکرد. تحریم‌های آمریکا که قرار بود برداشته شود، برداشته نشد. در مورد سازمان ملل هم یک استخوانی لای زخم گذاشتند که مثل تهدیدی همیشه بالای سر ایران وجود داشته باشد. 🔸چرا نباید مذاکره کرد؟ استفاده از تجربه «2سال مذاکره و امتیازدادن و کوتاه‌آمدن اما به‌نتیجه‌نرسیدن» ضروری است. آمریکا همان معاهده را با وجود نقص‌هایی که داشت نقض کرد و از آن خارج شد. مذاکره با چنین دولتی غیرعاقلانه، غیرهوشمندانه و غیرشرافتمندانه است و با آن نباید مذاکره کرد. 🔸این پویش اختصاص به شناخت و روایت رفتار منطقی و اتقان گفتمانی رهبر انقلاب در مواجهه با رفتار سیاستمداران آمریکا دارد. با وجود مستندات آشکار در بطلان خط مذاکره، برخی هنوز در حجاب انکار بر تکرار اشتباهات فاحش گذشته اصرار دارند. 🟣 محورهای اصلی این پویش: 🟤 خط اول: آیا حرکت ترامپ مقابل زلنسکی استثناء بود یا یک رویه و قاعده از سوی سیاستمداران آمریکایی است؟ 🟤 خط دوم: تبیین منطق رهبری در موضوع مذاکره 🟤 خط سوم: تبیین منطق مذاکره در سیاست آمریکایی 🟣‌ ملاحظه: از اعضای محترم تبیین‌گر تقاضا می‌شود، آثار ارزشمند خود را در بازه 12 الی 15 اسفندماه در قالب یادداشت‌های کوتاه خلاقانه 600 الی 800 کلمه‌ای، ارسال فرمایند. @aliasgari1378