بِاِذن‌ِالله وَ بِاِذنِ مَولاتَنا فاطِمَةَ‌الزَّهراء وقتشه یه پرچم سیاه در خونمون بزنیم...

خدا را شکر که امانمان داد تا باز بوی فاطمیه به مشاممان برسد که دوباره امانمان داد تا رخت سیاه عزای فاطمیه رو بر تن کنیم

امسال علاوه بر پیراهن مشکی و پرچم اعضا خوبه که صفحه های دنیای مجازی رو هم در غم شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها شریک کنیم.

أتیت ملتجئاً بباب بیتک یا اماه  به اذن حسین و حسن در زدم مادر  طرقت بابک طالباً لإذن من الحسن و الحسین 

برای فاطمیه باید گریست باید که جان دادو دوباره جان دیگری قرض گرفت و نیز دوباره جان داد... و دیگر بار و هزاران بار...

برای فاطمیه باید از ازدحام کوچه گذشت از میان نامردمانی رد شد که شانه به شانه خانه‌ای را... نه! کوچه‌ای را... نه! محله‌ای را محاصره کرده‌اند

باید یکی یکی از میانشان گذشت و خود را به خانه‌ای رساند که در حال سوختن است.

برای فاطمیه باید خود را برای یاری، به مردی رساند که او را با دستان بسته، کشان کشان به "مسلخ بیعت" می‌برند.

حاج قاسم؛ در سختی های جنگ خدا را به پهلوی حضرت زهرا قسم می دادیم

اکنون که به خیمه‌ی عزای مادرِ سادات پناه آورده‌ایم، باید به بارگاه مجیب الدعوات و سامع الاصوات گلایه کنیم از دست دادن مادرمان که باطن شب قدر است، و از شکسته شدن پهلویش ، داغِ میخ آهنین بر سینه‌اش، سیلی خوردن رویش، کشته شدن محسنش، سوزانده شدن در خانه‌اش، ضربات غلاف شمشیر بر بازویش، و شکسته شدن حرمتش، فقط و فقط، به جرم دفاع و تنها نگذاشتن امام زمانش!

برای فاطمیه باید خود را برای یاری، به مردی رساند که او را با دستان بسته، کشان کشان به "مسلخ بیعت" می‌برند.

حضرت آیت‌الله بهجت(ره) به توسل به حضرت زهرا(علیهاالسلام) تأکید می‌کردند و می‌فرمودند: «هرکسی که گرفتار است و مشکل دارد، چاره‌اش این است که متوسل شود به زهرای مرضیه»

🎥ماجرای گریه پنهانی حاج قاسم سلیمانی در کنار اروند رود برای توسل به حضرت زهرا(س)

می‌گویند بی‌مادر شدن یعنی تنها شدن؛ یعنی به یکباره تهی شدن؛ مادر که نباشد هیچ چیز سر جای خود نیست؛ بعد مادر حتی ضربان قلب هم یکی در ميان می‌زند... امشب تمام عالم همراه قلب شکسته علی مبهوت یک جای خالیست. جای خالی مادری که تا ابد از جلوی چشمان فرزندانش کنار نرفت. ‌ آجرک الله یا مولا از این مصیبت بزرگ. از این خاطره‌ی چادر و درب، کوچه و سیلی... آجرک الله یا مولا از تنها شدن علی... اما کاش بدانیم فاطمه را باید فهمید؛ باید حس کرد. فاطمه تعریف کردنی نیست. بدانیم فاطمه فدای علی نشد، او فدای امام زمانش شد.

فريادِ «آتش مى زنيم»، و صداى بر زمين انداختن هيزم، و چيدن آنها با خار مغيلان كنار ديوار و درِ خانه و آتش زدن آنها، و دود و شعله هايى كه از زير در و بالاى ديوار خانه ديده مى شد، هر خانم باردارى را نگران مى كرد و به وحشت مى انداخت.

رعب و وحشتى كه مهاجمين سقيفه پشت درِ خانه به راه انداخته بودند، و فريادهاى بلند و بى ادبانه اى كه سر داده بودند و قصد ورود اجبارى به خانه را داشتند، مى توانست به تنهايى باعث سقط محسن شود.