✅سیری در سیره اخلاق زیبای نبوی 2⃣ مهرورزى بـرجـسـتـه تـریـن شـاخـصه سیره اخلاقى پیامبر رحمت ، عطوفت و محبت ایشان است محبت و صـمـیمیت پیامبر(ص ) به قدرى گسترده بود که نزدیک ترین افراد خانواده ، اصحاب و یاران و حتى اسیران دشمن و گناهکاران تحت الشعاع پر مهر و صمیمیت و مهربانى پیامبر قـرار مـى گـرفـتـنـد، قـرآن رمـز مـوفـقـیـت رهـبـرى و پـیـامـبـرى رسـول اعـظـم (ص ) را هـمـیـن صـمـیـمـیـت ، مـهـربـانـى و عـطـوفـت او مـى دانـد. آن حـضـرت پـیوسته جویاى حـال اصـحـاب خـود بـود، اگـر سـه روز یـکـى از آنـان را نـمـى دیـد احـوال او را مـى پرسید، اگر در مسافرت بود در حقش دعا مى کرد، اگر حضور داشت به دیـدارش مـى شـتـافـت و اگـر در بـستر بیمارى قرار داشت به عیادتش مى رفت دیگر جلوه مهربانى پیامبر رفتار صمیمانه ایشان در برابر #کودکان بود که جداگانه بـه آن خـواهـیـم پـرداخت . کودکانى را که براى دعا یا نامگذارى خدمت حضرت مى آوردند، بـرخـى اوقـات طـفـل در دامـن پـیـامـبـر بول مى کرد اطرافیان با لحن عتاب آلود به کودک فـریـاد مـى زدنـد امـا پـیـامـبـر آن هـا را از ایـن کـار مـنـع مـى کـرد و مـى گـفـت بـگـذاریـد طـفـل آزاد بـاشـد. هـنگامى که مراسم دعا یا نام گذارى به پایان مى رسید پیامبر لباس خود را تطهیر مى کرد. نـمـونـه اى دیـگـر از جـلوه هـاى مـهـربـانـى پیامبر، رفتار هدایتگرانه و صمیمانه او با اسـیـران جـنـگـى اسـت . در یـکـى از سـریـه هـا، رئیـس اهل یمامه را اسیر کرده و نزد حضرت آوردند. حضرت هر روز براى او غذا مى فرستاد و او را بـه اسـلام دعـوت مـى کرد. روزى به او فرمود: من تو را در انتخاب کردن یکى از سه چیز مخیر مى کنم : اول آن که تو را بکشم . در جواب گفت اگر چنین کنى بدان که شخصیت بزرگى را به قتل رسانده اى . فرمود: دوم آن که مالى را عوض خود فدیه بدهى و آزاد شـوى . گـفـت قـیـمـت مـن گـران اسـت و قـوم مـن بـایـد مـبـلغ زیـادى را بـراى آزادى مـن تـحـمـل کنند. آنگاه رسول خدا(ص ) فرمود: راه سوم آن است که بر تو منت گذارم و آزادت کـنـم . گفت اگر چنین کنى مرا فردى سپاسگزار خواهى یافت . پیامبر دستور داد او را آزاد کـردنـد. وى پـس از ایـمـان آوردن گـفـت : قـسـم به خدا، هنگامى که تو را دیدم دانستم که پـیـامـبـر هستى و هیچ کس را در جهان بیشتر از تو دشمن نداشتم و اکنون تو محبوب ترین افـراد نـزد مـن هـستى . 3⃣. معاشرت عمومى پـیـامـبـر اکرم (ص ) هر گاه به مجلسى وارد مى شد در نزدیک ترین جاى خالى مى نشست جلسات او با اصحاب بى آلایش و حلقه وار بود به گونه اى که اگر کسى از بیرون وارد مـى شـد پـیامبر را نمى شناخت ، اجازه نمى داد کسى پیش پایش بایستد، هرگز پاى خـود را پـیـش اصـحـاب دراز نـمـى کـرد وقـتـى در حـضـور فـردى مـى نـشـسـت تـا قـبـل از رفـتـن او لبـاس و زیـنـت خـود را از تـن خـارج نـمـى کـرد. بـا غنى و فقیر یکسان مصافحه مى کرد و دست خود را نمى کشید تا طرف دست خود را بکشد. هنگامى که مردم این مـوضـوع را فـهـمیدند وقتى با آن حضرت مصافحه مى کردند، به فورى دست خود را از دسـت آن حضرت مى کشیدند. هر گاه بر مرکبى سوار مى شد دیگرى را هم سوار مى کرد. در جـمـع اصـحـاب و یـاران مـتـنـاسـب با موضوعات مطروحه سخن مى گفت یکى از یاران پـیـامـبـر مى گوید چون با رسول خدا(ص ) مى نشستیم ، اگر از آخرت سخن مى گفتیم او نیز با ما راجع به آن صحبت مى فرمود و اگر راجع به دنیا و یا خوردنى و آشامیدنى ها بـحث مى شد درباره همان موضوع با ما گفتگو مى کرد. به اصحاب خود مى فرمود بدى هـاى یـکـدیـگـر را پـیـش مـن بـازگـویـى نکنید. زیرا من دوست دارم با دلى آرام و خالى از کـدورت نـزد شما بیایم . و هر گاه از مجلسى بر مى خاست مى فرمود: سُبْحانَکَاللهُمِ وِ بـِحَمدِکَ اَشهَدُ اَن لا اِله اِلا انت اَستَغفُرکَ وَ اَتوبُ اِلَیک . ص۲ @hagigatevasel

✅سیری در اخلاق زیبای نبوی 4⃣ آراستگى ظاهرى بـارزتـرین صفت پسندیده پیامبر اعظم (ص )، آراستگى ظاهرى و نظافت او بود. حضرت نـه تـنـهـا بـراى خـانـواده بـلکـه بـراى اصـحـاب و مـردم نـیـز خـود را مـى آراسـت . قبل از بیرون آمدن از منزل به آینه یا آب نگاه مى کرد و موى سر را شانه مى زد. #روزهاى_جـمـعه ناخن و موى شارب را کوتاه مى کرد و یک لباس مخصوص روز جمعه داشت . بیشتر لباس هاى حضرت سفید بود، البته لباس سبز را هم دوست داشت . مى فرمود: زنده هاى خـود را سـفـیـد بـپوشانید و مرده هاى خود را با آن دفن کنید. از از پوشیدن چیزى که رنگ سیاه داشته باشد کراهت داشت مگر عمامه ، کفش و عبا. هـزیـنـه عـطـریـات او بـیـشـتـر از خـوراکـش بـود بـهترین عطر نزد او مشک بود، یک ظرف مخصوص عطر داشت و پس از هر وضو بلافاصله خود را معطر مى ساخت ، هر گاه از محلى عبور مى کرد عابرین از بوى عطرش به وجود و حضور مبارکش پى مى بردند. 5⃣. سخن گفتن پـیـامـبـر گـرامى اسلام (ص ) اکثر اوقات ساکت بود، هیچ گاه سخن دیگرى را قطع نمى کـرد و جـز در مواقع ضرورت سخن نمى گفت . هر گاه اراده سخن مى کرد با حالت تبسم لب هـا را بـه آرامـى بـراى سـخـن گـفـتـن بـاز مـى کـرد. گفتارش فصیح و شیرین بود، مـطـالبـش کـوتـاه و کـلمـاتش به یکدیگر پیوستگى داشت ، مطالبش را براى تفهیم به مـخاطب شمرده بیان مى کرد تا شنونده آن را به خوبى به حافظه بسپارد. هیچ گاه به جـاى سـخـن گـفتن با چشم و ابرو به کسى یا چیزى اشاره نمى کرد و هر گاه در برابر مخاطب قرار داشت ، به گوشه چشم به او نگاه نمى کرد، خطبه هایش همیشه کوتاه بود و هـیـچ گـاه مـطـلب بـیـهـوده اى بـیـان نـکـرد. جـز بـراى اجـازه ورود بـه مـنـزل اشـخـاص یـا صـدا زدن فـرد خـاصـى کلام خود را تکرار نمى کرد. 6⃣ مزاح و خنده رویى پـیـامبر همواره خوش رو بود و بدون این که بخندد تبسمى بر لب داشت ، حضرت براى خشنود ساختن با بیان مطالب حق و پرهیز از بیهوده گویى یا مطالب خلاف واقع ، همراه بـا عـفـت کـلام و بـدون اسـتـهـزاء، تـمـسخر یا تحقیر به منظور شادمانى و مسرور ساختن اصحاب شوخى مى کرد و انگیزه حضرت این بود تا اصحاب و یارانش مقهور جذبه معنوى ، عظمت و بزرگى الهى دینى او نگردند و بتوانند به راحتى با او ماءنوس شوند و حاجت هاى خود را بیان نمایند؛ همچنان که امام صادق (ع ) به یکى از یاران خود سفارش کرد که بـه پـیـروى از سـیره پیامبر با برادران دینى خود مزاح نمایند. روزى خـادم رسـول خـدا بـراى شـتـران هـمـسـر او آواز حـُدى مى خواند تا شتران با سرعت حرکت کنند. پـیـامـبـر با واژه لطیف و زیبا به غلام فرمود ((با شیشه ها مدارا کن ))؛ یعنى مراقب باش چون زنان لطیف و ضعیف هستند ممکن است بر اثر سرعت حرکت شتر بترسند و بیفتند و آسیب بـبـیـنـنـد. و نـیـز یـک روزى بـه کـودکـى فـرمـود: اى صـاحـب دو گـوش ، فـرامـوش ‍ مـکن . 7⃣. ادب سفره و طعام پـیـامـبـر هـمـچون سایر افراد و غلامان و خادمان در کنار سفره مى نشست و بر خلاف سیره مـتـکـبـران و پـادشـاهـان هـنگام تناول طعام به هیچ چیزى تکیه نمى زد، بلکه روى زمین یا فـرش ‍ مـى نـشـسـت . هـر گـونـه طـعـامـى کـه خـدا حـلال کـرده بـود تـناول مى فرمود: به هیچ غذایى دست رد نمى زد و مدح و تعریف بى جهت هم از غذاها نمى کـرد. هـمـواره بـا اهـل بـیـت و خـدمـتـگـزار مـنـزل خـود غـذا مـیـل مـى کرد. هر گاه میهمان براى حضرت مى آمد و یا بردگان او را دعوت مى کردند، با آن هـا غـذا مـیـل مـى فـرمـود و پـس از تـناول انگشتان خود را تمیز مى کرد. هرگز بر اثر پرخورى و یا سیرى شکم آروغ نزد. 8⃣. انجام کارهاى شخصى با این که در منزل حضرت ، همسران ، و گاه خدمتکاران حاضر بودند کارهاى شخصى خود را بـه هـیـچ فـردى واگـذار نـمـى کـرد. کـفـش و لبـاسش را با دست خویش وصله مى کرد گـوسـفـنـدان را مـى دوشـید، درب خانه را خود باز مى کرد، مایحتاج خانه اش را از بازار تـهـیـه مـى کـرد و خـود بـه سـوى خـانـه حمل مى نمود و آب وضوى شبش را خود تهیه مى کرد. 9⃣ جلوه اى از نظم سـراسـر زنـدگـى پـیامبر بر نظم و انضباط استوار بود و یکى از جلوه هاى نظم او این بـود که اثاث و اشیاء و حیوانات خود را به اسم خاصى نام گذاشته بود. اسم پرچمش ((عـقاب )) و شمشیرش که در جنگ ها همراهش بود ((ذوالفقار)) و دیگر شمشیرهایش ((مخذوم ))، ((رسوب )) و ((قضیب )) بود، کمانش ((کتوم )) و جعبه تیرش ((کافور)) نام داشت . نـاقـه آن حـضـرت ((عـضـباء))، استرش ((دلدل )) و الاغش ((یعفور)) و گوسفندى که از آن شیر مى آشامید ((عنیة )) نام داشت . ص۳ 📝منبع پروتال جامع علوم انسانی نویسنده: حسین شیداییان 🌹شادی قلب نازنین آقا رسول الله و تعجیل در ظهور فرزند دلبندش آقا مهدی موعود عج #صلوات @hagigatevasel

استاد حوزه علمیه خواهران آذربایجان‌غربی: آسایش عمومی جامعه در گرو عمل به سیره نبوی است حوزه/ بحث های اخلاقی اسلامی بیشتر بر محور تثبیت و تقویت بایدها و نبایدهاست و ایـن اخلاق پسندیده از قرآن، سنت پیامبر(ص ) و ائمه معصومین (ع ) سرچشمه می گیرد و ارتقای معنوی و آسایش اجتماعی در جامعه اسلامی به برکت آن به دست می آید. https://hawzahnews.com/xbnYn 🆔 کانال رسمی خبرگزاری حوزه در آذربایجان غربی https://eitaa.com/HawzahNews_Azgh

بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم به مناسبت هفته وحدت 🌺ایام ولادت باسعادت رسول خدا حضرت محمدصلی الله علیه و آله و سلم🌺 ✅✅سلسه سخنرانی های سیری در سیره اخلاق زیبای نبوی 🔺به مدت سه شب ✅در خدمت مشاور حوزه خانم محمدلو خواهیم بود ✅مطالب در کانال حقیقت واصل و گروه بصیرت افزایی قرار داده میشود . 🌹ان شاءالله که بتوانیم درسهای نورانی رسول خدا را در زندگی هامون پیاده کنیم @hagigatevasel

بسم الله الرحمن الرحیم ✅ادامه بررسی سیره اخلاق نبوی 🔟 همیارى و تعاون پیامبر اسلام هم مسلمانان را به همکارى و همیارى سفارش مى کرد، هم خود در کارهاى عمومى شـرکـت مـى جـسـت . هنگامى که پیشنهاد پیامبر، مبنى بر ساختن مسجد النبى مورد تاءیید و قـبـول هـمـگـان قـرار گـرفت ، پیامبر نیز مانند برخى دیگر از مسلمانان سنگ ها را براى ساختمان سازى حمل مى کرد. در جنگ خندق نیز پس از سازماندهى لشکر براى حفر خندق ، خود نیز کلنگى را گرفت و در قسمتى به حفر خندق مـشـغـول شـد و حـضـرت عـلى نـیـز خـاک هـا را بـه بـیـرون انتقال مى داد. در یـکى از مسافرت هاى دسته جمعى ، براى پختن غذا هر کسى ماءموریت یافت تا بخشى از کـار تـهـیـه غـذا را انجام دهد. پیامبر نیز به سوى صحرا رفت تا خار و خاشاک براى آتش مهیا کند. هنگامى که اصحاب خواستند مانع شوند فرمود: خداوند د وست ندارد بنده اش را در مـیـان یـارانـش بـا وضـعـى بـبـیـنـد کـه بـراى خـود نـسـبـت بـه دیـگـران امـتـیـازى قائل شده باشد. 1⃣1⃣. انفاق و سخاوت پـیـامـبـر اعـظـم (ص ) سخى ترین مردم بود. هرگز در هم و دینار نزد او نمى ماند، اگر چیزى پیش آن حضرت زیاد مى آمد تا آن را به کسى یا مستحقى نمى رساند به خانه نمى رفـت ، هـر چـه از ایـشـان مـى خـواسـتـنـد عـطـا مـى کـرد. یکی از همسران پیامبر میگوید: رسـول خـدا هـرگـز سـه روز پـى در پـى سـیـر نـبـود تا این که از دنیا رفت و اگر میخواست میتوانست گرسنه نباشد اما ایثار میکرد. 2⃣1⃣. حلم کنترل خشم و بردبارى در برابر رویدادها و حوادث چه در عرصه اجتماعى و چه در محیط خـانـواده از جـمـله ویـژگى هاى اخلاقى پیامبر بود. انس بن مالک خادم حضرت مى گوید: بـراى افـطـار و سـحـرى رسـول خـدا(ص ) شیر فراهم مى کردم . یک شب پیامبر دیر به خانه آمد من فکر مى کردم آن حضرت به مهمانى رفته و افطار کرده است ، شیر را خوردم . چـیـزى نـگـذشـت کـه آن حضرت آمد و مشخص شد که افطار نکرده است ، وقتى حضرت از جـریـان اطـلاع یـافـت ، اصلا مطلبى بیان نکرد و با خوشرویى و گرسنگى شب را به روز آورد و روزه گـرفـت . 3⃣1⃣. عفو و گذشت رسـول خـدا بـه عـنـوان مـظـهـر انـسـان کـامـل ، بـالاتـریـن مـصـداق فـضـائل و کرامت هاى انسانى است . یکى از نمونه هاى ((خلق عظیم )) پیامبر عفو و گذشت او بـود کـه شـامـل هـمـه انسان ها اعم از مومنان و مخالفان بود. آنچنان رئوف بود که هیچ گـاه در فـکـر انـتقامجویى حتى از دشمنان و معاندان نبود. از این رو در تاریخ زندگانى مـبـارکـش از هـیـچ فـردى انـتقام نگرفت . هنگام فتح مکه وقتى پرچم در دست سعد بن عباده قرار داشت و اشعار انتقامجویى را سر مى داد، حضرت على علیه السلام را ماءمور کرد تا پـرچـم را از دسـت سـعـد بگیرد و نداى عفو و رحمت را براى اهالى مکه بلند کند. آنگاه تمام کسانى را که او را آزار و اذیت کرده و یا دشنام داده بـودنـد و یـا حـتـى در صـدد کـشـتـنـش بـرآمـده بـودنـد بـخـشـیـد. حـتـى وحـشـى ، قـاتـل حـمـزه سیدالشهدا که قبلا دستور قتل او را صادر کرده بود، وقتى اسلام آورد و در نـزد پـیامبر چگونگى به شهادت رساندن حمزه را تشریح کرد به او فرمود، بر خیز و برو و روى خود را از من پـنـهـان کـن ! در کـارزار احـد کـه دنـدانـش را بـا سنگ شکستند و چهره مبارکش زخمى و خون آلود شد، این حـادثـه بـر اصـحـاب و یـاران حـضـرت بسیار سخت و گران آمد لذا درخواست نمودند تا حـضرت کفار و دشمنان را نفرین کند، اما رسول اعظم فرمود: من براى لعن و نفرین مبعوث نشده ام ، بلکه من پیامبر رحمت هستم ، آن گاه دست به دعا برداشت و فرمود: خدایا قوم مرا هـدایـت کـن زیـرا آن هـا نـادان هـستند.

4⃣1⃣ عبادت و دعا و تهجد پـیـامـبر اعظم با تمام اشتیاق انتظار وقت نماز را مى کشید و مراقب آن بود، چون وقت نماز مى رسید به مؤ ذنش مى فرمود اى بلال مرا راحت کن ! یکى از همسران حضرت مى گوید ما با او سخن مى گفتیم ، همین که موقع نماز مى شد، او را حالتى دست مى داد که گویى نه او ما رامى شناسد و نه ما او را مى شناسیم و هیچ کارى را بر آن مقدم نمى داشت هر گاه به نماز مى ایستاد، از خوف خدا رنگ چهره اش تغییر مى کرد و صداى سوزناک از او بـه گـوش مـى رسـیـد، و آنچنان اشک مى ریخت که جاى سجده اش خیس مى شد و آن قدر گریه مى کرد که برخى اوقات بى هوش مى شد، دو برابر نمازهاى واجب نماز مستحبى مـى خـوانـد و نـیـز دو برابر روزه هاى واجب روزه مستحبى مى گرفت . مـاه شـعـبـان ، ایـام البـیـض هـر مـاه و پـنـج شـنـبـه دهـه اول ، چـهـارشنبه دهه دوم و پنج شنبه دهه سوم هر ماه را روزه مى گرفت ، با خرماى تازه یـا خشک و یا کشمش افطار مى کرد و در دهه آخر ماه رمضان رختخواب خود را جمع مى کرد و در مـسجد معتکف مى شد. در ماه رمضان اسیران را آزاد مى کرد و به سائلین هدایایى عطا مى فـرمود. پیامبر در تمام ایام سال و ساعات روز و مناسبت هاى مختلف به خواندن ادعیه مداومت داشت . در شـدایـد و آسـایـش ، جـنـگ و صلح ، ذکر خدا و دعا و التجاء به درگاه الهى را مد نظر داشـت بـراى اعـمـال واجـب ، مـسـتـحـبـى یـا مـباح و هنگام پرهیز از مکروهات و محرمات دعاهاى مخصوص را قرائت مى کرد. هـنـگـام دعا خواندن دست ها را به سوى آسمان بلند مى کرد و چون فقیرى که غذا طلب مى کـنـد، بـه گونه اى تضرع و زارى مى کرد، که نزدیک بود عباى حضرت از دوش او بر زمین افتد. 📚منبع: سایت پروتال جامع علوم انسانی  ✅بیانات رهبر انقلاب در خصوص سیره نبوی 5⃣1⃣ اهتمام به برپایی عدالت در جامعه پیامبر اکرم نظامی را به وجود آورد که... [یکی از] خطوط اصلی آن... عدالت مطلق و بی‌اغماض بود. عدالت در قضاوت، عدالت در برخورداریهای عمومی و نه خصوصی ... عدالت در اجرای حدود الهی، عدالت در مناصب و مسوؤلیت‌دهی و مسؤولیت پذیری... عدالت، یعنی هر چیزی را به جای خود گذاشتن و به هر کسی حقّ او را دادن... در زمان پیامبر، هیچ کس در جامعه اسلامی از چارچوب عدالت خارج نبود. ۱۳۷۷/۰۲/۱۸   6⃣1⃣مشهور به امانت‌داری در بین دوست و دشمن امین بودن و امانتداری... [پیامبر] چنان بود که در دوران جاهلیت او را به «امین» نامگذاری کرده بودند و مردم هر امانتی را که برایش بسیار اهمیت قائل بودند، دست او می‌سپردند و خاطرجمع بودند که این امانت به آنها سالم برخواهد گشت. حتی بعد از آن که دعوت اسلام شروع شد و آتش دشمنی و نقار با قریش بالا گرفت، در همان احوال هم باز همان دشمنها اگر می‌خواستند چیزی را در جایی امانت بگذارند، می‌آمدند و به پیامبر می‌دادند. ۱۳۷۹/۰۲/۲۳   7⃣1⃣ فرماندهی قاطعانه و توجه به خدا در میدان جنگ پیامبر(ص) در وسط میدان جنگ، همان وقتی که نیروهای خودش را مرتّب میکرد، تشویق و تحریض میکرد، خودش دست به سلاح می‌برد و فرماندهیِ قاطع میکرد، یا آنها را تعلیم میداد که چه کار کنند، روی زانو می‌افتاد و دستش را پیش خدای متعال بلند میکرد و جلوِ مردم بنا میکرد به اشک ریختن و با خدا حرف زدن: پروردگارا! تو به ما کمک کن؛ پروردگارا! تو از ما پشتیبانی کن؛ پروردگارا! تو خودت دشمنانت را دفع کن. نه دعای او موجب می شد که نیرویش را به کار نگیرد؛ نه به کار گرفتن نیرو، موجب می شد که از توسل و تضرّع و ارتباط با خدا غافل بماند؛ به هر دو توجّه داشت. ۱۳۸۰/۰۲/۲۸   7⃣1⃣ #استواری در گفتگو و برخورد با دشمنان آیه‌ی قرآن میفرماید: محمّدٌ رسول الله و الّذین معه اشدّاء علی الکفّار رحماء بینهم. اشداء بر کفّار معنایش این نیست که با کفّار دائم در حال جنگند. اشداء، شدّت، یعنی استحکام، استواری... استحکام یک وقت در میدان جنگ است، یک جور بروز میکند؛ یک وقت در میدان گفتگوی با دشمن است، یک جور بروز میکند. شما ببینید پیغمبر در جنگهای خود، آنجائی که لازم بود با طرف خود و دشمن خود حرف بزند، چه جوری حرف میزند. سرتا پای نقشه‌ی پیغمبر استحکام است؛ استوار، یک ذرّه خلل نیست. در جنگ احزاب پیغمبر با طرفهای مقابل وارد گفتگو شد، امّا چه گفتگوئی! تاریخ را بخوانید. اگر جنگ است، با شدّت؛ اگر گفتگو است، با شدّت؛ اگر تعامل است، با شدّت؛ با استحکام. این معنای اشداء علی الکفّار است. ۱۳۸۷/۰۵/۰۹ 8⃣1⃣استقامت پیامبر و یارانش در سوره هود خداوند از پیامبر استقامت میخواهد، البته پیامبر فقط مامور نبود که خودش ایستادگی کند . باید خیل عظیم مومنان را هم در همین راه به ایستادگی وادار میکرد. ✅سیره اخلاقی پیامبر با کودکان و جوانان به طور مفصل فردا ان شاءالله در کانال قرار میگیرد. 🌺ان شاءالله که بتوانیم سیره رفتاری پیامبر را در زندگی هامون عملی کنیم.🌺 #صلوات @hagigatevasel

✨تولد نور✨ جان آمد وروح آمد ودنیا چه جوان شد دل ها همه خرسند، به مولود زمان شد به به !به گل سر سبد هستی عالم ،به محمد از پاقدمش،نور به عالم چه روان شد! ناز است ونیاز است و وجودش همه خیر است از این،دل هستی به حسودش نگران شد! بلبل به غزل خوانی وگل ها به ترنم بازار فلک گرم،بر این عشوه گران شد بت ها همه از شرم وجودش بشکستند چشم همگان خیره ومبهوت، از آن شد مجلس به طرب آمده از روی محمد دردانه ی عبدالمطلب،فخر جهان شد ساقی به وجد آمد وساغر به لب آمد ایام جهان،کام بر آن لب شکران شد کسری به زیر آمدو آتشکده شد سرد پایان ستم شاهی آن تیره دلان شد َنورش به رخ ماه ،بیفکند حجابی عالم همه روشن ز رخ ماه نشان شد!! از طرف طلبه گرامی؛ خانم خدیجه درستی عزیز تولد نور مبارک .⚘⚘⚘⚘⚘ @hoze85