ایتا - مدرسه علمیه تخصصی الزهراء (س) ساری

هدایت شده از باقرزاده

💠

 سلوک پژوهش

🔹 چند نكته است كه برای #پژوهشگر و محقق لازم است كه اگر آن نكات ملحوظ باشد، وقتی پژوهشگر و محقق ساخته شد، آن‌گاه پژوهش و تحقیق هم خود به خود ساخته می شود. 1️⃣ نكته اول این است كه همه ما یك #ظرفیت_خاص داریم. آن انسان كامل است كه می‌ تواند مظهر اسمای حسنای الهی باشد و همه چیز را به اذن خدا بداند، وگرنه ما بر اساس ﴿وَقَدْ خَلَقَكُمْ أَطْوَارًا﴾، هر كدام با ظرفیت خاصی خلق شدیم (این مطلب اول). 2️⃣ مطلب دوم آن است كه این جریان «رَحِمَ اللّه ُ امرَءً عَرَفَ قَدرَهُ»، گذشته از اینكه صبغه انشایی و دعا دارد، صبغه اخباری هم دارد؛ خدا كسی را رحمت می ‌كند و عنایت خاص الهی شامل كسی می‌ شود كه بفهمد #برای_چه_خلق_شده_است! نه آن هدف كلی كه ﴿مَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَاْلإِنْسَ الا لِیعبُدون﴾؛ نه! بلکه این آقا اصلاً برای چه خلق شده، برای كار علمی خلق شده یا برای كار عملی و اگر كار علمی است، رشته ‌اش چه است و تا چه حد است؛ «رَحِمَ اللّه ُ امرَءً عَرَفَ قَدرَهُ». حالا كه ذات اقدس الهی به شما آقایان این توفیق را داد كه بر اساس آن گرایش و بینشی كه خدا به شما مرحمت كرده است در خدمت قرآن و عترت باشید، باید این ظرفیت را حفظ بكنید. 3️⃣ مطلب سوم همان است كه اگر كسی ظرفیت خود را با چیزها و كالاهای بی خود پر كند، از آن كالای اصلی می ‌ماند. اگر درختی را شما با آب شور تغذیه كردید، بعد بخواهید با آب شیرین این را بپرورانید نمی ‌شود؛ این یك مقدار آب می خواست، به آن دادید و خشك هم شد! 🔹 حرف های باطل گوش دادن، حرف های غیر علمی زدن، حرف های غیر علمی گوش دادن، حرف های غیر علمی را تحویل مردم دادن، این مثل كودكی است كه با پفك معده ‌اش را پر كرده، این دیگر در موقع غذا، غذا نمی ‌خورد. آدمی كه دهان باز می ‌كند حرف غیر علمی می ‌زند یا گوشش را باز می ‌كند حرف غیر علمی گوش می ‌دهد، این با پفك مغزش را پر كرده است، این دیگر عالم نمی شود! این مادامی كه در مؤسسه تحقیقاتی است، با حرف های علمی آشناست؛ ولی همین كه از اینجا رفته بیرون و به سراغ امور دیگر رفته، این مغز، مغز محقق و پژوهشگر نیست. 🔹 مطلب بعدی آن است كه گاهی ممكن است انسان در مؤسساتی كار بكند که محصول كارش را برای صاحب مؤسسه بگذارد و حق الزحمه‌ای دریافت بكند و برود؛ اما مراكز علمی این ‌چنین نیست، چون فرد، محصول كار را به همراه می ‌برد و آن پوسته‌ اش را برای مؤسسه می‌ گذارد. یك وقت است كه انسان در مؤسسات فرش‌ بافی، ظرف سازی، صنایع و مانند اینها كار می ‌كند، كل كارها را برای مؤسسه می گذارد و پوسته ‌اش نصیب او می‌ شود؛ یك وقت است كه در مراكز تحقیقی دارد كار می كند، در مراكز تحقیقی، عصاره مطلب كه علم است را به همراه می ‌برد و چند صفحه نوشته شده و نگارش شده و قلم زده را می‌ دهد برای مؤسسه! اینكه علم نیست، این بعد باید بیاید بالا و علم بشود، آنكه علم است را به همراه می ‌برد. 🔹 برای اینكه آنچه را به همراه می‌ برد بارور بشود، آن بیان لطیف مرحوم #ابن_ادریس در طلیعه سرائر باید ملحوظ باشد؛ در مقدمه سرائر در همان جلد اولش هست كه بزرگانی این چنین بودند كه می گفتند: «ما قِلتُ و لا بِتُّ الا و الكتاب موضوع علی صَدری»! این «ما قِلتُ و لا بِتُّ» یعنی هیچ وقت من خواب قیلوله نكردم مگر اینكه #با_كتاب_خوابیدم یعنی كتاب روی سینه ‌ام بود مطالعه كردم و خوابم برد، شب هم كه می‌ خواستم بیتوته كنم، به بسترم نرفتم مگر اینكه كتاب روی سینه‌ من بود و #با_مطالعه_خوابیدم. «ما قِلتُ» یعنی خواب قیلوله نكردم «و لا بِتُّ» بیتوته نكردم «الا و الكتاب موضوع علی صدری». این چنین شدن سخت نیست، برای اینكه اینها نه امام بودند نه پیغمبر بودند! #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی #کلیپ 📚 دیدار پژوهشگران قرآن و عترت با حضرت استاد تاریخ: 1384

152 مشاهده16:54