✍ آپارتمان عمودی یا منزل افقی ؟ معمولاً در مباحث مدیریت شهری این که ساختمان ها افقی یا عمودی ساخته بشوند تابع میزان هزینه است، در واقع باید بررسی شود که چه چیز را از دست می دهیم و چه چیز را به دست می آوریم. در ادبیات مشترک اجتماعی و شهری مولفه ای بنام کانون قدرت وجود دارد که معمولاً در شهرهای با تراکم یا فشردگی جمعیت بالا این مولفه نمود بیشتری پیدا می‌کند. کانون قدرت رابطه مستقیم با امکانات دارد یعنی هر چه به امکانات نزدیک تر باشیم در حقیقت اتصال بیشتری به کانون قدرت داریم. قاعدتاً هر کس به رفاهیات و امکانات،تجهیزات اداری و مالی و تجاری و تفریحی (مرکزشهر)نزدیک تر باشد بهره وری او به نسبت بقیه بیشتر و در عین حال که هزینه های شخصی کمتری را از جهت دسترسی به منابع می‌پردازد اما از بیشترین سود حاصله از دارایی های خود از مرکز شهر استفاده میکند و این مسئله ناخودآگاه روی قیمت مسکن هم تاثیر گذار است و در واقع قیمت توزیع می‌شود و هر چه از خدمات و امکانات و به طور کلی کانون قدرت یک شهر (مرکز شهر) دور می‌شویم با خانه های ارزانتر روبرو هستیم و اینگونست که سهم مسکن بصورت کاملاً ناعادلانه میان مردمِ دارا و ندار سهمیه بندی میشود! چالشی که می‌تواند به واسطه بودجه ریزی مناسب و توزیع عادلانه امکانات و خدمات رفاهی برای شهروندانِ یک شهر مرتفع و مشکلات و هزینه های توسعه افقی را کمتر کند و از طرفی راهکاری برای ناعادلانه بودن قیمت مسکن باشد و اینجا قطعا نقش دولت به عنوان مجری اصلی بی بدیل است. خلاصه اینکه این مسئله یکی از دلایلی است که افراد زندگی در آپارتمان های فشرده و کوچک مرکز شهر را به زندگی در منازل ویلایی حومه شهر ترجیح می دهند. اما برخی از موافقان توسعه عمودی(آپارتمانی ) بر این باورند: اگر بخواهیم به توسعه افقی یا همان ویلایی سازی روی بیاوریم با منابع محدود طبیعی و غیرطبیعی نمی‌توانیم نیازهای روزمره ویلانشینان در حوزه های مختلف از جمله آموزش، بهداشت و درمان ، ناوگان حمل و نقل عمومی ، خدمات رفاهی و تفریحی، مخابراتی و همچنین توسعه زیرساخت های اقتصادی و مسائل مرتبط با امنیت منازل و آسایش ویلاها را مرتفع کنیم. یکی از معضلات دیگر این است که مردم به زندگی ماشینی روی آوردند و شاید بتوان گفت شرایط اقتصادی حاکم بر جامعه دلیلی بر کاهش زندگی در منزل و افزایش زندگی در بیرون است و همین مسئله باعث شده تا فرد زندگی دورهمی طبقاتی را به زندگی ویلایی ترجیح دهد حال در شهری مثل بجنورد بصورت موقت میتوان به توسعه افقی اندیشید و برای چشم انداز شهری برنامه ریزی نمود به شرطی که علاوه بر فرهنگ سازی در جهت تغییر در نوع نگرش مردم به سمت زندگی ویلایی بجای آپارتمان نشینی و دوری از زیستِ ماشینی، دولت هم وظیفه خود در قبال تامین رفاهیات و امکانات را انجام دهد. ضمناً یادمان نرود که زمین و قیمت آن انحصاری شده است که خود یکی از معضلات این روزهاست. دغدغه مندان و مجریان پیش از هر چیز بایستی بدنبال شکستن این انحصار باشند! #توسعه_شهری #حقوق_اجتماعی https://eitaa.com/hsaRAD