پژوهشکده تاریخ معاصر
#در_آینه_تاریخ ؛ #کاخ_نیاوران، شب اول ژانویه 1978، دیماه 1356 #کارتر و همسرش در ضیافت شاه شماره آرش
✳️آیا #آمریکا در ماههای منتهی به #انقلاب #شاه را رها کرده بود؟
#مقاله
✅چکیده : نتیجه #کنفرانس_گوادلوپ به این ترتیب بود که #شاه ایران باید خود تصمیم بگیرد که در ایران بماند یا برای یک مرخصی که سرانجام آن ممکن است به پایان سلطنتش منجر گردد برود. با این وجود #کارتر بعد از کنفرانس گوادلوپ دو مسئله را متذکر شد. اول از همه اینکه شاه به دلیل مخالفتهای فزاینده علیه وی از ایران خارج خواهد شد. دوم اینکه انقلابیون نباید علیه دولت وقت یعنی دولت #بختیار دست به اقدامی زنند. وی در این پیام امام را تهدید کرد در صورت انجام تحرکات علیه بختیار خونهای فراوانی ریخته خواهد شد. در حقیقت از نظر ایالات متحده، با وجود اینکه امیدی به شاه نبود اما هنوز کورسوی امیدی به ابقای حکومت از طریق نظامیان باقی مانده بود. کارتر بر این عقیده بود که نظامیان ایران به واسطه اینکه بیشتر تحصیلاتشان را در آمریکا گذراندند خواهند توانست اوضاع را به کنترل خود در آورند.
#فردوست در کتاب خاطرات خود میگوید «کارتر تا آنجا که میتوانست از رژیم او و از خود او پشتیبانی کرد. کارتر به تهران آمد و آن نطق کذائی را سر میز شام بیان کرد که حداکثر حمایت از محمدرضا بود. کارتر حتی با تلفنهای روزمره تلاش کرد محمدرضا را از نظر روحی آماده حداکثر مقاومت کند ولی محمدرضا آمادگی نداشت. کارتر آنچه را که لازم بود در حمایت از شاه انجام داد. او که نمیتوانست برای حمایت از محمدرضا در ایران قشون پیاده کند.»
با این حال آنچه تمام نقشههای آنها را نقش بر آب کرد، اراده خلل ناپذیر مردم ایران و رهبری یک رهبر نافذ و قاطع بود که تا پای جان بر سر انقلاب ایستاد.
http://yon.ir/a6Kk
@iichs_ir