eitaa logo
جامعه‌شناسی انتقادی
1.5هزار دنبال‌کننده
106 عکس
27 ویدیو
61 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
☑️ در دهه اخیر افزایش سالانه حقوق شاغلان بویژه کارگران کمتر از تورم بوده و در نسبت با کشورهای منطقه حقوق بسیار پایینی است! از طرفی به علت دلاریزه شدن اقتصاد هزینه زندگی بسیار گران شده، در این موقعیت مصوبه یک ظلم صریح به مردم محروم است. تصویب کنندگان باید به مردم پاسخگو باشندمحمدامین رضایی @iisociology
۲۴ دی ۱۴۰۲
✳️ چند نکته در باب بحران پاکستان - ایران 🔹شکی نیست که حمله به پاکستان اقدامی اشتباه و بدون عقلانیت بود و اکنون نه تنها سبب امنیت نشده که امنیت ملی ما را نیز تضیف نمود. پاکستان، عراق و اربیل نیست که شبانه حریم آن را نقض کنی و پاسخی نگیری. بخصوص اینکه این حمله بعد از سفر وزیر خارجه هند به ایران رخ داد که برای پاکستان دارای تفسیر خصمانه تری است. 🔹 دوم اینکه ج. اسلامی با این حملات موشکی نشان می‌دهد که می خواهد مشکلاتی که ریشه اش در مناسبات درونی کشور است را به بیرون منتقل نماید و از این طریق بازدارندگی ذهنی خود را حفظ نماید. 🔹سوم، هم اکنون ج. اسلامی با غالب همسایه های خود در رابطه غیر دوستانه قرار گرفته است و این بیش از قبل سبب انزوای کشور خواهد شد و تهدیدات را بیشتر خواهد کرد. 🔹چهارم، تاکید اغراق آمیز از مقوله (اگر هیچی نداریم امنیت داریم) در چند دهه گذشته مدت ها است تضعیف شده و هم اکنون با افزایش ترورها، خرابکاری ها و نزاع با همسایگان و... در ضعیف ترین حالت خود قرار دارد و نشان می دهد قربانی کردن در پای بت ، خود اقدامی ضد امنیتی است. 🔹 پنچم، افزایش بیشتر تنش با پاکستان و درگیر شدن مسلمانان با هم در ماه رجب (که جنگ در آن حرام است) توجه ها را از غزه و منازعه فلسطین به سوی ایران و پاکستان چرخانده است. و این یک پیروزی غیر مستقیم برای صهیونیست ها خواهد بود. 🔹 ششم و در آخر اینکه، اگر این اتفاقات سبب شود ایران با پاکستان به یک کارگروه مشترک برای برخورد فوری و محکم با تروریست ها برسند که به عملیات مشترک ختم شود، می توان گفت مقداری از اوضاع بهبود می یابد و منافع هر دو کشور تامین شده است. ولی اگر روال معادلات مثل قبل ادامه یاید، خسران بزرگی متوجه ما شده است. ✍ سلمان کدیور @iisociology
۲۹ دی ۱۴۰۲
💠آیا مرز ایران و پاکستان قابل امن شدن است؟ این روزها که زد و خورد ایران و پاکستان رخ داده بهانه شناخت بهتر پاکستان نیز مهیا شده است لذا به مسأله بسیار مهم امنیت در منطقه بلوچستان می پردازم. پاکستان به این دلیل که دشمنی بزرگ بنام هند دارد و بخاطر علاقه مردم ش به انقلاب و البته حسن همجواری ما، اصلا از ایران احساس نگرانی نمی‌کند سمت مرز ما تقریبا نیروی نظامی ندارد. بعلاوه بلوچستان پاکستان استانی است که گرچه ۴۰ درصد خاک پاکستان را اشغال کرده ولی حدود ۵ درصد جمعیت پاکستان در آن زندگی میکنند و این یعنی محیطی صحرایی و خیلی بزرگ و با جمعیت کم است که کنترل آن را خیلی گران و سخت کرده است. بیش از ۵۰ درصد این استان را بلوچ ها و حدود ۴۰ درصد آن را پشتون ها تشکیل میدهند که هر دو بنحوی معارض دولت مرکزی محسوب می شوند و گروههای تجزیه طلب نیز دارند. در این میان هم طبعا نقش آفرینی هندی ها وجود دارد و البته برخی معتقدند حتی جریانات ظاهرا مذهبی مثل سپاه صحابه هم برای سرکوب این جریانات استفاده می شوند و نوعی مدیریت از طرف‌‌ دستگاه امنیتی پاکستان بر آنها هست! مردمان این منطقه پاکستان هم از برخورد ارتش پنجابی ناراضی هستند و دایما اخبار سوءرفتار با بلوچ ها منتشر می شود. همچنین می دانیم که حجم بالایی سوخت از این منطقه قاچاق می‌شود که نوعا توسط همین طوایف بلوچ که در طرفین مرز هستند انجام می‌شود. از دیرباز پاکستانی هایی بدون شناسنامه در ایران نیز زندگی‌ می کرده اند و هنوز هم هستند که نوعا نوکر خان ها هستند! حال سوال اینجاست که با این پیچیدگی راه حل امنیت منطقه که برای ما مهم است چیست؟ «بلوچ ایران» راه حل این مسأله است چرا که روابط فامیلی با آن طرف دارد و اگر ساماندهی درستی در تبادلات تجاری و اقتصادی اینجا بشود خود «مردم» آنجا را امن خواهند کرد! وقتی کار اصلی قاچاق باشد مرز ناامن بهتر از مرز با حساب و کتاب است! اینجاست که کم کاری در استفاده از بلوچها و فعالسازی پروژه های تجاری‌ طرفین بعد از ۴۵ سال بهتر معلوم می شود. 🔗پ ن: اینکه تاکید بشود کشته شده های بمباران پاکستان غیرایرانی بودند حرف بدی است آقای مسوول‌!‌ انسان هستند و در خاک تو کشته شده اند. مراقب حرف زدن تان باشید. ✍ علیرضا کمیلی @iisociology
۲۹ دی ۱۴۰۲
🔰 کدام علی (ع)؟ بار دیگر بغضِ این پرسش، راه گلو را گرفته که کدام علی(ع)؟ درود خداوند بر او فرمود به جنگ فقر و غنا بی‌توجهی می‌کنید و با این حال گمان می‌کنید در قیامت، در جوار قدس الهی خواهید بود؟ هیهات که نمی‌توان برای به دست آوردن بهشت، خدا را فریب داد. نهج‌البلاغه خطبه 129 و درود خدا بر او که فرمود خداوند از عالمان پیمان گرفته که در میانه جنگ فقر و غنا بی‌قرار باشند و این «بی‌قراری» را فلسفه حکمرانی دینی می‌دانست. نهج‌البلاغه خطبه 3 و درود خدا بر او که فرمود هیچ فقیری گرسنه نمی‌ماند مگر به آن سبب که غنی‌ای حق او را خورده است. مگر به دلیل جنگ فقر و غنا. نهج‌البلاغه حکمت 328 ایده‌ اجتماعی علی (علیه‌السلام) محدود به جنگ فقر و غنا نیست اما برای او عدالت اجتماعی و نابرابری مسئله است. برای او توزیع نابرابر ثروت و در پی آن منزلت و قدرت مطرح است؛ نه فقط عدالت قضایی و برخورد با مفسدین. ایده‌ اجتماعی علی (علیه‌السلام) محدود به جنگ فقر و غنا نیست اما برای او عدالت تنها ارزش مطلق است. ایده‌ اجتماعی علی(ع) محدود به جنگ فقر و غنا نیست اما در زمانه‌ای به سر می‌بریم که تقدس‌مآبی این همه رواج یافته و این همه تریبونِ رسمی خرجِ خروارها تمجید بی‌حاصل از علی(ع) می‌شود و حتی با او هم عقب‌ماندگی در عدالت توجیه و تمهید و تعمیق می‌شود.. ایده‌ اجتماعی علی(ع) محدود به جنگ فقر و غنا نیست اما همین چند جمله نهج‌البلاغه‌خوانی هم کافی است تا ما را در برابر این پرسش قرار دهد که «کدام علی(ع)؟» ✍ مجتبی نامخواه @iisociology
۷ بهمن ۱۴۰۲
8.99M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🔴 کل نظام حریف یک سرمایه‌خوار نمی‌شود؟ 🔻 محسن مقصودی مجری و تهیه‌کننده ثریا: 🔹 دولت قبلی عملا پول‌سازی بانک‌ها را رها کرده بود اما دولت جدید به آن‌ها برای توقف رشد نقدینگی شش ماه فرصت داد. اما این فرصت نه تنها مانع رشد نقدینگی نشد بلکه این فرصت در فواصل زمانی سه ماهه نیز تمدید می‌شود! 🔹 چرا دولت به جای تمدید، آن‌ها را به دادگاه معرفی نمی‌کند؟ 🔹 از وزیر اقتصاد می‌پرسم چرا با بانک‌هایی که صد هزار میلیارد تومان خلق پول می‌کنند و پایه پولی کشور را از جیب مردم افزایش می‌دهند تا همچنان نقدینگی را داشته باشیم برخورد نمی‌شود؟ @iisociology
۲۳ بهمن ۱۴۰۲
⭕️ چطور «جهادی انقلابی» سکولار می‌شود؟ یادم هست وقتی ده سال قبل با تیم اخوت به روستاهای زابل رفته بودیم برخلاف سایر گروههای تبلیغی که صرفا مراسم مذهبی را برگزار میکنند، بنا بود بچه ها با مردم و نخبگان بنشینند و مشکلات منطقه را استخراج کنند. مردم از برخی طلاب که منبر می رفتند می‌پرسیدند که آیا برای این مشکلات ما هم کاری خواهید کرد؟ کار رفقای ما البته نه فقط مطالبه از مسوولان منطقه که به ساخت دو مستند «ماهی ها در سکوت می میرند» و «...نمی میرند» و پخش در سطح ملی منجر شد و به آن مشکلات ضریب خیلی خوبی داد. در حوزه «بلوچستان» هم همین شد. اما بسیاری از گروه‌های جهادی و مردمی بدون آنکه بدانند «سکولار» شده‌اند چرا که اندیشه سیاست‌گریزی به اسم رویکرد اجتماعی به یک گفتمان مسموم در میان ما بدل شده که می‌گوید برویم به حل مسأله یا معلول بپردازیم بدون آنکه بخواهد به علت‌ها فکر کند که یکی از آ‌ن‌ها عملکرد مسوولان یا سیاست‌های اعمال‌شده در آن نقاط است! گاها این سکولاریزم ریشه در ترس از عواقب هم دارد. یعنی برخی جهادیون از اینکه انتقادشان منجر به سنگ‌اندازی دستگاه‌ها در کار مردم بشود سکوت می‌کنند والا منفعت شخصی در این اقدامات مخلصانه ندارند. وقتی مردم می‌بینند شما که این‌طور صادقانه میان آنها هستی در پاسخ به حجم بالای مشکلات آنها بی‌تفاوت هستی یا درباره مسایل دیگری که در آن مناطق رخ میدهد سکوت می‌کنی طبعا اعتماد به شما به‌عنوان کنشگر سیاسی می‌شکند و مردم شما را به عنوان فردی خیر و خوب که نقش اندکی در مسائل آنان بازی می‌کند می شناسند که نهایتا نوعی ناامیدی را بازتولید می‌نماید! این مسأله درباره فعالان تربیتی هم جاری است. کلا کنش‌گرانی که رویکرد محافظه‌کارانه دارند و به موضوعات مرتبط با حاکمیت وارد نمی‌شوند کم کم در ذهن مردم به‌عنوان افراد اثربخش می‌شکنند هر چند احترام و شأن خود را حفظ کنند. مهم‌تر اینکه خودشان هم در حل مسائل مردم به نوعی دل خوش کردن مبتلا هستند و با وجود مشاهده ریشه‌ها و علت‌ها به‌راحتی از کنار آنها عبور می کنند! باید از این پدیده فراگیر میان حزب‌الله ترسید!! این سیاست‌گریزی را می‌شود در سپردن امور انتخاب مسئولان و نمایندگان کشور به سیاسیون قالتاق و نهایتا ایفای نقش رای جمع کن برای آنها نیز دید! ✍ علیرضا کمیلی @iisociology
۲۴ بهمن ۱۴۰۲
157097728_-1893074516.pdf
1.16M
پیمایش دینداری در ایران؛ ۱۴۰۲ @iisociology
۲۸ بهمن ۱۴۰۲
۲۸ بهمن ۱۴۰۲
هدایت شده از نامه جمهور
🖋شماره 4 فصلنامه «نامه‌جمهور» ویژه‌نامه انتخابات مجلس منتشر شد: 📌 تعداد صفحات: 232 صفحه 📎شش فصل این ویژه‌نامه: 1️⃣کلیات 📝راه عدالت‌خانه از عدالت‌خواهی می‌گذرد؛جدال جمهوری‌خواهی و نانمایندگی: مقاومت در برابر «کلمه کمتر»|مجتبی نامخواه 🗞جمهوری اسلامی؛ ولایت فقیه ذیل حاکمیت ملی؛از تعاون تا شورا ذیل مناسبات امر ولایی و امر عمومی در قانون اساسی| محسن قنبریان 2️⃣وضعیت تاریخ پارلمان 🗞کشاکش مجلس و پارلمان؛ چرا پارلمان نداریم؟|محدثه جزایی 📝تاریخ مختصر پارلمان در ایران |علی رحیمی 3️⃣وضعیت کنونی مجلس 📝کارنامه یک مجلس ضعیف؛ گزارشی از وعده‌ها و عملکرد مجلس یازدهم|امیررضا بهنامی 🗞تحول در قانون گذاری اتفاق افتاده است |سعید احدیان 🗞اصل بر عدم قانون گذاری است؛ وظیفه مجلس تحدید قدرت است|سید احمد حبیب‌نژاد 4️⃣جایگاه پارلمان 📝مجلس کجای کار است؟ 📝قانون و فراتر از آن؛ تفوق شوراهای موازی بر مجلس شورای اسلامی شریعت و شورا؛ تأثیر مناسبات فقه و قانون بر مجلس شورای اسلامی 5️⃣سیاست جایگزین گفتگوهایی درباره تجربه تلاش عدالت‌خواهان برای سیاست‌ورزی متفاوت 6️⃣چه باید کرد؟ 📎میزگرد: راه عدالت‌خواهی از انتخابات می‌گذرد؟|باحضورسیدعلی موسوی، روح‌الله ایزدخواه، مجتبی عرب، میلاد گودرزی، مسعود براتی، وحید اشتری ➖➖➖➖ برای تهیه نامه جمهور با مبلغ 150هزارتومان به شماره کارت: ۶۰۳۷ ۹۹۷۵ ۹۹۶۹ ۴۹۳۳ به‌ نام پژوهشکده تبلیغ و مطالعات اسلامی باقرالعلوم واریز کرده و رسید واریز را به همراه آدرس پستی و شماره همراه به شماره ۰۹۰۱۶۸۵۵۲۹۰ ارسال نمایید ➖➖➖➖ 🆔 @nameh_jomhour | نامه جمهور
۲۹ بهمن ۱۴۰۲
🔰 برای بازسازی مشارکت. 🔸 درباره شماره چهارم «نامه جمهور» درست در موقعیتی که نه تنها نظام و ایران، بلکه جامعه در اوج نیاز به مردم است؛ وضعیت موجود و برآیند نیروهای سازنده آن، بیش از همیشه انگیزه‌هایی بر ضد مشارکت ساخته است. چه باید کرد؟ آیا برای دعوت به مشارکت باید عملکرد نیروهای سازنده وضعیت، یا خود وضعیت را توجیه کرد؟ آیا باید در باغ سبز غیر واقعی نشان داد و انتظار داشت نیروهای کهنه، امر نو بزایند؟ آیا معقول است که سازندگان وضع موجود، وضعیت دیگری را رقم بزنند؟ بر خلاف آنان که یا خود نفع دارند و یا به صاحبان نفع سرویس می‌دهند، جامعه، بر خلاف نیروهای ضد جامعه، عقل دارد و از وضع درک دارد. بنابراین از یک‌سو نیاز به مشارکت و از سوی دیگر گفتارهای پوچ و ماهیت ضدمشارکتِ اکثر قریب به اتفاق بازیگران رسمی سیاست، پاسخ به پرسش از چرایی مشارکت را با دشواری‌هایی روبرو ساخته است. ما در این شماره از نامه جمهور اما کوشیده‌ایم نشان بدهیم چگونه در زمانه‌ای که هجوم پوچ‌ها، استدلال بر ضرورت مشارکت را موضوعیت بخشیده و با دشواری‌هایی روبرو کرده است، نگاه تاریخی اجتماعی به پدیده مجلس می‌تواند بنیان مناسبی برای مشارکت در ساخت آینده به دست بدهد. کوشیده‌ایم نشان بدهیم درک ما از نهاد مجلس، کارکرد و تطورات آن تا چه اندازه بسیط است. استدلال کرده‌ایم که فراتر از مجلس باید در پی پارلمان باشیم. مجلس ابزار تحدید قدرت است و از همه مهم‌تر: مجلس، عدالت‌خانه است و راه ایجاد عدالت‌خانه از عدالت‌خواهی می‌گذرد. ما در یکی از مهم‌ترین نقاط تاریخ صد و بیست ساله تمنای عدالت‌خانه‌ قرار گرفته‌ایم. درک درست این نقطه ما را بیش و پیش از شرکتِ تنها در انتخابات، فعال می‌کند. توقف در شرکت در انتخابات مطلوب بانیان وضع موجود است و ما باید به سوی مشارکت در بازسازیِ مشارکت پیش برویم. تلاش کرده‌ایم در حد توان در چهارمین شماره از کتاب مجله نامه جمهور توضیح بدهیم این بازسازی مشارکت، چه ابعادی دارد و چگونه از مهم‌ترین ابعاد پروژه عدالت‌خواهیِ اکنون ماست. ✍ مجتبی نامخواه @iisociology
۲ اسفند ۱۴۰۲
نظر شما کاپیتالیستی نیست راه‌حل ما کمونیستی است؟! تعاونی، نه به‌اندازۀ بخش خصوصی فساد داشته و نه خراب شده است، ولی باید این که بخش خصوصی جواب می‌دهد اجماع بماند. در حوزه علمیه می‌گویند این حرف‌ها کمونیستی است تا هیچ طلبه‌ای به آن سمت نرود. پس چرا شما انگ کاپیتالیستی نخورید؟ چرا نظر شما کاپیتالیستی نیست ولی راه‌حل ما کمونیستی است؟ چطور در قلب دنیای سرمایه‌داری تعاونی وجود دارد؟ ما نباید از آن اصلی که مردم را مالک منابع می‌کند و اصل ناموسی ما است، کوتاه بیاییم. ما باید زیر میز بزنیم.‌ محسن قنبریان در نامه جمهور چهارم @iisociology
۵ اسفند ۱۴۰۲
رتوریک مذهبی راه‌حل مشارکت نیست! ما اغلب مشارکت را سیاسی و یا حداکثر رسانه‌ای می‌فهمیم. تصور می‌کنیم رتوریک مذهبی، خطبه‌های نمازجمعه و برنامه‌های تلویزیونی محل ترویج مشارکت است و خط تبلیغاتی رسانه‌های ماهواره‌ای بر ضد آن است. تصور می‌‌کنیم روایتی که رسانه ملی و انبوهی از رسانه‌های حاکمیتی می‌سازند مروج مشارکت خواهد بود و روایت مخالفان انقلاب اسلامی مروج عدم مشارکت است. نمی‌توان انکار کرد که تقلیل واقعیت به روایت، اگر چه از منظر اقتصاد سیاسی منفعت قابل توجهی دارد اما نمی‌تواند حقیقت را بر سیاست‌گذاران آشکار کند. مشارکت سیاسی شهروندان و حتی فراتر از آن اعتماد سیاسی آنان، بسیار متأثر از واقعیت و نابرابری است اما در اثر رکود فکر اجتماعی در اثر زمینه‌های سنتی و تفوق تفکر امنیتی، تلاش می‌شود تأثیر واقعیت بر مشارکت انکار شده و مسئله به اقلیت تقلیل داده شود. مجتبی نامخواه در نامه جمهور چهارم@iisociology
۸ اسفند ۱۴۰۲