🔻 🔶 وصیت اسفندیار به مادر: در عزای من، حجاب از سر و صورتت کنار نَرَود 🔰 حکیم ابوالقاسم فردوسی در شاهنامه می‌گوید: اسفندیار، شاهزاده ایران در لحظات پایان زندگی‌اش، به مادر وصیت کرد که مراقب باش در عزای من، حجاب از سر و صورتت کنار نرود و به چهره من در کفن هم نگاه نکن: برهنه مكن روى، بر انجمن مَبين نيز چهرِ من اندر كفن 🔆 در شاهنامه بارها آمده که زنان نجیب در ایران باستان، "پوشیده رو" بودند. یعنی سر و صورت خود را از نامحرمان می‌پوشاندند. 📎 #شاهنامه 📎 #حجاب 📎 #زن_زندگی_آگاهی ✍🏻 مهدی رستمی @ir_bastan

🔻 🔶 کاهنان معبد بابِل چه بلایی بر سر زنان می‌آوردند؟ 🔰 کاهنان بت‌پرست بابِل باستان، هر شب یک زن را در معبد حبس می‌کردند و هیچ کس دیگری را به آنجا راه نمی‌دادند. آنان مدعی بودند که خداوند با این زن، کار دارد! 📚 تاریخ هرودوت، کتاب 1، بند 183. قاعدتاً هر بلایی که می‌خواستند بر سر آن زنان بیچاره می‌آوردند. قابل تأمل اینکه این کاهنان همان‌هایی هستند که کوروش هخامنشی با همدستیِ آنان، بابِل را فتح کرد و به صورتی ویژه به این کاهنان غذا و پول می‌داد. (منشور کوروش، بند 36-37) 📎 #هخامنشیان 📎 #بابل_باستان 📎 #نقد_باستانگرایی 📎 #زن_زندگی_آگاهی @ir_bastan

🔻 🔰 آیا اسلام دین شمشیر است؟ حقیقت، بدون پنهان‌کاری... برخی از زرتشتیان و نوزرتشتیان، به اسلام تاخته؛ می‌گویند: اسلام دین شمشیر است. در پاسخ می‌گوییم: بله، اسلام دین شمشیر است. اما دین عقلانیت هم هست. الله (جَلَّ جلالُه) فرمود که دینِ من، دین حَدید و حکمت است (قرآن، سوره حدید، آیه 25) حدید یعنی آهن (کنایه از شمشیر) و حکمت هم یعنی پیروی از روشناییِ خِرَد. اسلام دین شمشیر هست، اما دین محبت هم هست. لیکن تیغِ اسلام در خدمتِ محبت است. مثل جراح که پاره می‌کند، خون می‌ریزد، رنج می‌دهد اما همه این‌ها در نهایت، مُنجَر به درمان است. پس از سِنخِ محبت است. همچنین: 🔶 شاهنامه: دین زرتشتی‌ به زور شمشیر گسترش یافت حکیم ابوالقاسم فردوسی در شاهنامه می‌گوید که ارجاسب (پادشاه توران) و کِی‌گُشتاسپ (پادشاه ایران) بر سر مسائل اقتصادی و دینی با یکدیگر نزاع کرده؛ کار به جنگ کشید. پیش از آغاز نبرد، زَریر (برادر ‌کِی‌گُشتاسپ) و اسفندیار (پسر کِی‌گُشتاسپ) شمشیر خود را از نیام بیرون آورده؛ گفتند که ما دست از دین زرتشت نمی‌کشیم و هر کس را که پیرو دین زرتشتی نشود، خواهیم کُشت و سرش را خواهیم برید و بر نیزه خواهیم کرد: كشيدند شمشير و گفتند اگر كسى باشد اندر جهان سر بِسَر كه نَپسَندَد او را بِدين آورى سر اندر نيارد بِفَرمانبرى نيايد بدرگاه فرخنده شاه نبندد ميان پيش رخشنده گاه‏ نگيرد ازو راه و دين بِهى مرين دينِ بِه را نباشد رهى بشمشير جان از تنش بَركَنيم سرش را بِدار بَرين بر كُنيم‏ پس جنگی سخت خونین به راه افتاد. اما نتیجه نبرد چه شد؟ اسفندیار پسر کِی‌گشتاسپ، پس از این جنگ، در مواجهه با رستم، هنگام رجزخوانی، زرتشتی بودن خود و کشتار غیر زرتشتیان را به عنوان افتخار به رخ رستم می‌کشد: شِنــو كارهايى كه من كرده ‏ام ز گردنكشان سر بر آورده ‏ام‏ نخستين كمر بستم از بهر دين تُهى كردم از بت ‏پرستان زمين‏ كس از جنگ جويان گيتــــى نديد كه از كشتگان خاك شد ناپديد اسفندیار می گوید به خاطر گسترش دین زرتشتی، زمین را از بت پرستان تهی کردم. آنقدر انسان‌ها را کشتم و خون آدمیان را بر زمین ریختم که زمین از اجساد انسان‌ها پر شد و سطح زمین ناپدید! 📎 #شاهنامه 📎 #شمشیر 📎 #حقیقت_تاریخی ✍🏻 مهدی رستمی @ir_bastan

📎 #شاهنامه فردوسی، مُنصِف بود 🔶 حکیم ابوالقاسم فردوسی، رُستم را خیرنَرِسان و ضعیف‌کُش می‌خواند فردوسی، هیچ ترس و واهمه‌ای ندارد که از عیب‌های شاهان و پهلوانان ایران باستان، سخن بگوید. در حقیقت، ایشان، تاریخ را با همه خوبی‌ها و زشتی‌ها، با همه شیرینی‌ها و تلخی‌هایش پذیرفت. این چه بسا حلقه‌ی گمشده‌ی تاریخ‌خوانی و تاریخ‌نگاری‌های امروز ما باشد. 🔰 یک نمونه فردوسی می‌گوید: رستم (پهلوان شماره یک شاهنامه) در هر وعده غذایی به تنهایی یک گورخرِ کامل را می‌لُنباند: دگر گور بِنهاد در پيش خويش كه هر بار گورى بُدى خوردَنيش‏ و به هیچ کس هم رخصت نمی‌داد که بر سر سفره بنشیند (به جز کسانی که همخون‌ او بودند): برادرش را نيز با خود نشاند و زان نامداران كسان را نخواند استثناءً موردی پیش می آمد که با کسی هم‌سفره شود. وگرنه عادت او این بود که تنها بخورد و به ضعیف‌ترها خیر نرسانَد. 🔘 یا مثلاً در شاهنامه می‌خوانیم که رستم، بدون رُخصت با اسبش وارد گندمزاری می‌شود. وقتی دشت‌بان به او اعتراض می‌کند که چرا اسبت را وارد گندمزار کردی، رستم گوش‌های آن مرد بیچاره را می‌کَنَد! بعد که چند از تن از پهلوانان به رستم اعتراض می‌کنند، رستم آنان را گردن می‌زند! فردوسی هم بدون پنهان‌کاری، این حقایق را بازگو میکند و از سرزنش سرزنش‌کنندگان ترسی ندارد. 📚 مشاهده مستندات: https://www.adyannet.com/fa/news/40259 ✍🏻 مهدی رستمی @ir_bastan

🔻 سلام. امشب، شب #یلدا هست. درباره این شب، یک سری روشنگری‌ داشته باشیم. @ir_bastan

🔻 اما #یلدا شب زایش کیست؟ ☑️ پاسخ: زایش مِهر (میثرَه یا همان میترا) 👈🏻 برخلاف امروز که #میترا اسم دختر است، اما در اَوِستا و سایر متون باستانی، میترا #مذکر است. یعنی نَر است. 👈🏻 میترا یکی از عجیب‌ترین خدایان جهان باستان است که در هند و ایران و بین النهرین و اروپا و... پرستش می‌شد. 👈🏻 پیشتر در این باره صحبت کردیم که در اوستا، میترا یک #جن بوده: https://www.adyannet.com/fa/news/35077 👈🏻 در کتیبه طاق بُستان کرمانشاه نیز اردشیر دوم (پادشاه ساسانی) در سمت راست، اهورامزدا در وسط و میترا در سمت چپ قرار دارد (چنان که در تصویر بالا آمده است) @ir_bastan

🔻 تصویر #میترا در وداها 👈🏻 یک جوان بدون ریش، با چهار دست پی‌نوشت: وِداها قدیمی‌ترین متون آریایی هستند و کتاب مقدس هندوها شمرده می‌شود. @ir_bastan

🔻 البته امروزه، شب یلدا به عنوان مراسم جن‌پرستی جشن گرفته نمی‌شود. بلکه بهانه‌ای است برای مهربانی و دور هم نشستن. یعنی تغییر ماهیت داده است. به همین خاطر تعارض و تضادی با مسلمانیِ ما ندارد. @ir_bastan

🔻 🔶 مباهته، سنت خردمندانه و عادلانه اسلام - بخش ۱ 🔷 مقدمه یکی از کُنِشگران رسانه‌ایِ #نو_زرتشتی، مدتی پیش مورد هجمه‌ی ناجوانمردانه‌ی برخی از جریاناتِ به ظاهر انقلابی‌، قرار گرفت. این شخصیت نو زرتشتی، در پاسخ، زشت‌ترین رفتار ممکن را مرتکب شده؛ تهمت‌هایی شرم‌آور به اهل بیت پیامبر وارد کرد و در پایان مدعی شد که مسلمان‌ها بر اساس قوانین خود، #مباهته کرده و علیه منِ #زرتشتی دروغ‌ پراکنی کردند. ☑️ پاسخ: این شخص نو زرتشتی، معنی مُباهته را فهم نکرده؛ پس سخنی نادرست به زبان آورد. او گمان کرد که #مباهته به معنی تهمت زدن است. در حالیکه چنین نیست. در روایت از رسول الله (صلی الله علیه و آله) آمده: «إِذَا رَأَيْتُمْ أَهْلَ الرَّيْبِ وَ الْبِدَعِ مِنْ بَعْدِي فَأَظْهِرُوا الْبَرَاءَةَ مِنْهُمْ وَ أَكْثِرُوا مِنْ سَبِّهِمْ وَ الْقَوْلَ فِيهِمْ وَ الْوَقِيعَةَ وَ بَاهِتُوهُمْ كَيْلَا يَطْمَعُوا فِي الْفَسَادِ فِي الْإِسْلَامِ وَ يَحْذَرَهُمُ النَّاسُ وَ لَا يَتَعَلَّمُوا مِنْ بِدَعِهِمْ يَكْتُبِ اللَّهُ لَكُمْ بِذَلِكَ الْحَسَنَاتِ وَ يَرْفَعْ لَكُمْ بِهِ الدَّرَجَاتِ فِي الْآخِرَةِ. ترجمه: هر گاه پس از من، اهل تهمت و بدعت را ديديد، بيزارى خود را از آنها آشكار كنيد، و بسيار به آنها دشنام دهيد و درباره ایشان بد گویی کنید، و آنها را با برهان و دليل، متحیّر كنيد كه نتوانند با فساد، در اسلام طمع كنند. تا مردم از آنها دورى كنند و بدعت‌هاى آنها را ياد نگيرند، و خداوند در برابر اين كار براى شما حسنات بنويسد و درجات شما را در آخرت بالا برد.» 📚 محمد بن یعقوب کُلَینی، الکافی، تهران: دار الکتب الاسلامیة، ۱۴۰۷ هجری قمری، ج ۲، ص ۳۷۵. در این حدیث، عبارت 👈🏻 باهِتُوهُمْ 👉🏻 را می‌بینیم که به معنی مُباهته است. بَاهِتُوهُمْ و مباهته از ماده «بهت» به معنی تحیّر و شگفتی است. شهید بزرگوار استاد مطهری (ره) فرمودند که اولاً این حدیث درباره اهل بدعت است. یعنی کسانی که در دین، دست می‌برند و با دروغ و حیله، تعالیم پیامبران را تحریف می‌کنند. ثانیاً معنای حدیث، دروغ بستن و تهمت زدن به این بدعتگذاران نیست. بلکه مفهومش، آن چنان استدلال و سخن گفتنی است که بدعتگذار، مبهوت و متحیّر بماند. 📚 مرتضی مطهری، سیری در سیره نبوی، تهران: انتشارات صدرا، ۱۳۸۷، صص ۱۱۲-۱۱۴. چنان که می‌دانیم هم در قرآن و هم در احادیث مختلف از اهل بیت (علیهم السلام)، تهمت زدن، منع شده است. چه اینکه دنیا و آخرت انسان را ویران می‌کند. پس محال است که پیامبر (صلی الله علیه و آله) و پیشوایان راستین، کسی را به تهمت زدن تشویق کنند. آن عبارت «و بسيار به آنها دشنام دهيد» هم به معنیِ دُشنامِ سزا است. نه ناسزا. توضیح اینکه دُشنام، دو گونه است. یک گونه، سِزا (یعنی به حق)، مثلا به کسی که دزد است بگوییم دزد، یا به کسی که خیانت کرده بگوییم خائن، در این صورت به او دشنام داده‌ایم، اما حرف ناحق نزده‌ایم. پس این می‌شود سِزا. اما دُشنامِ ناسِزا یعنی دشنامی که به حق نباشد. "نا" سِزا باشد. پیامبر و اهل بیت، در صدها حدیث از "نا"سزا گفتن منع کردند و از مجموع روایات چنین بر می آید که منظور از دشنام در این حدیث، سِزا است. #ایران_قوی #جانفدا #اسلام ✍🏻 مهدی رستمی @ir_bastan

🔻 🔶 مباهته، سنت خردمندانه و عادلانه اسلام - بخش ۲ 🔘 این شخصیت نو زرتشتی، سابقه‌ای بس دراز در تهمت زدن به قرآن، پیامبر و ائمه دارد این شخص نو زرتشتی، رُطَب می‌خورد و مَنعِ رُطَب می‌کند. می‌گوید مسلمانان به من تهمت زدند، پس انسان‌های بدی هستند. اما خودش در تهمت زدن به قرآن و پیامبر و ائمه، از هیچ تلاشی دریغ نکرده و نمی‌کند. ✍🏻 مهدی رستمی @ir_bastan

🔻 🔶 منجی موعود در باور اسلام و زرتشتی ☑️ در دین اسلام: اعتقاد بر این است که در پایانِ تاریخ، فرزندی از فرزندان رسول الله (ص)، از نسل علی و فاطمه (س)، قیام کرده؛ زمین را پر از عدل خواهد کرد. همان گونه که پر از ظلم شده بود. از سویی دیگر، ائمه هدایتگر، پیروان خود را از تعیین وقت برای امر ظهور، منع کردند. یعنی فرمودند که تنها خداوند از زمانِ ظهور آگاه است. ❌ در دین زرتشتی: زرتشتیان هم به منجی موعود باور دارند که همان سوشیانس (سئوشیانت) است. در روایات زرتشتی آمده که پیش از ظهور منجی، یکی از فرماندهان لشکر او، با سربازانی از هند و چین، به ایران می‌تازد و مَزگِت‌ها (مسجدها) را خراب می‌کند. اما زرتشتیان، برای ظهور منجی، زمانی معیّن کردند. رهبران زرتشتی، در گذر تاریخ همواره بشارت می‌دادند که هزار سال پس از «یزدگرد سوم» آخرین پادشاه زرتشتیِ ساسانی، می‌بایستی منجی موعود زرتشتی (سئوشیانت) ظهور کند. یعنی ۴۰۰ سال پیش (در حدود قرن ۱۶-۱۷ میلادی) سوشیانت باید ظهور می‌کرد، که نکرد. این وعده نادرست، ضربه‌ای سخت به پیکر دین زرتشتی وارد کرد. 🔰 آیا تمایل دارید اسناد و مدارک این نوشتار را ببینید؟ از این پیوند: adyannet.com/fa/news/40450 #ایران_قدرتمند #جانفدا #زرتشتیان #منجی #سوشیانت @ir_bastan