بسم الله الرحمن الرحیم موضوع:🌱ایران جوان بمان🌱 #جلسه_دوم ♻️ آیا اصل سیاست محدود کردن فرزندآوری در کشور با در نظر گرفتن مصالح مقطعی درست بود یا نه ؟ 🔹 در این تردیدی نیست که مصالح مقطعی باید سیاست مقطعی داشته باشد ولی ما برای یک مصلحت مقطعی سیاستی بدون حد و مرز را اجرا کردیم که بدون تردید اشتباه بزرگی بود. ♦️برای درک این اشتباه خوب است نگاهی به برنامه اول توسعه بیندازیم که در آن برای اولین بار پس از انقلاب به صورت رسمی کنترل جمعیت به عنوان یک چشم انداز برای جامعه ما تبیین و هدف گذاری گردید. در سال ۱۳۶۷ در بخش اول از بند ج عنوان برنامه اول توسعه خطوط کلی سیاست محدود کردن فرزندآوری در کشور اینگونه تبیین شده بود که نرخ باروری از ۶.۴ نوزاد به ازای هر زن در سن باروری به ۴ نوزاد در سال ۱۳۹۰ برسد. هدف در سال ۱۳۷۱ محقق شد یعنی هدفی که بنا بود ۲۳ سال بعد به دست آید ۴ ساله انجام شد ۸ سال بعد در سال ۱۳۹۰ به ۲.۱ فرزند رسیدیم. 2.1 فرزند را سطح جانشینی جمعیت می‌گویند. یعنی وقتی به ازای هر پدر و مادری دو فرزند وجود داشته باشد این دو فرزند جانشین پدر و مادر می‌شوند در نتیجه وقتی پدر و مادر از دنیا می‌روند هر کدام برای خود یک جانشین خواهد داشت آن یک دهم اضافه را هم برای مرگ و میرهای غیر طبیعی در نظر گرفته‌اند. در این شرایط در طی دو نسل جمعیت تثبیت می‌شود. کاهش نرخ باروری در سال ۱۳۹۰ به ۱/۶ و نرخ رشد جمعیت هم به ۱.۲۹ درصد رسید. در سه دهه گذشته نرخ باروری کلی در جهان نزدیک به ۳۳ درصد و در جهان اسلام نزدیک به ۴۱ درصد کاهش داشته اما نرخ باروری کلی در ایران ۷۰ درصد کاهش یافته است. ♦️ما برای حل یک مشکل مقطعی برنامه مقطعی ریختیم .قدری در تبلیغاتمان زیاده روی کردیم. ♦️دلیل اجرای این سیاست‌ها زشت و ناپسند بودن اصل زاد و ولد نبود. دلیل اصلی آن شرایط خاص جامعه بود. ♦️تبلیغات رسانه‌ای و غیر رسانه‌ای بچه‌دار شدن را تبدیل به یک ضد ارزش و فرزند کمتر داشتن را تبدیل به یک ارزش کرد. ♦️بزرگ بودن این اشتباه هم به جهت فرهنگ ساز بودن آن است. 🚨وقتی مسئله‌ای تبدیل به فرهنگ شد به راحتی قابل بازگرداندن نیست. #ایران_جوان_بمان #محسن_عباسی_ولدی @iran_javaan