🟢🟣🟢التهابات پاییز 1401 که به «زن، زندگی، آزادی» معروف شد؛ ۱۴۰۱ بخش 11 بهانه اعتراض: این التهابات به ‌طور عمده به دلیل فوت مهسا امینی، دختر اهل سقز که در اداره گشت ارشاد تهران جان خود را از دست داد، آغاز شد. مرگ مهسا امینی جرقه اعتراضات گسترده به عنوان القایی «حجاب اجباری» بود. بر خلاف آشوب‌های قبلی، نمود مجازی و شایعه‌سازی در این ماجرا بشدت برجسته‌تر از میدان بود. جرقه اعتراض: پس از مرگ مهسا امینی، اعتراضات در سطح خیابان‌ها آغاز شد و در فضای مجازی به سرعت برجسته شد. این اتفاق واکنش‌های فراوانی در فضای مجازی از سوی فعالان زنان مخالف جمهوری اسلامی ایران، هنرمندان و ورزشکاران به‌ دنبال داشت و تبدیل به یک آشوب گسترده شد. بستر اعتراض: این اعتراضات عمدتاً در بسترهای اجتماعی و هویتی شکل گرفت. نخست زنان خواستار تغییر در قوانین حجاب بودند اما از همان نخست و خیلی سریع در تجمع چهارراه حجاب، شعارها به سمت براندازی رفت و در هفته بعد به تجزیه‌طلبی رسید. جغرافیای اعتراض: اعتراضات این جنبش ابتدا در شهر تهران آغاز شد و سپس به سایر شهرها و مناطق گسترش یافت. در مناطقی مانند سیستان و بلوچستان، کردستان و آذربایجان غربی که اقلیت‌های قومی حضور دارند، اعتراضات از شدت بیشتری برخوردار بود. اعتراضات در مناطق حاشیه‌ای و برخی مناطق کمتر توسعه‌یافته با واکنش‌های کمتری همراه شد. قشر معترض: این جنبش عمدتاً توسط زنان و جوانان هدایت شد. اقشار طبقه متوسط و اقشار بالای اقتصادی، در این جنبش مشارکت فعال‌تری داشتند. صنف معترض: معترضان بیشتر شامل زنان و جوانان و دانشجویان، بودند. طبقه یا کارگزار معترض: اعتراضات عمدتاً توسط طبقات تحصیلکرده و زنان شهری رهبری می‌شد. نقش چهره‌ها، گروه‌ها یا لیدرها: این اعتراضات بدون رهبری مشخص شکل گرفت و عمدتاً از طریق شبکه‌های اجتماعی سازمان‌دهی شد. رسانه‌های اجتماعی بویژه اینستاگرام و توئیتر در گسترش آن نقش پررنگی داشتند. نوع کنش اعتراضی: غائله «زن، زندگی، آزادی» بیشتر به ‌صورت تجمعات خیابانی و کنش‌های نمادین نظیر سوزاندن روسری نمود یافت. درگیری‌های سریع و پراکنده خیابانی و حمله به نیروهای انتظامی و مدافع امنیت در این حادثه بشدت برجسته بود. مطالبات اصلی معترضان: خواسته اولیه معترضان لغو قوانین حجاب و مطالبه آزادی‌های بیشتر بود اما در همین لایه نماند و حتی نوعی القای فروپاشی به افکار عمومی شکل گرفت. روند رادیکال شدن مطالبات: در ابتدا مطالبات بیشتر حول آزادی‌های فردی متمرکز بود اما بتدریج مطالبات به سمت تغییر ساختار کلی حکومت رفت. برخی معترضان به سمت اعتراضات رادیکال‌تر رفتند و به مطالبه تجزیه ایران پرداختند. رسانه‌ها و روایت اعتراض: این اعتراضات به ‌طور گسترده‌ای در رسانه‌های خارجی و داخلی بازتاب یافت. رسانه‌های بین‌المللی نظیر اینترنشنال، BBC، VOA و Al Jazeera از آن حمایت کردند. رسانه‌های داخلی در ابتدا نسبت به اعتراضات همراهی کردند اما در ادامه با مشخص شدن نیت گردانندگان، به معرفی ماهیت حادثه و مخاطرات آن پرداختند. در این رابطه فضای مجازی و رسانه‌های اجتماعی نقش اساسی را در سازمان‌دهی و تولید شایعه‌ها بویژه با تمرکز بر کشته شدن و فرار مسؤولان ایفا کردند. تغییر در ادبیات و نمادهای اعتراض: یکی از ویژگی‌های این اعتراضات، استفاده برجسته و پرتکرار از نمادها بود. شعارهایی مانند «زن، زندگی، آزادی» و تصاویری از زنان بدون حجاب به‌ عنوان نماد اعتراض به‌ کار برده شد. همچنین استفاده از موسیقی و فیلم‌های کوتاه بویژه در فضای مجازی، در گسترش این اعتراضات مؤثر بود. تداوم یا گسست: این اعتراضات که از ابتدا نیز چندان میدانی نبود، به ‌طور مداوم در فضای مجازی و رسانه‌ها ادامه یافت. از سویی تلاش برای تغییر حکومت و تجزیه‌طلبی با عدم همراهی افکار عمومی و مردم پایان یافت. ادامه دارد ...... ص 12

⭕️ مذاکره غیر مستقیم!! 🔺مواضع روشن رهبری درباره مذاکره چنان مستدل و همه فهم بود که جای هیچ شبهه ای را باقی نمیگذاشت. او اگر دلیل نمیآورد هم همه چیز مثل روز برای همه روشن بود. او گفت، مذاکره نمیکنیم، دلیل هم تجربه. او گفت مذاکره نه عاقلانه است نه شرافتمندانه. او گفت مذاکره مشکل تحریم را حل نمیکند بلکه گره ها را کور و پیچیده تر میکند. پس چرا بعد از مدت کوتاهی در پاسخ به نامه ترامپ راضی به مذاکره غیر مستقیم شد. پاسخ را در کلمه "غیرمستقیم" جستجو کنید. 🔺در مذاکرات دهه نود، رهبری دو ماه قبل از انتخاب روحانی و روی کار آمدن او گفت با مذاکره موافقم ولی به آن خوش بین نیستم. همانجا علت چنین تصمیمی را تجربه کردن مردم بیان کرد. بعدها تجربه نخبگان از جناحهای مختلف را نیز اشاره نمود. اما این بار ماجرا کاملا متفاوت بود. مردم در این دوران تجربه کرده بودند، نیازی به تکرار نبود، رفتار ترامپ با نزدیکترین هم پیمانانش از اکراین و اروپا و کره جنوبی و ژاپن و کانادا و چه و چه را دیده بودند. وضعیت جنایتهای اسراییل در غزه هم که پیش چشم همه بود، همین ترامپ هم که محصول چندین سال مذاکره با ایران را رسما پاره کرده بود. قصه چه بود؟ پاسخ را در کلمه "غیرمستقیم" دنبال کنید. 🔺ترامپ بنا داشت ایران را سر دو راهی مذاکره و جنگ قرار دهد. پذیرش اصل مذاکره باعث میشد هیمنه قدرت ایران که ستون اصلی مقاومت بود بشکند. ترامپ به عنوان یک موفقیت روی این اتفاق اسکی برود، اسراییل دست برتر را در مذاکرات حماس پیدا کند ، فشار بر مردم غزه برای کوچ بیشتر شود و.... اما پذیرش جنگ چه میشد؟ باعث میشد ترامپ بتواند برای بسیاری از ناظران بیرونی برای حمله به ایران دلیلی پیدا کند، جریانهای وابسته داخلی بتوانند هم در به‌هم‌ریختگی بیشتر بازار و هم در کنشها و به‌هم‌ریختگی داخلی اجتماعی موفقتر عمل کنند و پالس ضعف به جبهه مقاومت صادر شود و باز دست اسراییل بازتر شود و خلاصه کار برای ایران سخت تر شود. ایران سبک مقاومتش ، بسیار متفاوت است او منعطف و پر از تقیه است این را دشمن میداند. 🔺ایران راه سومی را پیشنهاد داد. او در عین تهدید متقابل دشمن ، راه مذاکره غیر مستقیم را باز گذاشت. مذاکره غیر مستقیم پیش از این در دوران رییسی شهید هم پیش رفته بود، قبلتر هم سابقه داشت. مشروعیت اقدام اسراییل و آمریکا را از بین میبرد، شائبه ترس ایران را از بین میبرد، دست اسراییل را باز نمیگذاشت، جلوی هر نوع فشار داخلی را چه اقتصادی و چه اجتماعی میگرفت، وقت کشی هم میکرد. همه چیز را به تاخیر میانداخت و تاخیر برای آمریکا و اسراییل در منطقه مرگ‌آور است. 🔺از خودتان بپرسید چرا ترامپ رسما دروغ گفت؟ او اشاره به مذاکره مستقیم کرد. خوب این دروغ است. اصل هم رده نبودن مذاکره کنندگان، سبک مذاکره در عمان،صراحت مسوولین ایران و... همه همین را نشان میدهد، چرا او دروغ گفت؟ دلیلش را مورگان اورتگاس معاون نماینده ویژه آمریکا در خاورمیانه در مصاحبه با العربیه میگوید. او گفت ما در تله نمیافتیم. مذاکرات نباید طولانی شود. باید سریع به نتیجه برسد. 🔺زمان به سود اسراییل و آمریکا نیست. این چیزی است که بارها ترامپ هم بیان کرده بود و حالا ایران آنها را در گوشه رینگ قرار داده بود. این بار مصلحت پذیرش مذاکره غیر مستقیم نه تجربه جدید برای مردم و نخبگان بلکه راهبری اتفاقات منطقه ای و درگیری مقاومت با اسراییل و آمریکا است و لاغیر. ماجرا این است که ایران مذاکره بازی میکند همانطور که ترامپ هم چنین خیالی داشت. منتهی حالا به قول عراقچی "توپ در زمین آمریکا است". 🔺فقط یک نکته باقی میماند که خوب است همه توجه کنیم. حسن روحانی امروز در جمع ظریف و دیگر نزدیکانش همین یک نکته را به چشم آورد که مذاکره غیر مستقیم نباید باشد چون دیر میشود. او چرا این تابلوی مهم آمریکایی را بلند کرده؟ دلیلش روشن است، دقیقا چون همه چیز به همین یک نکته بر میگردد. واژه غیرمستقیم، این مسیر هوشمندانه بازی غربگرایان و غرب هر دو را خراب کرد. روحانی خوب میداند کجا باید کمک به آمریکا کند. تحولات منطقه و جهان و ایران سریع و جدی است. چشم از وقایع نباید برداشت. اما ما محتاج روایت ماجراییم در کشور و منطقه، محتاج خلق محتواییم، محتاج حضور جدی در این جنگ ترکیبی و البته شناختی هستیم. مراقبت نکنیم روایت آمریکایی را بر ذهنها مسلط میکنند. جهاد اصلی ما اینجا است. ✍ علی مهدیان √ @Roshangari_ir | روشنگری