🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿 🌹شهید عبدالحسین برونسی 💠شبی که فردایش قرار بود برود #جبهه، با هم رفتیم خانه تک تک فامیل‌ها، از همه حلالیت طلبید. دست آخر هم بردمان حرم خدمت امام رضا(ع). خودش یکی یکی بچه‌ها را برد دور ضریح، #طواف داد. از حرم که آمدیم بیرون، گفت: امشب، سفارشتون رو به امام رضا (ع) کردم. به آقا گفتم: من دارم میرم جبهه. شما به بچه‌های من، سری بزنید. گفتم بیان از شما خبر بگیرن. اگه یک وقتی کاری داشتید، برید و کارتون رو به #امام_رضا(ع) بگید. من، شما رو سپردم دست امام رضا(ع). ☘️🌸☘️🌸☘️🌸☘️🌸☘️🌸☘️🌸

در دوران جنگ یک وقتی همسفر شدیم با جانشین #شهیدمهدی‌باکری فرمانده لشکر 31عاشورا، از ایشان سئوال کردم: چه شد که از مناطق مختلف خوزستان، #دزفول و شمال آن را جهت مقر لشکر انتخاب کردید؟ با توجه به اینکه از #جبهه ها دورتر شده اید و تدارکات شما مشکل تر می شود. ایشان گفت: زمانی که ما می خواستیم مقر لشکر را پیدا بکنیم. از اهواز شروع به گشتن نمودیم و مناطق مختلف را زیر پا گذاشتیم. ولی مورد موافقت شهید باکری قرار نمی گرفت! تا اینکه از اهواز به طرف شمال خوزستان راهی شدیم. و به شوش رسیدیم. ولی در شوش نیز جایی را پیدا نکردیم و به دزفول آمدیم... 💠در نهایت این مقر فعلی را پیدا کردیم و ایشان این محل را تایید کرد و گفت: اگر سپاه دزفول این مکان را به ما تحویل بدهد بسیار خوب خواهد شد. از شهید مهدی باکری سئوال کردم: چرا این محل را انتخاب کردید و چرا دزفول؟ ایشان گفت: من چیزی از این شهر می دانم که شما نمی دانید. من آن موقع نفهمیدم که منظور ایشان چه بود تا اینکه زمانی رسید که #هواپیماهای عراق مقر لشکر را بمباران کردند و شرایط بسیار بدی در پادگان بوجود آمد. عده ای به شهادت رسیده و تعدادی مجروح و بسیاری نیز شوکه شده بودند. واقعا اوضاع از دست ما خارج شد. در همین بین، با کمال تعجب دیدیم. تعداد زیادی وانت بار و ماشین های شخصی و موتور سیکلت از شهر برای کمک رسانی به #پادگان آمدند و تا ما بخواهیم خودمان را سامان بدهیم مردم دزفول تمام #شهدا و مجروحین را به بیمارستان افشار منتقل کردند. بعد از اینکه اوضاع را آرام کردیم به همراه تعدادی از نیروها سریع خودمان را به بیمارستان رسانده تا اگر احتیاج به اهداء خون باشد بتوانیم کمک بکنیم. 💠در بیمارستان با صحنه ها ی بسیار عجیبی مواجه شدیم. صف تویلی از مردم دزفول، درب بیمارستان ایستاده و آماده ی اهداء خون بودند و انتظار می کشیدند تا هرچه سریعتر خون بدهند. به همین خاطر و با توجه به ازدحام جمعیت، نیروها را که از بمباران شوکه شده بودند به لشکر بازگرداندیم. سالن بیمارستان و حتی حیاط، مملو بود از مجروحین، و هر مجروحی که روی زمین قرار داشت مردان و زنانی در کنار و بالای سر آنها و مواظب آنها بودند و می دیدم سرم در دست داشته و بالای سر آنها ایستاده بودند. با چشم خود می دیدم که تعدادی از آنها سر مجروحین را بر دامن گذاشته و با کمال ملاطفت آن ها را نوازش می کردند. با دیدن این صحنه ها یاد صحبت شهید باکری افتادم که می گفت: من چیزی از این مردم دزفول می دانم که شما نمی دانید و بعدها می فهمید که #دزفولی ها چه مردمانی هستند. #راوی: بهرام صالحی 🍁برگرفته از کتاب جغرافیای حماسی شهر نمونه دزفول اثر غلامحسین سخاوت و ناصر آیرمی🍁 چرا دزفول در چهارم خرداد به عنوان پایتخت مقاومت ایران نام گرفت داشتن بالاترین آمار شهدای موشکی، بازسازی حین جنگ، ایستادگی و ترک نکردن شهر با وجود حملات شدید موشکی و هوایی، پشتیبانی و حمایت از جبهه‌ها و رزمندگان و نقش موثر در مدیریت جنگ از جمله دلایل انتخاب دزفول در چهارم خرداد ۶۶ به عنوان پایتخت مقاومت ایران است. به گواه آمار، دزفول تنها شهر اشغال نشده‌ای است که مورد شدیدترین حملات موشکی و بمباران هوایی و زمینی قرار گرفت اما هرگز تسلیم نشد؛ رژیم بعث عراق در مدت هشت سال جنگ، ۱۷۶ موشک غول پیکر «فراگ هفت و اسکاد» به شهر دزفول شلیک کرد. هواپیماهای دشمن ۴۸۹ بمب و راکت بر سر مردم بی‌دفاع شهر فرو ریختند و آتش بارهای عراق با شلیک پنج هزار و ۸۲۱ گلوله توپ نقاط مختلف شهر را هدف قرار دادند اما با این همه خسارت، مردم دزفول با تقدیم ۲ هزار و ۶۰۰ شهید، چهار هزار جانباز، ۴۵۲ آزاده سرافراز و ۱۴۷ مفقود و جاویدالاثر حماسه مقاومت و پایداری را در تاریخ درخشان انقلاب اسلامی ایران جاودان ساختند. به پاس این پایداری در هفتمین سال جنگ تحمیلی به پیشنهاد دولت وقت، دزفول به عنوان شهر نمونه مقاومت کشور معرفی و در چهارم خرداد ۱۳۶۶ لوح زرینی به مردم دزفول اعطا شد؛ همچنین چهارم خرداد به نام روز مقاومت و پایداری مردم دزفول در تقویم جمهوری اسلامی نامگذاری شد. مرحوم آیت الله قاضی یکی از شخصیت‌های برجسته و احیاگر خوزستان در مقابل هجمه ارتش بعثی در دوران دفاع مقدس و مورد تکریم و تفقد امام خمینی(ره) بود. ارتباط آیت الله قاضی و امام رابطه‌ای عاطفی، الهی و معنوی و رابطه مرید و مراد بود. بی‌توجهی به مظاهر دنیا، اخلاص، شجاعت، دلدادگی به امام و انقلاب و دوری از منیت و خودبزرگ‌بینی از جمله ویژگی‌های شخصیتی مرحوم آیت الله قاضی دزفولی بود. مردم دزفول تربیت یافته علما بودند و این ویژگی موجب حماسه آفرینی و مقاومت مردم این دیار در دوران دفاع مقدس شد.