سلسله نشست های علمی ( صد و بیستمین نشست) 📒حکمرانی در قرآن 👤ارائه دهنده: حجت الاسلام و المسلمین دکتر نجف لک زایی ⬅️دبیر علمی : دکتر سید سجاد آل غفور 📅زمان: دوشنبه ۱۵ فروردین ماه ۱۴۰۱ ساعت ۱۳:۴۵: الی ۱۵ 💠لینک ورود به جلسه 🌐 dte.bz/hokmconf 📒مجری: پژوهشکده علوم و اندیشه سیاسی و مرکز همکاری های علمی و بین الملل 🌐https://eitaa.com/isca24/11238

📒سلسله یادداشت های دکتر حبیب الله بابابایی در ماه مبارک‌رمضان آیه‌های «بعض‌بعض» (قسمت اول) آیات زیادی در قرآن هست که معطوف به دسته‌ها و گروه‌های اجتماعی، و گونه‌های ارتباطی بین انسان‌هاست. مثال‌های زیر را دقت کنید: الف) آیات بعض‌بعض با «لام»: قال اهبطوا بعضکم لبعض عدو (دشمن بودن بعضی برای بعضی دیگر) (اعراف: 24)، و لو کان بعضهم لبعض ظهیرا (پشتیبان بودن برخی برای برخی دیگر) (اسراء: 88)، و جعلنا بعضکم لبعض فتنه (فرقان: 20)؛ ب) آیات بعض‌بعض با «فوق»: و رفع بعضکم فوق بعض درجات (بالا بودن برخی نسبت به برخی دیگر) (انعام: 165)، ظلمات بعضها فوق بعض (تاریکی‌هایی افزون بر یک دیگر) (نور: 40)؛ ج) آیات بعض‌بعض با «باء»: لیبلوکم بعضکم ببعض (آزمایش برخی با برخی دیگر) (محمد: 4)، و لولا دفع الله الناس بعضهم ببعض (دفع برخی با برخی دیگر)، (بقره: 251)، ربنا استمتع بعضنا ببعض (استفاده بعضی از بعضی دیگر) (انعام: 128)؛ د) آیات بعض‌بعض با «الی»: یوحی بعضهم الی بعض زخرف القول غرورا (انعام: 112)، و اذا ما انزلت سوره نظر بعضهم الی بعض (نگاه برخی به سمت برخی دیگر) (توبه: 127)؛ هـ) آیات بعض‌بعض با «علی»: تلک الرسل فضلنا بعضهم علی بعض (تفضیل برخی پیامبران بر برخی دیگر) (بقره: 253)، و لا تتمنوا ما فضل الله به بعضکم علی بعض (تفضیل برخی بر برخی دیگر) و) آیات بعض‌بعض با «من»: ذریه بعضها من بعض (نسل‌هایی که برخی از برخی دیگر هستند) (آل عمران: 34)؛ ز) و آیات بعض‌بعض بدون حرف جرّ: و المومنون و المومنات بعضهم اولیاء بعض (مومنان برخی دوستان برخی دیگر هستند) (توبه: 71)، لیتخذ بعضهم بعضا سخریا (استخدام بعضی توسط بعضی دیگر) (زخرف: 32). آنچه از این نمونه آیات به دست می‌آید این است که قرآن کریم گونه‌های ارتباطی بین انسان‌ها را با انواع حروف جرّ و با ذکر انواع کنش‌ها مثل استخدام (متعلقات حروف جر) توضیح می‌دهد. جمع و ترکیب چنین آیاتی می‌تواند نظام ارتباطات و مناسبات انسانی را در سطح خرد و کلان تا حدی روشن کند. در قسمت‌های بعدی این سلسله یادداشت‌ها در ماه مبارک رمضان تلاش خواهیم کرد به برخی از نکات برآمده از آیه‌های بعض‌بعض اشاره‌ای داشته و به تدریج به سمت یک الگوی نظام ارتباطی و مناسبات انسانی از منظر قرآن حرکت کنیم. ⬅️پژوهشگاه را در فضای مجازی دنبال کنید |ایتا|بانک صوت ایتا|تلگرام|بانک صوت تلگرام|اینستاگرام|یوتیوب|فیس بوک|نماشا|آپارات

💠 ویژه برنامه #سلوک_الهی 🔸 درآمدی بر عرفان عملی 🔸 فصل اول جلسه 1 🔹 مهم ‌ترین وظیفه انسان, #سلوك_الهی است; یعنی راه را به خوبی تشخیص می ‌دهد، آسیب‌ های راه را ارزیابی كند، همراهان و معاونان و معینان راه را بشناسد، راهزنان را بشناسد، ره‌ توشه را بشناسد و فراهم كند و آن‌گاه سعی بلیغ را دریغ ندارد و به طرف ذات اقدس الهی سفر كند و بداند #مهم_‌ترین_سفر از یك سو همین سلوك الهی است و #بهترین_رفیق در این راه، خودِ خدای سبحان است كه «اللَّهُمَّ أنتَ الصَّاحِبُ فی السَّفَرِ» خود خداست... . 📚 ویژه برنامه ماه مبارک رمضان سال تولید: 1392 #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 🆔 @isca24

دعا روز دوم ماه مبارک رمضان

سلسله نشست های علمی ( صد و بیست و یکمین نشست) 📒حکمرانی در قرآن 👤ارائه دهنده: حجت الاسلام و المسلمین دکتر نجف لک زایی ⬅️دبیر علمی : دکتر سید سجاد آل غفور 📅زمان: سه شنبه ۱۶ فروردین ماه ۱۴۰۱ ساعت ۱۳:۴۵: الی ۱۵ 💠لینک ورود به جلسه 🌐 dte.bz/hokmconf 📒مجری: پژوهشکده علوم و اندیشه سیاسی و مرکز همکاری های علمی و بین الملل 🌐https://eitaa.com/isca24/11242

دعا روز سوم ماه مبارک رمضان

💠 ویژه برنامه #سلوک_الهی 🔸 درآمدی بر عرفان عملی 🔸 فصل اول جلسه 2 🔹 كسی می ‌تواند #سالك_الهی گردد كه خلیفه خدا باشد; زیرا راه یابی, مهندسی راه, معماری راه, آگاهی از راهزنان این راه, تهیه دوستان همراه این راه, تحصیل ره ‌توشه این راه, همه و همه مرهون #معرفت_خلافت_الهی است كه از ذات اقدس الهی رهنمود می ‌گیرد. 🔹 دو قوس در جهان آفرینش هست: یك قوس نزول است كه از خدا تا خَلق و عالَم طبیعت تجلّی كرده است؛ طبق بیان نورانی امیر بیان علی ‌بن ‌ابی ‌طالب (علیه أفضل صلوات المصلّین) كه در خطبه نهج ‌البلاغه فرمود: «اَلْحَمْدُ لِلَّهِ الْمُتَجَلِّی لِخَلْقِهِ بِخَلْقِهِ» خدای سبحان در قوس نزول ـ از صادر اول تا پایان نظام هستی ـ یك #حقیقت_گسترده است در جام اشیا افتاد، خدا این قوس نزول را خلق كرده است. در قوس صعود از خاك و از فرش تا عرش رفتن را به نام قوس صعود دستور داد و در سوره انشقاق فرمود: ﴿یا أَیهَا الْإِنسَانُ إِنَّكَ كَادِحٌ إِلَی رَبِّكَ كَدْحاً فَمُلاَقِیهِ... . 📚 ویژه برنامه ماه مبارک رمضان سال تولید: 1392 آپارات: https://aparat.com/v/CHm4J #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 🆔 @isca24

📒سلسله یادداشت های دکتر حبیب الله بابابایی در ماه مبارک‌رمضان ⬅️آیه‌های «بعض‌بعض» (قسمت دوم) برخی از مناسبات و روابط بعض‌بعض‌ها در قرآن، تکوینی است و در فرایند خلقت بوجود آمده است. برخی دیگر از نِسَب انسانی و روابط بعض‌بعض‌ها نه برآمده از متن هستی بلکه برخاسته از خواسته‌ها و اراده‌های انسانی است. مثلا آیه‌های مربوط به «عداوت» (قال اهبطوا بعضکم لبعض عدو)، «فتنه» (جعلنا بعضکم لبعض فتنه)، «امتحان» (لیبلو بعضکم ببعض)، «رفع» (رفع بعضکم فوق بعض)، «دفع» (و لولا دفع الله الناس بعضهم ببعض)، «تفضیل» (تلک الرسل فضلنا بعضهم علی بعض) به نسبت‌های اجتماعی‌ای اشاره می‌کند که به دست خدا ایجاد شده است (روابط اجتماعی به مثابه فعل خدا). و آیه‌های مربوط به «اولیاء» («و المومنون و المومنات بعضهم اولیاء بعض»، و «و ان الظالمین بعضهم اولیاء بعض»)، «استمتاع» (ربنا استمتع بعضنا ببعض)، «سخریا (لیتخذ بعضهم بعضا سخریا) مربوط به نسبت‌های اجتماعی‌ای است که به دست انسان و با اختیار انسان ایجاد می‌شود. نکته مهم اینکه نسبتی و ارتباطی هست بین فعل انسان و فعل خدا. درست است که همه چیز در یک معنای عرفانی و توحیدی فعل الله و به اراده الهی (کل من عندالله) است، لیکن در یک نگاه عرفی و عادی این نکته قابل ذکر است که بین فعل خدا و فعل انسان ارتباط دوسویه‌ای وجود دارد، همان‌طور که فعل خدا فعل انسان را متأثر می‌کند (مثلا توبه و بازگشت خدا به سمت انسان، زمینه را برای توبه انسان به سمت خدا فراهم می‌کند)، فعل انسان نیز فعل الهی را متأثر می‌کند (توبه انسان به سمت خدا موجب توبه و بازگشت خدا نیز به سمت فردِ تائب می‌شود). از این منظر، مناسبات اجتماعی را از منظر فعل خدا می‌توان در نظر گرفت و خدا را در متن مناسبات انسانی حاضر یافت و سنت‌های الهی را نیز در آن جاری دانست، همان‌طور که مناسبات اجتماعی را می‌توان از منظر فعل انسانی در نظر گرفته و اراده و کنش‌های انسانی را در ساخت نظام مناسبات بشری دخیل و موثر قلمداد کرد. https://eitaa.com/isca24/11245

سلسله نشست های علمی ( صد و بیست و دومین نشست) 📒حکمرانی در قرآن 👤ارائه دهنده: حجت الاسلام و المسلمین دکتر نجف لک زایی ⬅️دبیر علمی : دکتر سید سجاد آل غفور 📅زمان: چهار شنبه ۱۷ فروردین ماه ۱۴۰۱ ساعت ۱۳:۴۵: الی ۱۵ 💠لینک ورود به جلسه 🌐 dte.bz/hokmconf 📒مجری: پژوهشکده علوم و اندیشه سیاسی و مرکز همکاری های علمی و بین الملل 🌐https://eitaa.com/isca24/11246

💠 ویژه برنامه #سلوک_الهی 🔸 درآمدی بر عرفان عملی 🔸 فصل اول جلسه 3 🔹 تنها موجودی می ‌تواند #سالك الهی باشد كه خلیفه خدا باشد، زیرا منظور از سلوك, رفتن از فرش به عرش است، رفتن از عالَم طبیعت به ماورای طبیعت است و این راه را قرآن كریم تبیین كرد، از نظر وجودِ علمی در بیانات عترت طاهرین (علیهم الصلاة و علیهم السلام) آمده است؛ ولی این راه بدون انسان رونده ای ندارد. 🔹 در قوس نزول خدا ... فیض خود را نازل كرد، خواه به صورت قرآن ﴿إِنَّا انزَلْنَاهُ فِی لَیلَةِ الْقَدْرِ﴾، خواه به صورت حیوانات ... همه این حقایق را از قُرب الهی تنزّل داد، از آن بارگاه آفرینش تا كارگاه خلقت تنزّل داد، قوس نزول را ترسیم كرد و آفرید، قوس صعود را راهنمایی كرد؛ ولی #رونده می‌ خواهد و آن انسان است... . 📚 ویژه برنامه ماه مبارک رمضان سال تولید: 1392 آپارات: https://aparat.com/v/LRgO3 #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 🆔 @isca24

📒سلسله یادداشت های دکتر حبیب الله بابابایی در ماه مبارک‌رمضان آیه‌های «بعض‌بعض» و اراده‌های پیچیده (قسمت سوم) برخی از مناسبات مطرح شده بین بعض‌بعض‌های قرآنی، مناسبات انسانی و اخلاقی است و برخی دیگر از مناسبات مطرح میان بعض‌بعض‌های قرآن نیز غیر اخلاقی و غیر انسانی است، و هر دو گونه از مناسبات، چه انسانی و چه غیر انسانی، در یک فرآیند جمعی و با استفاده از پشتوانه‌های جمعی (برخی با پشتوانه برخی دیگر) به انجام می‌رسد. به بیان دیگر، یکی از اشاره‌هایی که آیات بعض‌بعض دارد کسب پشتیبانیِ برخی مردم از برخی دیگر است. نکته اینکه پشتیبان بودن بعضی برای بعض دیگر( مثلا ظهیر بودن، یا اولیاء یکدیگر بودن، و یا در استخدام و استمتاع یکدیگر بودن) برای انجام کار اخلاقی و یا امر غیر اخلاقی، و برای صورت‌بندی عدل و یا حتی ظلم در جامعه، یک طرفه نیست بلکه چند طرفه و در یک رفت و برگشت متقابل و چندطرفه بین نخبگان و عوام، و بین صاحبان قدرت و توده مردم رخ می‌دهد. دیگر اینکه همواره کسب پشتیبانی و یا ایجاد پشتوانه برای حرکت‌های خوب یا بد، همیشه آگاهانه و عامدانه نیست، بلکه گاه ناآگاهانه و ناخواسته است که منجر می‌شود موضع علمی یک عالم امتداد اجتماعی پیدا بکند و یا موضع ناصواب یک عالم یا دانشمند به ظلم و ناراستی بیانجامد. به دیگر بیان، اراده‌های فردی در فرایند «بعض‌بعض» نه اراده‌های بسیط و خودخواسته، بلکه اراده‌های پیچیده، چندسویه، دیگرخواسته و در امتداد اراده‌های مختلف از گروه‌های گوناگون انسانی است. 

سلسله نشست های علمی ( صد و بیست و سومین نشست) 📒حکمرانی در قرآن 👤ارائه دهنده: حجت الاسلام و المسلمین دکتر نجف لک زایی ⬅️دبیر علمی : دکتر سید سجاد آل غفور 📅زمان: پنج شنبه ۱۸ فروردین ماه ۱۴۰۱ ساعت ۱۳:۴۵: الی ۱۵ 💠لینک ورود به جلسه 🌐 dte.bz/hokmconf 📒مجری: پژوهشکده علوم و اندیشه سیاسی و مرکز همکاری های علمی و بین الملل 🌐https://eitaa.com/isca24/11249