eitaa logo
مرکز رسیدگی به امور مساجد استان اصفهان
975 دنبال‌کننده
2.4هزار عکس
2.2هزار ویدیو
473 فایل
صفحه رسمی مرکز رسیدگی به امور مساجد استان اصفهان آدرس: خیابان مسجد سید کوچه ۲۴ تلفن: ۰۳۱۳۲۳۵۷۶۱۳ نمابر: ۰۳۱۳۲۳۵۷۸۷۵ ارتباط با ادمین: @isfahanmasajed_admin کانال خبرنامه: @khabarnamehmasjed کانال منبر: @menbarisfahan
مشاهده در ایتا
دانلود
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: ✍️ مناسبت روز: طبق تاریخ در ایام اجتجاج (ره) پس از رحلت پیامبر اکرم (ص) و غصب خلافت توسط خلیفه اول هستیم لذا سخن امروز را به این موضوع اختصاص داده و با سلام و صلوات به روح بلند آغاز می‌نمائیم؛ سلمان فارسی (ره)، صحابی مشهور پیامبر(ص) و از یاران صديق امیرالمؤمنین (ع) بود؛ او جایگاه والایی در میان صحابه داشت و رسول خدا او را از اهل بیت خود خوانده‌اند؛ طبق روایات، او به اسم اعظم خداوند آگاه بوده و مقامش از مقام لقمان حکیم بالاتر شمرده شده است؛ حضرت سلمان، همواره همراه و مشاور امین پیامبر (ع) بوده و در تمامی جنگ‌های دوران حضرت، حضور فعال و مؤثر داشته‌اند و پس از رحلت حضرت رسول از حامیان حضرت امیرالمؤمنین (ع) و از مخالفان جریان سقیفه بوده است که صحابه را به دلیل پیروی نکردن از دستور پیامبر اعظم خدا بر ولایت و خلافت بلافصل امیرالمؤمنین (ع) به شدت سرزنش کرده؛ او احتجاجات فراوانی را در مخالفت با واقعه سقیفه، در برابر مردم و خلیفه اول و دوم بیان نموده که در این مجال کوتاه به یکی از این احتجاجات می‌پردازیم؛ ✍️ از امام صادق (ع) به واسطه پدران گرامیشان نقل شده که سلمان فارسی چند روز پس از دفن پیامبر (ص) در بین مردم خطبه‌ای بدین شرح ایراد نمود: «ای مردم! کلامی از من بشنوید و سپس درباره‌ آن بیاندیشید! بدانید که من، فضائل فراوانی از حضرت علی‌بن‌ابیطالب (ع) سراغ دارم، که اگر تمام آنها را نقل کنم، گروهی از شما مرا دیوانه انگاشته و گروهی دیگر خونم را مباح خواهید ساخت؛ ای مردم! بدانید که شما را تقدیراتی است که پیشآمدهای گوناگونی در پی آن می‌آید، و این را بدانید که «علم مقدّرات» و «علم بلایا» (و گرفتاری‌هایی که متوجّه شما می‌شود) و میراث وصایا (و ثمره سفارشات پیامبر خدا) و فصل الخطاب و اصل و ریشه تمامی نسب‌های مردم، نزد علی‌بن‌ابیطالب (ع) است؛ همانگونه که هارون بن عمران از حضرت موسی (ع) شنید، حضرت علی (ع) نیز از رسول خدا شنید که فرمود: «تو وصی من در خانواده، و جانشین و خلیفه در امّتم هستی، و نسبت تو به من همچون نسبت هارون است به موسی»، ولی افسوس که شما امّت، شیوه قوم بنی‌اسرائیل را پیش گرفته و آگاهانه راه خطا را پیمودید! به خدا سوگند که قدم به قدم مانند بنی‌اسرائیل، همان خطاها را مرتکب خواهید شد! به خدایی که جان سلمان در دست اوست سوگند می‌خورم که اگر علی (ع) را پیشوا و والی خود ساخته بودید، هر آینه برکت و نعمت از آسمان و زمین، اطراف شماها را فرا می‌گرفت، تا آنجا که پرندگان آسمان دعوت شما را اجابت می‌کردند و ماهی‌های دریا خواسته شما را می‌پذیرفتند و دیگر هیچ دوست و بنده خدایی فقیر نشده و هیچ سهم از فرائض الهی از بین نمی‌رفت، و هیچ دو نفری در حکم خدا اختلاف نمی‌کردند! ولی افسوس که شما مخالفت نموده و مسند خلافت را به فرد دیگری سپردید، پس در انتظار گرفتاری و بلا باشید! و دست از خوشبختی بشوئید! من حقیقت امر را برای تک تک شما روشن ساختم، پس بدانید از امروز به بعد رشته محبّت و دوستی میان من و شما بریده شد! دست از دامن آل محمّد صلّی‌اللَّه‌علیه وآله بر ندارید! زیرا تنها ایشان راهنمای شما به سوی بهشت، و در روز قیامت خوانندگان به آن خواهند بود؛ پس بر شما باد به فرمانبری امیرالمؤمنین علی‌بن‌ابیطالب (ع)، که به خدا سوگند که ما به دفعات در حضور پیامبر (ص) تحت عنوان ولایت و امارت بر او سلام نمودیم و پیوسته رسول خدا با تأکید، ما را بدین کار وا می‌داشت؛ حال، مردم را چه شده که با علم به فضائل امیرالمؤمنین (ع) بر ایشان حسد می برند؟! پس بدانید که عاقبت حسادت قابیل بر هابیل کشتن او بود! یا مانند قوم بنی‌اسرائیل کارشان به کفر و ارتداد کشیده می‌شود؛ ای مردم! شما را چه شده است؟! وای بر شما، ما را با أبو فلان و فلان چه کار؟! آیا به جهل افتاده یا خود را به نادانی می زنید؟! آیا حسد ورزیده یا خود را به حسادت زده‌اید؟! به خدا سوگند که شما مرتدّ و کافر شده و با شمشیر به جان هم خواهید افتاد تا آنجا که با شهادت دروغ، ناجی‌های خود را محکوم به مرگ نموده و کافران را تبرئه و آزاد کنید...» حضرت سلمان (ره) در پایان سخن نیز حجت را بر مردم تمام کرده و گفت: «ای مردم! بدانید که من حرف خود را زدم و تسلیم پیامبر خدا شدم، و از مولای خود علی‌بن ابیطالب (ع) که تمام امّت است؛ پیروی نمودم! همو که سید و سرور اوصیاء، و پیشوای پیشانی سفیدان، و رهبر راستگویان و شهیدان و صالحان است.» 📚 الإحتجاج (ترجمه جعفری)، ج١، ص٢۵١ https://eitaa.com/ROOZBARG
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «قهرمان مبارزه با استعمار» ✍️ مناسبت روز: در آستانه سالروز شهادت عالم و مبارز بزرگ دوران مشروطیت و نماینده مردم آذربایجان در مجلس شورای ملی و شهید راه مبارزه با استعمار، (ره) در سال ١٢٩٩ شمسی قرار داریم لذا سخن امروز را با سلام و صلوات به روح بلند این عالم مبارز آغاز می‌نمائیم؛ محمد در سال ١٢۵٩ شمسی در «خامنه» واقع در ده کیلومتری شهرستان شبستر دیده به جهان گشود و تحصیلات مقدماتی را در زادگاهش گذراند؛ او در نوجوانی همراه پدر در تجارتخانه او به کارهای تجاری و آموختن رمز و راز داد و ستد و آشنایی با شیوه‌های اقتصادی زمانه سپری کرد؛ اما گرایش روحی او به فراگیری علم بیش از هر چیز دیگری بود، لذا کسب و کار تجاری را رها کرده و در تبریز به تحصیل علوم دینی پرداخت و به سلک روحانیت و علمای دین درآمد. او در مدرسه «طالبیه» تبریز، ادبیات عرب، منطق، اصول، فقه، نجوم، ریاضی، تفسیر، حکمت، کلام، حدیث، تاریخ، رجال و علوم طبیعی را از اساتید فن آموخت و سپس دوره عالی فقه و اصول را نزد مرحوم آیت الله العظمی ‌سید ابوالحسن انگجی و هیئت و نجوم را در محضر منجم معروف مرحوم میرزا عبدالعلی خواند. خیابانی با تکیه بر استعداد سرشار و پشتکار و جدیت خاص خود، مراحل تحصیل را به سرعت پشت سر گذاشت و در جوانی به مقام بلند علمی ‌نائل آمد به‌گونه‌ای که علاوه بر ایجاد کرسی فقه و اصول، به تدریس دروس دیگر همچون نجوم و ریاضی و حکمت، همت گمارد و چنان در تبیین و تدریس این علوم سخت موفق بود که مایه شگفتی اقران و حتی علمای بزرگ می‌شد به طوری که کسانی چون احمد کسروی که از مخالفان سرسخت خیابانی بود با تعجب فراوان به این عظمت شگفتی‌زای علمی او اعتراف کرده‌اند. این عالم عامل علاوه بر فعالیت‌های علمی، در شهر تبریز به خدمات ارزشمند اجتماعی و سیاسی نیز همت گمارد و در بین مردم محبوبیت ویژه‌ای داشت. ✍️ زندگی شیخ محمد خیابانی پس از پیروزی مشروطیت در سال ۱۲۸۵ شمسی با تأسیس «انجمن ایالتی آذربایجان» در تبریز، وارد مرحله تازه‌ای گردید؛ در آن زمان، اوضاع جهان اسلام و به ویژه ایران، به خاطر دخالت‌های بیگانگان از جمله روسیه، انگلیس و آلمان، بسیار آشفته و تأسف انگیز بود، لذا خیابانی که فقط سی سال داشت و به عنوان نماینده مردم تبریز در مجلس شورای ملی برگزیده شده بود، ابتا با استعمار روسیه و سپس با قرارداد استعماری وثوق‌الدوله با دولت انگلستان (قرارداد 1919) مخالفت کرده و از آنجا که حکومت مرکزی را ضعیف و کاملاً وابسته می‌دید، برای ایجاد یک تحول اساسی در سیستم حکومت ایران و احیای آزادی علناً راه مبارزه را برگزید و در میان اجتماع تظاهرکنندگان تهرانی، به ایراد سخنرانی پرشور و تحریک احساسات مذهبی و ملی مردم پرداخت و با صدای رسا گفت: «...استقلال هر ملتی، شرافت اوست؛ اگر نتوانیم کشور خود را نجات دهیم و شرافتمندانه زندگی کنیم لااقل در راه وطن جان خواهیم داد! زیرا در چنین مواقع خطرناک و حساس، زنده ماندن محو شدن است...» [دو قهرمان جنبش مشروطه، ص۱۹۶] او سپس با لباس روحانی و تفنگ بر دوش و با همراهی مجاهدان آزادیخواه ترک، نهادهای دولتی تبریز را به تصرف خود درآورد و شهر را از دست دولتیان خارج ساخت و شجاعانه به دفاع از شهر و ناموس و حیثیت مردم مسلمان تبریز در مقابل سپاه متجاوز عین‌الدوله پرداخته و می‌گفت: «یاران من! ما بر ضد حکومت ارتجاعی و استبداد قیام کرده‌ایم... هرگز نباید به خستگی و یأس تن در دهیم؛ بخصوص وقتی که بار سنگین زندگی ملتی از مویی باریک آویزان شده باشد... طوری رفتار کنید که شرافت تاریخی ما حاصل شود و قاطبه ملت ایران با امتنان و تشکر بگویند که تبریز، ایران را نجات داد...» [ همان] این قیام پیروزمندانه حدود شش ماه ادامه داشت، اما متأسفانه به دلیل خیانت برخی مزدوران داخلی و همچنین حضور بیش از چهل هزار نفر از قشون دولتی و همکاری متجاوزان خارجی شکست خورد و شیخ محمد خیابانی را در ٢٢ شهریور ١٢٩٩ شمسی در چهل سالگی به شهادت رسید. پیکر پاک این شهید سعید به طور موقت در گورستان امامزاده حمزه تبریز دفن شد و سپس به تهران منتقل گردید و در صحن حضرت عبدالعظیم حسنی (ره) در شهر ری به خاک سپرده شد؛ ولی نام و یاد این مبارز بزرگ و عالم عامل در تاریخ ایران و جهان جاودانه شد. 📚 گلشن ابرار، جلد ۱ https://eitaa.com/ROOZBARG
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «» ✍️ مناسبت روز: امروز سالروز شهادت (ع) یازدهمین خورشید آسمان ولایت و امامت و پدر گرامی حضرت ولی عصر (عج) است، لذا ضمن عرض تسلیت و تعزیت، سخن امروز را با سلام و صلوات بر محمد و آل محمد آغاز می نمائیم؛ امام حسن عسکری (ع) در روز هشتم ربیع‌الثانی سال ٢٣٢ ه-ق در مدینه منوره چشم به جهان گشودند و در طول زندگی کوتاه ٢٩ ساله خود و به ویژه در دوران شش ساله امامت به واسطه مبارزه با طاغوت‌های زمان، همواره در تبعید و زندان به سر می‌بردند و از آنجایی که در محله «عسکر» که محل سپاهیان عباسی بود، تحت نظر و محصور بودند، آن حضرت را «عسکری» نامیده‌اند. ✍️ هرچند امام در یکی از سخت‌ترین دوران تاریخی اسلام، زندگی می‌کردند و دشمنان تا حد ممکن، از نشر سخنان و سیره ایشان جلوگیری کرده‌اند، اما در مورد ویژگی‌های فردی واجتماعی حضرت، روایاتی نقل شده که برای الگوگیری از سیره آن امام همام در این مجال کوتاه، تنها به دو ویژگی ایشان اشاره می‌نمائیم: 1️⃣ «عبادت و اخلاق» عبادت و اخلاق امام عسکری (ع) آن چنان قلب‌ها را مجذوب خود می‌نمود که حتی افراد گمراه و منحرف، با دیدن آن، به راه راست هدایت شده و حتی بدترین افراد نیز در اثر جذبه ملکوتی آن حضرت به بهترین انسان‌ها تبدیل می‌شدند؛ چنانچه در روایت آمده: روزی برخی از عباسیان از رئیس زندان خواستند که بر امام سختگیری بیشتری نماید؛ او نیز دو نفر از بدترین و سختگیرترین افراد را بر حضرت گماشت، اما آن دو نیز در اثر معاشرت با حضرت منقلب شدند! به‌گونه‌ای که در جواب به اعتراض عباسیان گفتند: ما چه بگوییم در مورد کسی که روزها روزه می‌گیرد و همه شب به عبادت می‌ایستد و به غیر ذکر و سخن خدا هیچ سخن دیگری بر زبان نمی‌آورد و هنگامی که به ما نظاره می‌کند، بر بدن ما لرزه افتاده و کنترل خود را از دست می‌دهیم! (وفیات‌الائمه، ص۴١٠) 2️⃣ «تولی و تبری» یکی دیگر از فرازهای سیره اجتماعی آن حضرت، توجه به دو اصل «تولی و تبری» می‌باشد؛ ایشان در هر فرصتی، شیعیان را به دوستی خدا و اهل بیت (ع) و بیزاری از دشمنان آنان ترغیب می‌نمودند؛ چنانچه روزی علی بن عاصم کوفی که مردی نابینا بود به محضر امام شرفیاب شد و ارادت خالصانه خویش را به خاندان نبوت اظهار نموده وگفت: من از یاری عملیِ شما ناتوانم و به غیر از ولایت و محبت شما و بیزاری از دشمنانتان و لعن به آنان در خلوت، سرمایه‌ای ندارم، با این حال، وضعیت من در آخرت چگونه خواهد بود؟! حضرت در جواب او فرمودند: پدرم از جدم رسول خدا (ص) روایت نموده که: «هرکس توانایی یاری نمودن ما اهل‌بیت را نداشته باشد ولی (دشمنان آنان را دشمن بدارد و) در خلوت‌هایش آنها را لعنت کند، خداوند صدای او را به همه فرشتگان می‌رساند...و در این هنگام فرشتگان برای وی طلب آمرزش نموده و او را ستوده و می‌گویند: خدایا بر روح این بنده‌ات درود فرست که در یاری اولیائش، تمام تلاشِ خود را انجام می‌دهد و اگر بیش از این توانایی داشت، حتماً انجام می‌داد! در این حال از طرف خدای سبحان ندا می‌آید که ای ملائکه! من دعای شما را درحق او اجابت کردم و بر روحش درود فرستادم و در ردیف ارواح ابرار و از بهترین بندگان برگزیده خویش گردانیدم» (بحارالانوار، ج ۵٠، ص ٣١۶) ✍️ و سخن امروز را با ذکر مصیبت امام حسن عسکری(ع) به پایان می‌بریم: راوی می گوید: برای عیادت و ملاقات امام یازدهم (ع) رفتم؛ دیدم حضرت در بستر بیماری افتاده‌اند و خادمشان شربتی برای حضرت آورده، ولی آن قدر سَم به بدن آقا سرایت کرده بود که دست مبارکشان به شدت می لرزید و نمی‌توانستند شربت را میل کنند! سپس فرمودند: برو فرزندم مهدی را صدا کن بیاید! در این حال دیدم فرزندی ۵ساله که بسیار زیبا و دلربا بود، وارد اتاق شد؛ و حضرت عسکری فرمودند: «ای سرور اهل‌بیتم، شربت آبی به من بده و امام زمان شربت را نزدیک دهان پدر آوردند و آقا شربت را نوش جان کردند...و سپس در آغوش فرزند دلبندشان به شهادت رسیدند... (بحارالأنوار/ ج۵٢/ ص١) اما عرض کنیم: «لا یَوْمَ كَیَوْمِكَ یا ابا عَبْدِاللَّه»؛ اگر حضرت عسکری (ع) در موقع شهادت شربت از دست فرزند عزیزشان نوشیدید، اما دل‌ها بسوزد برای جد غریبشان حسین (ع) که لحظات آخر با بدن پر از زخم و جراحت و داغ جوان و برادر و عزیزان در گودی قتلگاه هر چه صدا زدند، جگرم از تشنگی سوخت، کسی جواب آقا را نداد، یک وقت سینه مبارک آقا سنگین شد، چشم باز کردند و دیدند شمر... «والشّمر جالس على صدرك» (الا لعنة الله علی القوم الظالمین و سیعلم الذین ظلموا أی منقلب ینقلبون) https://eitaa.com/ROOZBARG
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «، بزرگترین نیاز جهان معاصر» ✍️ مناسبت روز: امروز نهم ربیع‌الاول، نخستین روز امامت و ولایت امام عصر (عج) است که شیعیان این روز بزرگ را بعنوان با حضرت صاحب الزمان (عج) جشن می‌گیرند، لذا با عرض تبریک و تهنیت، سخن امروز را آغاز می‌نمائیم‌؛ آغاز امامت حضرت مهدی (عج) مصادف با آغاز «دوران غیبت صغری» است که از این روز، مردم جهان، آرام آرام با مفهوم تلخ و دردناك غیبت حجت الهی و آثار محرومیت از دیدار مستقیم ایشان آشنا شدند؛ اما شاید در هیچ برهه تاریخی، بشریت مثل امروز، تلخی عدم دسترسی مستقیم به حجت الهی را احساس ننموده است؛ چراکه سال‌هاست که از عزم آدمی برای تشکیل یک نظام نوین و یکپارچه در مدیریت انسان‌ها در جهان می‌گذرد و این موجود پُر مُدَّعا با برنامه‌ها و پیشرفت‌های مادی، علمی و تجربی، تمام تلاشش را نموده تا خود را به عنوان تنها مدیر و تعیین‌کننده‌ی سرنوشت همنوعان و حتی دیگر موجودات در جهان معرفی کند! اما هربار در مسیر تحقق این حرکت خودخوانده، با چالشی جدید روبرو و طعم تلخ شکست را چشیده تا شاید داعیه‌داران ابرقدرتی و حکومت بر زمین، با این تلنگرهای الهی به ضعف اساسی و فطری خود، پی برده و به نیاز جهان به وجود مدیری معصوم و نظم‌ دهنده‌ای متصل به قدرت لایزال الهی، اعتراف نماید! یکی از این رویدادها در سال‌های اخیر که شاید جدی‌ترین چالش مدعیان مدیریت جهانی در قرن معاصر بوده، شیوع ویروس ذره‌بینی کرونا بود؛ ویروسی که با همه کوچکیش، هیمنه‌ی ابرقدرت‌های بزرگ و کسانی که وعده حل تمام مشکلات بشری را با علم و دانش و تکنولوژی‌های خود می‌دادند را در هم شکست! و باطن توخالی و ضعف مدیریت جامعه بشری در شرق و غرب را برای همگان، عریان ساخت! و این حقیقت پشت پرده را مجدداً برای بشریت برملا نمود که بشر همواره نیازمند به منجی و حجت الهی بر روی زمین است؛ نیاز بزرگی که رهبر فرزانه انقلاب در روز نیمه شعبان در سال ١۴٠٠ شمسی به آن اشاره نموده و فرمودند‌: «...در تاریخ بشر، کمتر دوره‌ای اتّفاق افتاده است که آحاد بشری در همه جای عالَم به قدر امروز، احساس نیاز به یک منجی داشته باشند... احساس نیاز به یک مهدی، احساس نیاز به یک دست قدرت الهی...؛ امروز بعد از آنی که بشریّت مکاتب گوناگون و نحله‌های فکری و مَسلَک‌های متفاوت را تجربه کرده، از کمونیسم تا دموکراسی غربی تا لیبرال ‌دموکراسیِ رایج در دنیا، با این همه ادّعایی که این‌ها دارند، (ولی) بشر بعد از اینکه (همه) این‌ها را تجربه کرده، احساس آسایش نمی‌کند... میلیاردها انسان در دنیا گرفتارند... بشر دچار نگرانی است، دچار اضطراب است و این پیشرفت‌ها و تحوّلات گوناگون، نتوانسته است به بشر، خوشبختی ببخشد...(بشر) احتیاج دارد به یک قدرت معنوی، قدرت الهی، دستِ پُرقدرتِ (یک) امام معصوم...» آری! ویروس ذره‌بینی کرونا در چند ساله اخیر با همه‌ی بدی‌ها و مضراتش، بار دیگر ضعف و ناتوانی بشر را اثبات و بر ادعای پوشالی مدعیان مدیریت جهان برای اهدای خوشبختی و سعادت به بشریت، خط بطلان کشید؛ چنانچه شاهد بودیم آنها حتی برای مدیریت یک ویروس ناچیز در چند ایالت داخلی خودشان هم عاجز بودند! چه برسد به جهان هستی! لذا امروز فقدان یک حکومت جهانیِ مؤثر و رهبری آسمانی و متصل به قدرت لایزال الهی از هر زمان دیگر بیشتر محسوس گردیده و فرصتی بی‌بدیل را برای گفتگوی تمدن‌ها و ادیان مختلف الهی در اعتقاد مشترک آنها درباره منجی عالم بشریت و حکومت جهانی ایشان و ترویج گفتمان مهدویت و فرهنگ انتظار به وجود آورده است؛ گفتمانی امید بخش و آینده‌ساز که البته نیازمند جریان‌سازی، فرهنگ‌سازی و جهانی‌سازی در فضای حقیقی و مجازی است و بی‌شک این مسئولیت خطیر، تکلیفی بزرگ و سنگین برعهده تمامی پیروان حقیقی اسلام ناب و مکتب حقه اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) است و چه فرصتی بهتر از نهم ربیع‌الاول سالروز آغاز امامت منجی عالم بشریت حضرت مهدی (عج) وجود دارد تا این اعتقاد مشترک بین همه‌ی مذاهب اسلامی و حتی بین همه‌ی ادیان الهی باعث وحدت و همبستگی بشریت و آماده نمودن جهان برای ظهور و حضور حجت حیّ الهی و تشکیل مدینه فاضله مهدوی گردد. (انشاالله) https://eitaa.com/ROOZBARG
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎧 پادکست مناسبت: نخستین روز امامت و ولایت امام عصر (عج) موضوع: «، بزرگترین نیاز جهان معاصر» https://eitaa.com/ROOZBARG
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: « (س)، » ✍️ مناسبت روز: دهم ربیع‌الاول سالروز حضرت (س) با پیامبر اکرم (ص) است، لذا روزبرگ امروز را با نام و یاد بانوی بزرگ اسلام، حضرت خدیجه (س) آغاز می‌نمائیم؛ 💠 تبار و شخصیت حضرت قبل از ازدواج با پیامبر(ص) حضرت خدیجه (س) از قبیله قریش است و پدرشان «خُوَیلد» و مادرشان «فاطمه بنت زائده» از ریشه دارترین و اصیل‌ترین خاندان‌ عرب در حجاز بودند؛ ایشان در سرزمینی به دنیا چشم گشودند که در آنجا کمترین ارزشی برای زنان قائل نبودند و به دید حقارت به جنس زن می‌نگریستند تا آنجا که مردان جاهل آن سرزمین، یکی از افتخارات خود را، زنده به گور کردن دخترانشان می‌دانستند! اما حضرت خدیجه (س) در چنین سرزمینی، با همت و تلاش‌ خود به چنان جایگاهی رسیدند که شخصیت بزرگ ایشان مورد احترام خاص و عام قرار گرفته و عنوان «سیده نسوان» و «سیده نساء قریش» را به ایشان عطاء شده و بسیاری از همان مردان عرب به‌عنوان خدمه‌ برای کاروان‌های تجاری تحت مدیریت این بانوی بزرگ قرار داشتند، به‌گونه‌ای که مورخین آورده‌اند در حدود چهارصد غلام و کنیز خدمت ایشان را می‌کردند و بیش از ٨٠ هزار شتر، اموال تجاری آن حضرت را حمل می‌کردند. (الانساب الاشراف، ج۱، ص۹۸ و بحارالانوار، ج ١۶‌، ص٢١) 💠 ازدواج با محمد امین (ص) یکی از رسوم مهم عرب جاهلیت، حفظ طبقات اجتماعی بوده؛ لذا ازدواج افراد ثروتمند با افراد فقیر، عبور از خطِ قرمزِ جامعه محسوب می‌شده؛ به همین دلیل ازدواج حضرت خدیجه (س) با جوان یتیم عرب، محمد امین (ص) با واکنش شدید جامعه آن روزگار مواجه شد، چنانچه زنان مکه با ایشان قطع رابطه کرده و ایشان را تحریم نمودند! اما حضرت خدیجه (س) که (به شهادت ابن‌شهرآشوب از قول سید مرتضی در «شافی» و همچنین به شهادت شیخ طوسی در «تلخیص») تا آن زمان همتایی برای ازداوج نیافته بودند، به روایتی در سن ٢۵ سالگی و به روایت دیگر در سن ٢٨ سالگی چنان شیفته صداقت، حسن خلق و درست‌کاری و پاکی وجود محمد امین (ص) شدند که خودشان برای پیشنهاد ازدواج پیش‌قدم شده و پس از ازدواج نیز تمامی داشته‌های خود را به آن حضرت اهداء نموده و فرمودند: «اَلْبَیْتُ بَیْتُکَ وَ اَنَا اَمَتُکَ؛ خانه (من) خانه شما، و من هم کنیز شما هستم» (بحارالانوار، ج١٧ ص٣٠٩) 💠 اولین زن مسلمان مورخین و مفسرین در تعیین مصادیق آیات ١٠ تا ١٢ سوره واقعه: «وَ السَّابِقُونَ السَّابِقُونَ، أُولئِكَ الْمُقَرَّبُونَ، فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ...»: «پيشگامان پيشگام (در دین و خوبی‌ها)، که مقربان درگاه الهی هستند، ودر باغ هاى پُرنعمت بهشت جاى دارند...» را حضرت خدیجه (س) و حضرت علی (ع) به‌عنوان اولین ایمان‌آورندگان به اسلام برشمرده‌اند و همچنین به پیشگامی خدیجه کبری (س) به همراه امیرالمؤمنین (ع) در برپایی اولین نماز جماعت به امامت رسول خدا اشاره کرده و آنان را اولین نمازگزارانِ عالَمِ اسلام معرفی کرده‌اند. (أسدالغابه، ج‏۶، ص۷۸) 💠 سرچشمه کوثر و یازده نور الهی یکی دیگر از برترین و مهمترین افتخارات و مقامات حضرت خديجه (س) که به واسطه ازدواج با رسول خدا به‌دست آوردند، به دنیا آوردن و پرورش دادن و مادری حضرت صدیقه کبری (س) است که در واقع علاوه بر مادری حضرت زهرا (س)، ایشان افتخار مادری یازده امام معصوم (ع) از امام حسن و امام حسین (ع) تا حضرت مهدی (عج) را دارا هستند. 💠 ربع قرن خدمت صادقانه حضرت خدیجه (س) در ٢۴ سال زندگی مشترک با پیامبر گرامی اسلام (ص)، خدمات بسیاری برای آن بزرگوار و دین مبین اسلام انجام دادند؛ از جمله حمایت‌های روحی و عاطفی و مالی از پیامبر و تصدیق و تأیید آن حضرت در روزگاری که هیچ کس ایشان را تأیید نمی‌کرد، و یاری ایشان در برابر آزار مشرکان از جمله در شعب ابیطالب تنها گوشه‌ای از خدمات ارزشمند حضرت خدیجه (س) بوده که در در صفحات روشن تاریخ ثبت و ضبط شده است. 💠 مباهات خداوند به حضرت خدیجه (س) در کتب روایی شیعه و اهل سنت، سخنان ارزشمندی از پیامبر (ص) و اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) درباره حضرت خدیجه (س) آمده که در پایان سخن امروز تنها به دو حدیث نبوی بسنده می‌نمائیم: ✅ «مثل خديجه پيدا نخواهد شد‌؛ خديجه در آن هنگام كه همه‌ی مردم مرا تكذيب كردند، مرا تصديق نمود، و مرا با ثروت خود براى پيشرفت دين خدا يارى نمود؛ خدا به من دستور داد تا خديجه را به قصر زمرّدى در بهشت که هيچ رنج و زحمتى در آن نيست، بشارت دهم» (بحار الأنوار، ج۴٣، ص١٣١) ✅ «ای خديجه، تو اين قدر نزد خدا، عزيز هستی که خداوند هر روز چندین بار به ملائکه بزرگ‌ الهی، مباهات می‌کند که بنده‌ای مثل تو، در روی زمين دارد!» (بحارالأنوار، ج١۶، ص٢) https://eitaa.com/ROOZBARG
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع: «» ✍️ مناسبت روز: امروز است و طبق روایات این روز، متعلق به امیرالمومنین (ع) و حضرت زهرا (س) می‌باشد و خواندن زیارت آن حضرات در این روز مستحب است؛ بنابراین بسیار پسندیده است که در چنین روزی از سیره گفتاری و رفتاری حضرت امیرالمؤمنین (ع) سخن بگوییم و چه سخنی برتر از کتاب شریف که پس از قرآن کریم، گرانقدرترین میراث فرهنگی اسلام است؛ لذا برآن شدیم تا انشاالله در هر روز یکشنبه، مبحثی را تحت عنوان «یکشنبه‌ها با نهج‌البلاغه» تقدیم حضور شما نمائیم و امیدواریم با همت شما عزیزان، همه‌ی مؤمنین در کل مساجد کشور حداقل در هر یکشنبه، دقایقی در محضر مولای متقیان قرار گیرند. ✍️ «نهج‌البلاغه» شفای دردهای روحی بشر و راز هدایت اجتماعی و سیاسی؛ منشور انسان‌سازی، و دریچه‌ای به نور و راهی از ملک تا ملکوت است؛ نهج‌البلاغه، کتاب مبارزه با بیدادگری و زراندوزی و بت‌پروری؛ و راه برپایی حدود الهی و افق ارزش‌های آرمانی است؛ نهج‌البلاغه، صحیفه ساختن فرد و جامعه، و آموزگار کفرستیزی و فقرستیزی است؛ و راه روشن بلاغت و هدایت است؛ نهج‌البلاغه، پرکننده خلأهای عمیق فردی، اجتماعی و سیاسی، و پاسخگوی مسائل و مشکلات گوناگون مسلمانان و جوامع بشری در همه زمان‌ها و مکان‌هاست؛ نهج‌البلاغه، دریای معرفت بی‌انتها و نور هدایت بدون خاموشی؛ و دستورالعملی برای سیادت در دنیا و سعادت در آخرت است؛ چنانچه امام راحل (ره) در توصیف جایگاه این کتاب شریف فرمودند: «کتاب نهج‌البلاغه که نازله روح امیرالمؤمنین (ع) برای تعلیم و تربیت ما خفتگان در بستر منیت، و در حجاب خود و خودخواهی است؛ (نهج‌البلاغه) معجونی برای شفا؛ و مرهمی برای دردهای فردی و اجتماعی؛ و مجموعه‌ای است دارای ابعادی به اندازه ابعاد یک انسان و یک جامعه انسانی؛ از زمان صدور آن تا هر چه تاریخ به پیش رود؛ و هر چه جامعه‌ها به وجود آید؛ و ملت‌ها متحقق شوند؛ و هر قدر متفکران و فیلسوفان و محققان بیایند و در آن غور کنند و غرق شوند» [صحيفه نور، ج١۴، ص٢٢۴] امام امت در وصیت‌نامه الهی سیاسی خود نیز فرمودند: «نهج‌البلاغه بعد از قرآن، بزرگ‌ترین دستور زندگی مادی و معنوی و بالاترین کتاب رهایی‌بخش بشر است و دستورات معنوی و حکومتی آن، بالاترین راه نجات است». رهبر فرزانه انقلاب نیز نهج‌البلاغه را دانسته و با توصیه مؤکد به خواندن و فهمیدن آن فرمودند: «نهج‌البلاغه، قاموس و فرهنگ مفاهیم اسلامی است... (اما) چقدر دور است از دسترس ما! مردم ما فقط اسم آن را شنیده‌اند! اصلاً نمی‌دانند نهج‌البلاغه، کتاب عمل است! است... هر کس نهج‌البلاغه را نمی‌خواند از قرآن هم خبری ندارد... (لذا) این جمله‌ای که بعضی گفته‌اند که (نهج‌البلاغه) دون کلام خدا و بالاتر از همه‌ی کلام‌های انسانی است؛ واقعاً مبالغه نیست، یک واقعیت است؛ افسوس که مردم ما (با نهج‌البلاغه) آشنا نیستند...» (سخنان معظم‌له ١٣۵٩/٠٢/١٣) ✍️ در پایان سخن امروز به فرازی از «حکمت ١٨ نهج‌البلاغه» که به «نکوهش یاری نکردن حق» اشاره می‌نماید، می‌پردازیم: 🧿 «و قالَ فِی الَّذِينَ اعْتَزَلُوا الْقِتَالَ مَعَهُ: خَذَلُوا الْحَقَّ، وَ لَمْ يَنْصُرُوا الْبَاطِلَ» امیرالمؤمنین (ع) در این حکمت در مورد کسانی همچون «سعد بن ابی وقاص» و «عبدالله بن عمر» که در جنگ جمل و صفین با امام همراهی نکردند و به عذرهای واهی متوسل شدند، می‌فرمایند: آنها که حق را تنها گذاشتند، در اصل باطل را یاری کرده‌اند! در اینجا باید دقت کرد که هرچند این افراد در ظاهر بی‌طرف بوده و به یاری باطل نیز نشتافته‌اند؛ ولی چون به یاری حق برنخاستند و به پیام قرآن در آیه نهم سوره حجرات عمل نکردند که می‌گوید: «فَقَاتِلُوا الَّتِي تَبْغِي حَتَّى تَفِيءَ إِلَى أَمْرِ اللَّهِ»: «با گروه متجاوز پيكار كنيد تا به فرمان خدا بازگردند»؛ پس در نتیجه نام خود را جزو یاری‌کنندگان باطل ثبت نموده‌اند! در این زمینه پیامبر اکرم (ص) نیز می‌فرمایند: «السَّاکِتُ عَنِ الْحَقِّ، شَیطانٌ أَخْرَسٌ»: «کسی که در زمانی که باید حق را بگوید، نگوید و ساکت باشد، یک شیطان گنگ و دهن بسته است» به‌ویژه اگر آن فرد جزو خواص و شخصیتهای معروف جامعه باشد که کناره‌گیری و سکوت او ضربات شدیدتری بر پیکره حق وارد می‌کند؛ چنانچه در کشور خودمان در فتنه سال ١٣٨٨ شاهد سکوت برخی از خواص ویژه و خیانت آنها به اسلام و انقلاب اسلامی بودیم که همین موضوع باعث ایجاد شکاف در ملت و ضربات سهمگین بر جمهوری اسلامی ایران شد که برخی از آثار این خیانت هنوز هم باقیست! 📚 برگرفته از کتاب «یکشنبه‌ها با نهج‌البلاغه» اثر استاد محمد تقی رهبر به سفارش مرکز رسیدگی به امور مساجد https://eitaa.com/ROOZBARG
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «گرامیداشت » ✍️ مناسبت روز: امروز اولین روز از هفته و طبق نظر مشهور بین عزیزان اهل سنت، روز اکرم (ص) است، لذا ضمن عرض تبریک و گرامیداشت هفته وحدت، سخن امروز را با صلوات بر محمد و آل محمد آغاز می‌نمائیم؛ اسلام به عنوان آخرین و کامل‌ترین دین الهی برای نجات بشریت از گمراهی و جهل به مردم جهان عرضه شده است؛ اما از آنجا که روشنگری و آگاهی‌بخشیِ آن، موجب می‌شود تا بشریت از بردگیِ استکبار خلاصی یابند، لذا از آغاز نبوت حضرت رسول تا به امروز، مستکبرین جهان همواره برای نابود کردن اسلام و جلوگیری از اشاعه و رشد این دین الهی تلاش مضاعف نموده‌اند؛ در این میان مهم‌ترین و بزرگترین دست‌آویز آنها در طول تاریخ، سوءاستفاده از مبحث شیعه و سنی، و ایجاد تفرقه میان این دو مذهب بزرگ اسلامی بوده؛ لذا لزوم وحدت میان مسلمین از جمله اموری است که نه تنها در آیات و روایات اسلامی برآن تأکید شده، بلکه همواره از سوی علماء، بزرگان و رهبران تمامی مذاهب اسلامی، مورد توجه ویژه قرار داشته است؛ حقیقت مفهوم «وحدت» و به عبارت صحیح‌تر «اتحاد مسلمین» آن است که مسلمانان با حفظ مذهب و عقاید قطعی و مُسلّم خود، با تکیه بر مشترکات فی‌مابین، در مقابل دشمن مشترک با موضع واحدی بایستند؛ بنابراین هیچگاه وحدت اسلامی متوقف براین نبوده و نیست که بعضی از فرق و مذاهب اسلامی از میان بروند و یا اینکه همه تبدیل به یک مذهب واحد شوند؛ چنانچه شهید مطهری (ره) در کتاب «حج» خود، پس از مطب فوق، می‌نویسد: «مسلمانان از نظر اختلافات مذهبی طوری نیستند که نتوانند وحدت داشته باشند؛ نتوانند با یکدیگر برادر و مصداق «انما المؤمنون اخوه» باشند؛ زیرا همه موحدند و یک خدا را پرستش می‌نمایند و می‌گویند: «لا الله الا الله»؛ همه به رسالت حضرت رسول ایمان دارند و ایشان را خاتم‌الانبیاء می‌دانند و دین اسلام را به‌عنوان خاتم ادیان می‌شناسند؛ همه، قرآن را کتاب مقدس آسمانی خود می‌دانند و آن را تلاوت کرده و به‌عنوان قانون اساسی خود می‌شناسند؛ همه به سوی یک قبله، نماز می‌خوانند و یک بانگ را به نام اذان برمی‌آورند، همه در یک ماه، روزه می‌گیرند؛ همه روز فطر و اضحی را عید خود می‌شمارند؛ همه مراسم حج را مانند هم انجام می‌دهند و با هم در حرم امن الهی جمع می‌شوند؛ و بالاخره، همه‌ی آنها، خاندان نبوت و اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) را دوست داشته و به آن‌ها احترام می‌گذارند؛ مسلماً این‌ مشترکات بزرگ، کافی است که دل‌های مسلمانان را به یکدیگر پیوند دهد و احساسات برادری و اخوت اسلامی را در آن‌ها برانگیزد... وچه خوب گفته است علامه کاشف‌الغطاء «بُنِی‌َالْاسْلامُ عَلی کلِمَتَینِ، کلِمَةُالتَّوْحیدِ وَ تَوْحیدُالْکلِمَة»: اسلام بر روی دو اصل و دو فکر بنا شده است: یکی اصل توحید و پرستش خدای یگانه و دیگری اصل اتفاق و اتحاد جامعه اسلامی» (حج استاد مطهری، ص١١و١٩) ✍️ براین اساس بدون شک گرامیداشت هفته وحدت می‌تواند گامی بزرگ در راستای وحدت مسلمین باشد و تمامی مسلمانان باید با توجه به اهمیت این موضوع، اتحاد و انسجام خویش را حفظ نموده و با وحدت و یکپارچگی، توطئه‌های دشمنان را نقش بر آب کنند، و در این میان، وظیفه پیروان مکتب اهل‌بیت (ع) بسیار سنگین‌تر است! چراکه باید با الگوگیری از سیره ائمه اطهار (ع) ثابت کنند که پیرو واقعی این مکتب انسان‌ساز هستند؛ چنانچه امام کاظم (ع) فرمودند: «چنان رفتار کنید که هر کس شما را ببیند بگوید: خدا رحمت کند جعفر بن محمد را که چه خوب یاران و پیروانش را تربیت و هدایت کرده است» [وسائل الشیعه، ج۸، ص۴۳۰] و همچنین فرمودند: «شما شیعیان موجب آبرومندی ما باشید، نه مایه آبرو ریزی ما!» [امالی صدوق، ص۴۸۴] ✍️ و سخن امروز را با کلام رهبر فرزانه انقلاب به پایان می‌بریم که فرمودند: «ما در جمهوری اسلامی... دوازدهم تا هفدهم [ربیع‌الاوّل] را به عنوان هفته‌ی وحدت نامگذاری کرده‌ایم و این یک نامگذاری محض نیست! یک حرکت سیاسی و تاکتیکی هم نیست! این یک اعتقاد و ایمان قلبی است! جمهوری اسلامی به معنای واقعی کلمه، معتقد به لزوم اتّحاد امّت اسلامی است؛ این [کار] سابقه هم دارد؛ یعنی مخصوص زمان ما و دوران جمهوری اسلامی نیست! مرجع بزرگی مثل مرحوم آیت‌الله بروجردی که مرجع کلّ دنیای شیعه در زمان جوانی ما بود، طرفدار جدّی وحدت اسلامی بودند، طرفدار جدّی تقریب مذاهب اسلامی بودند و با بزرگان علمای دنیای اسلام و اهل‌سنّت مراوده و گفتگو داشتند؛ این یک اعتقاد است... یک ایمان قلبی است؛ ما معتقدیم به وحدت و معتقدیم که خدای متعال این را از ما خواسته است...» (۱۳۹۸/۰۸/۲۴) «وَاعتَصِموا بِحَبلِ اللَّهِ جَميعًا وَلا تَفَرَّقوا» (آل‌عمران/١٠٣) https://eitaa.com/ROOZBARG
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «، » ✍️ مناسبت روز: در دومین روز از قرار داریم، لذا با تبریک و تهنیت ایام، سخن امروز را با موضوع «وحدت از نگاه خداوند متعال» آغاز می‌نمائیم؛ خداوند متعال در قرآن کریم، تأکید فراوانی بر وحدت مسلمانان و یکپارچگی آنان می‌نماید و نه تنها مسلمانان، بلکه تمامی پیروان ادیان توحیدى از هر ملیّت و قومى که هستند را به اتحاد و یگانگى دعوت کرده است، که در این مجال کوتاه به برخی از آیات وحدت اشاره می‌نمائیم: ✅ خداوند در آیه ١٣ سوره حجرات مى‌فرماید: «یا أَیُّها النّاسُ إِنّا خَلَقْنَاکُمْ مِن ذَکَر وَ أُنثَى وَ جَعَلْنَاکُمْ شُعُوباً وَ قَبَآئِلَ لِتَعارَفُوا إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِندَ اللهِ أَتْقَیکُمْ»: «اى مردم! ما شما را از یک مرد و زن آفریدیم و شما را تیره ها و قبیله ها قرار دادیم تا یکدیگر را بشناسید؛ و (اینها ملاک امتیاز نیست) گرامى ترین شما نزد خداوند با تقواترین شماست»؛ از آیه فوق استفاده مى شود که قرآن، منکر قومیت نیست، بلکه آن را از شؤون خلقت می داند، ولی آن را تنها به جهت شناخت و جذب و کمک به یکدیگر قرار داده نه وسیله‌اى براى تفاخر و نزاع؛ لذا خداوند در آخر آیه مى‌فرماید: «إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِندَ اللهِ أَتْقَیکُمْ»؛ (یعنی معیار برترى تقوا است.) و در سایه تقوا و پرهیزکاری اختلافات برچیده و مسیر وحدت تحکیم خواهد شد؛ ✅ همچنین خداوند در آیه ٩٢ سوره انبیاء مى‌فرماید: «إِنَّ هذِهِ أُمَّتُکُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَ أَنا رَبُّکُمْ فاعْبُدُونِ»: «این ( پیامبران بزرگ و پیروانشان) همه امّتی واحدند (و پیرو یک هدف)؛ و من پروردگار شما هستم؛ (پس) مرا پرستش کنید» قرآن در این آیه درصدد گسترش روحیه وحدت در بین عموم مردم خصوصاً مسلمانان است، و مهمترین عامل وحدت را توحید و خداپرستی معرفی می‌نماید؛ ✅ و نیز در آیه ١٠ سوره حجرات، تمام مؤمنان را برادر یکدیگر خطاب کرده و مى‌فرماید: «إِنَّما الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ»: «مؤمنان برادر یکدیگرند» لذا باید مانند اعضای یک خانواده باشند؛ ✅ همچنین خداوند در آیه ٢ سوره مائده، در جهت همکاری و حفظ منافع مشترک مؤمنان تأکید نموده و مى‌فرماید: «وَ تَعاوَنُوا عَلَى الْبِرِّ وَ التَّقْوَى»: «(همواره) در راه نیکى و پرهیزگارى با هم همکاری کنید» و مسلماً بهترین همکاری و همیاری‌ها در سایه اتحاد و وحدت شکل خواهد گرفت! ✅ البته خداوند در کتاب آسمانی قرآن، به همان اندازه که بر «وحدت» تأکید دارد، از تفرقه و جدایی میان مسلمانان نیز نهی نموده و وحدت و برادری را از بزرگترین نعمت‌های الهی دانسته و در آیه ١٠٣ سوره آل‌عمران فرموده است: «وَ اعْتَصِمُواْ بِحَبْلِ اللّهِ جَمِیعًا وَلاَ تَفَرَّقُواْ وَاذْکُرُواْ نِعْمَةَ اللّهِ عَلَیْکُمْ إِذْ کُنتُمْ أَعْدَاءً فَأَلَّفَ بَیْنَ قُلُوبِکُمْ فَأَصْبَحْتُم بِنِعْمَتِهِ إِخْوَانًا وَکُنتُمْ عَلَیَ شَفَا حُفْرَةٍ مِّنَ النَّارِ فَأَنقَذَکُم مِّنْهَا»: «همگی به رشته دین خدا چنگ زده، به راه های متفرق نروید و به یاد آرید این نعمت بزرگ خدا را که شما با هم دشمن بودید و خدا در دل‌های شما الفت و مهربانی انداخت و به لطف خداوند، همه برادر دینی یکدیگر شدید، و در زمانی که در پرتگاه آتش بودید، خدا شما را نجات داد!» ✍️ و سخن امروز را با کلام ارزشمند رهبر فرزانه انقلاب به پایان می‌بریم که با اشاره به آیات قرآن کریم در رابطه با وحدت اسلامی فرمودند: «امروز مانند همیشه و بیش از همیشه، مصلحتِ الزامی امّت اسلامی، در وحدت است؛ وحدتی که ید واحده در برابر تهدیدها و دشمنی‌ها پدید ‌آوَرَد و بر سر شیطان مجسّم، آمریکای متجاوز و غدّار و سگ زنجیری‌اش رژیم صهیونیستی، رعدآسا فریاد کشد و در برابر زورگویی‌ها، شجاعانه سینه سپر کند؛ این معنی فرمان الهی است که فرموده: «وَاعتَصِموا بِحَبلِ اللهِ جَمیعًا وَلا تَفَرَّقوا: همگی به رشته دین خدا چنگ زده و به راه های متفرق نروید...»(آل‌عمران۱۰۳) قرآن حکیم، امّت اسلامی را در چهارچوب «اَشِدّاءُ عَلَی الکُفّارِ رُحَماءُ بَینَهُم: بر كفّار، سخت و در ميان خودشان مهربانند»(فتح۲۹) معرّفی می‌کند و از آنها وظیفه‌ی «وَلا تَرکَنوا اِلَی الَّذینَ ظَلَموا: هرگز نباید با ظالمان همدست و دوست و بدان‌ها دلگرم باشید...»(هود۱۱۳)... را می‌طلبد...این فرمان‌های مهم و سرنوشت‌ساز، هرگز نباید از منظومه‌ی فکری و ارزشی ما مسلمانان جدامانده و به‌دست فراموشی سپرده شود» (۱۳۹۹/۰۵/۰۷) بنابر آنچه گذشت «وحدت» از مهمترین دستورات الهی است و وظیفه شرعی هر فرد مسلمان است که از هرگونه گفتار و کرداری که بر خلاف وحدت مسلمین است، خودداری نموده و با تمام توان در زمینه اتحاد مسلمین سعی و تلاش نماید. https://eitaa.com/ROOZBARG
امروز طبق تقویم شمسی روز بزرگداشت استاد محمد حسین (ره) و و ادب فارسی است لذا می‌توانید برای دسترسی به محتوای متنی و پادکست در این زمینه با عنوان «شهریارِ شعر و ادب پارسی» به لینک زیر مراجعه نمایند 👇 https://eitaa.com/ROOZBARG/11659 https://eitaa.com/ROOZBARG/11660
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «، » ✍️ مناسبت روز: ١۴ ربیع‌الاول، سالروز به درک واصل شدن بن ابی‌سفیان، دومین حاکم اُمَوی است که سه سال و هشت ماه حکومت را غصب نمود و در این مدت کوتاه، دست به سه جنایت بزرگ تاریخی زد: 1️⃣ در سال ۶۱ قمری، واقعه کربلا و شهادت‌ امام حسین (ع) و سپس اسارت اهل‌بیت پیامبر (ص) را رقم زد؛ 2️⃣ در سال ۶۳ قمری به مدینه حمله کرد و در واقعه «حره»، جان و مال و ناموس مردم را حلال شمرد و بیش از ده هزار نفر را به خاک و خون کشید که نزدیک به هزار نفر از آنها از صحابه و حافظان قرآن بودند؛ 3️⃣ در سال ۶۴ قمری برای سرکوب کردن عبدالله بن زبیر، به مکه حمله کرد و کعبه را با مَنجنیق به آتش کشید. (مروج‌الذهب، ج ۳، ص ۷۱) ✍️ بر اساس منابع تاریخی، یزید در سال ۲۶ هجری قمری به دنیا آمد؛ پدرش معاویه فرزند ابوسفیان و مادرش «مَیسون» از قبیله‌ چادرنشین کلب بود که نتوانست شام را تحمل کند و پس از جدایی از معاویه، به صحرا بازگشت و یزید را در همین قبیله‌ صحرانشین مسیحی به دنیا آورد؛ هرچند که برخی از علماء و مورخین نیز نوشته‌اند که مادر یزید پیش از ازدواج با معاویه، او را از ارتباط نامشروع با غلام پدرش حامله شده بود و یزید وَلَدُالزِّنا می‌باشد! (بحار‌الأنوار، ج‏۴۴، ص۳۰۹) یزید در قبیله کلب، افزون بر اخلاق ظاهری بادیه‌نشینی و صحراگزینی؛ به شکار، اسب‌سواری، تربیت و بازی با حیوانات علاقه ویژه پیدا کرد و شراب خواری، رقص، غنا، سگ‌بازی و میمون‌بازی و هوسرانی جزء طبیعت وجودی او شد! البته طبق گفته رسول خدا، پدر او معاویه و جدش ابوسفیان، و جده‌اش هند جگرخوار نیز همگی از «طُلَقاء» (اسیران آزادشده) بودند که پس از فتح مکه، به ظاهر ایمان آوردند تا رسول خدا آنان را از مجازات، عفو کنند؛ [تاریخ الأمم والملوک، ج۳، ص۶۱] و بر همین اساس حضرت زینب (س) پس از شهادت امام حسین (ع)، در خطبه‌ تاریخی خود، یزید را مسلمان ندانسته و او را فرزند طلقاء نامیدند. [اللهوف، ص۱۸۲] یزید بر خلاف صلحنامه پدرش با امام حسن (ع) و با عهدشکنی و دسیسه معاویه، پس از مرگ او بر جایگاه خلافت تکیه زد و در مدت سه سال و چند ماه در مقام حاکم بر مسلمین، جنایات و مفاسد بسیاری را به منصه‌ی ظهور رساند تا جایی که «ابن خلدون» تاریخ‌نگار و جامعه‌شناس مشهور اهل‌سنت می‌گوید: «امت اسلام بر فسق یزید اجماع دارند!» «بَلاذُری» از بزرگان اهل‌سنت نیز یزید را نخستین خلیفه‌ای می‌داند که آشکارا شراب می‌نوشید و از سرگرم شدن به آواز زنان خواننده و شکار ابایی نداشت و برای خوشگذرانی با میمون‌ها بازی می‌کرد و سگ‌ها و خروس‌ها را به جنگ همدیگر می‌انداخت؛ و همواره همدم او میمونی بود که او را «اباقیس» می‌نامید و به او شراب می‌نوشاند و با او تفریح می‌کرد! [انساب الاشراف، ج‏۵، ص۲۸۶] همچنین «ابن جوزى‌» واعظ و مورخ‌ نامدار اهل سنت در قرن هفتم هجری و از شاگردان ابن‌ عساکر دمشقی درباره یزید می‌گوید: «چگونه قضاوت ‌مى‌کنید درباره فردی که سه سال حکومت کرد، در سال اول حضرت حسين‌ (ع) را کُشت؛ در سال دوم، مردم مدینه را دچار وحشت‌ ساخت و جان و مال و ناموس آنها را براى لشکریان خود مباح گرداند؛ و در سال سوم، خانه خدا را با منجنیق سنگباران و ویران ساخت!» [ تذکرة الخواص، ص۱۶۴] ✍️ جنایات عدیده یزید، به‌ويژه در واقعه عاشورا، او را به یکی از منفورترین شخصیت‎های تاریخ تبدیل نموده، به صورتی که تمامی علمای شیعه، یزید را مستحق لعن دانسته و بیزاری جستن از او را از ضروریات مکتب اهل‌بیت (ع) می‌دانند. [صدوق، اعتقادات، ص۱۷۸] و روایات متعددی از اهل بیت عصمت و طهارت (ع) در لعن او و دیگر قاتلان امام حسین (ع) نقل کرده‌اند؛ چنانچه در زیارت عاشورا نیز با عبارتِ «اللهُمَّ الْعَنْ یزِیدَ خَامِساً...» به لعن يزيد تصریح شده است؛ علاوه بر عالمان شیعه، بسیاری از علماء و بزرگان اهل سنت نیز همچون «احمد بن حنبل»، «ذهبی»، «ابن عماد حنبلی»، «ابن‌جوزی» و «ابن‌خلدون» معتقد به لعن یزید بوده‎اند و «ابن‌جوزی» نیز در کتاب «الرد علی المتعصب العنید المانع من ذم یزید، ص١٣» به دلایل لعن یزید پرداخته و می‌گوید: «یزید علاوه بر اینکه احترام حرم پیامبر (ص) (یعنی مدینه) را شکست، برخلاف سفارشات رسول خدا، حضرت حسین (ع) را شهید کرد و پس از آن، به سرِ بریده ایشان و خاندان حضرت بی‌احترامی نمود. (پژوهشی سزا در بایدها و نبایدهای ناسزا، ص۹۰-۹۱) ✍️ یَزید بن معاویه پس از عمری می‌گساری و جنایت، بالاخره در ۱۴ ربیع‌الاول سال ۶۴ قمری در ۳٨ سالگی (به روایتی) به سبب مستی بیش از حد از اسب افتاد و گردنش شکست و به درک اسفل واصل شد و در قبرستان «باب الصغیر» دمشق زیر خاک رفت. [انساب الأشراف، ج۵، ص۲۸۷] https://eitaa.com/ROOZBARG
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «» ✍️ مناسبت روز: امروز چهارمین روز از است؛ هفته درس‌‌آموزی از کلاس بزرگ معلم بشریت، حضرت ختمی مرتبت (ص)؛ که به برکت میلاد گرامی ایشان، چهره جهان دگرگون شده و شرک‌ها و نفاق‌ها به یک‌رنگی و ایمان گراییده و خصومت‌های دیرینه مهاجر و انصار و عرب و عجم و سیاه و سفید، به «» مبدل گشته؛ و تا امروز که بیش از چهارده قرن از آن تاریخ می‌گذرد، همچنان میلاد شکوه‌آفرین و الفت‌بخش آن رسول رحمت، برای جهانیان، پیام وحدت و همدلی به ارمغان می‌آورد. پيامبراعظم(ص)، «» را ازراهبردهای بنيادين اقتدار امت اسلامی درتمام زمان‌ها ومكان‌ها دانسته‌اند و برای برپايی و تحقق بخشيدن آن، تلاش‌های فراوانی در طول عمر با برکت خود نمودند به‌گونه‌ای‌كه اقتدار وعزت جامعه نوپای اسلامی در عصر رسالت، برآيند وحدت و راهكارهای ارائه شده ازسوی پيامبر خاتم (ص) ‌بوده است؛ حضرت در آغاز ورودشان به مدينه، قراردادی برای وحدت مهاجرین و انصار نوشتند و مشكلات فی‌مابین قبیله‌های اوس وخزرج را نیز پس از صد و بیست سال جنگ و دشمنی، خردمندانه حل نمودند و سپس دونفر دو نفر، مسلمانان را در راه خدا برادر دينی ساختند، به‌گونه‌ای كه كار برادری بدانجا كشيد كه هر مسلمان، برادر مسلمان خود را بر خويشتن مقدم می‌داشت و حتی خانه‌ی خود را با او تقسیم می‌کرد! رسول خدا در ادامه این مسیر نورانی و ‌برای تحقق هرچه بیشتر وحدت امت اسلامی، پس از فتح مكه، طلقاء و مشرکین توبه کرده را بخشیدند، و رسماً دستور دينی صادر كرده و اعلان نمودند كه همه‌ی مسلمانان برادر یکديگرند ومانند يد واحدند! و با نفی قوم‌گرايی وملی‌گرايی در جهت تحقق وحدت اسلامی كوشش فراوان نمودند و از موقعيت مكانی و زمانی ايام حج نیز برای تحقق وحدت اسلامی، بهره‌برداری شايسته نمودند؛ استراتژی «تحمل ومدارا با مخالفین» و همچنین «حمايت از محرومان وبيچارگان» نيز از راه‌كارهای دیگر پيامبر اکرم (ص) ‌در جهت تحقق وحدت اسلامی بوده است؛ چنانچه امیرالمؤمنین (ع) فرمودند: «رسول خدا شكاف‌های اجتماعی را به وحدت، اصلاح کرده و فاصله‌ها را به هم پيوند زدند» [نهج‌البلاغه، خطبه ٢٣١] ✍️ آنچه گذشت تنها بخش کوچکی از سیره‌ی حضرت رسول (ص) به‌عنوان «منادی وحدت» و برادری در جهان اسلام بود که مسلمانان می‌بایست با الگوگیری از سیره کلامی و عملی آن پیامبر الهی، وحدت اسلامی را محقق کرده و وجود مقدس پیام‌آور وحدت را نقطه پیوند و برادری خود قرار دهند، چنانچه رهبر فرزانه انقلاب فرمودند: «امروز روز اتحاد دنیای اسلام است و وجود مقدس نبی مکرم و رسول اعظم اسلام (ص) مهم‌ترین نقطه ایجاد وحدت است...دنیای اسلامی می‌تواند در این نقطه‌ به هـم پیـوند بخورد؛ ایـنجا، جایی است که عواطف همه مسلمان‌ها در آنجا متمرکز می‌شود؛ اینجا، کانون عشق و محبت در دنیای اسلام است! (لذا) مسؤولان فرهنگی‌، نویسندگان‌ و علماء باید از طرح مسائل‌ اختلاف‌آفرین‌ و تفرقه‌افکن‌ بپرهیزند و هم سنی و هم شیعه، همه باید روی این نقطه اتحاد، تکیه کنند...» (بیانات معظم‌له در سالروز میلاد پیامبر اعظم (ص) ۱۳۸۵/٠١/۲۷‌) https://eitaa.com/ROOZBARG
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: « ٢» ✍️ مناسبت روز: امشب طبق تقویم قمری، شب میلاد با سعادت رسول گرامی اسلام، حضرت محمد مصطفی (ص) و شب میلاد مسعود رئیس مذهب جعفری، حضرت امام جعفر صادق (ع) است؛ لذا ضمن عرض تبریک و تهنیت، روزبرگ امروز را آغاز می‌نمائیم؛ دیروز عرض شد که ایام پُرشکوه هفته وحدت، فرصت مغتنمی است تا یکی از مهمّترین چالش‌های پیش روی امّت اسلامی، یعنی « مسلمین» را بر اساس روش و سیره رسول اکرم (ص) مورد بررسی و دقت قرار دهیم؛ پیامبر عظیم‌الشأنی که طبق منطق قرآن، اسوه و الگوی همه‌ی جهانیان است: «لَقَدْ كانَ لَكُمْ فی‏ رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَنْ كانَ یَرْجُوا اللَّهَ وَ الْیَوْمَ الْآخِرَ وَ ذَكَرَ اللَّهَ كَثیراً»: «همانا براى شما در (سيره‌ى) رسول خدا، الگو و سرمشقى نيكوست، (البتّه) براى كسانى كه به خدا و روز قيامت اميد دارند و خدا را بسيار ياد مى‌كنند» (احزاب/۲۱) همچنین در روز گذشته، از کوشش فراوان حضرت رسول (ص) در ایجاد وحدت و برادری در میان امت اسلامی سخن گفتیم و امروز نیز به یک نکته‌ی مهم دیگر در این زمینه اشاره می‌نمائیم: ✍️ در زمان حیات مبارک نبیّ گرامی اسلام، اصحاب ایشان، به لحاظ ایمان و اعتقاد به اسلام و پیامبر خدا، یکسان نبودند؛ چنانچه قرآن در شأن برخی آنها فرموده: «إِنَّ اللَّهَ اشْتَرى‏ مِنَ الْمُوْمِنینَ أَنْفُسَهُمْ وَ أَمْوالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ»: «خدا جان و مال بعضی از مؤمنان را در برابر بهشت، خریداری می‌نماید!» (توبه/۱۱۱) و در شأن برخی دیگر از اصحاب حضرت، قرآن می‌فرماید: «وَ مِمَّنْ حَوْلَكُمْ مِنَ الْأَعْرابِ مُنافِقُونَ وَ مِنْ أَهْلِ الْمَدینَةِ مَرَدُوا عَلَى النِّفاقِ لا تَعْلَمُهُمْ نَحْنُ نَعْلَمُهُمْ سَنُعَذِّبُهُمْ مَرَّتَیْنِ ثُمَّ یُرَدُّونَ إِلى‏ عَذابٍ عَظیم»: «بعضی از افرادِ پیرامونِ شما، منافق هستند... شما آنها را نمی‌شناسید، اما ما آنها را می‌شناسیم و حتماً به زودی، آنها را دو بار عذاب می کنیم...» (توبه/۱۰۱) لذا طبق شهادت قرآن کریم، گرد پیامبر (ص) دو گروه از افراد مؤمن و منافق جمع شده بودند! اما رسول خدا، برای حفظ وحدت مسلمین در برابر دشمنان اسلام، تا زمانی که همین منافقین، اقدام جدّی، ضدّ امّت اسلامی نمی‌کردند، مانند دیگر مسلمان با ایشان رفتار می‌کردند! وحتی در جریان فتح مکّه، نبیّ رحمت، با ابوسفیان و طلقاء که به ظاهر ایمان آورده بودند نیز، رفتاری همراه با رأفت اسلامی و برادری نمودند! لذا نکته قابل توجه این است که پیامبر (ص) تا زمانی که منافقین به ظاهر مسلمان، علناً خیانتی نمی‌کردند، برای حفظ وحدت اسلامی با آنها مراوده کاملاً دوستانه داشتند! حالا به نظر شما در زمان حاضر، پیروان آن حضرت، باید چگونه با عزیزان اهل سنت مراوده نمایند که هم مسلمانند و هم محب اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) هستند! ✍️ اما در بخش پایانی سخن امروز، نگاهی کوتاه نیز به سیره رئیس مذهب جعفری، امام صادق (ص) در رابطه با وحدت اسلامی می‌اندازیم؛ ❓شیخ الطّائفه طوسی (ره) در رجال خود، به ٣٢٢۴ نفر از اصحاب و شاگردان حضرت اشاره نموده است! حال به نظر شما، آیا همه اصحاب و شاگردان امام، شیعه و پیرو مکتب اهل بیت (ع) بوده‌اند؟ ✅ در جواب به این پرسش، باید عرض کنیم که قطعاً بسیاری از این افراد از عزیزان اهل سّنت و پیروان خلفاء بوده‌اند! لذا سیره صادق آل‌ محمد (ص) نیز وحدت و برادری با همه‌ی مسلمانان در برابر دشمنان اسلام بوده است؛ البته بدیهی است که وحدت در سیره پیامبر و اهل‌بیت (ع) به این معنا نیست که شیعیان از اصول و عقاید حقه خود دست بردارند، بلکه می‌بایست بر مشترکات فی‌مابین، تأکید نموده و مباحث اختلافی را در فضایی کاملاً دوستانه و در محافل علمی مطرح و بررسی نمایند تا با این روش‌ خردمندانه ضمن حفظ وحدت مسلمین از هرگونه سوءاستفاده دشمنان اسلام جلوگیری شود! https://eitaa.com/ROOZBARG
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «» ✍️ مناسبت روز: هفدهم ربیع‌الاول طبق روایات و نظر مشهور علماء شیعه، سالروز میلاد با سعادت رسول گرامی اسلام، حضرت محمد مصطفی (ص) و میلاد مسعود رئیس مذهب جعفری، حضرت امام جعفر صادق (ع) و «» است؛ لذا ضمن عرض تبریک و شادباش ایام، سخن امروز را با سلام و صلوات بر محمد و آل محمد آغاز می‌نمائیم؛ سیری در سیرۀ نورانی رسول خدا (ص) به‌خوبی نشان می‌دهد که وجود مبارک پیامبر اکرم (ص) سرشار از فضیلت‌های اخلاقی و صفات پسندیده‌ی انسانی و سرچشمه همه‌ی نیکی‌ها و خوبیهاست؛ لذا مسلماً تبیین فضائل بی‌شمار و صفات حمیده حضرت رسول (ص) در این نوشتار کوتاه نمی‌گنجد! چنانچه قرآن کریم، کلمات خداوند را بی‌شمار توصیف کرده و فرموده: «اگر تمام درختان جهان قلم شوند و همۀ دریاها مرکّب گردند، نمی‌توانند آن کلمات را شمارش نمایند!» : «وَ لَوْ أَنَّ ما فِي الْأَرْضِ مِنْ شَجَرَةٍ أَقْلامٌ وَ الْبَحْرُ يَمُدُّهُ مِنْ بَعْدِهِ سَبْعَةُ أَبْحُرٍ ما نَفِدَتْ‏ كَلِماتُ اللَّه‏» [لقمان/٢٧]. و امام رضا (ع) در تفسير این آیه فرموده‌اند: كلمات الهى ما هستيم كه فضائل ما، نه براى كسى قابل دسترسی کامل است و نه به شمار مى‏آيد: «نَحْنُ الْكَلِمَاتُ الَّتِي لَا تُدْرَكُ فَضَائِلُنَا وَ لَا تُسْتَقْصَى» [مناقب آل أبیطالب‌، ج‏۴، ص۴٠٠]. کتابِ فضلِ تو را آب بحر کافی نیست که تَر کنم سر انگشت وصفحه بشمارم... از این‌رو در سخن امروز، در حد وسع ناچیز خود به چند نمونه از صفات حسنه و فضیلت‌های بی‌شمار رسول خدا (ص) اشاره می‌نمائیم؛ ✍️ قبل از تبیین هر فضیلتی از پیامبر گرامی اسلام، لازم است از «اخلاق پسندیده» ایشان سخن بگوییم؛ چنانچه خداوند تعالی در قرآن کریم، خلق و خوی رسول خویش را با صفت «عظیم» توصیف کرده است: «وَ إِنَّكَ لَعَلى‏ خُلُقٍ‏ عَظيمٍ» [قلم/۴]. بدیهی است که برخورداری از خُلق عظیم و بهره‌مندی از والاترین مراتب صفات انسانی، برازندۀ بزرگ اسوه‌ی اخلاق و مهربانی است که اميرالمؤمنین«ع» در توصیف آن حضرت فرمودند: «رسول خدا از همۀ مردم بخشنده‏تر، دليرتر، راستگوتر، باوفاتر و نرم‌خوتر بودند و برترین و بهترین اخلاق و معاشرت را با مردم داشتند» [مكارم الأخلاق، ص١٨] ✍️ به شهادت مورخین در زمان بعثت پيامبر اكرم (ص) فضای جامعه‌ی جهانی و به‌ویژه جزیرةالعرب، از فضيلت‌های انسانی تهی بود و رذائل ناپسند، سراسر آن جامعۀ جاهلی را فراگرفته بود؛ لذا اساساً بعثت پیامبر اکرم (ص) به‌خاطر تهذیب نفوس آدمیان و رساندن آنان به مقام آدميّت بوده است؛ از این رو حضرت رسول (ص)، هدف از بعثت خود را چنین بیان فرمودند: «من مبعوث شدم تا مکارم و فضیلت‌های اخلاقى را كامل و تمام كنم»: «إِنَّمَا بُعِثْتُ لِأُتَمِّمَ‏ مَكَارِمَ‏ الْأَخْلَاقِ» [بحارالأنوار، ج‏١۶، ص٢١٠]. قرآن کریم نیز صفات نیکویی مانند حسن خُلق، نرم‌خویی و محبّت در پیامبر اکرم(ص) را عامل گسترش اسلام در برهوت جاهلیت جهان برشمرده و تأکید نموده که اگر ایشان تندخو و فاقد فضائل اخلاقی بودند، مردم از اطراف حضرت پراکنده شده و اسلام گسترش نمی‌یافت: «وَ لَوْ كُنْتَ فَظًّا غَليظَ الْقَلْبِ‏ لاَنْفَضُّوا مِنْ حَوْلِكَ»‌ [آل عمران/١۵٩]. 👈 لذا بدیهی است که پیروان پیام‌آور اخلاق و مهربانی در «روز اخلاق و مهرورزی» می‌بایست با الگوگیری از نبی رحمت، خود را به فضایل انسانی و اخلاق محمدی آراسته نمایند، تا پیروان دیگر ادیان و مذاهب با دیدن آنها به اسلام و مکتب اهل بیت عصمت و طهارت (ع) گرایش پیدا نمایند. 📚 برگرفته از نوشتاری از مرجع عالیقدر و استاد معظم اخلاق، حضرت آیت‌الله العظمی مظاهری (دامت‌برکاته) به مناسبت هفدهم ربیع‌الاول. https://eitaa.com/ROOZBARG