نگاه بخشی از گفت‌وگوی #روزنامه_فرهیختگان با #علی_ذوعلم انتساب انقلاب به دیدگاه #صدرایی، منطقی ندارد #انقلاب_اسلامی با هیچ‌کدام از چهارچوب‌های جامعه‌شناختی انقلاب، سازگار نیست پس به نظر شما حتی #تفسیر_صدرایی از انقلاب اسلامی هم درست نیست؟! دوستانی که انقلاب را به دیدگاه صدرایی منتسب می‌کنند هیچ استدلالی ندارند، یعنی اصلا این‌گونه نیست که بگوییم فلسفه صدرایی خود به خود تفکر انقلابی ایجاد می‌کند، حتی گاهی در آثار ملاصدرا نکاتی می‌بینیم که می‌تواند نسبت به حرکات انقلابی که ما از آن برداشت می‌کنیم نوعی نگاه منفی هم ایجاد کند. حضرت امام(ره) در بعد فلسفه، صدرایی بودند؛ ولی بسیاری از چهره‌های برجسته فیلسوف صدرایی ما در همان زمان که امام(ره) بودند با حرکات انقلابی امام(ره) موافق نبودند و بعضی از چهره‌های فلسفه صدرایی قبل از انقلاب با عضویت در انجمن شاهنشاهی فلسفه در دست رژیم پهلوی قرار داشتند که انقلاب اینها را نجات داد. اگر انقلاب در سال 57 به پیروزی نمی‌رسید معلوم نبود توسط همان انجمن فلسفه شاهنشاهی و کسانی مثل دکتر نصر، واقعا چه بر سر فلسفه صدرایی می‌آمد. به نظرم آن نقشی که دکتر سیدحسین نصر باید برای رژیم پهلوی ایفا می‌کرد، ناتمام ماند. روی این موضوع تحقیق نشده اما مساله بسیار پیچیده‌تر از این حرف‌هاست. می‌توان گفت امام(ره)، فلسفه صدرایی را هم از چنگال رژیم پهلوی نجات داد. نه‌تنها اسلام بلکه حوزه، فقه، فقاهت، جوانان، جامعه و امت اسلامی را از چنگال سلطه آمریکا و غرب نجات داد. بنابراین، نقش امام(ره) نقش بی‌بدیلی است. امام(ره) همواره می‌گفت من در انقلاب کاره‌ای نبودم. امام(ره) برخلاف رهبران دیگر انقلاب‌ها هیچ‌گاه به نقش خودش افتخار نکرد یا اصلا نقشی برای خود قائل نبود. امام(ره) بارها در آشکار و در پنهان گفته بود این انقلاب یک امر الهی است، یک موضوع الهی است و نه من در این انقلاب کاره‌ای هستم نه شما کاره‌ای هستید. خدا دل مردم را متحول کرد و این انقلاب را به ما هدیه داد. منبع: روزنامه فرهیختگان، 23بهمن1400