🔰بنام خدا 👈با اينکه ما تصميم داريم ويژه نامه های معصومان عليهم السلام را به يک صورت تنظيم کرده و ارسال کنيم فعلا به خلاصه های آماده توسط مؤلفان محترم که ارسال شده اکتفا نمودیم تا فرصت بعدی. 📗تنظيم اصلی بدين صورت است 1️⃣ : اسم لغب کنيه اين بزرگان https://eitaa.com/jadiddddd/45 2️⃣: زندگانی شخصی آنان https://eitaa.com/jadiddddd/44 3️⃣: فضائل و مناقب آن ها https://eitaa.com/jadiddddd/34 https://eitaa.com/jadiddddd/47 4️⃣ : امامت آن حضرت https://eitaa.com/jadiddddd/66 5️⃣ : معجزات و کرامات آن حضرت https://eitaa.com/jadiddddd/19 ✅بخش پرسمان ها https://eitaa.com/c/7468697/16 6️⃣ : اصحاب و فرزندان آنان https://eitaa.com/jadiddddd/40 7️⃣ : احتجاجات و قضاوت های حضرت https://eitaa.com/jadiddddd/65 8️⃣ : انواع جنگ صلح https://eitaa.com/jadiddddd/37 9️⃣ : وفات و شهادت آنان https://eitaa.com/jadiddddd/64 🔟 : سيره و رفتار فردی و اجتماعی آنان https://eitaa.com/jadiddddd/37 👈فعلا به عنوان افضل البذل بذل الموجود به اين تنظيم برگرفته شده از كتاب خاندان عصمت عليهم السلام - تاليف سيد تقى واردى بسنده می کنيم. والسلام مرتضوی https://eitaa.com/jadiddddd

. 🔰ادامه مقدمه ✅شناسه حضرت امام صادق (ع) https://eitaa.com/jadiddddd/13 ✅ولادت حضرت امام صادق (ع) https://eitaa.com/jadiddddd/18 ✅زندگانی حضرت امام صادق (ع) ✅زیارت و صلوات خاصه حضرت صادق (ع) https://eitaa.com/jadiddddd/57 ✅فضائل حضرت امام صادق (ع) https://eitaa.com/jadiddddd/18 ✅اصحاب حضرت امام صادق (ع) https://eitaa.com/jadiddddd/13 https://eitaa.com/jadiddddd

🔰🔰شناسه امام صادق (ع) 🔰🔰 نام: جعفر. كنيه: ابوعبدالله، ابواسماعيل و ابوموسى. القاب: صادق، فاضل، صابر، طاهر، قائم، كافل و منجى. مشهورترين لقب آن حضرت «صادق» است. اين لقب به خاطر صدق گفتار آن حضرت و تمايز از جعفر كذاب، كه در عصر امام زمان (ع) ادعاى امامت كرده بود، به آن حضرت داده شد. منصب: معصوم هشتم و امام ششم شيعيان. تاريخ ولادت: هفدهم ربيع‏الاول سال 80 هجرى. برخى مورخان، تاريخ تولد آن حضرت را اول رجب سال 80 هجرى و برخى ديگر سال 83 هجرى دانسته‏اند؛اما قول اول مشهور است و اين روز مطابق است با روز ولادت پيامبر اكرم (ص). محل تولد: مدينه مشرفه، در سرزمين حجاز (عربستان سعودى كنونى). نسب پدرى: امام محمد باقر بن على بن حسين بن على بن ابى‏طالب (ع). نام مادر: فاطمه، مكنّى به‏ام فَروه بنت قاسم بن محمد بن ابى بكر. ام فَروه، كه فرزندزاده جناب محمد بن ابى بكر بود، مقام والايى در بين زنان زمان خويش داشت. امام صادق (ع) درباره شأن او فرمود: مادرم از جمله زنانى بود كه ايمان آورد و تقوا پيشه كرد و نيكوكارى نمود، و خدا نيكوكاران را دوست دارد. اين زن از تربيت‏شدگان مكتب امام زين‏العابدين (ع) و امام محمد باقر (ع) است. مدت امامت: از زمان شهادت پدرش، امام محمد باقر (ع) در هفتم ذى‏حجه سال‏114 هجرى تا 25 شوال سال 148 هجرى، به مدت 34 سال. تاريخ و سبب شهادت: 25 شوال سال 148 هجرى، در سن 65 سالگى، به وسيله زهرى كه منصور دوانيقى به آن حضرت خورانيد. برخى تاريخ شهادت آن حضرت را نيمه رجب سال 148 هجرى دانسته‏اند. محل دفن: قبرستان بقيع، در مدينه مشرفه، در جوار قبر پدر و جدش و امام‏حسن مجتبى (ع) (در عربستان سعودى كنونى). همسران: 1. فاطمه بنت حسين. 2. ام حميده (حميده مصفاة). و چند ام ولد ديگر. فرزندان: 1. امام موسى كاظم (ع). 2. اسماعيل. 3. عبدالله. 4. محمد ديباج. 5. اسحاق. 6. على عريضى. 7.عباس. 8. ام فروه. 9. فاطمه. 10. اسماء. ✅اصحاب: تعداد راويان و اصحاب امام صادق (ع) بيش از چهار هزار نفر است كه از محضر آن حضرت بهره‏مند شده و در جهان اسلام به انتشار علوم اهل بيت(ع) پرداختند. در اين جا به نام برخى از بزرگان اصحاب و راويان آن حضرت اشاره مى‏گردد: 1. جميل بن درّاج. 2. عبدالله بن مسكان. 3. عبدالله بن بكير. 4. حمّاد بن عيسى. 5. حمّاد بن عثمان. 6. ابان بن عثمان. اين شش نفر به «اصحاب اجماع» معروف شده‏اند. 7. أبان بن تغلب. 8. اسحاق بن عمّار صيرفى. 9. ابو حمزه ثمالى. 10. بريد بن معاويه عجلى. 11. حريز بن عبدالله سجستانى. 12. حمران بن اعين شيبانى. 13. زرارة بن اعين شيبانى. 14. صفوان بن مهران اسدى. 15. عبدالله بن ابى يعفور. 16. عمران بن عبدالله اشعرى. 17. عيسى بن عبدالله اشعرى. 18. فضيل بن يسار بصرى. 19. فيض بن مختار كوفى. 20. ابو بصير مرادى. 21. مؤمن الطاق محمد بن على. 22. محمد بن مسلم كوفى. 23. معاذبن كثير كسايى. 24. مُعَلىّ بن خُنَيس كوفى. 25. هشام بن محمد. 26. يونس بن ظبيان كوفى. 27. معاوية بن عمّار. 28. زيد شحام. 29. سُدير بن حكيم. 30. عبد السلام بن عبدالرحمن. 31. جابربن يزيد جُعفى. 32. ثابت بن دينار. 33. مفضل بن قيس. 34. مفضل بن عمر جُعفى. 35. سفيان بن عيينه. ✅زمامداران معاصر 1. عبدالملك بن مروان (86-65 ق.). 2. وليد بن عبدالملك (96-86 ق.). 3. سليمان بن عبدالملك (99-96 ق.). 4. عمر بن عبدالعزير (101-99 ق.). 5. يزيد بن عبدالملك (105-101 ق.). 6. هشام بن عبدالملك (125-105 ق.). 7. وليد بن يزيد (126-125 ق.). 8. يزيد بن وليد (126-126 ق.). 9. مروان بن محمد (132-126 ق.). تمامى اين خلفا از سلسله بنى اميه و از شاخه بنى‏مروان بودند. 10. ابوالعباس سفاح (136-132 ق.). 11.منصور دوانيقى (158-136 ق.). اين دو نفر از سلسله بنى ‏عباس بودند. امام صادق (ع) كه معاصر دو سلسله بنى اميه و بنى عباس بود، از هر دوى آنها سختى‏ها و آزارها و بى‏مهرى‏هاى فراوانى ديد؛ اما چون آن حضرت در انتهاى دوران خلافت امويان و ابتداى خلافت عباسيان مى‏زيست، از فترت به وجود آمده در زمان انتقال خلافت از خاندان غاصبى به خاندان غاصب ديگر، زمينه ترويج وتبليغ مكتب اهل بيت(ع) را مناسب ديد و از اين فرصت پيش آمده، بيشترين بهره را نصيب اسلام و مسلمانان كرد. آن حضرت، با تشكيل حوزه علميه و تعليم و تربيت شاگردان مبرزى چون هشام، زراره و محمد بن مسلم، تحوّل شگرفى در جهان اسلام و مذهب شيعه پديد آورد. به همين جهت به شيعيانِ امامىِ اثنا عشرى، شيعه جعفرى نيز گفته مى ‏شود. https://eitaa.com/jadiddddd

2. امام صادق (ع) و كمك ‏رسانى به مستمندان معلّى‏، فرزند خُنَيس، كه خدمت‏كار امام صادق (ع) بود، نقل مى‏كند كه در يكى از شب‏هاى بارانى، امام صادق (ع) به قصد كمك رسانى به بينوايان ظله بنى‏ساعده از منزل خارج گرديد. من نيز از پشت سر آن حضرت حركت كردم. ناگهان چيزى از دست آن حضرت، در تاريكى شب، بر زمين افتاد و او گفت: بِسْمِ اللّهِ، اَللّهُمّ رُدَّهُ عَلَيْنا؛ به نام و ياد خدا، بار خدايا! آنچه از دست من افتاد به من برگردان. در اين هنگام من نزديك رفتم و سلام كردم. فرمود: معلّى‏ تو هستى؟ عرض كردم: بلى يابن رسول‏الله(ص). فرمود: به زمين دست بكش و آنچه يافتى به من برگردان. من نيز دست بر زمين كشيدم، ديدم نانى است. كه روى زمين افتاده است. آن را جمع كردم و به حضرت دادم. ناگهان انبانى از نان را نزد امام صادق (ع) ديدم كه مقدارى از آن به زمين ريخته بود. گفتم: آقا، اجازه بده اين انبان را من حمل كنم. فرمود: نه، خودم به حمل آن سزاوارترم؛ اما به تو رخصت مى‏دهم كه به همراه من بيايى. پس با آن حضرت حركت كردم و به ظله (سايبان) بنى‏ساعده رسيديم كه مردم به هنگام روز از شدت گرما به اين سايبان پناه مى‏آوردند و شب‏ها بينوايان و درماندگان در آن جا مى‏خوابيدند. گروهى از بينوايان و مستمندان در آن جا خوابيده بودند. امام صادق (ع) قرص‏هاى نان را از انبان بيرون آورد و در كنار هر يك از آنان يك يا دو قرص نان گذاشت و كسى از آنان بى‏نصيب نماند. در راه بازگشت، از امام (ع) پرسيدم: فداى تو گردم، شما كه به اين گروه خدمت مى‏كنيد، آيا اينان حق را مى‏شناسند (يعنى شيعه هستند)؟ امام (ع) پاسخ داد: لَوْ عَرَفُوا لَواسَيْناهُمْ بِالدُّقَة؛ آنان اگر حق را مى‏شناختند (و از مكتب اهل بيت(ع) پيروى مى‏كردند) با آنان مواسات مى‏كرديم و هر چه داشتيم از آنان دريغ نمى‏كرديم و آنان را شريك خويش قرار مى‏داديم‏(2). لازم به ذكر است كه معلّى‏ بن خُنَيس از بهترين خدمت‏كاران و ياوران امام صادق(ع) و مورد اعتماد و اطمينان آن حضرت بود كه به دستور منصور دوانيقى، دومين خليفه عباسى، به جرم محبت و پيروى از اهل بيت(ع) و خدمت به آستان امام صادق(ع)، توسط داوود بن على، به شهادت رسيد. كلمات شريفه 1. قالَ الصّادِقُ (ع): يُهْلِكُ اللّهُ سِتّاًبِسِّتٍ: اَلْاُمَراءَ بِالْجُورِ، وَالْعَرَبَ بِالعَصَبيّةِ، وَالدَّهاقينَ بَالْكِبْرِ، وَالتُّجارَ بِالْخِيانَةِ، وَاَهْلَ الرُّسْتاقِ بِالْجَهْلِ، وَالْفُقَهاءَ بِالْحَسَدِ(3). خداوند متعال شش گروه را به شش خصلت از بين مى‏برد: زمامداران را به ستمكارى، عرب را به عصبيت (ملى گرايى)، دهقانان (دهبانان) را به خودخواهى، بازرگانان را به خيانت، روستاييان را به نادانى و فقها را به حسادت. 2. قالَ (ع): اِنَّ خَيْرَ العِبادِ مَنْ يَجْتَمِعَ فيهِ خَمْسُ خِصالٍ: اِذا اَحْسَنَ اِسْتَبْشِرَ، وَاِذا اَساءَ اِسْتَغْفَرَ، وَاِذا اُعْطِىَ شَكَرَ، وَاِذا ابْتُلِىَ صَبَرَ، وَاِذا ظُلِمَ غَفَرَ(4). بهترين بندگان كسى است كه در او پنج خصلت جمع باشد: هنگامى كه نيكى كند، شاد باشد؛ مرتكب كار بدى شود، استغفار كند؛ نعمتى به وى رسد، شكرش را به جاى آورد؛ بلايى بر او نازل شود، شكيبايى كند؛ و ستمى بر او شود، عفو نمايد. 3. قالَ (ع): اَحَبَّ اِخْواني اِلَىّ مَنْ اَهْدى‏ اِلىَّ عُيُوبي‏(5). دوست داشتنى‏ترين برادر من كسى است كه عيوب مرا به من هديه كند (به من بازگو كند). 4. قالَ (ع): وَاعْلَمْ اَنَّ الْعَمَلَ الدّائِمَ الْقَليلَ عَلَى الْيَقينِ اَفْضَلُ عَنْدَ اللّهِ مِنَ الْعَمَلِ الْكَثيرِ عَلى‏ غَيْرِ يَقينٍ.(6) بدان به درستى كه عمل دايمىِ اندك، كه همراه با يقين باشد، نزد خداوند متعال، افضل از عمل بسيارى است كه با يقين همراه نباشد. 5. قالَ (ع): ثَلاثةٌ لا تُعْرَفُ اِلاّ في ثَلاثَةِ مَواطِنٍ: لا يُعْرِفُ الْحَليمُ اِلاّ عِنْدَ الْغَضَبِ، وَلاَ الشُّجاعُ اِلاّ عِنْدَ الْحَرْبِ، وَلا اَخٌ اِلاّ عِنْدَ الْحاجَةٍ(7). سه خصلت است كه شناخته نمى‏شود مگر در سه جا: بردبار شناخته نمى‏شود مگر در هنگام خشم، شجاع شناخته نمى‏شود مگر در هنگام نبرد، و برادر دينى شناخته نمى‏شود مگر در زمان نيازمندى. ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 1 . كشف الغمة في معرفة الأئمة، ج‏2، ص 436؛ مناقب آل أبى‏طالب، ج‏3، ص 359. 2 . منتهى الآمال فى تاريخ النبىّ و الآل، ج‏2، ص 127. 3 . كشف الغمة في معرفة الأئمة، ج‏2، ص 444؛ بحار الأنوار، ج 78، ص 207، باب 23، ح 67. 4 . كشف الغمة في معرفة الأئمة، ج‏2، ص 443؛ بحار الأنوار، ج 78، ص 206، باب 23، ح 63. 5 . بحارالانوار، ج‏74، ص 282، باب 19، ح 4. 6 . همان، ج 69، ص 400، باب 38، ح 93. 7 . همان، ج 78، ص 229، باب 23، ح 107. برگرفته شده از كتاب خاندان عصمت عليهم السلام - تاليف سيد تقى واردى https://eitaa.com/jadiddddd

💦سيماى امام صادق (ع) 💦زمان و مكان ولادت حضرت صادق (ع) 👈رئيس مذهب جعفرى و ششمين پيشواى شيعيان در سپيده دم روز جمعه ، هفدهم ربيع الاوّل ، سال 83 هجرى قمرى در مدينه متولد شد. -مناقب ، ابن شهرآشوب ، ج 4، ص 279 . در باره روز و سال ولادت آن حضرت ،اقوال ديگرى نيز گفته شده است . در بعضى منابع ، روز ولادت امام (ع) دوشنبه ذكر شده است (مصباح كفعمى ، ص 523) . دربعضى ، سال ولادت ، سال هشتاد هجرى ذكر شده است . در الفصول المهمه ، ص 222 و كشف الغمه ، ج 2، ص 155 پس از اشاره به هر دو قول ، نقل هشتاد ترجيج داده شده است . پدر و مادر حضرت صادق (ع) پدر بزرگوار پيشواى ششم ، امام باقر(ع) و مادر گرامى اش (ام فَرْوَه) دختر قاسم بن محمد بن ابوبكر است . وى ، زنى عالم ، فاضل و باكمال بود. مسعودى در باره او مى نويسد: او از پرهيزكارترين بانوان زمان خود بود و احاديث فراوانى از على بن حسين روايت كرده است اثبات الوصيّه ، ص 154 ، رضى . اhttps://eitaa.com/jadiddddd

🔰فضائل امام صادق (ع) ✅معجزه اى از امام صادق عليه السلام 👈جميل پسر دراج مى گويد: در محضر امام صادق عليه السلام بودم ، زنى وارد شد و عرض كرد: يابن رسول الله ! بچه ام از دنيا رفت ، پارچه اى روى آن كشيده به خدمتتان آمده ام مرا يارى فرماييد. حضرت فرمود: شايد فرزندت نمرده ، اكنون بلند شو و به خانه ات برو، غسل كن و دو ركعت نماز بگذار و خدا را با اين كلمات بخوان !(1) اى خدايى كه اين فرزند را به من دادى پس از آن كه فرزندى نداشتم ، خداوندا! از تو مى خواهم بر من منت نهاده فرزندم را به من بازگردان ! سپس ‍ فرزندت را حركت مى دهى و اين مطلب را هرگز به كسى بازگو نكن ! زن به خانه برگشت و مطابق دستور امام صادق عليه السلام عمل نمود، ناگهان بچه زنده شده و به گريه افتاد.(2) 1- يا من وهبه لى و لم يكن شيئا جدد لى هبته . 2- بحار الانوار : ج 47، ص 79. ✍️ادامه فضائل حضرت https://eitaa.com/jadiddddd/47 🔰معجزات و کرامات 💦رفيقت از زندان آزاد شد محمد بن عبدالله مي گويد: »عبدالحميد كه يكي از راويان فقه شيعه است در زندان بود. روز عرفه در مكه خدمت امام صادق رسيدم و از زندان و مضيقه عبدالحميد با ايشان صحبت كردم. امام صادق دعا كردند و بعد فرمودند: رفيقت از زندان آزاد شد. موقعي كه از مكه برگشتم و با عبدالحميد تماسم گرفتم، معلوم شد همان ساعت كه امام صادق دعا كرد و بعد خبر آزادي عبدالحميد را داد، او از زندان آزاد شد.« 🔰خلفاء و سلاطين هم عصر امام صادق (ع) خلفاء و سلاطين هم عصر امامت آن حضرت : پنج نفر از طايفه بنى اميّه به نام هاى : هشام بن عبدالملك ، وليد بن يزيد بن عبدالملك ، يزيد بن وليد بن عبدالملك ، ابراهيم بن وليد، مروان حمار مى باشند؛ و هچنين دو نفر از بنى العبّاس به نام : سفّاح و منصور دوانيقى عبّاسى بوده اند. تاريخ ولادت و ديگر حالات حضرت برگرفته شده است از: اصول كافى : ج 1، تهذيب الا حكام : ج 6، تذكرة الخواصّ، اعيان الشّيعة : ج 1، مستدرك الوسائل : ج 6، كشف الغمّة : ج 2، مجموعه نفيسه ، تاريخ اهل البيت :، ينابيع المودّة ، اعلام الورى طبرسى : ج 1، جمال الاُسبوع ، دعوات راوندى ، بحارالا نوار: ج 47 و 88، عيون المعجزات ، دلائل الا مامة طبرى ، ارشاد شيخ مفيد و... . چهل داستان و چهل حديث از امام هادي عليه السلام 💦شهادت امام صادق (ع) شهادت : بنابر مشهور، آن حضرت ، روز دوشنبه 25 شوّال ، سال 148 هجرى قمرى ، در شهر مدينه منوّره ديده از جهان فرو بست ؛ و به لقاء اللّه ملحق گرديد. تاريخ ولادت و ديگر حالات حضرت برگرفته شده است از: اصول كافى : ج 1، تهذيب الا حكام : ج 6، تذكرة الخواصّ، 💦محلّ دفن امام صادق (ع) محلّ دفن : پيكر مقدّس آن حضرت ، در مدينه منوّره ، در قبرستان بقيع ، در جوار مرقد شريف و مطهّر عمو و جدّ و پدر بزرگوارش به خاك سپرده شد. تاريخ ولادت و ديگر حالات حضرت برگرفته شده است از: اصول كافى : ج 1، 👈ضمن عرض تسلیت از شما عاشقان و شیفتگان اهل بیت علیهم السلام #شعر می‌چکد غربت چو بارانی ز معنای بقیع اوج‌غربت می‌شود معنا ز شب‌های بقیع اhttps://eitaa.com/jadiddddd

🔰نمونه آموزش های امام صادق (ع) ✅به فکر آخرت باشيد ✳️عنوان : دوزخ امام صادق (ع) فرمود: سلمان- رضى اللَّه عنه- در كوفه از بازار آهنگران گذر نمود، چشمش به جوانى افتاد كه بحال غش افتاده و مردم دور او را گرفته‏اند، به سلمان گفتند: اى ابا عبد اللَّه اين جوان غش كرده، چه خوب است دعائى در گوش او بخوانى. سلمان به وى نزديك شد، تا چشم جوان به او افتاد بهوش آمد و گفت: ابا عبد اللَّه! آنچه اين مردم مى‏گويند در من نيست اما چون گذارم بر اين آهنگران افتاد و ديدم كه پتك مى‏كوبند، ياد سخن‏ خداى متعال افتادم كه فرموده: «براى آنان پتك هائى از آهن است» «1» پس از ترس عقاب خداى متعال هوش از سرم پريد. پس سلمان او را به برادرى پذيرفت و شيرينى محبّت وى در راه خداى متعال در دلش افتاد، و هميشه با او بود تا اينكه آن جوان بيمار گشت، سلمان به بالين او آمد و كنار سرش نشست و او در حال جان دادن بود، گفت: اى فرشته مرگ با برادرم به نرمى و مدارا رفتار كن. ملك الموت گفت: اى ابا عبد اللَّه من با هر مؤمنى بملايمت و نرمى رفتار مي كنم. الحج: 21. امالى شيخ مفيد-ترجمه استادولى، متن، ص: 150 https://eitaa.com/jadiddddd

✅ارائه راهکارهای مبارزه با پيش آمدها ✳️ارائه معارف دينی 📗عنوان : بيان معني اسراف 👈 عبد الملك گويد : امام صادق (ع) آيه شريفه : ( و الذين اذا انفقوا لم يسرفوا و لم يقنروا و كان بين ذلك قواما ) را تلاوت فرمود ، آنگاه از روي زمين كفي از ريگ برداشت و مشت خود را فرو بست ، فرمود : اين معني اقتار است كه خداوند در قرآن فرموده آنگاه كفي ديگر از ريگ ها برداشت و كف دست خود را طوري گشود ، كه همه ريگ ها روي زمين ريخت ، فرمود : اين معني اسراف است ، پس از آن كفي ديگر از زمين برگرفت مقداري را به روي زمين ريخت و مقداري در كف دست باقي گذارد و فرمود : اين معني قوام است . لئالي ص 611 ✳️صله رحم 📗از قرآن و سیره اهل بیت درس بگیریم 🍃صله رحم تا اين حدّ! 👈صفوان جمال گويد : ميان امام صادق (ع) و عبداللّه بن حسن، سخنى در گرفت تا به جنجال كشيد به طورى كه مردم اجتماع كردند، امام با عبداللّه با اين وضع از هم جدا شدند. صبح بعد دنبال كارى بيرون رفتم، ناگاه امام صادق (ع) را در خانه عبداللّه بن حسن ديدم كه مى فرمايد : اى كنيز! به عبداللّه بگو بيايد، او بيرون آمد و گفت : يا اباعبد اللّه چرا بامداد زود به اينجا آمده اى ؟. امام صادق (ع) فرمود : من ديشب آيه اى از قرآن تلاوت كردم كه مرا پريشان كرد. عبداللّه گفت : كدام آيه ؟ امام صادق (ع) فرمود : اين آيه (21 سوره رعد) را كه مى فرمايد : والذين يصلون ما امراللّه به ان وصل و يخشون ربهم و يخافون سوء الحساب. : صاحبان انديشه، كسانى هستند كه پيوندهائى را كه خداوند به آن امر كرده است، برقرار مى دارند و از پروردگارشان مى ترسند و از بدى حساب روز قيامت، بيم دارند. عبداللّه گفت : راست گفتى، گويا من اين آيه را هرگز در كتاب خدا نخوانده بودم، سپس عبداللّه با امام صادق (ع) دست به گردن هم انداختند و گريه كردند. به اين ترتيب مى بينيم اين حديث حاكى است كه صله رحم و نبريدن از خويشاوند - اگر چه خويشان در حد گمراهى و فسق باشند - لازم است . تا آن جا كه طبق حديث ديگر، شخصى به امام صادق (ع) عرض كرد : پسر عموئى دارم كه هر چه به او مى پيوندم او را با من قطع رابطه مى كند، تا اين كه تصميم گرفتم، من هم از او ببرم، امام (ع) فرمود : اگر تو رعايت پيوند را بكنى خداوند بين شما پيوند ايجاد خواهد كرد، وگرنه خداوند از هر دو شما ببرد. https://eitaa.com/jadiddddd

✳️مرگ در بدترين حال شخصى در محضر امام صادق (ع) عرض كرد : پدر و مادرم فدايت باد! همسايگان من كنيزانى دارند كه مى خوانند و مى نوازند. گاهى به محل قضاى حاجت مى روم براى اين كه خوانندگى و نوازندگى آنان را بيشتر بشنوم نشستن خود را طولانى تر مى كنم. حضرت فرمود : اين كار را نكن ! نشستن خود را طول مده و از شنيدن خوانندگى و نوازندگى بپرهيز! آن مرد گفت : - به خدا سوگند! من به خاطر شنيدن آواز آنان به آن جا نمى روم، بلكه گاهى كه به آن محل مى روم صدايشان بى اختيار به گوشم مى رسد. امام صادق (ع) فرمود : مگر نشنيده اى كه خداوند مى فرمايد : ان السمع و البصر و الفوائد كل اولئك كان عنه مسئولا، گوش و چشم و دل ها همه مسؤولند. آن مرد گفت : آرى ! به خدا سوگند! مثل اين است كه تا كنون اين آيه را نه از قرآن و نه از عرب و نه از عجم نشنيده بودم. از حالا اين كار را ترك مى كنم و از خداوند در خواست دارم كه مرا ببخشد و از من درگذرد. امام صادق (ع) به او فرمود : برخيز ! غسل توبه كن و تا مى توانى نماز بخوان ! چون به كار بسيار بدى معصيت بزرگى- عادت كرده اى كه اگر در اين حال بميرى در بدترين حالت از دنيا رفته اى و مسؤوليت بزرگى خواهى داشت. اينك به پيشگاه خداوند توبه كن و از درگاه او بخواه تا توبه ات را از كارهاى زشتى كه مرتكب شده اى بپذيرد. https://eitaa.com/jadiddddd