«بعد از توکل بر خدا به توسل نیاز داریم!» آنچه احمدعلی از ملکوت دیده بود ... در مسجد کنار احمد آقا نشسته بودم. درباره ارادت و توسلات به اهل‌بیت علیهم‌السلام صحبت می‌کردیم. احمد آقا گفت: این را که می‌گویم به‌خاطر تعریف از خود نیست. می‌خواهم اهمیت ارتباط و توسل به اهل‌بیت علیهم‌السلام را بدانی! یک بار در عالم رؤیا بهشت را با همه زیبایی‌هایش دیدم. نمی‌دانی چقدر زیبا بود. دیگر دوست نداشتم بمانم! برای همین با سرعت به‌سمت بهشت حرکت کردم. اما هر چه بیش‌تر می‌رفتم، مسیر عبور من باریک و باریک‌تر می‌شد! به‌طوری که مانند مو باریک شده بود. من حس کردم الان است که از این بالا به پایین پرت شوم. آنجا بود که حدس زدم این باید صراط باشد؛ همان که می‌گویند از مو باریک‌تر و از شمشیر تیزتر خواهد شد. مانده بودم چه کنم! هیچ راه پس و پیش نداشتم. یک دفعه یادم افتاد که خدا به ما شیعیان، اهل‌بیت علیهم‌السلام را عنایت کرده. برای همین با صدای بلند حضرات معصومین را صدا زدم. یک‌باره دیدم که دستم را گرفتند و از آن مهلکه نجاتم دادند. بعد ادامه داد: ببین! ما در همه مراحل زندگی بعد از توکل بر خدا به توسل نیاز داریم. اگر عنایت اهل‌بیت علیهم‌السلام نباشد، پیدا کردن صراط واقعی در این دنیا محال است. | عارفانه (خاطرات شهید احمدعلی نیّری): ص ۳۳