eitaa logo
جهاد تبیین
61 دنبال‌کننده
1.7هزار عکس
1.7هزار ویدیو
29 فایل
لطفا نظرات و پیشنهادات خود را به آیدی زیر بفرستید. @montazer61
مشاهده در ایتا
دانلود
📣📣 ابعاد شخصیتی رضاشاه پهلوی 🖍محمد قلی مجد، مدرس مرکز خاورمیانه دانشگاه پنسیلوانیا، در کتاب "رضاشاه و بریتانیا" می نویسد: "موری" در گزارش خود می افزاید: "در کمال حیرت و شگفتیِ من، روح الله خان یاور [سرگرد] ...گفت: به سردار سپه [رضاخان] دیگر هیچ امیدی نیست. رضاخان یک است که همه فکر و ذکرش این شده که هنگفتی به هم بزند و در اروپا سرمایه گذاری کند تا هر وقت، گند قضیه درآمد، به خارج کند". ص۳۴۳ 🖍استفانی کرونین، عضو هیئت علمی شرق شناسی دانشگاه آکسفورد، در کتاب "ارتش و حکومت پهلوی" می نویسد: 👈رضاخان به خانواده ای [...] تعلق داشت. تحصیلات رسمی رضاخان حداقل، توانایی فکری اش محدود و عمومی او، ابتدایی و پایین بود. ص۳۴۶ 🖍رابرت گراهام، خبرنگار سابق روزنانه فایننشال تایمز، در کتاب "ایران: سراب قدرت" می نویسد: 👈ماروین زونیس در کتاب "" می نویسد: " دامنه ی بی سوادی رضاشاه، به عنوان یک شاهنشاه موضوعی بحث برانگیز است؛ ولی مسلم است که او هرگز کافی نداشته است". ص۳۵۰ 🖍آرتور چستر میلسپو، مشاور اسبق دفتر تجارت خارجی وزارت امور خارجه ایالات متحده که برای سازمان دهی مجدد وزارت دارایی ایران، استخدان شد، در کتاب "آمریکایی ها در ایران" می نویسد: 👈از رضاشاه نمی بایست یک نقش محدود یا نقشی مطابق قانون اساسی [مشروطه] انتظار داشت. او موجودی یود با ، بی سواد و بی تجربه که یک عده نوکرصفت و چاپلوس، دوره اش کرده بودند و چند نفر ترسو و خودخواه به او مشورت می دادند... رضاشاه وقتی به سلطنت رسید، متعهد شده بود پادشاه باشد نه یک پادشاه خیرخواه". ص۳۵۵ 🖍محمد قلی مجد، مدرس مرکز خاورمیانه دانشگاه پنسیلوانیا، در کتاب "رضاشاه و بریتانیا" می نویسد: 👈گزارش هارت از اولین ملاقاتش با رضاشاه در فوریه ۱۹۳۰م [بهمن ۱۳۰۸] روشن کننده [ ابعاد شخصیت وی] است. اولین برداشت او، این بود که با مردی ملاقات کرده بود که "فقط چند قدم با فاصله دارد."ص ۳۵۷ 📚خود خدا @jahad_tabiine
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
📣 اگر می خواهید و و را در ایران بزنید باید و # مادران را زمینگیر کنید 🖌 چطور خانواده ایرانی را به بکشیم⁉️ @jahad_tabiine
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
📣 اگر می خواهید و و را در ایران بزنید باید و # مادران را زمینگیر کنید 🖌 چطور خانواده ایرانی را به بکشیم⁉️ @jahad_tabiine
💎 شهید مطهری و تعطیلی جمعه 1️⃣ اساساً جمعه و حتی اسم هم اسم اسلامی است، یعنی قبل از اسلام این روز به نام‌ روز جمعه نامیده نمی‌شد، اسم‌های دیگری ذکر کرده‌اند. خود اسلام این اسم «جمعه» را گذاشت و چه اسم خوبی است. 2️⃣ در میان اسم‌های هفته کلمهٔ (شنبه) ریشه‌ی یهودی دارد و کلمهٔ «جمعه» یک لفظ عربی است و عربی‌الاصل است و این نشان می‌دهد که چرا این روز به نام جمعه‌ نامیده شده است، به این دلیل که روز اجتماع مردم بوده است. 3️⃣ شبانه‌روز جمعه اختصاصاتی دارد و برای یک سلسله عبادات اولویتی نسبت‌ به سایر شب و روزها دارد که معمولاً در کتاب‌هایی که برای دعوات و زیارات‌ نوشته‌اند ذکر شده است. برای هم یک روز خاص روز هفته است که‌ روز است و برای مسیحی‌ها روز یکشنبه. 4️⃣ قهراً این یک است برای همه مسلمین که این اختصاص و خصوصیت جمعه را حفظ کنند. 5️⃣ در همهٔ دنیا در هر هفته یک روز است و یک چنین تعطیلی‌ای ضرورت‌ دارد. البته ما در اسلام تصریحی نداریم که حتماً شبانه‌روز جمعه را تعطیل‌ کنیم... ولی قهراً دستورهای خاصی که در روز جمعه هست مثل عبادت‌های‌ بدنی یا رفت و آمدها و صله رحم‌ها که اگر در جمعه صورت گیرد اجر و ثواب‌ بیشتری دارد، اقتضا می‌کند که آن روزی که مسلمان‌ها می‌خواهند تعطیل هفتگی‌ خود قرار دهند همان روز جمعه باشد. 6️⃣ امروزه در دنیا به یک سلسله مسائل که از بعضی جهات هیچ فرقی ندارد ولی از این نظر که عنصری از آن مردم است و در روحیهٔ آن مردم اثر می‌گذارد و بلکه‌ روحیهٔ آنان را تشکیل می‌دهد، فوق‌العاده اهمیت می‌دهند... شما اگر سراغ همین فرنگی‌ها بروید می‌بینید برای یک سنت بسیاربسیار کوچک، خود را به کشتن می‌دهند. ببینید همین ایرانی‌های‌ خودمان برای این‌که سنت‌های ایرانی و به قول خودشان فرهنگ ایرانی را بخواهند زنده کنند، کوشش می‌کنند کارهایی را که از اول خرافهٔ محض‌ بوده است زنده کنند، چون فکر می‌کنند که ملیت ایرانی را بدون این‌ها نمی‌توان نگه داشت. ولی همین آقایان وقتی که پای تاریخ به میان‌ می‌آید می‌گویند حالا چه فرق دارد که ما مبدأ تاریخ را مبدأ مسیحی بگیریم یا مبدأ اسلامی ؟! 7️⃣ مسألهٔ تعطیلی جمعه هم از آن مسائلی است که در بعضی کشورهای اسلامی از وقتی که آمد آن را تغییر داد. مثلاً در پاکستان انگلیسی‌ها از زمان‌ ورودشان به هند سعی کردند همهٔ سنت‌های آن‌ها را به سنت‌های خودشان تبدیل‌ کنند. از جمله این‌که روز تعطیل را از جمعه به یکشنبه تبدیل کردند. هنوز هم در پاکستان همین‌طور است، اگر یک چیزی برگشت، عود دادنش به حالت‌ اول بسیار مشکل است... 8️⃣ این را عرض می‌کنم برای این‌که ما باید توجه داشته باشیم به نغمه‌هایی‌ که کم و بیش در مجله‌ها و در مقالات ادبی و به‌اصطلاح علمی و نیمه‌علمی‌ شنیده می‌شود. می‌نویسند این برای ایران سبب رکود کارهاست که تعطیلات‌ خودمان را جمعه قرار بدهیم در حالی‌که اکثریت مردم دنیا که ما با آن‌ها سر و کار داریم تعطیلات‌شان یکشنبه است. آن‌وقت ما مجبوریم که در هفته دو روز تعطیل داشته باشیم، روز جمعه به‌خاطر خودمان و روز یکشنبه برای‌ این‌که دنیا تعطیلی دارد. پس ما برای این‌که کارمان بیشتر جریان داشته‌ باشد، بیاییم تعطیلی جمعه را تبدیل به یکشنبه کنیم! 9️⃣ دربارهٔ تاریخ هم‌ می‌گویند: اکثریت مردم دنیا سال مسیحی را انتخاب کرده‌اند ولی ما سال‌ هجری را انتخاب کرده‌ایم و این اسباب زحمت است که ما تاریخ خودمان را به هجری بنویسیم و آن‌ها به مسیحی، پس بیاییم تاریخ هجری را به تاریخ‌ مسیحی تبدیل کنیم. 🔟💥 این‌ها همه مقدمهٔ و مقدمهٔ فرهنگی در هاضمهٔ دیگران است. 📚 منبع: استاد شهید آیةالله مرتضی مطهری، آشنایی با قرآن، جلد ٧، صفحات ٨٣-٨٧ با تلخیص. ✅ اندیشکدهٔ مطالعات یهود: 🇮🇷👉 @jscenter @jahad_tabiine
🔻حجاب و قدرت سیاسی -۱ عقب‌ماندگی تحلیلی در کارگزاران فرهنگی 🖊مهدی جمشیدی ۱. ، یکی از عرصه‌های «باخت فرهنگی» است؛ این باخت، از سال‌های آغازین دهۀ هفتاد آغاز شد و به صورت تدریجی‌، تداوم یافت و پیش آمد و به وضع کنونی رسید. حجاب، یکی از زمینه‌های نمادینِ بود تا از سپهر جامعه، ارزش‌‌زدایی شود و در پی آن نیز، مجموعه‌ای از «ساخت‌شکنی‌های فرهنگی» پدید آید. چنین نیز شد؛ رفته‌رفته، حجاب از معیارهای دهۀ شصت، فاصله گرفت و دهه‌به‌دهه، افت و افول یافت، اما این روند، به گونه‌ای مرحله‌به‌مرحله طراحی شده بود که در جامعه، چندان حس و شکل نگیرد. هرچند تحرّکات اندکی نیز صورت می‌گرفت، اما از همان ابتدا، مشخص بود که این قبیل فعالیّت‌ها، نتیجه‌ای به دنبال نخواهد داشت و وضع پوشش، سیر را خواهد پیمود. بسیاری، به دیدۀ اهمّیّت و اولویّت به حجاب نگاه نمی‌کردند و اهتمام به آن را نشانۀ سطحی‌اندیشی و ظاهرنگری می‌پنداشتند، اما حقیقت این بود که حجاب، یک تکۀ نمادین از «سبک زندگی» است و خودبه‌خود، تکه‌های متناسب و همگون با خویش را تولید می‌کند. 💠 حجاب، به معنی تغییر در لایه‌های دیگر است و این‌گونه نیست که اگر این لایه، استحاله و مسخ شود، لایه‌های دیگر، همچنان برقرار بمانند. 💠 در حجاب، در نمادهای دینیِ دیگر را به دنبال خواهد داشت؛ بلکه حتی در عقاید و باورها را نیز به همراه خواهد داشت. 👈در تجربۀ سیاستی و مدیریّتیِ گذشته، نه جنبۀ نمادین حجاب، فهم شد و نه همبستگی آن با لایه‌های دیگر سبک زندگی. ۲. سیر تدریجیِ نشان می‌دهد که این روند، در هیچ نقطه‌ای متوقف نخواهد ماند و همچنان پیشروی خواهد کرد. 💦در گذشته، گمان می‌شد که وضعیّت کنونی، نهایت و غایت است و روند در همین نقطه، متوقف خواهد ماند، اما؛ 💦 مشاهده کردیم که خطوط قرمز، یکی پس از دیگری، درنوردیده شدند و داستان «ضعف حجاب»، به «» رسید. بعید می‌دانم کسی در میان کارگزارانِ فرهنگیِ نظام، می‌توانست باور کند که روزی خواهد رسید که کشف حجاب، به یک «جریان اجتماعیِ عیان» تبدیل می‌شود و قانون و مجریانش در برابر آن، این‌اندازه و خواهند شد. کارگزارانِ فرهنگیِ نظام، از عهدۀ آینده‌نگری برنیامدند و در مقام نگهداشت ارزش‌ها، رویکرد روندی و خطی نداشتند و در اکنون، منجمد شده بودند. کسی دربارۀ آینده، اندیشه نکرد و محاسبه ننمود که این روند، به مرحله‌های دیگری خواهد رسید. 👈دست‌کم در دهۀ نود، دیگر مشخص شده بود که حجاب، یکی از مهم‌ترین و جدّی‌ترین نمادهای فرهنگی است که به طور خاص و منحصربه‌فرد، در دستورکار عالَم تجدّد قرار گرفته و به‌زودی، به معرکۀ نزاع و جدال تبدیل خواهد شد. در دهۀ نود، این مسیر و مدار، بسیار بیشتر از دهه‌های دیگر، برجسته و نمایان بود، اما هیچ فهم و حسّاسیّتی در این زمینه به چشم نخورد. عقب‌ماندگی تحلیلی و فهم ناچیزِ کارگزاران فرهنگیِ نظام، جامعه را هرچه بیشتر در این مرداب فرو برد و پنجره‌های گشایش و رهایی را به روی جامعه بست. طلب تغییر در آن روزها، بسیار آسان‌‎تر از اکنون بود؛ اکنون، گره‌ها کور شده‌اند و امکان‌ها، محدود. در اثر غفلت و انفعال و ندانم‌کاریِ حاکمیّتی، فرصت‌های بسیاری از دست رفتند. ۳. نه‌فقط حجاب، بلکه همۀ عرصه‌های فرهنگی در طول دهه‌های گذشته، دچار «» بوده‌اند؛ 👈، تهی از تدبیر بوده و به دست اتّفاق، واگذار شده است. 👈 هیچ تفکّری در میان نبوده و کارگزاران فرهنگ، عدّه‌ای «دیوان‌سالارِ محافظه‌کار» بوده‌اند که طرح و تدبیری در دست نداشته‌اند و کلّیّات سیّال و بی‌خاصیّتی را به عنوان برنامۀ فرهنگی ارائه کرده‌اند. نه خودشان اهل نظر و معرفت و فهم فرهنگ بوده‌اند، و نه از آنان که بهره‌ای از عقل عملی در زمینۀ فرهنگ دارند، استفاده کرده‌اند. حلقه‌وار و بسته و اندک‌سالار به قدرت راه یافتند و با کمال نابخردی و نسنجیده‌کاری، زمام و عنان فرهنگ را در اختیار گرفتند، و حاصل، این شده که اکنون می‌بینیم. در دولت گذشته، هیچ خبری از «نظریۀ فرهنگی» در میان نبود و فرهنگ بر اساس اقتضاهای روزمرّه و ارادۀ دیوان‌سالارانه تدبیر می‌شد و براین‌اساس، تحوّلی نیز رقم نخورد و زمان تاریخی، سوخت و از دست رفت. دولت گذشته در زمینۀ فرهنگ، چهل‌تکه و بریده‌بریده و به‌شدّت، نامنسجم بود و در بیرون از آن نیز، عقول منفصل برای ایجاد تحوّل فرهنگی فراخوانده نشده بودند. در این سه سال، خامی خویش را مزیّن به اندکی تجربه کردند و از تحوّل، تخیّل آفریدند. در دولت کنونی نیز، با وزیری در فرهنگ روبرو هستیم که قواره و قامت فرهنگی‌اش، در تجربۀ سرد و بی‌اثر گذشته‌اش آشکار شده است. https://eitaa.com/mahdi_jamshidi60 @jahad_tabiine