🔰پیش از آن که به بیان رابطۀ محبّت و آزادی بپردازیم، باید به دو نکتۀ مهم اشاره کنیم: 1⃣برخی از والدین به اشتباه گمان می‌کنند که کودکان زیر هفت سال، شخصیت شکل‌گرفته‌ای ندارند و شخصیت آنان، پس از طی دورۀ کودکی و یا نوجوانی شکل می‌گیرد؛ امّا این نکتۀ حیاتی را فراموش نکنید که بسیاری از رفتارهای تربیتی ما در زیر هفت سال، سازندۀ شخصیت کودکانمان است. این رفتارها تأثیر بسیار فراوانی در شخصیت فرزند در بالای هفت سال نیز دارد. ✳️اگر تربیت را به زراعت تشبیه کرده، روح و روان فرزند را زمین زراعی فرض کنیم، باید گفت: نوع برخورد ما با کودک در زیر هفت سال، زمین روح و روان او را برای آموزش‌های تربیتی پس از هفت سال، آماده می‌کند. ⚠️درست است که آموزشِ پیش از هفت سال، توصیه نمی‌شود؛ امّا این به معنای فراموش کردن مسئلۀ تربیت در مقطع پیش از هفت سال نیست. ✅ ما با نوع برخوردی که با کودکانمان می‌کنیم، شخصیت دورۀ نوجوانی و جوانی آنان را پایه‌ریزی می‌کنیم. بسیاری از مشکلات تربیتی نوجوانان و جوانان را باید در عدم زمینه‌سازی صحیح تربیتی در دورۀ تولّد تا هفت سالگی جستجو کرد. 🔆اگر مزرعۀ روح و روان کودک، پیش از هفت سال، آمادگی لازم را برای زراعت پیدا کرد، کار پدر و مادر پس از آن، بسیار آسان می‌شود. پس از هفت سال، زحمت پدر و مادر، تنها پاشیدن بذر است. بذرهای تربیتی در مزرعۀ روح و روان کودکانی که هفت سال اوّل زندگی را به خوبی طی کرده‌اند، خیلی خوب رشد می‌کنند. ❇️بنابر این، از آن جایی که بحث آزادی به مقطع پیش از هفت سال مربوط می‌شود، باید والدین به صورت ویژه نسبت به آن، آگاهی پیدا کنند. 2⃣ والدینی که فرزندانشان از هفت سالگی گذشته‌اند و دیگر تصمیمی برای فرزندآوری ندارند، به سه دلیل باید نسبت به این مسائل، آگاهی لازم را داشته باشند. ⬅️ ادامه دارد.... #من_دیگر_ما #کتاب_سوم #گزاره‌های_رفتاری #تربیت_فرزند #محسن_عباسی_ولدی @abbasivaladi

2⃣ بسیاری از مشکلات تربیتی در دوران پس از هفت سال، ریشه در توجّه نکردن به نیاز آزادی از تولّد تا هفت سال دارد. 3⃣ ما نباید تنها به فرزندان یا نوه‌های خودمان بیندیشیم. یکی از اصلی‌ترین مشکلات تربیتی در دنیای امروز، ناآگاهی تأثیرگذاران تربیتی از اصول تربیت دینی است. ✳️ما همگی باید با این اصول، آشنا شویم و در جلسات مهمانی، خانوادگی و دوستانه، به جای پرداختن به مسائل بیهوده، در بارۀ این اصول، صحبت کنیم. ✅ تربیت صحیح، باید اصلی‌ترین دغدغۀ پدران و مادران ما بشود. اگر ما بتوانیم سخن گفتنِ علمی و درست در بارۀ تربیت را در جمع‌های دوستانه و فامیلی به یک فرهنگ همگانی تبدیل کنیم، به صورت چشمگیری با ناآگاهی‌های تربیتی مبارزه کرده‌ایم. 💞 «ابراز محبّتِ والدین، در صورتی می‌تواند آثار تربیتی به دنبال داشته باشد که فرزند، از آن برداشت محبّت کند». ⚠️نوع برداشت بچّه‌ها از رفتارهای ما، به سنّ آنها بستگی دارد. در سنین خردسالی و زیر هفت سال، یکی از اصلی ترین رفتارهایی که به کودکان پیام محبت را منتقل می کند، آزادی دادن به آنهاست. 📚منِ دیگرِ ما، کتاب سوم، ص۲۵ #من_دیگر_ما #کتاب_سوم #گزاره‌های_رفتاری #تربیت_فرزند #محسن_عباسی_ولدی @abbasivaladi

🔸داستان واره🔸 🔰شاید برخی رابطۀ چندانی میان آزادی و محبّت نبینند؛ امّا کافی است به داستان‌وارۀ زیر که بسیاری از ما آن را تجربه کرده‌ایم، دقّت نمایید تا این رابطه را تأیید کنید. 🔹صبح 🌞که از خواب بیدار شد و سرِ سفرۀ صبحانه نشست، می‌خواست خودش کره و مربّا را روی نان🍞 بگذارد. مادر که حواسش نبود، کمی کرِه برداشت و روی نان گذاشت. قاشق 🥄را در ظرف مربّا فرو بُرد و بالا کشید. از شیرۀ مربّا روی سفره، خطّی کشیده شد که پسر، وقتی نگاهش به آن افتاد، لب‌خندی😊 زد. مادر، نگاهش به دست پسرک و ردّ شیرۀ مربّا افتاد. کمی ابروانش را در هم کشید و با تندی😡، قاشق را از او گرفت و گفت: لازم نکرده خودت لقمه بگیری. من که نمردم. خودم برایت لقمه می‌گیرم. 🔸صبحانه که تمام شد، دور از چشمان 👀مادر به سراغ کابینت آشپزخانه رفت. چند عدد کاسه🥣 و قابلمۀ فلزّی برداشت و شروع به بازی کرد. مادر، سر رسید و با عصبانیت😡، ظرف‌ها را از او گرفت و سرِ جایش گذاشت. 🔹سرِ سفرۀ ناهار🍚، باز هم پسرک، چشم مادر را دور دید و شروع کرد به بازی کردن با غذا 🍗🍝که مادر آمد و او را دعوا کرد. بعد از غذا، می‌خواست آب‌بازی 💦کند؛ امّا مادر، شوق او را در نطفه، خفه کرد. 😔 🔸فردای آن روز، از صبح تا شام، خانۀ پدربزرگ👵👴 بودند. سرِ سفرۀ صبحانه، پسرک می‌خواست لقمه بگیرد. هنوز دستش به قاشق نرسیده بود که مادر به او اخم کرد و برایش لب گَزید. 🔹مادربزرگ، رفتار دخترش را که دید، ابروانش به هم گِره خورد و گفت: با بچّه چه کار داری؟ بگذار راحت باشد. مادر گفت: سفره را کثیف می‌کند. مادربزرگ هم گفت: سفرۀ خانۀ من است😌. بچّه را آزاد بگذار. بعد هم رو به پسرک کرد و گفت: راحت باش عزیزم! کودک هم زیرچشمی به مادر نگاه کرد و با لب‌خندی شیطنت‌آمیز☺️، قاشق را برداشت و در ظرف مربّا فرو برد. وقتی خطّ شیرۀ مربّا روی سفره کشیده می‌شد، مادربزرگ، لب‌خند می‌زد و مادر، لب و لوچه‌اش را هم می‌کشید😏. 🔸صبحانه که تمام شد، پسرک به سراغ کابینت آشپزخانه رفت. چند عدد کاسه و قابلمۀ فلزّی برداشت و شروع به بازی کرد. مادر به سراغش آمد. پسرک، صدایش🗣 را بلند کرد و مادربزرگ را صدا زد. مادربزرگ، خودش را زود به آشپزخانه رساند. نشست و نوه‌اش را نوازش کرد. پسرک با دست به مادرش اشاره کرد. مادر، پیش از آن که مادربزرگ چیزی بگوید، ناراحت، از آشپزخانه بیرون رفت. 🔹سرِ سفرۀ ناهار، همه بودند. پدر هم آمده بود. ظرف غذا را که جلوی پسرک 🧒گذاشتند، خیلی خوش‌حال بود. اوّل، خورش🍲 را در ظرف برنج🍚، خالی کرد. بعد هم قاشق را برداشت که به صاف‌کاری برنج و خورش بپردازد. 🔸 پدر به تندی گفت: چه کار می‌کنی؟ چرا این قدر کثیف‌کاری می‌کنی؟ 😱 بعد هم رو به مادر👩 کرد و گفت: چرا نشسته‌ای؟ قاشق را از دستش بگیر. خودت غذایش را بده. مادر نگاهی به مادربزرگ انداخت که با خیال راحت، غذا می‌خورد. پدربزرگ هم رو به دامادش🧔 کرد و گفت: کاری به شما ندارد. چه کارش داری؟ بگذار راحت باشد. 📚منِ دیگرِ ما، کتاب سوم، ص۲۷ #من_دیگر_ما #کتاب_سوم #گزاره‌های_رفتاری #تربیت_فرزند #محسن_عباسی_ولدی @abbasivaladi

❌ آزادی را نباید یک توقّع زیاده‌خواهانه از سوی کودکان دانست. آزادی، نیاز بچّه‌هاست و تا هفت سال اوّل، باید به این نیاز، پاسخ مثبت داد. ✨پیشوای خوبی‌ها، امیر مؤمنان علی علیه السلام فرمود: کودک تا هفت سال، آزاد گذاشته می‌شود و هفت سال [بعد] آموزش داده می‌شود و هفت سال [بعد] به کار گرفته می‌شود. ✳️ یکی از اصلی‌ترین عوامل شکوفایی استعدادهای کودک، بازی است؛ امّا نباید فراموش کرد که بسیاری از بازی‌هایی که در تربیت فرزند، تأثیر ویژه و مثبت دارد، بدون آزادی دادن به کودک، امکان‌پذیر نیست. پس می‌توان گفت: آزادی، مقدّمۀ بازی‌های کودکانه است. ✅ حقّ آزادی به قدری اهمّیت دارد که حتّی مسئلۀ مقدّس و با ارزشی مانند آموزش علم هم نباید مانع آن گردد. در تربیت دینی، آموزش‌های رسمی برای سنین پس از هفت سال، توصیه شده و کودکان، زیر هفت سال باید مشغول بازی، آن هم در اوج آزادی باشند. ✨پیشوای صداقت، امام جعفر صادق علیه السلام فرمود: کودک تا هفت سال، باید بازی کند و هفت سال [بعد]، سواد بیاموزد و از هفت سال[بعد از آن] هم حلال و حرام خدا را بیاموزد. 📚منِ دیگرِ ما، کتاب سوم، ص۲۹ #من_دیگر_ما #کتاب_سوم #گزاره‌های_رفتاری #تربیت_فرزند #محسن_عباسی_ولدی @abbasivaladi

⛔️خطّ قرمز‌های آزادی⛔️ 🔴 پیش از بیان خطّ قرمزهای آزادی، این نکته را باید یاد آور شد که ایجاد محدودیت، به معنای آن نیست که ما می‌توانیم به دلیل جلوگیری از ورود به منطقۀ ممنوعه، از همان ابتدا، از سلاح توبیخ و خشونت، استفاده کنیم. ما در قسمت‌های بعدی، رفتار مناسب با کودک را، هنگامی که به سوی مناطق ممنوعۀ آزادی می‌رود، بیان خواهیم کرد. 🔰یکی از رفتارهای محبّت‌آمیز که زیاده‌روی در محبّت محسوب می‌شود، آزاد گذاشتن کودک در خطوط قرمز آزادی است که عبارت‌اند از: 1⃣ کار خطرناک ❌کار خطرناک، کاری است که به جسم یا روح کودک، آسیب می‌زند. مثلاً بازی با چاقو، برق و یا اشیای داغ، برای جسم کودک، خطرناک است. از آن سو، دیدن فیلم‌ها یا کارتون‌های خشن هم برای روح او آسیب‌زاست. آزاد گذاشتن کودک، به معنای آن نیست که ما به او اجازه بدهیم به جسم و روحش آسیب بزند. 2⃣ کار زشت ❌مقصود ما از کار زشت، کاری است که برای بچّه، زشت باشد. مثلاً بازی با غذا، برای بزرگ‌ترها زشت است؛ امّا برای کودکان، نه تنها زشت نیست، بلکه جذّاب هم هست. بازی کردن با آلت تناسلی، گفتن حرف رکیک و یا گاز گرفتن دیگران، از جملۀ کارهای زشت است. 📛هیچ کس نباید به بهانۀ آزادی، اجازه بدهد کودک، کار زشت انجام بدهد. بچّه‌ها وقتی در کودکی به کارهای زشت عادت می‌کنند، گاهی تا سنین نوجوانی و جوانی هم عادتشان را ترک نمی‌کنند. 📚منِ دیگرِ ما، کتاب سوم، صفحه ۳۱ #من_دیگر_ما #کتاب_سوم #گزاره‌های_رفتاری #تربیت_فرزند #محسن_عباسی_ولدی @abbasivaladi

📌پذیرش فرهنگ آزادی برای کودکان، نیاز به دو عنصر اساسی دارد: 1⃣ اعتقاد ویژه به جایگاه آزادی در تربیت کودک؛ 2⃣ داشتن حوصلۀ کافی برای تحمّل آزادی و حتّی لذّت بردن از آزادی کودک. توجّه به آثار آزاد گذاشتن کودک و جلوگیری از آزادی وی، می‌تواند به خوبی جایگاه آزادی را در تربیت کودک به ما نشان بدهد. 🔰در این قسمت، به شش اثر مهمّ آزادی کودک اشاره می‌کنیم: 1⃣ ایجاد رابطۀ عاطفی میان کودک و والدین ✅ اگر به سیر مباحث این مجموعه دقّت کرده باشید، بحث آزادی، در زیرمجموعۀ راه‌های ابراز محبّت، قرار گرفته است. ✳️ پس یکی از اصلی‌ترین نتایج آزادی دادن به کودکان را باید همان نتایج محبّت دانست که به صورت مفصّل، در جلد دوم از همین مجموعه به آن پرداختیم. 💞امّا فایدۀ آزادی، در ایجاد رابطۀ عاطفی خلاصه نمی‌شود. کودکی که مورد محبّت پدر و مادر قرار می‌گیرد، روحیۀ تبعیت پیدا می‌کند. ⚠️ در هنگام محدود کردن کودک در مناطق ممنوعه (کارهای خطرناک و زشت)، والدین به شدّت، نیازمند این تبعیت هستند. ⬅️ ادامه دارد ..... 📚منِ دیگرِ ما، کتاب سوم، صفحه۳۳ #من_دیگر_ما #کتاب_سوم #گزاره‌های_رفتاری #تربیت_فرزند #محسن_عباسی_ولدی @abbasivaladi

2⃣ تخلیۀ انرژی و رسیدن به آرامش ✳️کودک، بویژه پسر، به صورت طبیعی، دنیایی از انرژی‌های نهفته است. این انرژی‌ها برای شاداب ماندن کودک، مثل غذایی است که از طریق خون به سلّول‌های بدن می‌رسد. 🔰جَست و خیز کودک، حاصل همین انرژی‌ است. کودک با تخلیۀ این انرژی‌ها به دو نوع از آرامش می‌رسد: آرامش مقطعی و آرامش دائم. 🔴 آرامش مقطعی ✅اگر کودک در طول روز، آزاد باشد، به صورت خودکار، انرژی‌ها و هیجان‌های ذخیره شده برای یک روزش تخلیه می‌شود. وقتی این انرژی‌ها تخلیه شد، آرام می‌شود و می‌خوابد. ✔️ما در اصطلاح معمول، به این آرامش، خستگی می‌گوییم؛ امّا واقعیت، آن است که بچّه‌ها وقتی انرژی‌های خود را بدون دغدغه تخلیه می‌کنند، آرام می‌شوند؛ اگر چه این آرامش به جهت تحرّک فراوانی که داشته‌اند، همراه با خستگی جسمانی هم بوده است. ⚠️بسیاری از مادران از بدخواب بودن فرزندانشان، گِله دارند. اینها باید بدانند که یکی از دلایل اصلی بدخوابی کودکان، انرژی‌های ذخیره شده‌ای است که زمینه‌ای برای تخلیۀ آنها ایجاد نشده و گویا اعصاب و روحشان را خسته کرده است. 📛کودکانی که دچار خستگی روحی می‌شوند، نمی‌توانند خوب و به اندازۀ کافی استراحت کنند. ⬅️ ادامه دارد ..... 📚منِ دیگرِ ما، کتاب سوم، صفحه ۳۸ #من_دیگر_ما #کتاب_سوم #گزاره‌های_رفتاری #تربیت_فرزند #محسن_عباسی_ولدی @abbasivaladi

🔴 آرامش دائمی ✳️ انرژی‌هایی که خداوند مهربان و حکیم به وجود کودکان ما اهدا کرده است، باید تا قبل از هفت سالگی تخلیه شوند. 🔰این انرژی‌ها، تاریخ مصرف دارند و اگر در تاریخ مشخّص شدۀ خود به مصرف برسند، پس از هفت سالگی، به تدریج، شاهد روحیه‌ای آرام در فرزندانمان خواهیم بود. ❌البته نباید بلافاصله پس از هفت سالگی، توقّع گوشه‌گیری و ساکت شدن کودک را داشته باشیم. ⚠️فرزندان ما تا سنین جوانی، جَست و خیز و شور و نشاط خود را به شکل‌های مختلف، خواهند داشت؛ امّا اگر کودک تا قبل از هفت سالگی، انرژی‌های خود را تخلیه کند، پس از آن آرام شده، در دستان پدر و مادر خود، بند می‌شود که در نکتۀ بعدی به نتیجۀ این بند شدن، اشاره خواهیم کرد. ⬅️ ادامه دارد ..... 📚منِ دیگرِ ما، کتاب سوم، صفحه ۳۹ #من_دیگر_ما #کتاب_سوم #گزاره‌های_رفتاری #تربیت_فرزند #محسن_عباسی_ولدی @abbasivaladi

3⃣ دستور پذیری ✅ یکی از دستورهای محوری دین در تربیت، آن است که فرزند در هفت سال اوّل، سروَری کند و در هفت سال دوم، عبد باشد و در هفت سال سوم، سِمَت وزارت را بر عهده بگیرد. ✳️ سروَری کردن کودک، به آزادی است. سروَر و آقا، کسی است که مورد اطاعت قرار می‌گیرد؛ البته با توجّه به همان دو خطّ قرمزی که در آزادی بیان شد. ویژگی عبد هم اطاعت کردن است. ❇️ نکتۀ قابل توجّه در مرحلۀ عبد بودن، آن است که در صورتی می‌توان از فرزند، توقّع عبد بودن داشت که مرحلۀ سروَری را طی کرده باشد. اگر کودک در هفت سال اوّل سروَری کرد، آمادۀ تحویل دادن قدرت پس از هفت سال خواهد شد. ❌برخی از والدین به اشتباه گمان می‌کنند که اگر کودک، هفت سال پادشاهی کرد، دیگر به این راحتی از تاج و تخت سلطنت، نخواهد گذشت. چنین قضاوتی به جهت تصوّر اشتباهی است که این والدین از کودک دارند. ✔️خداوند، کودک را به گونه‌ای آفریده که وقتی کسی به تاج و تخت پادشاهی او احترام می‌گذارد، پس از گذشت هفت سال، آمادۀ واگذاری این تاج و تخت می‌شود و دوست دارد بندگیِ کسی را بکند که به او آزادی داده است. از همین روست که پس از این هفت سال، مهیّای آموزش‌پذیری خواهد شد. ✨پیشوای حکمت، امام صادق علیه السلام فرمودند: فرزندت را رها کن تا هفت سال، بازی کند و پس از آن تا هفت سال، ادب خواهد شد. ⬅️ ادامه دارد ... 📚منِ دیگرِ ما، کتاب سوم، ص ۳۹ #من_دیگر_ما #کتاب_سوم #گزاره‌های_رفتاری #تربیت_فرزند #محسن_عباسی_ولدی @abbasivaladi

4⃣ پاسخ دادن به حسّ کنجکاوی کودک ✨کنجکاوی کودک، یکی از ویژگی‌های طلایی اوست. ✳️کودکان، وقتی با اشیای مختلف در خانه بازی می‌کنند یا به اصطلاح خودمانی «وَر» می‌روند، دوست دارند ببینند چه اتّفاقی می‌افتد؟ ✅ این اتّفاق‌ها برای آنان، تجربه‌های جدیدی محسوب می‌شود که علاوه بر لذّت بردن، به آگاهی آنان نیز می‌افزاید. ✔️کودکان در این کنجکاوی، نوع برخورد با محیط اطراف خود را یاد می‌گیرند. 💢برخی از والدین، دوست دارند تنها با توضیح و توصیف، بچّه‌ها را نسبت به حقایق موجود در اطراف آنان، آگاه کننددر حالی که بچه ها دوست دارند خودشان تجربه کنند. ⬅️ ادامه دارد... 📚منِ دیگرِ ما، کتاب سوم، صفحه ٤٢ #من_دیگر_ما #کتاب_سوم #گزاره‌های_رفتاری #تربیت_فرزند #محسن_عباسی_ولدی @abbasivaladi

5⃣کمک به استقلال کودک ✅ آزاد گذاشتن کودک، یکی از اوّلین راه‌های استقلال دادن به اوست. وقتی کودک در همان حدودی که مشخّص شد، در محیط خانه رها می‌شود و کسی در کارش دخالت نکرده، به هر بهانه‌ای به او امر و نهی نمی‌کند، از همان کودکی، استقلال و ایستادن روی پای خود را تجربه می‌کند. 📛 بچّه‌هایی که دائم به آنها امر و نهی شده، جلوی تجربه کردن‌ آنها گرفته می‌شود، در کارهای خود به شدّت متّکی به پدر و مادر می‌شوند. ❌ شما وقتی به دلیل کثیف شدن لباس‌های کودک، به او اجازه نمی‌دهید که خودش غذا بخورد و به دلیل خیس شدن لباس‌هایش، اجازه نمی‌دهید که خودش آب بنوشد و در مقابلِ هر کاری که خلاف میلِ شماست، می‌ایستید و در بسیاری از کارهای دیگر هم در کارش به اسم کمک، دخالت می‌کنید، وابسته بودن را به او آموزش می‌دهید. ⬅️ ادامه دارد ..... 📚منِ دیگرِ ما، کتاب سوم، صفحه ۴۵ #من_دیگر_ما #کتاب_سوم #گزاره‌های_رفتاری #تربیت_فرزند #محسن_عباسی_ولدی @abbasivaladi

6⃣ کمک به بزرگ شدن کودک ⚠️ برخی از آزادی‌هایی که کودکان از ما مطالبه می‌کنند، خواسته‌های زودگذر است. وقتی به این خواسته‌ها بدون ایجاد حسّاسیت، پاسخ داده می‌شود، بچّه‌ها پس از مدّتی مشغول شدن، نه تنها آن کارها را کنار می‌گذارند؛ بلکه از آنها خسته می‌شوند و بدشان هم می‌آید. ✅ مثلاً بازی کردن با غذا، یکی از مطالبات بچّه‌هاست. اگر ما آنها را در این کار، آزاد بگذاریم، به تدریج، بازی با غذا را کنار می‌گذارند؛ امّا اگر از همان ابتدا، او را از بازی کردن با غذا منع کردیم، گاهی تا بالای هفت سال هم علاقۀ بازی با غذا در وجودش باقی می‌مانَد. ❌ بعد هم می‌بینیم که بچّۀ ما در سنین بالای هفت سال، کارهایی می‌کند که یک خردسال، انجام می‌دهد و این، یعنی کوچک ماندن علاقه‌مندی‌های فرزند. 📚منِ دیگرِ ما، کتاب سوم، صفحه۴۵ #من_دیگر_ما #کتاب_سوم #گزاره‌های_رفتاری #تربیت_فرزند #محسن_عباسی_ولدی @abbasivaladi