باید #مسیح بود تا درد مردم را فهمید #دوست_خوب_مردم_بانه #سعیدجلیلی 🇮🇷 @Jalili_fans

#توئیت 🎯 اینکه #سعیدجلیلی بجای سرهنگهای دولت تدبیر در بین معترضان غرب کشور حضور یافته و خاضعانه سعی در حل مشکل کوله بران می نماید ولی ژنرال دولت امید سعی در اختلاف افکنی بین سپاه و ارتش می کند،ادامه پروژه ایست که خلع دانش اتمی را گشایش و خلع سلاح موشکی را بهشت واعتراضات را زمینه می داند. ابوریحان درونی (https://twitter.com/ya_ali_madady/status/987056843469049861) @ #tw 🇮🇷 @Jalili_fans 🇮🇷

دکتر سعید #جلیلی شناخته شده ترین نامزد ریاست جمهوری ایران در جهان! یک جهان فرصت یک ایران جهش هر ایرانی یک نقش پرشکوه #سعیدجلیلی #سعید_جلیلی ✅@Jalili_saeed

این مرد چرا آرام نمی گیرد؟ مگر انتخابات تمام نشده؟ از خودم پرسیدم. 14 مرداد، جلسه با اساتید بود. دکتر کمی با تاخیر آمد و همین بهانه ی شوخی یکی از استادها شد که دکتر برای جبران باید بستنی بخرد! خنده فضا را پر کرد. دکتر با آن وقار و متانت همیشگی اش با لبخند پاسخ داد که بستنی هم می خریم. باز هم خنده. با دیدن این جمع و این خنده ها یک سوال توی سرم می چرخید: از مردی این چنین مهربان، منعطف و محترم چطور می شود در نظر برخی ها طالبان ساخت؟ جواب در بیشتر نظرات استادان بود: (جدای از بی تقوایی آن برچسب زننده ها)، رسانه! تقریبا استادی نبود که در صحبت هایش به ضعف در رسانه، ضعف در بیان نظرات و اهداف اشاره نکند. مهمی که رهبر این کشور سال ها پیش گفته بود و حالا، این انتخابات ضرورتش را به چشم همگان آورده بود. ما مردم حق داریم بدانیم چه کسی برایمان چه کار می کند؟ باید بدانیم و داشتن رسانه ای که این‌ را نشان دهد، حق ماست. انتخابات تمام شده،اما #سعیدجلیلی خیلی زود، کارهایش را از سر گرفته. این از سرگیری یک فرق دارد این بار. قرار نیست آفتابِ این دولت در سایه بماند. @electionstories

۱۰مهر۱۴۰۳_بزنگاه واضح بود که این جلسه، یک جلسه ی عادی نیست. یکی داشت زمزمه می کرد:با اینکه غم داشتیم، صاحب علم داشتیم...یکی پلاکارد در دست گرفته بود و خشم وجودش را درون سوالش فریاد زده بود،یکی بغض کرده بود. غم و خشم آدم هایی که با هم حرف می زدند،حاکی از آن بود که شهادت سید را از انتقام نگرفتن می دیدند و انگار پناه آورده بودند به این مرد. به #سعیدجلیلی. بی تکلف و خیلی آرام از همان دری که مردم داخل می آیند،آمد.کلی سوال بود از مردی که در شورای عالی امنیت ملی بود.قبل از آن خبرنگار المیادین مصاحبه کرد و دیدم مترجم تا خواست ترجمه کند، دکتر اشاره کرد که نیازی نیست و جواب داد.بله درست شنیده بودم،دکتر جلیلی مسلط به عربی بود...غم و خشم موج می زد.چه در شعر علیرضا قزوه چه محسن اسلام زاده که رفته بود لبنان. و حالا نگاه ها به دکتر بود که داشت می رفت پشت تریبون تا چیزی بگوید که این جماعت را تسلی دهد. کمی بعد یکی داد زد: ایران زد! و سر ها چرخید روی گوشی ها... دست خدا روی قلب ها را داشتم می دیدم. از آن غمِ در چهره ها،حالا لبخند مانده بود روی صورت ها.خدا باعث و بانیانش را جزای خیر دهد. یکیشان بالا داشت حرف می زد.

۸آبان ۱۴۰۳. تهران. خیابان سمیه. جلسه ی ۱۵ مرداد یادتان هست؟ وقتی اولین بار بود به چشم خودم دیدم یک رجل سیاسی دانش آموزان را جدی گرفته؟ نقش پرشکوهی که گفته بود را برای آن ها هم در نظر گرفته؟یادتان هست؟؟ آیا یک حرکت نمایشی بود؟ یا باور او؟ وقتی مجری جلسه ی این هفته را هم حتی از بین دانش آموزان انتخاب کرده اند؟ وقتی بیشتر کار برپایی اش را سپرده بودند به نوجوان ها. #سعیدجلیلی با این انتخاب میهمانش چه پیامی می خواست منتقل کند؟ نوجوان و دانش آموز در نظرش چه می توانند باشند؟ در تقویم، ۱۳ آبان روز دانش آموزان است. اما چرا؟ تا به حال برایتان سوال شده بود؟ برای من که... بعد از این همه سال، در این جلسه برایم سوال شد...در این روزهای پر تنش، در روزهای جنگی، آیا نکته ای بود در این انتخاب؟ حرف های آخر محمدباقر مفیدی کیا را مرور می کنم؟ برد_برد یا... @electionstories