اسماعیل الغول
🔸روایتی کوتاه از زندگی خبرنگاری که اسرائیل مستقیما او را به شهادت رساند.
بخوانید:
@jangbaarezouha
جنگ با آرزوها
🔻 اسماعیل هنیه که شهید شد اسماعیلهای دیگری نیز با او همراه شدند. این اسماعیل جوانتر بود و در سال 1997 متولد شده بود. برخلاف هنیه که در اردوگاههای آوارگان چشم به جهان گشود، او در خانه خودشان متولد شد. در دانشگاه غزه خبرنگاری خواند و کار خودش را به عنوان نویسنده در روزنامههای الرساله و فلسطین آغاز کرد. بعد از مدتی و در نوامبر 2023 خبرنگار تلویزیونی الجزیره شد. اسماعیل از ابتدای جنگ، همهی تلاش خود را کرد که وضعیت درونی نوار غزه را در توییتر خود گزارش کند. حضور او در میدان حضوری بسیار جدی بود و از همه اتفاقات و سختیهای زندگی در این شهر تحت حمله گزارش تهیه کرده بود. 18 مارس 2024 او را دستگیر کردند ولی چون اتهامی به او وارد نبود بعد از 12 ساعت آزاد شد. این آزاد شدن سندی بود بر دروغ بودن توئیت حساب نظامی اسرائیل که او را همکار حماس و نظامی معرفی کرده بود. توئیتی که سعی در توجیه رفتار وحشیانه رژیم صهیونیستی داشت که اصلا موفق نبود. اسماعیل این دستگیری را برای الجزیره اینطور ترسیم کرده بود که :«دستها و چشمهای ما بسته بود و ما را در جایی نامشخص بر روی شکم خوابانده بودند».
🔻 بعد از شهادت اسماعیل هنیه، اسماعیل غول در حساب توئیتر خود عکسهای متعددی از کودکان اهل غزه که عکس شهید هنیه را در آغوش گرفته بودند منتشر کرد. در فردای همان روز وقتی در اطراف خانه هنیه در غزه مشغول تهیه گزارش بود، با حمله مستقیم جنگندههای دشمن به خودروی او، همراه یکی از همکارانش به شهادت رسید. تصویر بدن بدون سر او این روزها در توئیتر دست به دست میشود؛ موقعیتی که او بارها به چشم خود دیده بود و عکس کودکانی بیسر را در دستان والدین خودشان در توئیتر منتشر کرده بود.
@jangbaarezouha
جنگ با آرزوها
متولد شدن در یک اردوگاه احتمالا به شما نوید یک زندگی باثبات را ندهد. وقتی در یک اردوگاه پناهندگان در غزه به دنیا بیایید احتمالا روی خوش زندگی پشت به شما ایستاده است. شما زندگی عادی و رایجی نخواهید داشت. با این حال دختر این غصه در اردوگاه البوریج غزه به دنیا آمد و درس خواندان را شروع کرد. با علاقه شدیدی که به هنر داشت دیپلم خود را در هنرستانهای غزه گرفت و به دانشگاه رفت. مدرک لیسانس خود را در سال ۲۰۰۷ در رشته هنرهای زیبا از دانشگاه الاقصی کسب کرد و به کشیدن طرحها و نقشهایی پرداخت که همه در مورد یک موضوع بودند: وطن!
هبه قاضی زاغوت متولد 29 بهمن 1362 به تاریخ شمسی است. بعد از مدرک دانشگاه خانواده تشکیل داد، مطالعه کرد، معلم بود، نقاشی میکشید و درهر لحظه در تلاشی بیپایان بود. کنار معلم بودن در نمایشگاههای هنری متعددی آثار خود را به نمایش میگذاشت. در سال 2021 هم یک نمایشگاه شخصی با عنوان «فرزندان من در قرنطینه» برگزار کرد. آثارش را در صفحه مجازی خود منتشر میکرد و میفروخت و همه چیز را همچنان خرج هدف خود میکرد: وطن!
یادگاریهایی که از او مانده است آثار هنری و صفحه اجتماعی او در اینستاگرام هستند. صفحهی او پر است از نقاشی و خاطراتی که با مادر بسیار عزیز و فرزندانش گذارنده است. خاطراتی که در 13 اکتبر سال گذشته و تنها 6 روز بعد از حماسه 7 اکتبر در بمباران منزلش سوختند. خودش، دو فرزند از چهار کودکی که داشت و تمام چیزهایی که کشیده بود زیر آوار رفتند. در این حمله هوایی یک معلم، یک مادر، یک نقاش و هر چیز دیگری که هبه به آن اهمیت میداد کشته شدند. تنها محور مرکزی شخصیت هبه کشته نشد که چیزی نبود بجز: وطن!
@jangbaarezouha