📜 #متن |🔰در متن تاريكى ‏ها جايى براى شروع و روشنايى هست. 🔹 مايى كه خود را حامل اسلام مى ‏دانيم، مايى كه خود را محبّ ولىّ مى ‏دانيم، مايى كه از عشق خدا و رسول خدا سرشار شده ‏ايم، نمى ‏توانيم بنشينيم و ببينيم كه همه چيز بر باد مى ‏رود. نمى ‏توانيم ناظر از دست رفتن آخرين ‏ها باشيم. 🔹 اميرالمؤمنين در يكى از نامه ‏هاشان مى ‏فرمايند كه من ديدم اگر از همه هم كه ببرّم از دين كه نبريده ‏ام! از اسلام كه نمى ‏توانم فاصله بگيرم! پس براى اين اسلام بايد كارى كرد. 🔹 يكى از دوستان مى ‏گفت: من دارم مى ‏روم، آخرين پايگاه ‏هاى ما هم دارد گرفته مى ‏شود، چه و چه مى ‏شود. من به هيچ يك از اين پيش ‏بينى ‏ها اعتقادى ندارم. 🔹 ما معتقديم كه در متن تاريكى ‏ها جايى براى شروع و روشنايى هست و حتى خود تاريكى ‏ها زمينه ‏سازِ كار و روشنايى ‏هاست. عرضم اين است كه تو اگر حرفى از دين دارى و سهمى از محبّت خدا و اولياى خدا، نمى ‏توانى بنشينى و بگذرى. بايد توليد كنى، بايد قدم بردارى، بايد بدون چشم داشت، بدون مزد و سپاس قدم بردارى‏. ❛❛ عین‌صاد 📚 #مشکلات_حکومت_دینی | ص ۲۱۳ @jangenarm1

📜 #متن |🔰 کارهای خسته کننده 🌓ما هميشه يك نوع برخورد داريم، در حالى ‏كه مشكلات متنوع ‏اند، حرف ‏ها متنوع ‏اند، مكرها متنوع ‏اند. ولى حرف ‏هاى ما، كارهاى ما همه يك جور و قابل پيش بينى است. حتى دوست را خسته مى ‏كند تا چه رسد به دشمن كه او را مى ‏خنداند. 🌓اساسى ‏ترين حرف اين است كه ما خيال نكنيم اگر كسى خوب بود تا آخر خوب مى ‏ماند. 🌓 اين نكته ‏اى است كه من به بچه ‏هايى كه مى ‏خواهند ازدواج كنند، در انتخاب همسر مى ‏گويم. 🌓بر فرض كه تو همسرى مى ‏گيرى با خصوصيات مطلوب، اما چه كسى گفته فردا كه مادرش فوت كرد، دست بچه ‏اش شكست يا... او عوض نشود؟! چه كسى با تو اين پيمان را بسته است؟ 🌓پس بايد بياموزى كه با طرف مقابل، در هر موقعيت و با هر شرايط چگونه برخورد كنى. 🌓 اگر تو فقط براى يك نحوه برخورد آماده شده باشى و براى يك نحوه زندگى برنامه ‏ريزى كرده باشى، قطعا عقب مى ‏مانى. 🌓 آن هم در دنيايى كه هم تحول مستمر ِخودش را و هم تحول مستمر ِآدم ‏هايش را شاهد هستى. 🌓آدمى، صبح و شبش برابر نيست، صبح، مؤمن است و شب كافر. از او تعريف مى ‏كنى، با تو دوست ‏است، گِله مى ‏كنى، از تو مى ‏رمد. ❛❛ عین‌صاد 📚 #مشکلات_حکومت_دینی | ص ۲۱۰ @jangenarm1

📜 #متن |🔰وقتی تلقّی ات را عوض کردی... لازمه رسيدن به حقوق متقابل اين است كه تلقّى آدمى از خودش عوض شود. مادامى كه اين تلقّى پايين است و مادامى كه آدمى از خودش همتى ندارد و به كم قانع است، هر حكومتى مى ‏تواند او را فريب دهد. حتى حكومت ‏هايى پايين ‏تر از سطح حكومت ‏هاى موجود هم مى ‏توانند تو را بشكنند و حتى لوطى ‏هاى محل مى ‏توانند تو را به سمت و سوى مقاصد خودشان ببرند. تو مى ‏توانى با ترس از آن‏ها و يا طمعى كه به آن‏ها دارى، به سمت خواسته ‏هاشان روى بياورى و بدون اين كه هيچ چيزى به تو بدهند و بدون اين كه بهداشت و امكان و خانه ‏اى براى تو تأمين كنند، باز تو در چاله نياز آن‏ها و در چنبره خواسته ‏هاى آن‏ها قرار بگيرى. وقتى كه به بيّناتى رسيدى و اين بيّنات، تلقّى تو را از خودت عوض كرد، طبيعتا به سطحى مى ‏رسى كه قراردادهاى جديدى را مى ‏خواهى، از حاكم توقّع جديدى دارى و اين توقّع است كه تو را به على نزديك مى ‏كند و اين توقّع است كه خوف و وحشت را در دل ديگران مى ‏آورد. با اين تلقّى جديد، ديگر كسى مانند مالك در دست ‏هاى معاويه جا نمى ‏گيرد. بر خلاف عمرو عاص، كه او مصر را مى ‏خواهد و با همه شيطنتش در دست ‏هاى كوچك معاويه جا مى ‏شود و با ذلت و حقارت هم او را جمع مى ‏كند. ❛❛ عین‌صاد 📚 #مشکلات_حکومت_دینی | ص ۴۱ @jangenarm1