eitaa logo
اشعار مذهبی
670 دنبال‌کننده
57 عکس
4 ویدیو
3 فایل
آدرس در تلگرام https://t.me/janatmahdi آدرس در واتس آپ https://chat.whatsapp.com/GNrNYw6uBbEFeBunVJoiXM آدرس در ایتا https://eitaa.com/jannatolmahdi آدرس در سروش http://sapp.ir/jannatolmahdi آدرس سایت اینترنتی Www.janatmahdi.blogfa.com
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
امام کل گنبدهاست گر تَحْتُ الْحَنَک دارد که در پشت سرش معصومه فوجی از ملک دارد جهان را می کند روشن ولی با نور این گنبد یقین دارم به نور افشانی اش خورشید شک دارد جهان کوچکی دارد ولی از هر نظر کامل که زیر گنبدش هم چرخ دارد هم فلک دارد کسی که مبدأ میل جهان را می دهد تغییر برای طعم این تغییر،دریایی نمک دارد اگر که این همه گلدسته دارد معنی اش این است به زُوّار گرفتارش فقط قصد کمک دارد حریمش عُشِّ آل الله گشت و هرکه او را خواند یقینا روی لب یا لَیْتَنا کُنّا مَعَک دارد کریمه،عالمه،یا ساجده یعنی که این خانم فقط با چارده معصوم فصل مشترک دارد یکی با دیدن گنبد یکی با بوسه بر مرقد برای زائرانش نسخه های تک به تک دارد منم در زیر پای زائرانش خسته و بی تاب اگر دیدی که سنگی در حرم قدری تَرَک دارد t.me/janatmahdi eitaa.com/jannatolmahdi
ما گدایان قم و شهر خراسان هستیم عاشق و دربه در و بی سر و سامان هستیم خاک زیر قدم ذریه ی زهراییم نسل در نسل همه نایب سلمان هستیم نوکر حلقه به گوشیم همه می دانند خاکبوسان دَر ِ بیت کریمان هستیم سائل طایفه ی حضرت کاظم شده ایم فاطمه کرده نظر، شیعه ایران هستیم عاقبت ، عاقبت ما بشود ختم ِ به خیر حاجیان حرم خواهر سلطان هستیم کفتر مشهد و قم شد دل آواره ی ما زینب ضامن آهوست همه کاره ی ما ما گدایان تو هستیم سعادت داریم از کرامات تو بانوست که قیمت داریم کرمت کاسه ی ما را نگذارد خالی بده در راه خدا باز ، که حاجت داریم ما گنه کار ،گنه کار ،گنه کار، اما روز محشر ز تو امّید شفاعت داریم بین این طایفه ی آینه ها بعد حسین جور دیگر به رضای تو ارادت داریم هر که دارد به جهان عادتی و اخلاقی ما به بوسیدن درگاه تو عادت داریم دل ِ وابسته به تو خانه امّید شود هر که شد خادم تو مرجع تقلید شود آمدی شد همه قم یاور تو ، شکر خدا خاکی و پاره نشد معجر تو ، شکر خدا آمد اشک تو ز دوری برادر اما کس نخندید به چشم تر تو ،شکر خدا مردم قم همه خوبند نریزند ز بام آتش و سنگ به روی سر تو ، شکر خدا به سری نیست درین شهر ولایی فکر ِ غارت زیور و انگشتر تو ، شکر خدا آمدی و کسی از مرد و زن شهر نداشت قصد توهین به تو و دلبر تو ، شکر خدا غصه ی زینب کبری و چهل روز عذاب بین این شهر نیامد سر تو ، شکر خدا زینب و کوفه و اشرار امان از این غم زینب و تشت و سر یار امان از این غم محمدحسین رحیمیان t.me/janatmahdi eitaa.com/jannatolmahdi
از کریمان سنگ میخواهیم ما، زر میرسد در حرم از آنچه میخواهیم بهتر میرسد لطف و احسان کریمان را شمردن مشکل است وقت احسان پشت آن احسان دیگر میرسد اى که دستت میرسد کارى کنى، کارى بکن عمر دارد میرود، دارد اجل سرمیرسد در طلب خوب است حاجات مکرر داشتن وقتی از این ناحیه دارد مکرر میرسد شب به شب در میزنم، چون در زدن مال من است دست سائل ها فقط تا حلقۀ در میرسد گر به ما کم میرسد از خصلت کم بینى است ورنه دارد ده برابر ده برابر میرسد من فقط یک نوکرم، کار خودم را میکنم او خودش هر وقت لازم شد به نوکر میرسد خادمان آنقدر بى اصل و نسب هم نیستند نسبت ما یا به فضه یا به قنبر میرسد فقر آمد میرود ایمان، ولى پیش شما میشود ایمان من فقرى که از در میرسد رزق در بین الطلوعین است،بین طوس و قم رزق از دو سفرۀ موسى بن جعفر میرسد هم به زیر دین قم، هم زیر دین مشهدم گاه داد من برادر، گاه خواهر میرسد فاطمه را خواستم معصومه را زائر شدم فیض قبر مادرى از قبر دختر میرسد نیستند این دو براى من، فقط پیش منند سر به سرور میرسد، دل هم به دلبر میرسد پیش تو محتاج ها در حال رفت و آمدند تا که آهو میرود پشتش کبوتر میرسد آب پاى میوه اى که ریختم بهتر رسید میوۀ ما هم فقط با گریه بهتر میرسد علی اکبر لطیفیان t.me/janatmahdi eitaa.com/jannatolmahdi
از جهانی که پر از تیرگیِ ما و من است می‌گریزم به هوایی که پُر از زیستن است می‌گریزم به همانجا که همه می‌گویند هرکه از آینه‌ها دم بزند، خویشتن است می‌گریزم به جهانی که پُر از یکرنگی‌ست به جهانی که پُر از گریه‌کن و سینه‌زن است همه یکپارچه، یک دست سیه پوشانند برتن مردم این طایفه، یک پیرهن است به همان‌جا که نَفَس قیمت دیگر دارد اشک‌ها درّ نجف، سینه عقیق یمن است به همان‌جا که در آن باد صبا بسته دخیل به عبایی که پر از رایحه‌ی پنج تن است چه خراسان، چه مدینه، چه عراق و چه دمشق هر کجا پرچم روضه‌ست، همان‌جا وطن است دم من زندگی و بازدمم زندگی است تا که روی لب من ذكر حسین و حسن است قلب، آن است که لبریزِ محبت باشد تا ابد خانه‌ی اولاد على، قلب من است سید حمیدرضا برقعی t.me/janatmahdi eitaa.com/jannatolmahdi
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
ای رئوف همیشه خوب ، سلام پیش تو می شود دلم آرام شد زیارت همیشه نیمه تمام هرکه رویت ندید،شد ناکام کاش قلب مرا تکان بدهی دیگر این بار رخ نشان بدهی از همه غیر تو بُریدم من خویش را تا حرم کشیدم من گرچه رویِ تورا ندیدم من طعم آغوشِ تو چشیدم من آبرو رفته را خریدی تو دست،رویِ سرم کشیدی تو این رئوفی که میشناسم من رَد نکرده ز خانه اش دشمن پسرِ فاطمه است پس حتما به قسم نیست احتیاج اصلا دردهامان دواشود اینجا گِرِهِ کور واشود اینجا تو گنهکار را عوض کردی دلِ بیمار را عوض کردی هر گرفتار را عوض کردی آخرِ کار را عوض کردی راهم از حادثه به تو افتاد عوضم کن تورا به جان جواد شاهِ گنبد طلا،امام رضا جلوه های خدا ، امام رضا بقیع و سامرا، امام رضا نجف و کربلا ، امام رضا صاحبِ سرزمین ایرانی تو برای همیشه سلطانی قبله ی نور حضرت خورشید نورِ حیدر زصحنِ تو تابید هر شب از گنبد تو بی تردید میشود جلوه ی نجف را دید در حریمِ تو زائرِ نجفم با سلامی مسافرِ نجفم صحن هایت بهشت این دنیاست چون حریم تو جنت الزهراست کُنجِ باب الجواد، عرشِ خداست چون نسیمش نسیمِ کرببلاست درحرم هرغروب ،بی تابم یادِ صحن و سرایِ اربابم تاکشیدی عبا به روی سرت نظر انداختی به دور وبرت یک نفس پاره پاره شد جگرت جمع کردی زکوچه بال وپرت سرِ پا بودی و زمین خوردی ناگهان نامِ مادرت بُردی همه درهایِ حجره را بستی روی پهلو گرفته ای دستی یادِ گودالِ کربلا هستی کِی گرفتار عده ای مستی بین یک دسته گرگ ، شیر افتاد جایِ تنگی حسین گیر افتاد لبش از تشنگی تکان می خورد نیزه او را به هرطرف می بُرد گُل لبهاش با لگد پژمُرد نیزه داری گلویِ او آزُرد عده ای صبرِ خواهرش بُردند دورِ لب تشنه آب می خوردند تا بدن پایمال مرکب شد وقت دیدار، نیمه ی شب شد از حسینی که نامرتب شد حنجری پاره سهم زینب شد چه حسینی مُرمل بدماء چه حسینی مُقطع الاعضاء در کنار تنی که شد بی سر نیمه شب خواهرآمد و مادر دوزنِ مو سپید و یک پیکر وا نمودند تا ز سر معجر ناگهان ساربان ز راه آمد بهرِ غارت به قتلگاه آمد قاسم نعمتی t.me/janatmahdi eitaa.com/jannatolmahdi
جام ِجهان نماست، در این قطعه از بهشت آرامِ جان ماست در این قطعه از بهشت فوج فرشتگان به نیایش نشسته‌اند آوای «ربّنا»ست در این قطعه از بهشت آیینۀ شكوه ِ«كلیم» است و «کوه طور» آن نور و آن صداست، در این قطعه از بهشت هر دل كه زنده است به انفاس موسوی هم‌صحبت خداست، در این قطعه از بهشت خورشید شاهد است، كه نقش كتیبه‌ها «والشمس والضحی»ست، در این قطعه از بهشت عطر مدینه، نور نجف، رنگ كاظمین اشراق كربلاست، در این قطعه از بهشت هرگاه سعی در طلب معرفت كنی هم مروه، هم صفاست، در این قطعه از بهشت عشاق، در «طواف حرم» موج می‌زنند حجّ من و شماست، در این قطعه از بهشت جان ِجهان كجاست؟ در این عرش آستان محرابِ دل كجاست؟ در این قطعه از بهشت در چشم عارفان سحرخیز، آسمان آبی‌تر از دعاست، در این قطعه از بهشت صدق و صفا، خلوص و یقین، عشق و آرزو باران واژه‌هاست، در این قطعه از بهشت فولاد، پای پنجره‌اش آب می‌شود اسرار كیمیاست، در این قطعه از بهشت روشن‌تر از ستاره، به مژگان نشسته است اشكی كه بی‌ریاست، در این قطعه از بهشت جای دگر، سراب فریب و غمِ فناست سرچشمۀ بقاست، در این قطعه از بهشت در خلوتِ خیالِ خود از خویشتن بپرس از ما «رضا» رضاست، در این قطعه از بهشت؟ ما را به باغ و گلشن و صحرا چه حاجت است؟ تا حجّت خداست، در این قطعه از بهشت اذن ورود ما به حرم چیست غیر اشک؟ وقتی قرار ماست، در این قطعه از بهشت زائر در این حریم مطهر، غریب نیست بیگانه، آشناست، در این قطعه از بهشت تذهیب‌نامۀ عمل عاشقان، «شفق»! امضای مرتضاست، در این قطعه از بهشت محمدجواد غفورزاده t.me/janatmahdi eitaa.com/jannatolmahdi
در گوشه‌ای ز صحن تو قلبم نشسته است دل، طوقِ الفتی به ضریح تو بسته است چون دشت‌های تشنه در این آستان قدس در انتظار ابر عنایت نشسته است چون ذره بر ضریح خود ای روح آفتاب! ما را قبول کن که دل ما شکسته است فوج کبوتران تو آموخت عشق را پرواز نور در حرمت دسته دسته است دریاب روح خستۀ ما را که مثل اشک دیگر امید ما ز دو عالم گسسته است می‌آید از تراکم عالم به این دیار قلبی که از تزاحم اندوه خسته است t.me/janatmahdi eitaa.com/jannatolmahdi
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
هنوز بر تن من جای سلسله است هنوز هنوز بر کف پا زخم آبله است هنوز هنوز قصّه ی بازار شام یادم هست هنوز سنگ سرِ پشت بام یادم هست چه ناله ها که در این سینه ها بریده شدند چه موی ها که سر هر گذر کشیده شدند هنوز قصّه ی آن نیزه دار یادم هست صدای دخترکی بی قرار یادم هست هنوز در دل ما بغض حرمله است هنوز هنوز بر تن من جای سلسله است هنوز شکست پهلوی آن دختری که خورد زمین شبیه پهلوی آن مادری که خورد زمین «سه ساله بود ولی پیر عشق بابا بود» سه ساله بود ولیکن شبیه زهرا بود وحید محمدی t.me/janatmahdi eitaa.com/jannatolmahdi
طفل بودم که اسارت دیدم خیمه ها را همه غارت دیدم من چهل روز حقارت دیدم عمه را بزم جسارت دیدم بزم می بود لعینی برخاست دختری را به کنیزی میخواست غنچه ها را همه پرپر دیدم بر سر نی،سر اصغر دیدم چادر پاره ی خواهر دیدم دم کاخ یزید،سر دیدم خاکها زخم رخش پوشیدند سر او را به زمین کوبیدند رفتم از یاد و نرفته از یاد همه ی زندگی ام رفت به باد تا که همبازی ام از ناقه فتاد زجر آمد ز ره و زجرش داد لگدی زد به تن او که خداش نکند قسمت کافر ای کاش محمود اسدی(شائق) t.me/janatmahdi eitaa.com/jannatolmahdi
سلام ای شمع جمع آفرینش سلام ای نور چشم اهل بینش سلام ای نقطۀ پرگار دانش سلام ای ابر گوهر بار دانش سلام ای پنجمین مرآت احمد سلام ای باقر آل محمّد تو خورشیدی و کلّ علم نورت تمام آفرینش در حضورت خردمندان عالم پای بندت دل اهل طریقت در کمندت تمام معرفت از مکتب تواست تمام علم جاری از لب تو است جمال اقدس جان آفرینی چراغ و چشم زین العابدینی سعادت آیتی از خنده‌ی تو ولایت تا قیامت بنده‌ی تو جنان کوی فقیر مستمندت جهان آفرینش پای بندت بهشت و حور بی یادت فراموش چراغ علم بی‌نور تو خاموش بهار روح بی‌فیض تو پاییز هوای خلد بی‌مهرت غم‌انگیز سلام روح بر روح پیامت رود نور بر نور کلامت تو بر شور آفرینان شور دادی تو بر چشمان جابر نور دادی تو باب اللّهی و حقّ الیقینی تو نور نور و جان جان دینی عبادت سجده بر خاک تو برده ولایت آب از جوی تو خورده توکّل خاک ایوان رفیعت توسّل نقش دیوار بقیعت ز حسن خلقت ای دریای غیرت نه تنها دوست، دشمن هم به حیرت امام پنجم و معصوم هفتم محمّد را تو فرزند از اب و امّ مه دو فاطمه از پن اختر دُر شش بحر و بحر هفت گوهر ادب یک شاخه گل از بوستانت رجب نهر بهشت دوستانت به خلق و خلق و خو کلّ صفایی همان خُلق عظیم مصطفایی تو را مرآت احمد آفریدند محمّد را محمّد آفریدند گهی جنّ و ملایک پای بستت گهی بیل کشاورزی به دستت عرق می‌ریخت از لوح جبینت و گوهر بر جمال نازنینت همای روح بی‌تو پر ندارد ریاض زهد بی‌تو بر ندارد تو خورشید همه افلاکیانی که از رحمت چراغ خاکیانی دل لاهوتیت را درد و داغ است مزارت بی رواق و بی‌چراغ است شما را از ولادت تا شهادت عطا و جود و احسان بوده عادت شما کردید با دشمن مروّت شما دادید فرمان اخوّت شما بودید و دریای کرامت شما کردید بر دلها امامت شما راه هدایت را نمودید شما باب ولایت را گشودید شما روشنگر راهید آری من ﷲ و الی اللّهید آری عبادت بی‌شما امضا ندارد اطاعت بی‌شما معنا ندارد شما آیات را تعبیر کردید اطیعوﷲ را تفسیر کردید تأسّی بر شما یعنی هدایت اطاعت از شما یعنی ولایت شما دانید «میثم»هر چه بوده سر تسلیم بر این خاک سوده استاد حاج غلامرضا سازگار t.me/janatmahdi eitaa.com/jannatolmahdi
سلام ما به بقیع و بُقاع ویرانش بر آن حریم که باشد ملک نگهبانش سلام ما به بقیع، آن تجسّم غربت گـواه بر سخنـم تربـت امـامـانش بقیع کعبه ی قدس چهار معصوم است چـهار نور خدا مـی دمد ز دامـانش یکی است حضرت باقر از آن چهار امام که داغ او زده آتش به قلب یارانش شهید شد ز جفای هشام آن مولا زِ زهرِ تعبیه در زین که آب شد جانش غریب اوست که در موسم زیارت حج مدینه و آنهمه زائر که هست مهمانش شـب شهادت او یـک نفر نمـی ماند که اشک غم بفشاند به قبر ویرانش دری که سجده گه قدسیان بود خاکش به زائرش ندهـد اذن بوسـه دربــانش استاد سیدرضا مؤید t.me/janatmahdi eitaa.com/jannatolmahdi
غمگین زمین، گرفته زمان، تیره‌گون هواست امروز روز گریه و امشب شب عزاست تا خوشه‌های بغض، گل گریه می‌دهند از تنگنای سینۀ ما ناله‌ها رهاست در سوگ آفتاب مدینه، به سوز و آه با صاحب‌الزمان دل ما نیز همنواست داغی‌ست سینه‌سوز غم باقرالعلوم گر خون بگریَد از غم او آسمان رواست... هم وارث تمامی اوصاف حیدر است هم مخزن تمامی اسرار مصطفاست ذکرش امیدبخش دلِ هرچه ناامید نامش شفادهندۀ هر درد بی‌دواست ای روح آسمانی از این داغ جانگداز فریاد خاک امشب تا عرش کبریاست سوزی که قطره قطره تو را آب کرد و سوخت این زهر نیست بلکه همان داغ کربلاست ای جان ما فدای غم غربت بقیع قبرت بقیع نیست که در سینه‌های ماست... امشب هزار پنجره دل گریه می‌کنیم با غربت بقیع، دل شیعه آشناست شمعی به روی تربت پاک تو نیست... آه این‌جا مگر نه این‌ که مزار امام ماست تنها نه از غم تو مدینه عزا گرفت در بارگاه قدس کنون محشری به‌پاست امشب «خروش»! آن نفس حق که تا سحر دریای گریه را به خروش آورد کجاست؟ عباس شاهزیدی t.me/janatmahdi eitaa.com/jannatolmahdi
علیه‌السلام ای پنجمین امام که معصوم هفتمی از ما تو را ز دور «سلامٌ علیکمی» بر درد جهل خلق، ز عالم طبیب‌تر نامت غریب و قبر، ز نامت غریب‌تر وقف علوم و دانش و دین کرده، همّ خویش باشی کنار ابن و اب و اُمّ و عَمّ خویش آب و گل و سجیّت تو، جز کرم نداشت دیدم چرا مزار تو صحن و حرم نداشت گلدسته‌ای نداشت حرم، مرقدی نبود صحن و سرا نیافتم و گنبدی نبود این خاک عشق باشد و بر باد کی رود؟ غم‌های عهد کودکی از یاد کی رود آتش به خرمن جگر از آه، با تو بود یک عمر، خاطرات تو همراه با تو بود از صبح تا غروب کشیدی ز سینه آه اما چه خوب شد که نرفتی به قتلگاه... تو طفل روی ناقۀ عریان نشسته‌ای بر روی رحل ناقه، چو قرآن نشسته‌ای تو طعم تازیانه و سیلی چشیده‌ای بر روی خار، همره طفلان دویده‌ای دیدی تو خیمه‌های به آتش کشیده را داغ و فرار و رنگ ز چهره پریده را t.me/janatmahdi eitaa.com/jannatolmahdi
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
دوباره کرده هوایی مرا هوای حسین فکنده شور به دل نام دلربای حسین به هر کجا بروم دل صفا نمی یابد اسیر کرده مرا شوق کربلای حسین به هر نفس که برآرم حسین می گویم تمام عمر کنم ناله در عزای حسین نه من که بلکه خلایق همه اسیر غمند عزا گرفته زمین و زمان برای حسین به یاد اوست که بلبل ترانه می خواند دریده جامه گل عشق در رثای حسین کبوتر دل من صبح و شام در طپش هست به شوق انکه نصیبم شود سرای حسین چگونه قطره کند وصف شان اقیانوس قلم چگونه دهد شرح ماجرای حسین به کربلای وصالش هر آنکه که پای نهاد گذشت از سر و جان شد فنا بپای حسین حسین کشته عهد الست و پیمان است شدست حضرت دادار خونبهای حسین برای وصف مقامش نبی چنین فرمود حسین از من و من هستم از برای حسین چو اربعین برسد باز جمع مشتاقان زنند حلقه چو پروائه بر لوای حسین مرا چو باد صبا عشق می کند مدهوش فدای عشق شده جان من فدای حسین t.me/janatmahdi eitaa.com/jannatolmahdi
پای اطفال تورا غرقه به خون می بینم آبله، نیش نوک خار میا کوفه حسین بس که در وسعت این شهر پر از سرباز است راه رفتن شده دشوار میا کوفه حسین وای از حرمله و تیر سه پر، وای رباب وای عباس علمدار، میا کوفه حسین کوفیان اکثرشان پست و خیانتکارند جملگی وحشی و خون خوار میا کوفه حسین جان مسلم که تصور شدنش هم سخت است زینب و فرقه اشرار میا کوفه حسین بین اینها همه جا صحبت سنگ اندازی ست وای از عاقبت کار میا کوفه حسین دختران تو کجا، چشم خریدار کجا بر سر کوچه و بازار میا کوفه حسین نقشه قتل تو دارند که با کل قوا شوق دارند به پیکار میا کوفه حسین شمر از بس که حریص است به فکر سر توست گوئیا هست طلبکار میا کوفه حسین محمد قاجار t.me/janatmahdi eitaa.com/jannatolmahdi
هر بلایی سرم آمد به فدای سر تو به فَدایِ پرِ قنداقِ علی اصغرِ تو می زنم دست بروی دست چکاری کردم با چه رویی بشوم روبرو با مادر تو حاضرم بر سر بازار به خیرات روم ننشیند پَرِ خاکی به سرِ خواهرِ تو بر سر من ، همه تفریح کنان سنگ زدند وای بر صورت چون برگِ گُلِ دختر تو از همین جا همه تقسیم غنائم کردند در کمینند به تاراج برند لشگر تو ترسم این است که گرفتار شوی در گودال می شود با نوک نیزه زیر و رو پیکر تو هر تکانی که سرت بر سر نیزه بخورد باز تر میشود این پاره گیه حنجر تو در دل کوفه بود بغض علی پس بردار یک عبایی که بود کاشانه ی اکبر تو قاسم نعمتی t.me/janatmahdi eitaa.com/jannatolmahdi
اینجا هزار حرمله در انتظار توست  آقا برای آمدنت کم شتاب کن  رحمی به روز من نه به روز رقیه کن  فکری به حال من نه به حال رباب کن  رحمی نمی کنند عزیزم به هیچ کس  حتی به تشنه ای که فقط شیر خواره است  در کوفه ای که وعده ی سوغات مردمش  تنها برای دخترکان گوشواره است  اینجا نیا که آخر سر چشم می زنند  این چشم ها به قامت آب آورت حسین  این دستها که دیده ام از کینه می برند  انگشت را به خاطر انگشترت حسین  برگرد جان من که نبینی ز بام ها  آتش کشیده اند سر و دست و شانه را  یا از فراز نیزه نبینی که می زنند  بر پیکر سه ساله ی تو تازیانه را  می ترسم از دمی که بیایند دختران  با گونه های زخمی و نیلوفری،میا  این شهر بی حیاست به جان سکینه ات  می ترسم از حرامی و بی معجری میا  حسن لطفی t.me/janatmahdi eitaa.com/jannatolmahdi
کنار بیت خدایی به یاد ماهم باش به مروه یا به صفایی به یاد ماهم باش در استلام حجر نیز یادی از ما کن همین که گرم دعایی به یاد ماهم باش چو دور کعبه طواف آوری به کعبه قسم تو کعبۀ دل مایی به یاد ماهم باش به ما که رو نگشودی ، به ما نگاهی کن ز ما اگر که جدایی به یاد ما هم باش کنار زمزم اگر یاد کام خشک حسین نظر به آب نمایی به یاد ماهم باش کنار حجر همان لحظه ای که اشک فشان به سید الشهدایی به یاد ماهم باش دمی که از در باب السلام اشک فشان به سوی بیت می آیی به یاد ماهم باش کنار قبر رسول خدا کنار بقیع مقیم کرب و بلایی به یاد ماهم باش مقیم شهر نجف کاظمین سامرا کنار قبر رضایی به یاد ماهم باش چنان که گرم دعایی به ما دعایی کن همین که یاد خدایی به یاد ماهم باش استادحاج غلامرضاسازگار t.me/janatmahdi eitaa.com/jannatolmahdi
یا حسین اِبن علی اُخرُج اِلی ارضِ البَلا قَد یَراکَ اللهُ مَقتولاً بِاَرضِ الکربلا مِن سُیوفِ الخَصمِ مَطروحاً و مُلقاً فِی الثّرا جسمِ تو صد چاک چاک و رأسِ تو گردد جدا اشکِ خون می بارد آقا در فرازِ هر دعا شد توسل با دل و جانش به درگاهِ خدا بار اِلها! این حسین و این تو و اَمرِ قضا هر چه باشد با دل و جانم رضایم بر رضا ناگه از جانِ رسالت بر وی آمد این ندا میوه ی جانِ پیمبر حجِ خود را کن رها ترکِ این منزل، سفر کن سوی قومِ اشقیا تا که اصلِ حجِ تو کامل شود در کربلا قُرهًُ العینِ من ای فرزندِ زهرایِ بتول باید این حجِ تو در کرببلا گردد قبول باید از داغِ تو گردد سینه ی زینب ملول غارتِ بیگانه گردد خیمه ی آلِ رسول یا حسین اِبن علی اُخرُج اِلی ارضِ البَلا قَد یَراکَ اللهُ مَقتولاً بِاَرضِ الکربلا مِن سُیوفِ الخَصمِ مَطروحاً و مُلقاً فِی الثّرا جسمِ تو صد چاک چاک و رأسِ تو گردد جدا چون خدا خواهد ببیند تا تو را صد پاره تن ظالمان غارت کنند از پیکرِ تو پیرَهن در دلِ دشت و بیابان بی حنوط و بی کفن تا بتازد نعل سمِ اسبها را بر بدن تا حسین عزمِ سفر کرده به سویِ کربلا تا ز لب جاری نموده ذکرِ تسبیح و ثنا بانگِ حُزّانِ ملائک از منا تا کربلا تا به گوشِ کعبه و تا زمزم و سعی و صفا زین مصیبت ناگهان عرشِ خدا لرزان شده دردِ این هجرت وجودِ جبرئیل نالان شده فاطمه در اشک و آه و مرتضی گریان شده بر حسینش نوحه گر پیغمبرِ سبحان شده آن امامِ عشق گوید زینب و عباسِ من جمله هم پیمان شویم ای لاله های یاسِ من کن علَم بر پا برادر ماهِ نیک اَنفاسِ من زینبِ محمل سوارم ای گُلِ احساسِ من یا حسین اِبن عَلی اُخرُج اِلی ارضِ البَلا قَد یَراکَ اللهُ مَقتولاً بِاَرضِ الکربلا مِن سُیوفِ الخَصمِ مَطروحاً و مُلقاً فِی الثّرا جسمِ تو صد چاک چاک و رأسِ تو گردد جدا! هستی محرابی t.me/janatmahdi eitaa.com/jannatolmahdi
هواى وصل تو ما را کشانده تا اینجا کریم شهر گدا را کشیده تا اینجا ز بسکه دست گرفتى همین بزرگى تو گداى بى سر و پا را کشیده تا اینجا همینکه گفت گنهکار یا کریم العفو دل شکسته خدا را کشیده تا اینجا شمیم پیرهن یوسف اید از عرفات صداى روضه شما را کشیده تا اینجا یقین کنم که تا دسته ها به راه افتاد نواى ما شهدا را کشیده تا اینجا حسین گفتن ما مسلمیه هر سال نسیم کرب و بلا را کشید تا اینجا صداى پاى محرم به گوش مى آید حسین قافله ها را کشیده تا اینجا بنى گفتن یک مادرى شب جمعه چقدر اهل بکا را کشیده تا اینجا سخن ز موى پریشان زینب کبرى امام صاحب عزا را کشیده تا اینجا به یار نیزه سوارش به گریه زینب گفت کمند زلف تو ما را کشیده تا اینجا ز روى بام کسى ناله زد حسین ببخش که نامه هام شما را کشیده تا اینجا عزیز من نگرانم دلم چه بى تاب است دگر زمانۀ آوارگى ارباب است قاسم نعمتی t.me/janatmahdi eitaa.com/jannatolmahdi
عرفه روضه ی زینب چقَدَر می چسبد عرفه دیده ی بارانی و تر می چسبد عرفه بال بگیرم ز دم روضه ی تو بزنم تا حرم پاک تو پر می چسبد عرفه گریه کنان خاک بریزم بر سر گر بماند ز غمت در دل اثر می چسبد خواندن خطبه و رسوا شدن اهل عرب نام این کار گذارید هنر، می چسبد سر ارباب جدا شد جلوی نهر فرات روضه خوان روضه بخوان روضه ی سر می چسبد قتلگه بودم و دیدم که کسی می گوید سر بریدن جلوی چشم پدر می چسبد نیزه در دست کسی گفت به صد خوشحالی زدن نیزه به بالای جگر می چسبد ناگهان گفت رقیه به یکی از اعراب زدن عمه ی ما بین گذر می چسبد ؟ یک حرامی به خودش گفت که این زینب هم گر بگیرد ز لگد درد کمر می چسبد جعفر ابوالفتحی t.me/janatmahdi eitaa.com/jannatolmahdi