مهرِ خوبان دل و دین از همه بی‌پروا بُرد رخِ شطرنج نبُرد آن‌چه رخِ #زیبا بُرد من به سرچشمه‌ی خورشید نه خود بُردم راه ذرّه‌ای بودم و #مهرِ تُو مرا #بالا برد من خَسی بی‌سَر و پایم که به سیل افتادم او که می‌رفت مرا هم به دلِ #دریا برد خَمِ #ابروی تُو بود و کفِ مینوی تو بود که به یک جلوه ز من نام و نشان یک‌جا برد همه یاران به سرِ راهِ تو بودیم ولی خمِ ابروت مرا دید و ز مَن یغما برد همه دل‌باخته بودیم و هراسان که غمت همه را پشتِ سر انداخت، مرا #تنها برد #علامه_طباطبایی @jargeh