پُرسیدند که #تو خُدای را کُجا دیدی؟ گفت: آن‌جا که #خویشتن ندیدم. 📚 #تذکرة_الاولیاء/ #عطار_نیشابوری @jargeh

نقل است که یک روز با جمعی می‌رفت؛ جماعتی جوانان می‌آمدند و فساد می‌کردند تا به لبِ دجله رسیدند؛ یاران گفتند: یا شیخ! دعا کن تا حق تعالی این جمله را #غرق کند تا شومی ایشان از خلق منقطع شود. گفت: دست‌ها بردارید. پس گفت: الهی چنان‌که در این جهان عیششان خوش داری، در آن جهانشان عیش خوش ده! اصحاب به #تعجّب بماندند! گفتند: خواجه ما سرِّ این #دعا نمی‌دانیم! گفت: آن‌کس که با او می‌گویم می‌داند؛ توقف کنید که هم‌اکنون سرِّ این پیدا آید؛ آن جمع چون شیخ بدیدند رُباب بشکستند و خَمر بریختند و لرزه بر ایشان افتاد و در دست و پای شیخ افتادند و #توبه کردند! شیخ گفت: دیدید که مراد جمله حاصل شد، بی غرق و بی‌آنکه رنجی به کسی رسید! 📚 #تذکرة_الاولیاء/ #عطار_نیشابوری 🌐 دریافت کتاب: بازنویسی تذکرة الاولیاء عطار نیشابوری به نثر ساده @jargeh

#چند_دقیقه_مطالعه ✍🏻 خسرونامه از عطار نیست! ☑️ #کتاب‌شناسی و #نقد_محتوایی کتاب‌ها برای اثباتِ اعتبارِ هر کتاب، مهارتی لازم برای علاقه‌مندان به پژوهش در هر عرصه است. 🔖 #مقاله خسرونامه (گل و هرمز) از کیست؟ 🌐 https://jls.um.ac.ir/article_29367_09ac847dfa871f24812cf11e8aa05ed7.pdf 🖋️ اکبر نحوی ✔️ #چکیده از جمله آثار فراوانی که به نادرست به #عطّار_نیشابوری نسبت داده‌اند، یکی هم منظومه عاشقانه #گل_و_هرمز معروف به #خسرونامه است. درچند دهه اخیر پس از تحقیقات دکتر #شفیعی_کدکنی معلوم گردیده‌است که این منظومه بی‌گمان از عطّار نیشابوری نیست. امّا هنوز هویّت گوینده آن شناخته نشده‌است. دراین جُستار، نشان داده‌ایم که گل و هرمز نزدیک به سال ۶۰۰ هجری در #اصفهان سروده شده و گوینده آن شیخ عطّار ابوعبدالله محمّد میانجی (میانه‌ای) درگذشته ۶۱۹ بوده‌است. @jargeh

❌ 📌 بی‌دقتی‌های فضای مجازی در انتشارِ شعر!!! 🚫 ۱. این دو بیت از #مولوی نیست! ⛔ ۲. قالبِ این ابیات #مثنوی نیست!!! ‼️ عجیب این که آدرسِ دقیق هم دادند: دفتر اول، بخش ۱۸!!! ✍🏻 این دو بیت، در #غزل شماره‌ی ۳۵۴ دیوانِ #عطار_نیشابوری مُندرجند. @jargeh