بسم الله. السلام علیک یا ابا عبداللّه. #شیطان برای اینکه انسان را مایوس کند از پیشرفت و تلاش برای بهتر شدن، بدیهایی را به رخ انسان میکشد که آن بدیها بعضاً دست انسان نیست. اموری که در #قلب انسان می گذرد: از بغض، محبت، بخل، حسد، کینه، خشم و... به تو می گوید: تو که حسودی و حسادتت را هم نمیتوانی درست کنی، پس بیا حسادتت را توجیه کن، برو بدیهای داشته و نداشته طرف را برای همه مطرح کن تا به تو حق بدهند که از او بدت می آید! تو که بر مصیبت حسین(ع)، گریه ات نمیگیرد، پس بیا مسخره کن گریه کنان بر حسین را! تو که دستت نمیرود که ثروتت را در جاییکه باید خرج کنی، پس بیا اسمش را بگذار دوراندیشی! ولی تو گوش نکن! اگر میخواهی قلبت را اصلاح کنی و روزی را ببینی که اثری از تیرگی در قلبت نباشد، 👈فقط ادای کسانی را در بیاور که مشکل تو را ندارند. کینه توزی؟ پیشانی رفیقت که میانه تان به دلیل اتفاقی کوچک به هم خورده را ببوس و به او محبت کن! حزنی نمیبینی در دلت برای حسین؟ ادای محزون ها را در بیار، خودت را به گریه بزن، پیراهن مشکی بپوش، لباست را روز عاشورا گِلی کن! به قلبت هم کاری نداشته باش که درونش چه خبر است؛ فقط دائما و پس از هر عمل ظاهری، به خدا بگو: 👈 قلبم که در اختیار توست و از دست من خارج است، من عملم و رفتارم را شبیه خوبان تو کردم، تو قلبم را شبیه قلب خوبانت کن... بعد از ماهی و سالی، برو و درِ قلبت را بردار و ببین که هیچ چیز از بدی درش نمانده است... پ.ن۱ : اگر عملت را انجام دادی و دعای آخرش را نکردی، بعد از مدتی #نفاق هم به ماهی های آکواریوم قلبت اضافه خواهد شد! مواظب باش نسخه ات را نصفه اجرا نکنی! پ.ن۲: شاید یکی از بطون و تفاسیر آیه« إنّ اللّهَ یحولُ بین المرءِ و قلبِه» همین باشد. (انفال،24) #یادداشت #بدانیم_چرا_انسان_خلق_شده_ایم #محرم #ابعاد_تربیتی_عا‌شورا مربی محور، نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی @morabi_masjed

روضه‌ای از جنس تشکیلات 👈تقریری مدیریتی از لعن‌های زیارت عاشورا همه نیروها بسیج شدند، همه منابع انسانی دست به دست هم دادند، هر کس یک گوشه کار را گرفت تا کاری زمین نماند... یکی رفت پی تهیه شمشیر، یکی سپر، یکی نیزه، یکی تیر و کمان...کارها خوب تقسیم شده بود. برای این‌که همه در این کار سهیم باشند خیلی دقت کردند، 30 هزار نفر با دقت چیده شدند، حتی عده‌ای برای این‌که نقشی داشته باشند و از دیگران عقب نیفتند گونه دیگری خدمت کردند: عده‌ای مسؤول تجهیز زین اسب‌ها شدند، عده‌ای مسؤول بستن لجام بر دهنه اسب‌ها شدند، حتی بر روی جزئیات هم دقت می‌کردند تا اشتباهی صورت نگیرد... عجب صحنه رقابتی شده بود! عده‌ای هم فقط آمده بودند که "آمده باشند"، چون اثر "سیاهی لشکر" را در جنگ روانی می‌دانستند، می‌دانستند "نفْس حضور" می‌تواند دل‌ها را خالی کند و یا دل بچه‌ها را بهتر بلرزاند. فلذا همه شمر و سنان و خولی و عمر سعد نبودند، اما همه مشمول لعن قرار گرفتند؛ همه سنگ تمام گذاشتند تا حسین بهتر کشته شود... لااله الا الله... لعنت بر تمامشان لعن الله امة اسرجت/ الجمت/ تنقبت/ تهیات/ شایعت/ بایعت/ تابعت/.../اللهم العنهم جمیعا حاشیه: در این‌جا سیاهی لشکر هم حساب است، پس خوشا به حال سیاهی لشکر امام، خوشا بر چای‌ریز و کفش جفت‌کن‌هایش!  کاش ما هم برای امام‌مان این قدر تشکیلاتی باشیم! ✍م.انصاری #تشکیلات #عاشورا #محرم مربےمحور،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی @morabi_masjed

تشکیلات عاشورایی معرفت‌هایی که پای دیگ امام حسین می‌دهند، گاهی پای منبر نمی‌دهند! کنار سفره امام حسین تلنگرهایی برای «ایجاد #کادر و #شبکه_‌سازی» به برکت امام حسین است. اینجا به برکت امام حسین هر لحظه و هر اتفاقش سرشار از نکته و درس است... چگونه یک غذا به دست عزاداران حسینی می‌رسد؟ مطالعه «نقش‌ها» و نیز فهم «زنجیره ارزش» آن قابل توجه و الهام‌بخش است. مراحلی که در این «جریان» طی می‌شود: 1: باید برای آشپز مقدمات را فراهم کرد. عده‌ای نیروی «پشتیبانی» نخود و لوبیای آش را تهیه می‌کنند. نقش واحد «حمل و نقل» از همین ابتدا دیده می‌شود... 2: جناب آشپز بر اساس «محتوا» یعنی نخود و لوبیا و «نقشه راهِ» خود، دست به پخت غذا یا همان آش می‌زند. 3: دیگ غذا حاضر است. عده‌ای باید آن را «بسته‌بندی» کنند و در کاسه‌ها و «ظروف قابل ارائه مخاطب» ظرف کنند. 4: هنوز خوراک به دست عزاداران حسینی نرسیده است. هرجای این ماجرا بلنگد، غذا به اهلش نرسیده است. این‌جا نقش «توزیع» مهم می‌نماید. البته در طول مسیر، بعضی نقش‌ها هم باید حضوری دائمی داشته باشد: مثل نقش «حمل و نقل» *** نکته قابل توجهی که نباید فراموش کرد این است که هرچند هر لحظه این کار سرشار از «اجر و ثواب» است؛ اما کسی اینجا صرفا به ثوابش دل‌خوش نیست و به آن بسنده نمی‌کند. برای همین تا لحظه شکوهمند تقدیم غذا به عزاداران از پا نمی‌نشیند. اینجا کسی برای رفع تکلیف کار نمی‌کند و «اثربخشی» کار برایشان مهم است! شاید من علم آشپزی ندانم! اما اگر بسته به «توان، تمایل و نیاز»، جای خود را بشناسم عملا در «خط تولید آش« نقشی ایفا خواهم کرد که از آشپز به تنهایی ساخته نیست. گاهی اجر کمک ‌آشپز شدن کم از اجر آشپزی نیست! لازم نیست همه آشپز باشند تا امام حسین از آن‌ها راضی شود؛ اصلا بعضی اگر آشپز شوند امام حسین از آن‌ها راضی نیست! چون کار را خراب می‌کنند! مهم آن است که «جایگاه» خودت را بشناسی. *** کارهای #فرهنگی نیز به یک چنین «زنجیره ارزشی» و «کادری منسجم و تشکیلاتی» محتاج است؛ #تشکیلات_عاشورایی! معرفت‌هایی که پای دیگ امام حسین می‌دهند، گاهی پای منبر نمی‌دهند! *** تو چه کمکی به آشپز در «تکمیل فرایند» پخت و پز و توزیع می‌توانی بدهی؟ پشتیبانی و پیگیری تولید محتوای آش؟ پخت آش و تولید آن؟ برنامه کردن و قالب ریزی در قالب‌های قابل ارائه به مخاطب؟ توزیع و نشر آش؟ کدام؟! جای خودت را بشناس! #تشکیلات #عاشورا #محرم مربی محور،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی @morbi_masjed

علامه مصباح یزدی: برای هر تشکیلات دینی سه شعار واجب است: 🔹اخلاص در برابر خدا 🔹صداقت در برابر مردم 🔹اطاعت در برابر رهبری ۹۵/۱۱/۳۰ #تشکیلات مربی محور،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی @morabi_masjed

✅عامل و دلسوز این ها کلمات آشنایی هستند. ویژگی هایی که همراه شما هستند. دیگر احتیاجی به توضیح اضافی ندارند. عامل بودن جزء شروط اساسی و اصلی برای سرگروه تربیتی بودن است. مگر می شود سرگروهی به متربیان خود حرفی را بزند، عملی را تذکر بدهد و خود به آن عمل نکند؟ انصافا به دور از عقل است. بعضی از شما عزیزان خود را دست کم میگیرید، در حالی که الگوی بسیاری از متربیان شده اید ولی به باور این مسئله نرسیده اید. سرگروهی که برای گروه خود از نماز سخن می گوید، از اخلاق خوش سخن می گوید از ظاهر اسلامی سخن می گوید بایدخودش عامل به این کارها و سخن های خود باشد. با عمل خود آن ها را تربیت کنید که این نوع تربیت تاثیر گذار تر از حرف و سخن است. چه بسیار احادیثی که در این باب از ائمه معصومین نقل شده است و فقط کافیست که ما کمی در کتب بگردیم تا آن ها را بیابیم. «العلمُ کثیرٌ و العملُ قلیلٌ» علم بسیار است و عمل اندک(میزان الحکمه) اگر تنها به همین حدیث از امام علی(علیه السلام) بنگریم خواهیم فهمید که چه خطری ما را تهدید می کند که مبادا فقط حرف و سخن از اعمال صالح بزنیم و به آن عمل نکنیم. ان شاءالله که ما جزء زمره ی این گونه افراد نباشیم، که حضرت درباره آنان می فرماید:«چه بسیارند کسانی که علم دارند و از آن پیروی نمیکنند» و در حدیث دیگری حضرت علت این که مردم رغبتی به علم و دانش ندارند را این گونه افرادی معرفی کرده اند که به علم خود عمل نمیکنند. به هرحال عامل بودن و عمل کردن به حرف ها و سخن های خودمان و علمی که به متربیان می آموزیم برای یک سرگروهی که کار تربیتی انجام می دهد واجب است. دومین ویژگی موضوع دلسوز بودن است. که از ویژگی های بارز سرگروهی به شمار می رود. انصافا نباید از این نکته غافل شد که حتما شما عزیزان سرگروه دلسوز و دغدغه مند هستید که به این وادی تربیتی قدم گذاشته اید و در راستای تربیت افراد زحمت می کشید اما گاهی اوقات فراموش می کنیم که این دلسوزی جزء ویژگی های ماست و لازمه کار تربیتی. اگر متربی اشتباه کرد و بیراهه رفت نکند خدایی نکرده بگوییم به ما چه مربوط و از این قبیل حرف ها. ما دلسوز او هستیم. ما باید همان نقش پیغمبر اکرم(ص) را ایفا کنیم که در موردش فرمودند: «طبیبٌ دوارٌ بطبِه» یعنی طبیبی که خودش به دنبال مریض می رفت. بله این ویژگی را ما از بهترین الگوی جهان هستی و به قول قرآن کریم «اسوهٌ حسنَه» به ارث برده ایم. دلسوزی برای متربی لازم است. 🔷عامل و دلسوز دو ویژگی مهم سرگروه ها هستند و باید به آن ها توجه بیشتری داشت. #مهارت_سرگروه #گروه_داری مربی محور، نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی 🆔 @morabi_masjed

توصیه شدید می کنم به شما در #تربیت نسل خردسال و نوجوان زیرا تضمین آینده اسلام است. فرازی از وصیت نامه #شهید حسن ترک مربی محور،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی 🆔 @morabi_masjed

#صوت #خستگی_مربی در کار تربیتی 💡حجت الاسلام حسن قاسمی مدیر مدرسه علمیه فاطمیون اهواز مربی محور،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی 🆔 @morabi_masjed