eitaa logo
قرارگاه راهبردی جوانان مومن و انقلابی🇮🇷
8.7هزار دنبال‌کننده
7.1هزار عکس
3.6هزار ویدیو
339 فایل
امام خامنه ای:کارباید تشکیلاتی باشد. کادر سازی کار تشکیلاتی مطالبه گری تربیت نیرو در طراز انقلاب ✔رسانه تحلیلی خبری قرارگاه راهبردی جوانان مومن و انقلابی ارتباط با کانال @sharheaani ادمین تبادل و تبلیغ @aghiigh313
مشاهده در ایتا
دانلود
﷽ به مدد الهی آغاز به کار رسمی کانال مربی محور در ایتا: از شنبه اول اردیبهشت همزمان با سالروز ولادت حضرت ابالفضل العباس(ع) مطالب با سیر برنامه ریزی شده و از ابتدا در کانال ایتا منتشر خواهد شد: های های های ها با ایده ها و تجربیات ها با درسنامه های تربیتی منتظر پیشنهادات شما همراهان گرامی هستیم. @mojahedfarhangi
بسم الله الرحمن الرحیم کانال "مربی محور،مسجدمدار" وقف امام زمان(عج) آسمان و زمین را نگریستم و گشتم و کاشتم و برداشتم که تربیـــت در اولیـن اولـویت زنـدگی آدمـی است و محدود به زمان و مکان و شخص خاص نبوده و نیست. هر فردی که آسایش و آرامش در زندگی را می جوید باید اسلام ناب محمدی را بجوید. و هر که اسلام را جست، خدا را می یابد که خدا آرامش بخش ترین و آسایش ترین جایی است که انسان می توان بیابد... 👈عقیـــــده ما: توجه به بیانات حضرت امام (ره) و فرمایشات رهبر انقلاب در باره تداوم فرهنگ و تربیت دینی، هر دردمند دلسوخته ای که درد دین و انقلاب را  چشیده باشد مصمم می کند تا  سعی کند با برنامه ریزی دقیق و حساب شده نوجوانان و جوانان را با این فرهنگ آشنا نموده و با جذب آنها به مجموعه های تربیتی آینده سازانی متعهد و متخصص تربیت نماید.  👈هـــــدف ما: در ایـن کانال سعـی می شود تا ؛ ، و لازم برای مربیان و سـرگروه های تربیتی که نقش اصلی هـدایت و رشد متربیان را بر عهده دارند جمع آوری گردد. هـدف ما علاوه بـر دسـترسی آسان و سـریع مـربیان به اطـلاعات گـوناگـون , فــراهـم آوردن بستـری مناسـب بــرای ارتقا سـطح علمی و کیفی مـربیان و سـرگروه های مجموعه های مختلف تربیتی از جمله مدارس، مساجد، کانون ها و مجموعه های خود جوش مردمی است. مخاطب مطالب کانال تمام کسانی هستند که در محیط های رسمی و غیر رسمی نقش تربیتی برای جوانان و نوجوانان دارند؛ پدران و مادران معلمان مربیان و مدیران کانونها ائمه جماعات مساجد مربیان تربیتی صالحین و... 👈درباره ما: کانال زیر نظر تعدادی از مربیان و معلمانی که تجربه سالها فعالیت در مجموعه های مختلف فرهنگی،تربیتی از مساجد و مدارس تا کانون ها را دارند، اداره میشود. ما زیر مجموعه ارگان یا سازمان خاصی نیستیم. 👈روش ما: روزانه تا قبل از ظهر مطالب کانال ارسال خواهد شد تا دوستان و علاقه مندان فرصت کافی برای مطالعه مباحث را داشته باشند. مطالب کانال در سه محور (شنبه ها) (دوشنبه ها) (چهارشنبه ها) توسط تیم تهیه محتوا تنظیم و ارسال میشود. 👈مدیر کانال: @morabi_admin از طریق این ID پذیرای انتقادات و پیشنهادات شما هستیم.
چرا باید تربیت کنیم؟! تربیت ما بیش از این نبوده است که به بزرگ‌ترها احترام بگذاریم، کلمات زشت نگوییم، پیش دیگران پای خود را دراز نکنیم، حرف‌شنو باشیم، صبح‌ها به همه سلام کنیم، دست و روی خود را با صابون بشوییم، لباس تمیز بپوشیم، دست در بینی نبریم و… اما ساده‌ترین و ضروری‌ترین مسائل زندگی را به ما یاد ندادند. کجا به ما آموختند که چگونه نفس بکشیم، چگونه اضطراب را از خود دور کنیم، موفقیت چیست، ازدواج برای حل چه مشکلی است، در مواجهه با مخالف چگونه رفتار کنیم…؟ در کودکی به ما آموختند که چموش نباشیم، اما پرسشگری و آزاداندیشی و شیوه‌های نقد را به ما نیاموختند. داگلاس سیسیل نورث، اقتصاددان آمریکایی و برندۀ جایزۀ نوبل اقتصاد در سال ۱۹۹۳می‌گوید: «اگر می‌خواهید بدانید کشوری توسعه می‌یابد یا نه، سراغ صنایع و کارخانه‌های آن کشور نروید. اینها را به‌راحتی می‌توان خرید یا دزدید یا کپی کرد. می‌توان نفت فروخت و همۀ اینها را وارد کرد. برای اینکه بتوانید آیندۀ کشوری را پیش‌بینی کنید، بروید در دبستان‌ها؛ ببینید آنجا چگونه بچه‌ها را آموزش می‌دهند. مهم نیست چه چیزی آموزش می‌دهند؛ ببینید چگونه آموزش می‌دهند. اگر کودکانشان را پرسشگر، خلاق، صبور، نظم‌پذیر، خطر‌پذیر، اهل گفتگو و تعامل و برخوردار از روحیۀ مشارکت جمعی و همکاری گروهی تربیت می‌کنند، مطمئن باشید که آن کشور در چند قدمی توسعۀ پایدار و گسترده است.» از «نفس کشیدن» تا «سفر کردن» تا «مهرورزی» به آموزش نیاز دارد. بخشی از سلامت روحی و جسمی ما در گرو «تنفس صحیح» است. آیا باید در جوانی یا میان‌سالی یا حتی پیری، گذرمان به یوگا بیفتد تا بفهمیم تنفس انواعی دارد و شکل صحیح آن چگونه است و چقدر مهم است؟! به ما حتی نگاه کردن را نیاموختند. هیچ چیز به اندازۀ «نگاه» نیاز به آموزش و تربیت ندارد. کسی که بلد است چطور ببیند، در دنیایی دیگر زندگی می‌کند؛ دنیایی که بویی از آن به مشام بینندگان ناشی نرسیده است. هزار کیلومتر، از شهری به شهری دیگر می‌رویم و وقتی به خانه برمی‌گردیم، چند خط نمی‌توانیم دربارۀ آنچه دیده‌ایم بنویسیم. چرا؟ چون در واقع «ندیده‌ایم». همه چیز از جلو چشم ما گذشته است؛ مانند نسیمی که بر آهن وزیده است. اگر حرف مولوی درست باشد که «فرع دید آمد عمل بی‌هیچ شکر پس نباشد مردم الا مردمک»، باید بپذیریم که آدمیت ما به اندازۀ مهارت ما در «نگاه» است. جان راسکین، آموزگار بزرگ نگاه، در قرن نوزدهم می‌گفت: «اگر دست من بود، درس طراحی را در همۀ مدارس جهان اجباری می‌کردم تا بچه‌ها قبل از اینکه به نگاه‌های سرسری عادت کنند، درست نگاه کردن به اشیا را بیاموزند.» می‌گفت: «کسی که به کلاس‌های طراحی می‌رود تا مجبور شود به طبیعت و پیرامون خود، بهتر و دقیق‌تر نگاه کند، هنرمندتر است از کسی که به طبیعت می‌رود تا در طراحی پیشرفت کند.»(آلن دو باتن، هنر سیر و سفر، ص۲۶۹) اگر در خانه یا مدرسه، یاد گرفته بودیم که چطور نگاه کنیم، چطور بشنویم و چطور بیندیشیم، انسانی دیگر بودیم. انسانی که نمی‌‌تواند از چشم و گوش و زبان خود درست استفاده کند، پا از غار بدویت بیرون نگذاشته است؛ اگرچه نقاشی‌های غارنشینان نشان می‌دهد که آنان با «نگاه» بیگانه نبودند. من پدرانی را می‌شناسم که در آتش محبت فرزندانشان می‌سوزند و برای رفاه و آسایش آنان سر از پا نمی‌شناسند، اما تا دهۀ هفتاد یا هشتاد عمرشان ندانستند که فرزندانشان بیش از خانه و ماشین، به آغوش گرم او نیاز دارند و او باید آنان را لمس می‌کرد و می‌بوسید و دست محبت بر سر و روی آنان می‌کشید. بسیارند پدرانی که نمی‌دانند اگر همۀ دنیا را برای دخترشان فراهم کنند، به اندازۀ یک‌بار در آغوش گرفتن او و بوسیدن روی او، به او آرامش و اعتماد به نفس نمی‌دهد. در جامعه‌ای که از در و دیوار آن، سخن از حق و باطل می‌بارد، کسی به ما یاد نداد که چگونه از حق خود دفاع کنیم یا چگونه حق را مراعات کنیم و مسئلۀ «حق و باطل» را به حقوق افراد گره نزنیم. عجایب را در آسمان‌ها می‌جوییم، ولی یک‌بار به شاخۀ درختی که جلو خانۀ ما مظلومانه قد کشیده است، خیره نشده‌ایم. نگاه کردن، شنیدن، گفتن، نفس کشیدن، راه رفتن، خوابیدن، سفر کردن، بازی، تفریح، مهرورزی، عاشقی، و اعتراض، بیشتر از املا و انشا نیاز به مربی و آموزش دارد. مربےمحور، یک تجربه متفاوت @morabi_masjed
tarbiyat-dini.zip
2.39M
دانلود فایل تربیت دینی؛چرا و چگونه؟ فایل شامل: تعلیم و تربیت از نگاه امام خمینی(ره) اصول تربیت از نگاه امام خامنه ای اهم اصول تربیتی ضروریت تربیت دینی مربےمحور،یک تجربه متفاوت @morabi_masjed
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
پاسخ به یک سوال مهم چرا باید کار فرهنگی کنیم؟ (قسمت اول) اگر در میانه راه هستید و گاهی برای ادامه مسیر دچار تردید می شوید و اگر دوست دارید این جبهه را تقویت کنید و دوستانتان را برای انجام کار فرهنگی "مربی محور و مسجد مدار" ترغیب نمایید ، پاسخ به این سوال مهم و اساسی را حتما به خاطر بسپارید و بارها در ذهنتان مرور کنید. 1⃣اول: برخلاف بسیاری از درد های بشر "درد دین" داشتن از معدود درد هاییست که به انسان آرامش روانی و لذت معنوی می بخشد. درد دین داشتن از جمله دردهای مسری و واگیر دار است پس اگر طبق روال و در مسیر درست دنبال شود اول از همه ، اعضای خانواده را گرفتار می کند. وقتی کسی کار فرهنگی کند ، فضای خانه و خانواده او از معنویت آن نور می گیرد، هدف ها متعالی می شود ، همسر همسنگر می شود و فرزند رزمنده جبهه فرهنگی و ادامه دهنده راه پدر و مادر. هر کس بیشتر در این جبهه ثابت قدم بماند در تربیت فرزندان صالح موفق تر خواهد بود و چه بسیارند کسانی که از کم کاری در این عرصه خسارت های جبران ناپذیری دیده اند. 2⃣دوم: یک بار امام راحل رحمت الله علیه در دیدار با دبیران پرورشی توصیه ای بدین مضمون فرمودند که فکر نکنید این دانش آموز ده ، یازده ساله پسر فلان کشاورز یا مغازه دار و آسیابان روستاست بلکه تصور کنید این نوجوان وکیل آینده ، وزیر آینده و یا فلان مسئول خواهد بود. حالا ما از وزیر و وکیل شدن افراد هم که بگذریم و در سطوح پایین تر به موضوع نگاه کنیم کمک به تربیت دینی جوان و نوجوانان این مرز و بوم ، کمک به تربیت شهروندان آینده جامعه و همسایگان دیوار به دیوار خود ماست. آیا تا بحال از صدای بلند نوار ترانه خانه همسایه و یا فساد و بی بند و باری اطرافتان ناراحت نشده اید؟ یادتان باشد که ناراحتی در این باره به تنهایی مشکلی را حل نخواهد کرد بلکه باید تصمیم بگیرید از همین امروز برای فردای خود و فرزندانتان هماسایگان خوبی تربیت کنید. 3⃣سوم: حتما شنیده اید خیلی از بزرگترها که امروز از نمازگزاران جدی و پروپا قرص مساجد هستند ، مسجدی شدن خود را مدیون پدربزرگ یا مادربزرگ پیرشان می دانند که در کودکی دست آنها را می گرفت و با خود به نماز جماعت می برد. کار فرهنگی یعنی همین ؛ به همین سادگی فراموش نکنید تربیت دینی در فضای غیر رسمی مفید تر و اثر گذارتر است پس تا فرصت هست درست مثل مادربزرگ ها و پدر بزرگ ها به تجارت پر سودی دست بزنید که تا قیام قیامت خوشه چین ثمرات بی مثالش باشید. 4⃣چهارم: در آموزه های دینی خطاب به ائمه اطهار علیهم السلام می گوییم: "اشهدانک جاهدت فی الله حق جهاده" آیا تا به حال فکر کرده اید معنای این جمله چیست؟ یعنی :شهادت می دهم به درستیکه شما حق جهاد در راه خدا را به جا آورده اید. و حتما یادتان هست که بارها در زیارت نامه ها ، به امامان معصوم علیهم السلام خطاب کرده اید که ای بزرگواران: "داعی الی الله" ، "داعی الی سبیلک" و "داعی الی دینک" هستند، یعنی آنها دعوت کننده به خدا، راه خدا و دین خدا هستند. دوستی می گفت: گسترده شدن سفره روزی بی کران هدایت عاشورا و بساط کربلا که کار امام حسینعلیه السلام و یارانش بوده، ما برای کمک به این جبهه چه کار کرده ایم؟ اصولا قرار نیست داعی الی الله بودن امامان معصوم علیهم السلام را آن دنیا پای ما بنویسند بلکه ما نیز موظفیم کاری کنیم که نکند در حق "جهاد در راه خدا" کوتاهی کرده باشیم. 5⃣پنجم: قبل از انقلاب برای تربیت دینی فرزندان به حاکمیت و دستگاه های آموزشی و حتی مدارس امیدی نبود و هر کس دلش می سوخت خودش کاری می کرد. مسجد،هیات و تکیه محل ; کانون اصلی تربیت جوانان و نوجوانان محسوب می شدند و نتیجه آن شد که نسل انقلاب و دفاع مقدس رشد کردند و تربیت شدند. اما کم کم دچار روزمرگی و تکرار شدیم ، از عمق به سطح آمدیم و رسالت های تربیت دینی فرزندانمان را به عهده مسولان دستگاه ها و ارگان های حاکمیتی گذاشتیم و از قضا کمی دچار خسران شدیم. به تدریج فرهنگسراها رقیب مساجد شدند و معلم و عموها و خاله های تلویزیون و کاپیتان تیم ورزشی جای مربی را گرفت . کار فرهنگی یعنی تربیت نسلی مشابه نسل اول انقلاب و رزمندگان دوران دفاع مقدس.
(قسمت دوم) 6⃣ششم: اگر شما طلبه هستید و امام جماعت هیچ مسجد و مدرسه و اداره ای هم نیستید و اگر تنها سالی یک بار آن هم در محرم برای تبلیغ به یک روستا می روید قطعا به مرور زمان و در دراز مدت کمی نگران خواهید شد که نقش بایسته و شایسته ای در محیط اطرافتان ندارید و وظیفه ای که برای آن لباس روحانیت بر تن کرده اید را به درستی انجام نداده اید.کسی که دین خدا را تبلیغ می کند گاهی باید دیده شود در هیاهوی تبلیغات ضد فرهنگی موجود و تغییر غلط ذائقه آدم ها ، چه بسا این روزها خیلی دیده نمیشوند و گاه حتی به حاشیه رانده می شوند. پس چاره چیست؟ شاید شما هم شنیده باشید که یکبار از کسی که ادعای پیامبری کرد معجز ه خواستند و او از درخت خواست جلو بیاید! وقتی درخت جلو نیامد گفت: من پیامبر متواضعی هستم اگر درخت جلو نمی آید خودم به سراغ او خواهم رفت. کار فرهنگی یعنی همین:پیامبر متواضع شدن 7⃣هفتم: کار فرهنگی برای افراد پایگاه اجتماعی و منزلت فرهنگی خاصی به همراه دارد که همگی در این راه و برای نصرت و یاری دین خدا به شدت به آن نیازمندیم. 8⃣هشتم: این وعده اللهی است که فرمود:"ولینصرون الله من ینصره" یعنی هر کس خدا را یاری کند خدا هم او را یاری خواهد کرد. فکر می کنید این که از صبح تا شب دنبال زندگی می دویم و خلاصه شده ایم در دو دو تا چهارتای عقل معاش و روزگار حساب و کتاب و سود و زیان ، کدام بخش از اوقات روز یا عمرمان را می توانیم مخلصانه و بدون چشم داشت در شمار کار برای خدا تلقی کنیم تا خدا نیز در عوض یاریمان کند. 9⃣نهم: در برخی روایات آمده وقتی عابد به عرصه محشر می آید و قرار است راهی بهشت شود ندا می آید: "انطلق الی الجنه" ینعی :به سوی بهشت برو! پس او به ازای عبادتش به بهشت وارد می شود بدون هیچ تشریفاتی. اما در مقابل وقتی قرار است یک مربی تربیتی وارد بهشت شود ندا می آید:"قف،تشفع للناس بحسن تادیبک لهم" یعنی بایست؛ بدون تشریفات و مراسن خاص حیف است تو وارد بهشت شوی، اول کسانی را که تربیت کرده ای بفرست داخل بهشت ، یعنی اول بچه های مسجدا را شفاعت کن بعد از آن نوبت خودت می شود که با شکوه وارد شوی. 🔟دهم: حتما شما هم شنیده اید که می گویند امام زمان(عج) غریب است و غریب یعنی امام قدر نشناخته؛ از یاد رفته ، فرو نهاده شده ، دور از دیار و سرزمین خویش و از همه مهم تر امام بدون اعوان و انصار. به هر حال چنین به نظر می رسد که ما بیشتر کار فرهنگی می کنیم برای یارگیری و یاوری آن حضرت(عج)و برای آن که زمینه ظهور را فراهم کنیم ، یک نخود در این آش بیاندازیم و یا حداقل یک سنگ ریزه از مقابل پای مبارک آن حضرت(عج) برداریم. گفتی به غمم بنشین یا از سر جان برخیز فـــرمان بـرمت جانا بنشینم و بـــــــــرخیزم مربی محور،یک تجربه متفاوت فرهنگی @morabi_masjed
معرفی کتاب: الفبای کار فرهنگی محمدمهدی نجاتی کتابدار توس
‌معرفی کتاب: «الفبای کار فرهنگی» نویسنده: حجت الاسلام محمدمهدی نجاتی ناشر: کتابدار توس در پیشگفتار این کتاب می خوانیم: دانش کار فرهنگی را نمی‌‌توان از متون بیگانه به شکل ترجمه، اقتباس و تقلید بیرون کشید. تفاوت معنادار نگاه شیعه به مقوله تربیت و به خصوص تربیت انسان کامل و شاخصه‌های اصلی انسان مؤمن مجاهد فعال در این مکتب ایجاب می‌کند که برای این کارمدل و الگوی مناسبی تدوین و طراحی گردد، مدلی که به عنوان یک محصول فرهنگی ناب شیعی، قابلیت ارایه و صدور به سایر بلاد اسلامی را داشته باشد و علاوه بر آن تشکّل‌های موجود در کشور را نیز در زمینه شناخت مفاهیم، راهکارها و موانع اساسی انجام کار فرهنگی بی‌نیاز گرداند. مربی محور،یک تجربه متفاوت فرهنگی @morabi_masjed
تحرک گسترده فرهنگی امیدوارم ملت‌های اسلامی و ملت بزرگ ایران با یک تحرک فرهنگی گسترده بتوانند مسلمانان را از فقر و تنگنای علمی درآورند. صحیفه امام خمینی(ره)، جلد 21، صفحه 137 •┈┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈┈• @morabi_masjed •┈┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈┈•
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
m: ‌مبانی تشکیلات کار یعنی چه؟ چطور کار تشکیلاتی کنیم؟ قبل از شروع بحث باید مقدمه ای ذکر کنیم؛ و آن اینکه سعی کنید در فعالیت های فرهنگی به بازی با اصطلاحات روی نیاورید؛ کار فرهنگی یک کار است و هرچه به ادبیات مردم نزدیک تر باشد و سادگی داشته باشد رشد و خاصیت کار شما بیشتر می شود... اما کار تشکیلاتی یعنی: پیروی از یک نظام و روش خاص که بر اساس آن عده ای از افراد ـ هم عقیده ـ به منظور رسیدن به یک سلسله هدفهای نسبتاً مشخص با یکدیگر همکاری می کنند، بدین نحو که تحت مدیریت یک فرد و با مشورت و تحقیق تصمیماتی را اتخاذ می نمایند و به مرحله اجرا و عمل در می آورند... بعبارتی یک کار گروهی منسجم و حرکت روی برنامه طبق وظایف تقسیم شده... برای کار تشکیلاتی در عرصه ی فرهنگی نیاز به طراحیهای خاص و پیچیده نداریم کار تشکیلاتی نزد ما یعنی کار بسیجی وار ، یعنی کاری مطابق با فرهنگ بسیجی، فرهنگ پیشی گرفتن عمل بر سخن، جلسه، هم اندیشی و... تفاوت کارهای تشکیلاتی و سازمانی مصطلح این است که هم تحت فرمان است، هم نظم دارد، هم کار جمعی است، هم تقسیم وظایف شده و هم مطابق با تعالیم دینی و الهی است... تجربه سالهای اخیر ما نشان می دهد که اگر بخواهیم موفق باشیم به جای ماندن در چارت تشکیلاتی و سازمانی، طراحی فرم ها و سربرگ ها و تعریف جایگاه و درجه و... باید از این شکل های ظاهری عبور کرده و به فرهنگ بسیجی برسیم، فرهنگی که سال های پس از جنگ تحمیلی جای خود را به تعریفات و بازی های تشکیلاتی داد؛ کمترین آفت کار تشکیلاتی متداول، معطل شدن در ساخت اشکال ظاهری برای زیبا کردن و به خیالی منظم کردن است... در صورتی که ما باید از پل یا قایق یا جاده برای عبور و رسیدن به هدف استفاده کنیم نه اینکه مشغول زیبا کردن جاده مان یا پل یا قایقمان شویم و از طی مسیر باز بمانیم... زیرساخت کار تشکیلاتی فرهنگی تقوای الهی و ادب در برابر پروردگار، داشتن حس مسئولیت و نظم دینی است؛ یکی از زیر ساختهای کار تشکیلاتی تقوا و نظم است... امیرالمؤمنین(علیه السلام) به فرزندش امام حسن(علیه السلام) میفرمایند: اوصیکم بتقوی الله و نظم امرکم... تقوای الهی یعنی بندگی کردن و دوری از منیّت و غرور و خود رأیی؛ اما نظم چه معنایی دارد؟ نظم در کار تشکیلاتی به چه چیز تعلق می گیرد و چگونه در کار تشکیلاتی باید نظم داشت؟؟؟ ادامه دارد... مربی محور؛یک تجربه متفاوت فرهنگی @morabi_masjed