#برشی_از_کتاب
🔸امام هر زمانی، بنای امتحان دارد و چه امتحانات عجیب و جالبی!
🔸اهل کوفه زمانِ امام حسین، امتحان شدند به اطاعت از «مسلم»ی که اتفاقاً معصوم نبود!
هرچند این امتحان تازهای نبود...
🔸«هارون»ِ داستان موسی هم معصوم نبود،
«مالک اشتر»ِ ماجرای امام علی هم معصوم نبود...
🔸اما در غیبت موسی، هارون نماینده موسی بود و در نبود علی، مالک اشتر نماینده مصر او.
🔸حرف این بود: «مسلم»ی- که معصوم نبود ولی اشتباه نمیکرد- را امامِ معصوم انتخاب کرده بود
چون امام زمانش او را فرستاده بود و تأیید شده از سوی حسین بود
🔸اصلاً اگر قرار باشد مسلم خطا کند، مردم را چهطور به امام حسین برساند؟
اما خیلیهای کوفه نفهمیدند
همه اینها امتحانهای کوفه سال 60 بود...
📚...مُسْلِم «وَلِیِّ اَمْر» است
#حجت_الاسلام_علوی
#بصیرت
@bdilam
🔻روضه یعنی بدانی عاقبت تشکیلاتی نبودن چه میشود...
مجموعهای از تعاریف روضه
🔹روضه یعنی بیان یک اتفاق بزرگ است که یک بار اتفاق افتاده است و آنقدر سنگین است که دیگر نباید اتفاق بیفتد.
🔹روضه یعنی یاد تاریخ و عبرتگیری از آن.
🔹روضه یعنی یاد کشته شدن و شهید شدن.
🔹روضه یعنی قصه قتل یک عزیز، یک نازنین، یک ولی خدا.
🔹روضه یعنی شناخت ظلم، ظالم و مظلوم.
🔹روضه یعنی یک تجربه قتلگاه 61 هجری، برای هفتاد پشت شیعه بس است.
🔹روضه یعنی «وصف ذبح الحسین نصف ذبح الحسین».
🔹روضه یعنی بدانی عاقبت تشکیلاتی نبودن چه میشود. مرور داستان غربت، خودش تلقین است. یعنی مواظب باش حواست جمع باشد.
🔹روضه یعنی کاهش دلبستگی به دنیا.
🔹روضه یعنی آرزوی حکومت بدون طاغوت.
🔹روضه یعنی آمادهسازی مخاطب برای واکنش مناسب و بهموقع.
🔹روضه یعنی تمرین تصمیمگیری سریع.
🔹روضه یعنی سازماندهی و بسیج تشکل شیعیان در برابر دشمن.
🔹روضه یعنی روضه یعنی ریلگذاری برای اقدام.
🔹روضه یعنی آماده کردن جاده برای رسیدن به هدف مطلوب یعنی همان هدف سیدالشهدا.
#روضه_اصحاب_چیست؟
#حجت_الاسلام_علوی
@bdilam
✴️ اهمیت «تشکیلات سازی» در بررسی نقش عباس بن علی (ع)
📌چکیده: ابوالفضل ایفاگر نقشی است که در «داستان عباس» نمودار میشود. نقشی که در هر سازمان و نظام و نهاد و تشکیلاتی حیاتی و لازم است. شخصیت حضرت عباس در کربلا تنها یک «شخص» نیست، بلکه یک «نقش» است.
🔅حتی اگر حسین هم باشی بهعنوان رهبر در آن جایگاه محتاج عباس هستی!
عباس کیست و نقشش چیست که نظامِ، بی او فروخواهد ریخت؟ (ترجمۀ جملۀ امام به او: اگر بروی، سپاهم از هم خواهد پاشید:
«اِذَا مَضَیتَ تَفَرّقَ عَسکَری»
🔺عباس نقشی دارد که حتی حسین علیهالسلام هم نمیتواند انجام دهد، پس در نبود او کربلا دچار اختلال میشود و نه تنها سپاه حسین، بلکه حتی خودِ حسین هم بی او فرو خواهد ریخت. نقش حسین با عباس تمام میشود و الا قامتش خواهد شکست.
برای فهم نقش عباس باید وظایف او مورد بررسی قرار گیرد. عباس دارای نقشی است که امام از آن بهعنوان «عامل انسجام گروه» نام میبرد و محصول خود را در نظام سپاه نشان میدهد. چنان که در نبودش سپاه از هم میپاشد: «تَفَرَّقَ عَسکَری»؛ عباس به منزلۀ «نخ تسبیح» برای دانههای افراد سپاه است.
سؤال بعد آن است که این انسجام چگونه انجام میپذیرد؟
🔺برای فهم این نقش کلیدی، بررسی یک نقش کلیدی دیگر در کنار این نقش مهم مینماید که امام در فقدان او نیز میشکند و آن شخصیت حبیببنمظاهر است.
شاید با توجه به این دو شخصیت، پاسخ به سؤال، قدری راحتتر شود، چه خصوصیت مشترکی در این دو شخصیت است که قوامِ قامت نقش رهبرند و نبودشان عامل فرو ریختن نظام و سازماندهی خواهد شد؟ (تعبیر «انکسار» در مورد امام حسین در مقاتل بعد از شهادت این دو شخصیت آمده است: «لَمّا وَقَعَ حَبیب عَلَی الاَرض بَانَ الاِنکِسار...، اَلاَنَ اِنکَسَرَ ظَهری»...)
------------------------
#حجت_الاسلام_علوی
#جوانهها🌱
@Javaaneh_ir
#گزیده_کتاب
بعد روضه #سهساله امام حسین، باباها مهربانتر میشوند...
🔹منطقهای در مغز مسئول مهربانی است. روانشناسان جدید برای تمرین مهربانی به مادران توصیه میکنند که برای فرزندانشان داستانهایی را تعریف کنند که در آن به کسی ظلم شده باشد؛ در حین داستان، عاطفه کودک را پرورش دهید! به این صورت که مثلاً با آن کسی که به او ظلم شده همدردی کنید، مثلاً بگویید کاش من بودم و او را کمک میکردم، تا کودک نسبت به آن کسی که ظلم کرده است، تنفر پیدا کند.
با این کار بچهها مهربانتر میشوند. در مغز موادی ترشح میشود که شما را مهربانتر میکند...
🔸الله اکبر از این عاشورا که برای ما همه چیز دارد!
روضه یعنی تجسم مظلوم و ایجاد نفرت به ظالم با گوش دادن به یک داستان واقعی و نه خیالی!
🔹آزمایش گیلبرت برای تمرین مهربانی کجا و روضههای باصفای حضرت ارباب کجا؟!
آنها که این گنجینه را ندارند، از خودشان داستان درست میکنند و در حین آن مهربانی تولید میکنند: کاش آن نامرد را من میزدم و ...کاش بودم و یاری میکردم... الهی بمیرم برای آن کسی که سیلی خورد...
ولی ما روضه داریم...
🔸روضهای که تجسم میکنید و احساس شفقتآمیزتان را در طول یک قصه برای کودک رشد میدهید. هرجا ظلم شده تحریک عاطفه میکنید و احساس مهربانانه و حمایتگرانه کودک را با آن تقویت میکنید!
اثبات شده است انسانی که اینگونه در روز چند بار بگرید، مهربان میشود؛ مهربانِ مهربان!
🔹بعد روضه #سهساله امام حسین، باباها مهربانتر میشوند و رفتارشان بهتر میشود، بعد روضه جناب رباب، مادرها و به همین ترتیب کربلا برای هرکسی روضهای برای بااخلاقتر شدن دارد...
روضه یک تمرین مهربان شدن است؛ به شرطی که تجسم کنید.
📚برشی از کتاب روضه اصحاب چیست؟
#حجت_الاسلام_علوی
@Javaaneh_ir
🔻اگر جا را خالی کنی، تیر به امام میخورد...
🔹در ماجرای اُحُد پیامبر فرمود تنگه را رها نکنید؛ اما شد آنچه شد... عدهای جا را خالی کردند...
خوش به حال سعیدبنعبدالله که میدانست نباید جایی را که به او سپردهاند، واگذار کند؛ باید ایستاد...
🔹خوش به حال مدافع نماز ظهر عاشورای امام حسین، جناب سعیدبنعبدالله که میدانست امامش پشت سرش هست. اگر جا را خالی کنی، تیر به امام میخورد... محکم بایست!
این احساس را باید در کارهای اجتماعی و فرهنگی خود داشته باشی؛ اگر جایت را خالی کنی، امامت تیر خواهد خورد...
«السَّلَامُ عَلَى سَعِيدِبنعَبْدِاللهِ الْحَنَفِيِّ!»
#راهی_با_سعید
#حجت_الاسلام_علوی
#جوانهها🌱
@Javaaneh_ir
✴️ اهمیت «تشکیلات سازی» در بررسی نقش عباس بن علی (ع)
📌چکیده: ابوالفضل ایفاگر نقشی است که در «داستان عباس» نمودار میشود. نقشی که در هر سازمان و نظام و نهاد و تشکیلاتی حیاتی و لازم است. شخصیت حضرت عباس در کربلا تنها یک «شخص» نیست، بلکه یک «نقش» است.
حتی اگر حسین هم باشی بهعنوان رهبر در آن جایگاه محتاج عباس هستی.
عباس کیست و نقشش چیست که نظامِ، بی او فروخواهد ریخت؟ (ترجمۀ جملۀ امام به او: اگر بروی، سپاهم از هم خواهد پاشید: «اِذَا مَضَیتَ تَفَرّقَ عَسکَری»)
عباس نقشی دارد که حتی حسین علیهالسلام هم نمیتواند انجام دهد، پس در نبود او کربلا دچار اختلال میشود و نه تنها سپاه حسین، بلکه حتی خودِ حسین هم بی او فرو خواهد ریخت. نقش حسین با عباس تمام میشود و الا قامتش خواهد شکست.
برای فهم نقش عباس باید وظایف او مورد بررسی قرار گیرد. عباس دارای نقشی است که امام از آن بهعنوان «عامل انسجام گروه» نام میبرد و محصول خود را در نظام سپاه نشان میدهد. چنان که در نبودش سپاه از هم میپاشد: «تَفَرَّقَ عَسکَری»؛ عباس به منزلۀ «نخ تسبیح» برای دانههای افراد سپاه است.
سؤال بعد آن است که این انسجام چگونه انجام میپذیرد؟
برای فهم این نقش کلیدی، بررسی یک نقش کلیدی دیگر در کنار این نقش مهم مینماید که امام در فقدان او نیز میشکند و آن شخصیت حبیببنمظاهر است.
شاید با توجه به این دو شخصیت، پاسخ به سؤال، قدری راحتتر شود، چه خصوصیت مشترکی در این دو شخصیت است که قوامِ قامت نقش رهبرند و نبودشان عامل فرو ریختن نظام و سازماندهی خواهد شد؟ (تعبیر «انکسار» در مورد امام حسین در مقاتل بعد از شهادت این دو شخصیت آمده است: «لَمّا وَقَعَ حَبیب عَلَی الاَرض بَانَ الاِنکِسار...، اَلاَنَ اِنکَسَرَ ظَهری»...)
------------------------
#حجت_الاسلام_علوی
#مبانی_مدیریت_عاشورایی
@Javaaneh_ir
🔻زندگی زینبی، زندگی عمرسعدی!
🔹گاه نحوه مواجهه ما با حقایق آشکار و حجتهای بالغهای که باید حمایت آن را فریاد بزنیم، به سکوت ختم میشود و تماشا؛ تماشایی قبیح و سکوتی وقیح!
وقتی حسین در مسلخ است، #تماشا و #سکوت بدترین کاری است که میشود انجام داد. چه زشت میشود واژههای عرفانی «تماشا» و «سکوت» در این مجال! در آن زمان باید حمایت کرد. باید سکوت را شکست و تماشای مقتل را تمام کرد.
🔹اگر کاری از دستت بر نمیآید، سکوت هم نکن، #فریاد_بزن؛ فریادی زینبوار! تا وجدان خفته دشمنی چون عمر سعد را مخاطب قرار دهی: «أَیُقْتَلُ ابُوعَبْدِاللَّهِ وَ أَنْتَ تَنْظُرُ إِلَیْهِ؟» اى عمربنسعد! اباعبدالله علیهالسلام را شهید مىکنند و تو نظاره مىکنى؟! و عمر سعد کاری نکرد و فقط گریست!
🔹در مقابل هر فاجعهای سکوتی از این دست یادآور سکوت عمر سعد است و روی برگرداندن او از صحنه:
«اشک از دیدگان عمر سعد جارى شد و صورتش را برگرداند و چیزى نگفت.»
🔹و در آن ماجرا فریاد کار زینب بود، خروشش شکست سکوت مرگآور آنجا را...
آنجا گریه و تنها گریه، بدترین پاسخ به پرسش زینب کبری است... همان کاری که عمر سعد کرد و در جواب حضرت زینب تنها گریست!
باید به پاسخ برخاست و الّا عمر سعدیم!
📚"دقایقی از قتلگاه"
دریچه هایی زندگی ساز از کربلا
#حجت_الاسلام_علوی
@Javaaneh_ir
سلام بر او که به فکر تشنگی مرکبهای دشمن هم بود...
📚 حتی اسبشان نیز
(درنگی در حکایت مرکب های کربلا)
#حجت_الاسلام_علوی
🌱@Javaaneh_ir