💠 پرسش: آیا بین حیا و داشتن ایمان ارتباط وجود دارد؟ افرادی را میبینیم که در ظاهر حیا را رعایت نمی کنند اما بی دین و ایمان هم نیستند؟ #اخلاق_تلازم_حیا_و_ایمان ✍️پاسخ: از جمله ویژگی های مهمی که در قرآن و روایات به آن اشاره شده، مسأله حیا است و اتفاقا در برخی از روایات تلازم بین حیا و ایمان نیز مطرح شده است. نظير اين روايت كه از امام باقر(عليه السلام) نقل شده است: الحياءُ والايمانُ مقرونانِ فى قَرْن فاذا ذَهَبَ اَحَدُهما تَبِعَهُ صاحبُهُ؛ حيا و ايمان قرين يكديگرند، پس هرگاه يكى از آنها برود ديگرى نيز خواهد رفت.(1) حیا در وجود انسان می تواند عامل بازدارنده ای نسبت به جسارت بر گناه باشد اما وقتی حیا از بین برود شخص در برابر انجام گناه جسور میشود و همین جسارت، ایمان او را به خطر می اندازد. افراد بی حیا نسبت به اصول اخلاقی پایبند نیستند و به تعهدات خویش جامه عمل نمی پوشانند و از این طریق آنها پتانسیل لازم برای ترویج رذائل اخلاقی در وجود خویش را پیدا می کنند. در واقع افراد بی حیا ممکن است هنوز هم به یک سری از امور معتقد باشند و به قول شما بی دین و ایمان هم نباشند اما ویژگی بی حیایی آنها کم کم و به مرور زمان، اعتقادات آنها را کم رنگ و کم رنگ تر خواهد کرد. حیا امری فطریست که به واسطه آن، انسان تمایل دارد هر لحظه و هر جا عیوب خود را بپوشاند و نگذارد دیگران از آن عیوب باخبر شوند چرا که انسان همواره دوست دارد بی عیب و نقص باشد. حب کرامت نفس که از مصادیق حب نفس است از بدو تولد با انسان همراه بوده، حالا اگر شخص، نسبت به ظاهر شدن عیوبش مقابل دیگران ابایی نداشته باشد دیگر به دنبال بی عیب و نقص بودن هم نخواهد بود و تن به انجام هر عملی خواهد داد و همین امر سرمایه ایمان او را به خطر خواهد انداخت. پی نوشت: 1.بحارالانوار، ج 78، باب 22، روايت5 #کارشناس_اخلاق_و_مشاوره آدرس کانال: @javadheidari110 🌿🌿🌿🌿🌿🌿

💠 پرسش: آیا بین حیا و داشتن ایمان ارتباط وجود دارد؟ افرادی را میبینیم که در ظاهر حیا را رعایت نمی کنند اما بی دین و ایمان هم نیستند؟ #اخلاق_تلازم_حیا_و_ایمان ✍️پاسخ: از جمله ویژگی های مهمی که در قرآن و روایات به آن اشاره شده، مسأله حیا است و اتفاقا در برخی از روایات تلازم بین حیا و ایمان نیز مطرح شده است. نظير اين روايت كه از امام باقر(عليه السلام) نقل شده است: الحياءُ والايمانُ مقرونانِ فى قَرْن فاذا ذَهَبَ اَحَدُهما تَبِعَهُ صاحبُهُ؛ حيا و ايمان قرين يكديگرند، پس هرگاه يكى از آنها برود ديگرى نيز خواهد رفت.(1) حیا در وجود انسان می تواند عامل بازدارنده ای نسبت به جسارت بر گناه باشد اما وقتی حیا از بین برود شخص در برابر انجام گناه جسور میشود و همین جسارت، ایمان او را به خطر می اندازد. افراد بی حیا نسبت به اصول اخلاقی پایبند نیستند و به تعهدات خویش جامه عمل نمی پوشانند و از این طریق آنها پتانسیل لازم برای ترویج رذائل اخلاقی در وجود خویش را پیدا می کنند. در واقع افراد بی حیا ممکن است هنوز هم به یک سری از امور معتقد باشند و بی دین و ایمان هم نباشند اما ویژگی بی حیایی آنها کم کم و به مرور زمان، اعتقادات آنها را کم رنگ و کم رنگ تر خواهد کرد. حیا امری فطریست که به واسطه آن، انسان تمایل دارد هر لحظه و هر جا عیوب خود را بپوشاند و نگذارد دیگران از آن عیوب باخبر شوند چرا که انسان همواره دوست دارد بی عیب و نقص باشد. حب کرامت نفس که از مصادیق حب نفس است از بدو تولد با انسان همراه بوده، حالا اگر شخص، نسبت به ظاهر شدن عیوبش مقابل دیگران ابایی نداشته باشد دیگر به دنبال بی عیب و نقص بودن هم نخواهد بود و تن به انجام هر عملی خواهد داد و همین امر سرمایه ایمان او را به خطر خواهد انداخت. پی نوشت: 1.بحارالانوار، ج 78، باب 22، روايت5 #کارشناس_اخلاق_و_مشاوره آدرس کانال: @javadheidari110 🌿🌿🌿🌿🌿🌿