#امام_جواد_ع_میلاد به شهر مدینه به وقت سحر نسیمی به کوی رضا می وزید و عطر خوش ربنای رضا ز سجاده های دعا می وزید ملائک همه غرق شور و شعف ز اختر فلک ریسه بندان شده زمین هم به یمن قدم های آن عزیز رضا لاله باران شده صبا خوش خبر گفت در آن پگاه که بر باغبان نوگلی می رسد محمد به امر خداوندگار به آغوش پاک علی می رسد عطا گشت خیر کثیری دگر به زخم زبان های بی حد جواب به اناعطیناک کوثر قسم دعای رضا میشود مستجاب به دامان ریحانه چون گل شکفت به توصیف گل بلبل اینسان سرود ز عطر گلش مست شد کائنات بر این طفل و بر والدینش درود به دامان ریحانه اش بنگرید که بوی خوشی جانفزا می دهد و قنداقه ی طفل دردانه را به دستان پاک رضا می نهد چو شهزاده را شه به دامان گرفت شه از شوق بر روی او بوسه زد چو چشمان خورشید بر مه فتاد به چشم و به گیسوی او بوسه زد به کوری چشمان ابتر ز شوق بخوان کوثر و آیه ی و ان یکاد به مجمر بریزید اسفند و عود که آمد به دنیا امام جواد کرم خانه ی عشق را شاه اوست که جود از وجودش وجود آمده ست همه سائلان سجده بر او کنید که امشب خداوند جود آمده ست بریزد عطا از عبایش بسی جهان است از جود او زیر دِین چه میشد شبی تا سحر میشدیم مقیم حرم زائر کاظمین #جواد_کریم_زاده @javadkarimzadeh

#امام_جواد_ع_میلاد_مدح موسم جشن و سور می آید بانگ شادی و شور می آید بهر میلاد پور حضرت عشق احمد از کوه نور می آید عیسی از چرخ چارمین سما موسی از کوه طور می آید از لب پاک حضرت داوود نغمه های زبور می آید انبیا را ز بهر دیدن او در دل حس غرور می آید گل خوشبوی او چو بو کردند همه سوی مدینه رو کردند انبیا محو دیدن رویش همه محو گل سمن بویش مهر و مه نورگیر روی مهش قبله ی خلق طاق ابرویش اهل بیت اند جمله مشتاقش خاتم الانبیا ثنا گویش صد هزاران چو حاتم طایی مفتخر بر گدایی کویش چه به دشمن چه دوست می بخشد همه مبهوت خلق نیکویش خضر آب حیات میخواهد می نشیند چو بر لب جویش آفرینش به خویش میبالد که رضا کوثری چنین دارد نجمه از شوق اختر آورده مصطفی یا که حیدر آورده در بر پادشاه و خسرو طوس همچو طوبی چنین بر آورده او به دریا ی اهل بیت امشب چون صدف گشت و گوهر آورده بر تمامی اهل جود و کرم سید و میر و سرور آورده کوری چشم دشمنان امشب فاش گویم که کوثر آورده ماه رخشنده میرسد از راه شاه بخشنده میرسد از راه ای که در کودکی امام شدی من هم از کودکی غلام توام بپذير این غلام حلقه به گوش دانه ام ده که مرغ دام توام چون تو ساقی شدی و می جودت تا ابد مست می و جام توام از لبانت در و گهر ریزد واله و محو در کلام توام جود و فضل و عطا مرام شماست کشته و مرده ی مرام توام آمدم کاظمین پابوست محو گلدسته ها ی بام توام ای که هستی همیشه باب مراد جان فدای تو ای امام جواد #جواد_کریم_زاده 1۱