eitaa logo
مرکز رشد و توانمندسازی جوانه
34 دنبال‌کننده
526 عکس
235 ویدیو
73 فایل
مرکز رشد و توانمندسازی جوانه با هدف ارتقای بینشی، گرایشی و رفتاری فعالان فرهنگی و اجتماعی مناطق محروم شکل گرفته است. جهت ارتباط با ما:👇 @ertebat_99
مشاهده در ایتا
دانلود
مرکز رشد و توانمندسازی جوانه
🌐 #بخش_نوزدهم 4_ #همراه_سازی_خانواده_ها: خیلی وقت ها بچه هایی که به مسجد می آیند، پای والدین خود را
🌐 👈 تا کنون هر مطلبی در زمینه منتشر کرده ایم را یک طرف بگذارید، از اینجا به بعد را یک طرف. گرچه، اگر مطالبی که در بخش های گذشته تقدیمتان شد را درست مطالعه و اجرا نکنید، نمیتوانید در قسمت موفق باشید. ✅ ❇️ کار فرهنگی از کجا شروع میشود؟ ✳️ این پرسش چرا مهم است؟ برای اینکه هر ایده ی فرهنگی اگر بخواهد تبدیل به اقدام شود، بالاخره باید از جایی شروع شود. آن «جا» کجاست؟ 🔷 به صورت تجربی 2 دیدگاه در این مورد مطرح است: 🔹1_ابتدا باید یک و را ایجاد کنیم. سپس از این تشکبلت بخواهیم که کار فرهنگی کند. 🔹2_ ابتدا باید یک تعریف کنیم؛ این عملیات، تشکبلات لازم خودش را هم خواهد ساخت. 🔎این دو دیدگاه را به صورت زیر هم میتوانیم نشان دهیم: 👈 از ساختار به کار 👈 از کار به ساختار ↩️ دیدگاه اول: از ساختار به کار: این دیدگاه در دهه های اخیر طرفدار زیادی پیدا کرده است. موسسات، کارگروه ها، کانون ها، قرارگاه ها، کمیته های متعدد و بی شماری که در سالهای اخیر راه افتاده، همگی بر اساس همین دیدگاه بر پا شده اند. ابتدا یک ذهنیت کلی و مبهم از فضای فرهنگی جامعه ایجاد شده و بعد که خواسته اند این ذهنیت را عملی کنند، هسته ی اصلی موسسین، چنین روندی را طی کرده اند: اولا: تامین مقدار کافی پول از منابع لازم ثانیا: اجاره یا خرید یک ساختمان به عنوان محل کار ثالثا: استخدام تعدادی نیرو با عناوین شغلی استاندارد «رییس دفتر، معاون اداری مالی، معاون پشتیبانی و...» رابعا: تجهیز ساختمان به تمام ملزومات اداری خامسا: راه اندازی «اتاق جلسه» ای با میز و میکروفون و ویدیو پروژکتور و... و همچنین تنظیم مقررات برای تردد نیروها و از این قبیل تدابیر اداری. این کارها، بعضی مواقع ماه ها طول میکشد. بعد که از این موضوع فارغ شدند، یادشان می آید قرار بود ایده ای را پیگیری کنند. اینجاست که جرقه ی بعدی زده میشود. «تشکیل اتاق فکر»! یعنی «بیایید بنشینیم دور هم تا ببینیم چه کار باید انجام دهیم.» قضیه روشن است. اول ساختار وساختمان را ساختند، بعد یادشان امده که باید کاری کنند. آیا اینها نمیتوانند کاری بکنند؟ ممکن است بتوانند، اما با چندمسئله اساسی مواجه خواهند بود: 1️⃣ اولا: اداره ی خود مجموعه، به دغدغه ی اصلی تبدیل شده. مدیران چنین مجموعه ای همین که بتوانند اجاره ی ساختمان و حقوق نیروهای مجموعه را تامین کنند، کار بزرگی کرده اند! نمیشود که ده ها نفر را علاف خودت بکنی و قرارداد ببندی و بعد بگویی نمیتوانم حقوقتان را بدهم. 2️⃣ ثانیا: این ساختاری که ساخته اند برای چه کاری مناسب است؟ آن نیروهایی که استخدام کرده اند، چه مزیت هایی دارند؟ حالا که اتاق فکرشان شروع کرده به برنامه ریزی، میبینند که آن آرایش تشکیلاتی به درد این برنامه نمیخورد. ↩️ دیدگاه دوم: از کار به ساختار: در این دیدگاه، ما بر اساس تشخیص یک ضروریت و شناخت کلی از زمینه ها و ظرفیت های مجموعه، عملیاتی مناسب و واقع بینانه طراحی میکنیم. به تدریج و گام به گام ساختار خودش را شکل میدهد. در این حالت، ساختار و تشکبلات، نه به صورت کاذب، بلکه به صورت واقعی توسعه پیدا میکند و تکمیل میشود. این توسعه و تکمیل، بر اساس ضرورت و نیاز واقعی اتفاق می افتد و نه بر اساس بخشنامه و چارت نویسی صوری. ✍️ ادامه دارد... ♻️ @javaneh_ir