💢هرروز خوب باش شخصی از عالمی پرسید: برای خوب بودن کدام روز بهتر است؟ عالم گفت: یک روز قبل از مرگ شخص حیران شد و گفت : ولی مرگ را هیچکس نمیداند! عالم جواب داد: پس هر روز زندگی را روزِ آخر فرض کن و خوب باش شاید فردایی نباشد.

دکتر حسین کچویان: «به هزینه یک عده آدمی که هیچ نسبتی با این جامعه ندارند و بلکه دشمن این جامعه هستند و جامعه را منحل می‌کنند و دوباره آن متاستاز را در آن ایجاد می‌کنند، با عنوان «انسجام اجتماعی» و «عدم دوقطبی‌سازی» و کذا و کذا دارند نیروهای اصیل این انقلاب را از دست می‌دهند. دارند آنها را پراکنده می‌کنند و از دور انقلاب دورشان می‌کنند. در تمام تحولاتی که در این منطقه و جهان اتفاق افتاده است، در هر جایی که این نیروها میدان را ترک کردند و رفتند، بلافاصله نتیجه شکست بوده است. در مشروطه وقتی آن عالم گفت «سرکه‌ای که انداختیم، شراب شد»، این را مردم هم دیدند و همه رها کردند و رفتند. مشروطه شکست خورد برای اینکه مردم دیدند این آن چیزی که می‌خواهند نیست. الان دارد در اینجا هم این اتفاق می‌افتد. این در قضیه حجاب شروع شده است. کسانی نمی‌فهمند و کسانی تعمدا این را تقویت می‌کنند اما من به شما می‌گویم ما در خلال این جریان، خیلی نیروی مسلمان درست و حسابی و اصیل را از دست دادیم! در فرآیندهای مختلف مختل‌کننده، خیلی از این نیروها رفتند! در مساله عدم مبارزه با فساد به شکل اصولی، در مساله مبارزه با تبعیض، در مساله آقازادگی و هر مساله‌ای که نسبت ما را با اصالت‌ها و هویت اصیل خود خدشه‌دار می‌کند، نیروهای مردمی از شما کنده می‌شوند.» تاریخ: 1402/9/23 http://vatanemrooz.ir/newspaper/page/3929/1/273067/0

❇️روضه شهادت حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها توسط آقای محمد بلالک مداح اهل بیت علیهم‌السلام

*به میمنت #روز_پژوهش* *برای نوپژوهشگران!* 🔹پژوهش را می‌توان همسان کندن کوه دانست، باید عرق ریخت و صبر جانکاهی را تحمل کرد تا به شیرین واصل شد. پس، از همان ابتدای مسیر باید *آگاهانه گام برداشت.* 🔸شاید کمی اغراق‌گونه باشد اما ۹۰ درصد یک پژوهش خوب، در یافتن *مسئله خوب* نهفته است و مسئله خوب نیز از *مطالعه خوب* حاصل می‌شود؛ 🔹آن هم از دو جهت؛ اول آنکه از لا‌به‌لای سطورِ سختِ کتاب‌های به ظاهر خشک، مسئله را *کشف* کنی و دوم آنکه پس از کشف، به اصطلاح اهل فن آن را *چکش‌کاری* کنی. 🔸اما این فرآیند از یک نقطه شروع می‌شود که بهترین تعبیر برای آن *«جرقه ذهنی»* است. جرقه اگرچه در قالب مطالعه ظهور پیدا می‌کند اما علت‌العلل آن *تفکر* است. 🔹 *فکر خوب* هم از طریق ارتباط با *ذات اقدس اله* رشد پیدا می‌کند و آماده می‌شود. از همین روی در برخی فضاها بهتر کار می‌کند؛ از آن جمله قم که حضرت جوادی آملی فرمود «در قم انسان بهتر، خوش‌تر و عمیق‌تر می‌فهمد.» 🔸حال اگر با این نگاه، آن حدیثی که بسیار شنیده‌ایم را مرور کنیم، چه بسا پیوند آن را با پژوهش بهتر بفهمیم که فرمود: «أَلْعِلْمُ نُورٌ یقْذِفُهُ اللّه فِی قَلْبِ مَنْ یشآء». 🔹پس از آنکه مسئله یافت شد باید باز *مطالعه* کرد تا بتوان *نقشه‌راه* را ترسیم کرد؛ چراکه اگر بدون نقشه به دل صحرای پژوهش بزنی، دست از پا درازتر باید به نقطه شروع برگردی. 🔸 در این مرحله باید دریادل باشی! هرآن منبعی که در دریای پژوهش است را مطالعه کنی و عصاره‌ای از آن را در قالب *فیش* برای خود ذخیره کنی. سپس عصاره‌ها را روی هم ریخته و شاه‌مسئله‌ها که حل مسئله اصلی در آن نهفته است را بیابی. 🔹پس از آن باید شاه‌مسئله‌ها را کنار هم بچینی تا نقشه‌راه حاصل شود که اهل فن آن را *پلان* گویند. 🔸سپس مبتنی بر نقشه باید شروع کرد و دگربار مطالعه کرد اما این بار عمیق و با مراجعه به یادداشت‌ها و در عین‌حال باید داده‌ها را با مایه‌ی تفکر، ورز داد؛ همان که سعی در توصیف جنسش داشتیم. 🔹در این مرحله می‌توان با تمام جسم و جان «إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا» را درک کرد. آن قدر سخت تلاش می‌کنی تا به نتیجه برسی و همانگاه که ناامید شدی، مسئله حل می‌شود و چه قدر شیرین است. آن قدر که نتوان آن را وصف کرد. 🔸اما بعد... باید قلم به دست بگیری و بنویسی، «نٓۚ وَٱلۡقَلَمِ وَمَا يَسۡطُرُونَ» . قلم برای آنان که حقاً نوشته‌اند، حرمت دارد. برای این مرحله در عین حال که حرمت قلم را باید به خود یادآور شد، باید جرات داشت. نطفه بسیاری از استعدادهای دنیای پژوهش به خاطر کم‌جراتی‌شان به ثمر ننشسته است. 🔹در جریان پژوهش که توصیف اجمالی آن به شرح آمد، هیچ چیز جز خدا نیست. گویی راقم سطور صرفا مُرَکَّب الهی را بر صفحه‌ای پخش می‌کند و چه عیشی بالاتر از این برای یک بنده. الحمدلله رب العالمین ✍علی آریان‌نژاد

‏شهادت هنر مردان خداست

و اینگونه امت عزادار کوثر شد شهادت زهرای اطهر وقتی حادث شد که امت خود را بر ولی و امامشان مقدم کردند. این سنت خداست اگر ما هم راحتی ،منافع و تشخیص خود را بر امام و رهبر جامعه مقدم کنیم بهترین‌های امت ذبح خواهند شد و بقیة الله الاعظم(عجل الله تعالی فرجه الشریف)همچنان در پرده غیبت خواهد ماند و دنیا در منجلاب ظلم و کفر و نفاق غرق خواهد شد.

ـ☫﷽☫ـ ❇️ همزمان با ایام فاطمیه، مراسم بدرقه پرشکوه پیکرهای مطهر 110 شهید تازه تفحص شده؛ امروز یکشنبه مورخ 26 آذرماه 1402 از میدان انقلاب اسلامی تا معراج الشهدا به میزبانی عموم مردم پایتخت برگزار گردید. ـ✾࿐༅🍃🌸🍃༅࿐✾ـ #بدرقه_شهیدان #سازمان_بسیج_حقوقدانان_تهران_بزرگ 🌷شادی روح مطهر شهدا و امام شهدا صلوات🌷 🌷☘🇮🇷 ☘🌷

🔻چرا مخالفان علامه مصباح(ره) راهی جز مغالطه در برخورد با او ندارند؟ سیدعلی مهدیون، دانشجوی دکتری اندیشه سیاسی دانشگاه تهران، در یادداشتی پیرامون حملات اخیر برخی از افراد و جریان‌های خاص به شخصیت علامه مصباح یزدی(ره) نوشت: 🔹مرحوم علامه مصباح(ره) عمر شریف خود را صرف کسب و نشر علم در سطوح مختلف کردند. ایشان در طول حیات علمی خود از محضر بزرگانی چون آیت‌الله بروجردی(ره)، حضرت امام (ره)، آیت‌الله اراکی، علامه طباطبایی، آیت‌الله بهجت و دیگر بزرگان بهره بردند که هر کدام جزو سرآمدانِ حوزه علمیه بودند. 🔹 علامه مصباح با جد و جهدی که در کسب علم داشت و با تملذّ در محضر اساتید خود توانست در ۲۷ سالگی به مقام اجتهاد برسد. جدای از فقه و اصول که از دروس سنتی حوزه قلمداد می‌شد، فلسفه و عرفان هم از مهمترین دغدغه‌های ایشان بود. علاوه‌ی بر این با توجه به اقتضائات زمان توجه ایشان به علوم انسانی غربی جلب شد و ایشان از اولین افرادی در حوزه‌ی علمیه قم بودند که شاگردان خود را ترغیب به خواندن کتب و مطالبی در این حیطه کردند. نوشتن کتب‌ و مقالات متعدد در حوزه‌های مختلف من جمله فلسفه‌های مضاف و ارائه‌ی مباحث خود در این قالب نشانگر توجه ایشان به رویکردها و قالب‌های جدید علمی است. با این وجود خیلی عجیب است که برخی مخالفان غیر منصف، علامه مصباح(ره) را به جمود فکری متهم می‌کنند درحالی که ایشان در طول حیات علمی خود همواره راه‌های جدیدی را در مقابل اهل علم و فکر گشوده‌اند. 🔹مرحوم علامه مصباح جزو روحانیونی بودند که چه پیش از انقلاب و چه پس از آن دایره‌ی عمل خود را محدود به حوزه‌ی علمیه و تدریس دروس سنتی نکردند. یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های ایشان عرصه‌ی عمومی و عرصه‌ی سیاسی و کنش‌گری در این حوزه بود. همین مطلب موجب حملات فراوانی از سوی گروه‌های مختلف به ایشان بود. کنشگری متفاوت ایشان در حوزه‌ی عمومی مطلوب بسیاری از افراد نبود؛ از طرفی روحانیون سنتی‌ای که حضور روحانیت در عرصه‌ی سیاست را نادرست می‌دانستند در مقابل ایشان قرار داشتند و از سوی دیگر گروه‌هایی که نگاه فلسفی علامه مصباح را برنمی‌تابیدند. 🔹گروه دیگری که خود را در مقابل مرحوم علامه(ره) می‌دیدند، روشنفکرنماهایی بودند که برای آن‌ها دین محدود به حوزه‌ی خصوصی می‌شد و نگاه حداقلی آن‌ها در مقابل نگاه همه جانبه‌ی علامه مصباح(ره) قرار می‌گرفت. سیاست‌مدارانی که رویکردهای جدید در غرب را پذیرفته‌ بودند هم از دیگر مخالفان ایشان بودند. اشکال و نقد این دسته از افراد در فهم فضای سیاسی و احکام سیاسی بود. قدرت محوری‌ترین مفهوم در اندیشه‌ی این افراد بود و ورود احکام اخلاقی و احکام دینی را به این حوزه روا نمی‌دانستند. 🔹در مقابل محوری‌ترین مفهوم در این حوزه برای علامه مصباح(ره) نه اراده‌ی معطوف به قدرت بلکه اراده‌ی معطوف به حقیقت بود. از طرفی ایشان فضای سیاسیِ تهی از احکام دینی و اخلاقی را نمی‌پذیرفتند و سیاست را واجدِ این احکام می‌دانستند. جدای از رویکرد تئوریک، رویکرد عملی ایشان هم در سیاست رویکرد به دور از زد و بندهای سیاسی برای استمساک به قدرت به بود. مقابله‌ی غیرعلمی با علامه مصباح(ره) از سر ناتوانی 🔹کسانی که با مرحوم مصباح آشنا هستند، حال چه مخالف ایشان و چه موافق ایشان باشند به توانایی و دقت علمی ایشان گواهی می‌دهند. عبدالکریم سروش، البته سروشِ متاخر، که خود از منتقدین علامه مصباح است در جایی بعد از بیان نقدهای نابجا، در مورد ایشان گفته ‌بود: «مصباح یک فیلسوف بود، فلسفه‌خوانده بود و خوب هم فلسفه خوانده بود. بنده در حدی که ایشان را می‌شناسم می‌توانم گواهی بدهم که فلسفه‌ی اسلامی را نیکو می‌دانست، از مدرسین خوب فلسفه بود». 🔹مخالفین مرحوم مصباح وقتی توانایی ایشان در فضای علمی را می‌بینند و همچنین عدم توانایی خود در نقد و رد مدعاهای علمی ایشان، لاجرم مجبور می‌شوند که شخصیت ایشان را مورد حمله قرار دهند. در منطق مغالطه‌ای وجود دارد تحت عنوان مغالطه‌ی حمله شخصی “Ad hominem fallacy”. این مغالطه زمانی رخ می‌دهد که به جای پرداختن به استدلال یا موضع یک شخص، به طور نامربوط به شخص یا جنبه‌ای از شخص استدلال‌کننده حمله شود. 🔹عموم حملاتی که در طی این سال‌ها به علامه مصباح(ره) شده‌است مصداقی از مغالطه‌ی مذکور است. از مزدوران جیره مواجب بگیر چه در داخل و چه در خارج از کشور انتظاری جز این نمی‌رود اما جای تعجب است افرادی که خود را روشنفکر قلمداد می‌کنند هم جز راه توهین و تهمت نتوانسته‌اند راهی برای مقابله‌ی علمی و عقلی با مرحوم مصباح پیدا کنند. 🔹البته مشکل از این افراد نیست، قوت استدلال‌های مرحوم مصباح در حوزه‌های گوناگون علمی برای مخالفان راهی جز تخریب شخصیت ایشان باقی نگذاشته‌است. ✅ @Rajanews_com