روزه‌داران مؤمنین آماده! من ماه خدایم ماه روزه، ماه قرآن، ماه تسبیح و دعایم ماه حق، ماه نبی، ماه علی مرتضایم ماه خیل انبیاء و اتقیا و اوصیایم تا رساند بر همه عالم پیامم را محمد خوانده از آغاز شهر الله نامم را محمد من گرامی ماه عفو و رحمت پروردگارم روزه‌داران الهی را همه باغ و بهارم باشد از شعبان امیرالمؤمنین چشم انتظارم در دل شب انس‌ها با حضرت صدیقه دارم تا سحر گه بی قرار چشم گریان حسینم هر شب و هر روز محو صوت قرآن حسینم دامن سجاده گردد بزم اُنس یار با من چشم مشتاقان بوَد تا صبحدم بیدار با من نور بخشد شمع جمع محفل دادار با من انس می‌گیرند مردان خدا بسیار با من از نسیم آید سرود نغمه ی روح الامینم همدم اشک و مناجات امیرالمؤمنینم لحظه‌ها تسبیح و، خوابِ روزه‌دارانم عبادت روزهایم روزهای صدق و اخلاص و ارادت یوسف زهرا حسن در نیمه‌ام یابد ولادت وز قدوم مادر زهرا مرا باشد سعادت روزه‌داران را دهـم از سـاغر قـرآن حلاوت ای خوشا آن کس که در من می‌کند قرآن تلاوت ای خوشا آن کس که قدر لیلةالقدرم بداند ای خوشا آن کس که اشک و معرفت در من فشاند ای خوشا آن کس که شب‌ها تا سحر بیدار ماند در دل شب افتتاح و جوشن و بوحمزه خواند من همان ظرف عنایات خداوند کریمم روح می‌بخشد دعای یا علیُّ یا عظیمم وای بر آن کس که در من حق نیامرزد گناهش یا نگردد شسته از اشک شبی روی سیاهش آن چنان باشد که حق محروم سازد از نگاهش در مه رحمت بوَد آغوش شیطان، جایگاهش توشه‌ای با خود نیارد تا خدا از او پذیرد می‌سزد از غصه در عید صیام من بمیرد خوش به حال آن که در من دامن دلبر بگیرد در عروج خویشتن از زهد و تقوا پر بگیرد در دل شب‌های قدرم نیز قرآن سر بگیرد روی در محراب کوفه، دامن حیدر بگیرد ای خوش آن کاو پر کند از اشک چشم نازنین را تـا بشویـد فرق خـونین امیـرالمـؤمنین را ای خوش آن کاو در معاصی، احترام از من بگیرد با دهان روزه‌اش هر روز، کام از من بگیرد دامن وصل خدا را در صیام از من بگیرد در عبادت رفعت و شأن و مقام از من بگیرد من همانا سفره ی مهمانی ذات خدایم با تمام انبیاء از صبح خلقت آشنایم «میثم» از هر لحظه ی من فیض‌ها گردد نصیبت روزه، دارو، ذکر، درمان، ذات حق گردد طبیبت هست دامان تو هر شب دامن وصل حبیبت هر نفس باشد دعای یـا حبیب یـا مجیبت دوستت دارد خدا، گر تو خدا را دوست داری صرف کن اوقات خود در روزه و شب‌ زنده‌داری #استاد_غلامرضا_سازگار #مناجاتی_ورود_به_ماه_مبارک_رمضان @nohe_sonnati

روزه‌داران! مه خدایم من با شما یار آشنایم من ماه تسبیح و ذکر و صوم و صلات ماه توبه، مه دعایم من ماه وصل خدای منانم ماه وحی و نزول قرآنم ماه پیدایش جمالم من ماه دیدار ذوالجلالم من ماه هر لحظه با خدا بودن ماه فضل و مه کمالم من من که فیض حضور آوردم نـور در شهـر نــور آوردم روزه‌داران! همه قیام کنید تا به ماه خدا سلام کنید ماه شب‌زنده‌داری آمده است از مه روزه احترام کنید عاشقانی که قدر من دانند همـه مـاه مبـارکم خوانند ماه نور است کسب نور کنید نفس خود از گناه دور کنید با خدنگ اطاعت و تقوا چشم شیطانِ نفس، کور کنید روح تقوا به تن مبارک‌تان لیلةالقـدر مـن مبارک‌تان من سراپا بهشت یارانم بر شما خوشتر از بهارانم نور چشم همه خداجویان مژده ی وصل روزه‌دارانم همچو گل ریخته ز دامن من سحـر و افتتاح و جوشن من من تجلای ذوالمنن دارم از کتاب خدا سخن دارم صلوات خدا نثارم باد که به دامان خود حسن دارم مـن کـه پـا تا سرم تمام حسن هستی‌ام هست از امام حسن سرخوش آنان که اهل ‌ایمان‌اند دوست را لحظه‌لحظه می‌خوانند روزها روزه‌اند و شب همگان قدر شب‌های قدر می‌دانند دل شـب دامـن سحـر گیرند همه قرآن به روی سر گیرند من که پیوسته در تب و تابم من که دریای گوهر نابم صبحگاهان به کوفه می‌جوشد خون پاک علی ز محرابم من که چون کوه نور مشتعلم تـا صـف حشر از علی خجلم روزه‌داران! چو تشنه گردیدید در دل از تشنگی شرر دیدید طفل معصوم‌تان چو روزه گرفت در غروبش گرسنه گر، دیدید خون دل جاری از دو عین کنید گریه بـر کـودک حسیـن کنید اشک خونین روان ز دیده کنید یاد از آن دختر شهیده کنید در غم کودک خرابه‌نشین گریه بر آن سر بریده کنید گریـه فیـض بهارتـان بادا اشک «میثم» نثارتان بادا #استاد_غلامرضا_سازگار #مناجاتی_ورود_به_ماه_مبارک_رمضان @nohe_sonnati