💐آیت الله مصباح یزدی ره: به هوش بیاییم! وَأَنذِرهُم يَومَ الحَسرَةِ ❇️خدا به پیغمبرش می فرماید که مردم را نسبت به #روز_حسرت #هشدار بده. بترسان شان از اینکه #روزی_خواهد_آمد که انسان #حسرت می خورد که ای وای! چه کارهایی می شد انجام دهیم ولی دیگه گذشت. خوشا به حال آنها که فهمیدند چه کار کنند و از #لحظات_عمرشان بهتر استفاده کردند. خدا انشاء‌الله به ما هم توفیق دهد گاهی به هوش بیائیم. ❇️وَأَنذِرهُم يَومَ الحَسرَةِ إِذ قُضِيَ الأَمرُ وَهُم في غَفلَةٍ وَهُم لا يُؤمِنونَ «سوره مبارکه مريم /آیه ۳۹» ترجمه: آنان را از #روز_حسرت [= روز رستاخیز که برای همه مایه تأسف است‌] بترسان، هنگامی که همه چیز پایان می‌یابد! و آنها در غفلتند و ایمان نمی‌آورند! #هشدار #روز_حسرت

🔴#حسرت_مثل_سرب_گداخته 📣📣غفلت از ماه رمضان مایه حسرت در قیامت آنچه که من در آغاز عرایضم عرض میکنم، تحریض و تحریض بر #اغتنام_فرصت این روزها و شبهاست. ما احتیاج داریم به این که از این ساعات، از این روزها و شبهای پربرکت، #حداکثر_بهره را ببریم؛ با تقویت رابطه‌ی قلبی خودمان با عالم معنا، با #عالم_غیب، با #ابتهال و #تضرع و #خشوع در مقابل رب‌الارباب، و با استحکام پیوند ولایت خودمان با اهل بیت (علیهم‌‌السّلام) و این خاندان مکرم. این اساس همه‌ی کارهای نیکی است که میتواند از یک انسان مؤمن و کوشنده‌ی در راه حق سر بزند. #اگر از این ساعات استفاده نکردیم، از این فرصت استفاده نکردیم، روزی برای ما مایه‌ی حسرت خواهد شد؛ «وَأَنذِرهُم يَومَ الحَسرَةِ إِذ قُضِيَ الأَمرُ وَهُم في غَفلَةٍ وَهُم لا يُؤمِنونَ».(«سوره مبارکه مريم /آیه ۳۹») ❇️در میانه‌ی #غفلت_و_ناباوری، این فرصتها از دست میرود و در آن روزی که هر ساعت ما، هر دقیقه‌ی ما، هر حرکت ما، هر کلمه‌ی حرف ما حسابی دارد و محاسبه‌ای پای آن هست، #این_غفلت_مایه‌ی_حسرت_خواهد_شد. آنگاه وقت هم دیگر گذشته است؛ «اذ قضی الأمر». #کار_از_کار_گذشته_است؛ آن روزی که ما متوجه بشویم، ملتفت بشویم. ❇️مرحوم آقای #میرزا_جواد_آقای_ملکی (رضوان الله علیه) در کتاب شریف « #مراقبات»شان یک جمله‌ای به مناسبت ساعت لیلةالقدر دارند، که من یادداشت کردم. البته این مربوط به همیشه است، اما ایشان به این مناسبت فرموده‌اند. «فاعلم یقینا انّک ان غفلت عن مثل هذه الکرامة و ضیّعتها باهمالک»،؛ اگر غفلت کنیم، این فرصتها را تضییع کنیم، از دست بدهیم، بعد: «و رأیت یوم القیامة ما نال منها المجتهدون». وقتی روز قیامت میشود و اعمال انسانها را حاضر میکنند و #صورت_ملکوتی_اعمال ما در آنجا حضور می‌یابد، شما نگاه میکنید، می‌بینید همین عملی که میتوانستید انجام بدهید و ندادید، این کلمه‌ی حرفی که میشد بزنید که در آن خیر مردمی بود و نزدید، این قدمی که میشد بردارید که کسان مستحقی از آن منتفع میشدند و برنداشتید، این کار کوچک، به وسیله‌ی کسانی انجام شده است؛ عده‌ای تلاش کردند، جد و جهد کردند و چه ثواب عظیمی خدای متعال آن روز به آنها میدهد. ما در #آن_روز_از_آن_ثواب_محرومیم. وقتی انسان مشاهده میکند دیگری که این عمل را انجام داد، این کار خیر را انجام داد، این قدم را برداشت، این عمل عبادی را انجام داد، به چه دستاورد عظیمی در آن روزی که همه محتاجند، دست پیدا کرده است، ایشان میفرمایند: «ابتلیت بحسرة یوم الحسرة»؛ اینجاست که انسان دچار #حسرت میشود؛ چه حسرتی! که ای کاش این کار را من انجام داده بودم، این قدم را برمیداشتم، این حرف را زده بودم، این کار را یا این حرف را ترک میکردم. بعد ایشان میفرمایند که #حسرتِ «یوم الحسرة» #مثل_حسرتهای_معمولی_نیست. انسان در دنیا هم گاهی اگر یک کاری را بکند، دستاوردی خواهد داشت؛ نمیکند، بعد دچار حسرت و ندامت میشود. اما این کجا و آن کجا؟ ایشان میفرمایند: «الّتی تصغر عندها نار الجحیم و العذاب الألیم»؛ این حسرت آنقدر سخت است، آنقدر دردآور است که در مقابل آن، آتش جهنم کوچک است. به تعبیری، #حسرت_مثل_سرب_گداخته در درون انسان سرازیر میشود. «فتنادی فی ذلک الیوم مع الخاسرین النّادمین یا حسرتی علی ما فرّطت فی جنب الله(۲)»، بعد «و لا ینفعک النّدم»؛ آن روز دیگر #پشیمانی هم فایده‌ای ندارد. ۳ مرداد ۱۳۹۱ ✅امام خامنه‌ای #اغتنام_فرصت #حداکثر_بهره #صورت_ملکوتی_اعمال #حسرت_مثل_سرب_گداخته #کار_از_کار_گذشته_است