💠 انگیزه، نه جلوه 🔹 استاد شهید آیت‌الله سید محمدباقر صدر: گاهی یک عمل کوچک که از جلوه اجتماعی ناچیزی برخوردار است، از یک کار بزرگ و تاریخی، برتر و والاتر است. گاهی همان لرزشی که در قلب شما از روی دل‌سوزی بر نابینایی که می‌بینید راه اشتباه را می‌رود، ایجاد می‌شود و در نتیجه، دستش را می‌گیرید و برای خشنودی خدا او را به راه صحیح راهنمایی می‌کنید، هزار بار از فداکاری‌هایی که مهم‌ترین منافع اجتماعی را دربردارد، اما از روی انگیزه‌های مادی و خارج از چارچوب کلی اجتماعی انجام شده، برتر است. «تِلْكَ الدَّارُ الْآخِرَةُ نَجْعَلُهَا لِلَّذِينَ لَا يُرِيدُونَ عُلُوًّا فِي الْأَرْضِ وَلَا فَسَادًا وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ؛ آن سراى آخرت را براى كسانى قرار مى‌دهيم كه در زمين هيچ برترى [و تسلّط] و هيچ فسادى را نمى‌خواهند؛ و سرانجام [نيک] براى پرهيزكاران است.» (القصص: ۸۳) 🔸 پژوهش‌های قرآنی، ص ۳۵۵ (مقاله: عمل صالح در قرآن). #سخنان_شهید #عمل_صالح @shahidsadr 🔻کانال رسمی پژوهشگاه فقه نظام 🆔 @jiiss_ir

✅ پیوند اخلاق و دین 🔹 آیت‌الله شهید سید محمدباقر صدر: اسلام به‌خاطر اهتمامی که نسبت به فراهم آوردن ارکان اساسی عمل صالح دارد، صدقه پنهانی و کتمان برخی کارهای نیک را تشویق نموده است و از انسان می‌خواهد که عمل صالح خود را از زمینه‌های وسوسه دور نگه دارد تا از صلاح و سلامت پشتوانه روحی و درون‌مایه نفسی‌اش مطمئن باشد. درحالی‌که جوامع غربی یا غیر‌اسلامی در سبک زندگی و روش روانی خود، همه ابزارهای وسوسه و تحریک را بسیج می‌کنند تا انسان‌ها را به کارهای سودمند وادارند، تا جایی که این عمل مفید در هیاهوی ملتهب وسوسه و تحریک، همه ارزش اخلاقی خود را از دست می‌دهد. این به‌خاطر آن است که این جوامع [غیراسلامی] از انگیزه‌های روحی حقیقی مانند انگیزه‌های جوامع اسلامی صحیح که به پروردگار، معاد و ارتباط دنیا و آخرت معتقدند، برخوردار نیستند. از‌این‌‌رو است که از نظر تاریخی و از دورترین دوره‌های تمدن بشری تا به امروز، ارزش‌های اخلاقی با دین پیوند داشته‌اند. 🔺 پژوهش‌های قرآنی، ص ۳۵۴. #عمل_صالح #اخلاص @shahidsadr 🔻کانال رسمی پژوهشگاه فقه نظام 🆔 @jiiss_ir

❇️ معیار ارزش عمل 🔷 استاد شهید آیت‌الله سید محمدباقر صدر: اسلام ارزش عمل را با انگیزه‌ها، مقدمات و چارچوب‌های فکری عامی که جوانه‌های هر عملی در آن‌ها شکل می‌گیرد، مقایسه می‌کند، ولی سایر مکاتب، ارزش عمل را بر اساس نتایج، منافع و عرصه‌های معیشتی که عمل در اصلاح آن‌ها نقش داشته است، محاسبه می‌کنند. ... بر این اساس قرآن به‌طور قاطع امکان هرگونه سنجش و مقایسه‌ای را بین این دو عمل، رد می‌کند: عملی که انسان در چارچوب کلی ایمانی و با انگیزه امیال و عواطف الهی موجود در این چارچوب، انجام می‌دهد با عملی که از این چارچوب دور است و از امیال و انگیزه‌های دیگری سرچشمه می‌گیرد. در بینش قرآنی، عمل اول هرگز نمی‌تواند با عمل دوم، هرچند نتایج و منافع آن ‌زیاد باشد، مقایسه شود: «أَجَعَلْتُمْ سِقَايَةَ الْحَاجِّ وَ عِمَارَةَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ كَمَنْ آمَنَ بِاللّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ وَ جَاهَدَ فِي سَبِيلِ اللّهِ لاَ يَسْتَوُونَ عِندَ اللّهِ وَ اللّهُ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ؛ آيا سيراب كردن حجاج و آباد ساختن مسجد الحرام را همانند [عمل] كسى قرار داديد كه به خدا و روز قيامت ايمان آورده و در راه او جهاد كرده است؟ [اين دو] نزد خدا مساوى نيستند و خداوند گروه ظالمان را هدايت نمى‌كند.» (توبه: ۱۹) 🔸 پژوهش‌های قرآنی، ص ۳۵۲ (مقاله: عمل صالح در قرآن). #سخنان_شهید #عمل_صالح @shahidsadr 🔻کانال رسمی پژوهشگاه فقه نظام 🆔 @jiiss_ir