#ادب_سخن_گفتن_با_خدا ۱- از آنجا که سخن گفتن مملوک در برابر مالک نیازمند ادب خاص و کلام خاصی است – مخصوصا که مالک.مالک  علی الاطلاق و نامتناهی باشد که برای مملوک امکان فهم او و احاطه به الطاف او وجود ندارد –سوره مبارکه حمد ادب سخن گفتن را به بنده آموخته است و آن این که ابتدا عظمت الهی و مالک خویش را توجه نموده آنگاه در خواست مملوک ذکر شود یعنی تحمید. توصیف و تمجید الهی را مقدمه درخواست خویش قرار دهد ۲-.لذا در روایتی که از بنی مکرم اسلام ( صلی الله علیه و اله وسلم) وارد شده است آمده است که خداوند فرمود نماز را بین خود و بنده خود تقسیم کرده ام زمانی که عبد می گوید (الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِين‏)خداوند می‌فرماید بنده ام مرا حمد کرده است زمانی که بگوید (َ الرَّحْمنِ الرَّحِيم‏) خداوند می‌فرماید بنده ام ثنایم را گفته است زمانی که بگوید (ِ مالِكِ يَوْمِ الدِّين‏) خداوند می‌فرماید بنده ام تمجیدم کرده است زمانی که بگوید(إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَ إِيَّاكَ نَسْتَعِين‏) خداوند می‌فرماید این بین من و بنده ام است و برای بنده ام است آنچه درخواست کند و زمانی که بگوید (اهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقِيمَ صِراطَ الَّذِينَ أَنْعَمْتَ عَلَيْهِمْ غَيْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَيْهِمْ وَ لَا الضَّالِّين‏) خداوند می‌فرماید این مال بنده ام است و برای بنده ام است آنچه بخواهد (قال اللَّه تعالى: قسّمت‏ الصلاة بيني‏ و بين‏ عبدي‏ نصفين، و لعبدي ما سأل، فإذا قال: «الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ» قال اللَّه تعالى: حمدني عبدي، فإذا قال: «الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ» قال اللَّه تعالى: أثنى عليّ عبدي، فإذا قال: «مالِكِ يَوْمِ الدِّينِ» قال اللَّه: مجّدنى عبدي، فإذا قال: «إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَ إِيَّاكَ نَسْتَعِينُ» قال‏اللَّه: هذا بيني و بين عبدي، و لعبدي ما سأل‏)([1]) -مجمع البیان ج 1 ص 17 دار احیا ئ التراث 1429[1] https://eitaa.com/jorenab