#استحقاق_لعن_غاصبین_خلافت
۱-چرا کسانی که خلافت را غصب کردند مستحق لعن هستند ؟
ازنگاه قرآن کریم ،انسانها تابع عمل خویش هستند، یعنی ابتدا ء عمل نیکو می شود سپس خود انسان بوسیله آن حسن می گردد([1])
۲-آنطرف هم همینگونه هست یعنی وقتی عمل زشتی از انسان سر زد درصورت عدم توبه ،نفس انسان نیز زشت می شود و چون برخلاف فرمان الهی عمل کرده اند از رحمت الهی دور خواهند بود چراکه این کارشان موجب اذیت خدا و رسولش خواهد بود
۳- و قرآن کریم میفرماید چنین انسانهایی مستحق لعن الهی هستند « إِنَّ الَّذِينَ يُؤْذُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ- وَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذاباً مُهِينا»([2])
۴-برخی ازمصادیقی که موجب اذیت رسول خدا ( صلی الله علیه وآله و سلم ) می شود درکلام گهربار آن حضرت آمده است در اینجا به چند مورد اشاره می شود؛
الف – درباره حضرت زهرا ( سلام الله علیها ) فرموده است : فاطمه پاره تن من است و هرکس اورا به غضب در آورد مرا به غضب در آورده است « «فاطمه بضعة منى فمن اغضبها اغضبنى»([3])
و از طریق شیعه واهل سنت نقل شده است که حضرت زهرا ( سلام الله علیها )شبانه دفن شد و به شیخین اجازه بودن درمراسم داده نشد([4])
ب- درروایت متعددی آمده است که رسول خدا ( صلی الله علیه وآله و سلم ) فرمود هرکس علی را اذیت کند مرا اذیت کرده است و مرحوم علامه مجلسی مینویسد این دسته از روایات در حد تواتر است ([5])
زِرِّ بْنِ حُبَيْشٍ می گوید گروهی از قریش درمسجد النبی ( صلی الله علیه وآله و سلم )پشت سر علی بن ابی طالب ( علیه السلام )به بد گویی پرداختند و حضرت رسول ( صلی الله علیه وآله و سلم )درخانه یکی از زنان خویش خوابیده بود وقتی بیدار شد و خبر را شنید بسوی آنها رفت درحالیکه عصبانیت درچهره مبارکش پیدا بود آنها وقتی عصبانیت حضرت را دیدند گفتند پناه می بریم از غضب خدا و رسولش ؛ حضرت فرمود چرا پشت سر علی بن ابی طالب بد گویی میکنید اگاه باشید علی ازمن است و من ازعلیم و هرکس علی را اذیت کند بتحقیق مرا اذیت کرده است و هرکس علی را اذیت کند بتحقیق مرا اذیت کرده است« عَنْ زِرِّ بْنِ حُبَيْشٍ قَالَ كَانَ عِصَابَةٌ مِنْ قُرَيْشٍ فِي مَسْجِدِ النَّبِيِّ ص فَذَكَرُوا عَلِيَّ بْنَ أَبِي طَالِبٍ ع وَ انْتَهَكُوا مِنْهُ وَ رَسُولُ اللَّهِ ص قَائِلٌ فِي بَيْتِ بَعْضِ نِسَائِهِ فَأُتِيَ بِقَوْلِهِمْ فَثَارَ مِنْ نَوْمِهِ فِي إِزَارٍ لَيْسَ عَلَيْهِ غَيْرُهُ فَقَصَدَ نَحْوَهُمْ وَ رَأَوُا الْغَضَبَ فِي وَجْهِهِ فَقَالُوا نَعُوذُ بِاللَّهِ مِنْ غَضَبِ اللَّهِ وَ غَضَبِ رَسُولِهِ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص مَا لَكُمْ وَ لِعَلِيٍّ أَ لَا تَدَعُونَ عَلِيّاً أَلَا إِنَّ عَلِيّاً مِنِّي وَ أَنَا مِنْهُ مَنْ آذَى عَلِيّاً فَقَدْ آذَانِي مَنْ آذَى عَلِيّاً فَقَدْ آذَانِي »([6])
)ر. ک کهف : 88 و عنکبوت :9[1]
)احزاب :57[2]
)فتح الباری ابن حجر دارالمعرفه للطباعه والنشر بیروت طبع دوم ج7 ص 63[3]
)المصنف منشورات المجلس الاعلمی بیروت ج3 ص 521 حدیث 6566[4]
)بحارالانوار ج28 ص 410[5]
) بحارالانوار ج39 ص 312[6]
@jorenab
هدایت شده از جرعه ناب
#استحقاق_لعن_غاصبین_خلافت
۱-چرا کسانی که خلافت را غصب کردند مستحق لعن هستند ؟
ازنگاه قرآن کریم ،انسانها تابع عمل خویش هستند، یعنی ابتدا ء عمل نیکو می شود سپس خود انسان بوسیله آن حسن می گردد([1])
۲-آنطرف هم همینگونه هست یعنی وقتی عمل زشتی از انسان سر زد درصورت عدم توبه ،نفس انسان نیز زشت می شود و چون برخلاف فرمان الهی عمل کرده اند از رحمت الهی دور خواهند بود چراکه این کارشان موجب اذیت خدا و رسولش خواهد بود
۳- و قرآن کریم میفرماید چنین انسانهایی مستحق لعن الهی هستند « إِنَّ الَّذِينَ يُؤْذُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ- وَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذاباً مُهِينا»([2])
۴-برخی ازمصادیقی که موجب اذیت رسول خدا ( صلی الله علیه وآله و سلم ) می شود درکلام گهربار آن حضرت آمده است در اینجا به چند مورد اشاره می شود؛
الف – درباره حضرت زهرا ( سلام الله علیها ) فرموده است : فاطمه پاره تن من است و هرکس اورا به غضب در آورد مرا به غضب در آورده است « «فاطمه بضعة منى فمن اغضبها اغضبنى»([3])
و از طریق شیعه واهل سنت نقل شده است که حضرت زهرا ( سلام الله علیها )شبانه دفن شد و به شیخین اجازه بودن درمراسم داده نشد([4])
ب- درروایت متعددی آمده است که رسول خدا ( صلی الله علیه وآله و سلم ) فرمود هرکس علی را اذیت کند مرا اذیت کرده است و مرحوم علامه مجلسی مینویسد این دسته از روایات در حد تواتر است ([5])
زِرِّ بْنِ حُبَيْشٍ می گوید گروهی از قریش درمسجد النبی ( صلی الله علیه وآله و سلم )پشت سر علی بن ابی طالب ( علیه السلام )به بد گویی پرداختند و حضرت رسول ( صلی الله علیه وآله و سلم )درخانه یکی از زنان خویش خوابیده بود وقتی بیدار شد و خبر را شنید بسوی آنها رفت درحالیکه عصبانیت درچهره مبارکش پیدا بود آنها وقتی عصبانیت حضرت را دیدند گفتند پناه می بریم از غضب خدا و رسولش ؛ حضرت فرمود چرا پشت سر علی بن ابی طالب بد گویی میکنید اگاه باشید علی ازمن است و من ازعلیم و هرکس علی را اذیت کند بتحقیق مرا اذیت کرده است و هرکس علی را اذیت کند بتحقیق مرا اذیت کرده است« عَنْ زِرِّ بْنِ حُبَيْشٍ قَالَ كَانَ عِصَابَةٌ مِنْ قُرَيْشٍ فِي مَسْجِدِ النَّبِيِّ ص فَذَكَرُوا عَلِيَّ بْنَ أَبِي طَالِبٍ ع وَ انْتَهَكُوا مِنْهُ وَ رَسُولُ اللَّهِ ص قَائِلٌ فِي بَيْتِ بَعْضِ نِسَائِهِ فَأُتِيَ بِقَوْلِهِمْ فَثَارَ مِنْ نَوْمِهِ فِي إِزَارٍ لَيْسَ عَلَيْهِ غَيْرُهُ فَقَصَدَ نَحْوَهُمْ وَ رَأَوُا الْغَضَبَ فِي وَجْهِهِ فَقَالُوا نَعُوذُ بِاللَّهِ مِنْ غَضَبِ اللَّهِ وَ غَضَبِ رَسُولِهِ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص مَا لَكُمْ وَ لِعَلِيٍّ أَ لَا تَدَعُونَ عَلِيّاً أَلَا إِنَّ عَلِيّاً مِنِّي وَ أَنَا مِنْهُ مَنْ آذَى عَلِيّاً فَقَدْ آذَانِي مَنْ آذَى عَلِيّاً فَقَدْ آذَانِي »([6])
)ر. ک کهف : 88 و عنکبوت :9[1]
)احزاب :57[2]
)فتح الباری ابن حجر دارالمعرفه للطباعه والنشر بیروت طبع دوم ج7 ص 63[3]
)المصنف منشورات المجلس الاعلمی بیروت ج3 ص 521 حدیث 6566[4]
)بحارالانوار ج28 ص 410[5]
) بحارالانوار ج39 ص 312[6]
@jorenab
هدایت شده از جرعه ناب
#استحقاق_لعن_غاصبین_خلافت
۱-چرا کسانی که خلافت را غصب کردند مستحق لعن هستند ؟
ازنگاه قرآن کریم ،انسانها تابع عمل خویش هستند، یعنی ابتدا ء عمل نیکو می شود سپس خود انسان بوسیله آن حسن می گردد([1])
۲-آنطرف هم همینگونه هست یعنی وقتی عمل زشتی از انسان سر زد درصورت عدم توبه ،نفس انسان نیز زشت می شود و چون برخلاف فرمان الهی عمل کرده اند از رحمت الهی دور خواهند بود چراکه این کارشان موجب اذیت خدا و رسولش خواهد بود
۳- و قرآن کریم میفرماید چنین انسانهایی مستحق لعن الهی هستند « إِنَّ الَّذِينَ يُؤْذُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ- وَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذاباً مُهِينا»([2])
۴-برخی ازمصادیقی که موجب اذیت رسول خدا ( صلی الله علیه وآله و سلم ) می شود درکلام گهربار آن حضرت آمده است در اینجا به چند مورد اشاره می شود؛
الف – درباره حضرت زهرا ( سلام الله علیها ) فرموده است : فاطمه پاره تن من است و هرکس اورا به غضب در آورد مرا به غضب در آورده است « «فاطمه بضعة منى فمن اغضبها اغضبنى»([3])
و از طریق شیعه واهل سنت نقل شده است که حضرت زهرا ( سلام الله علیها )شبانه دفن شد و به شیخین اجازه بودن درمراسم داده نشد([4])
ب- درروایت متعددی آمده است که رسول خدا ( صلی الله علیه وآله و سلم ) فرمود هرکس علی را اذیت کند مرا اذیت کرده است و مرحوم علامه مجلسی مینویسد این دسته از روایات در حد تواتر است ([5])
زِرِّ بْنِ حُبَيْشٍ می گوید گروهی از قریش درمسجد النبی ( صلی الله علیه وآله و سلم )پشت سر علی بن ابی طالب ( علیه السلام )به بد گویی پرداختند و حضرت رسول ( صلی الله علیه وآله و سلم )درخانه یکی از زنان خویش خوابیده بود وقتی بیدار شد و خبر را شنید بسوی آنها رفت درحالیکه عصبانیت درچهره مبارکش پیدا بود آنها وقتی عصبانیت حضرت را دیدند گفتند پناه می بریم از غضب خدا و رسولش ؛ حضرت فرمود چرا پشت سر علی بن ابی طالب بد گویی میکنید اگاه باشید علی ازمن است و من ازعلیم و هرکس علی را اذیت کند بتحقیق مرا اذیت کرده است و هرکس علی را اذیت کند بتحقیق مرا اذیت کرده است« عَنْ زِرِّ بْنِ حُبَيْشٍ قَالَ كَانَ عِصَابَةٌ مِنْ قُرَيْشٍ فِي مَسْجِدِ النَّبِيِّ ص فَذَكَرُوا عَلِيَّ بْنَ أَبِي طَالِبٍ ع وَ انْتَهَكُوا مِنْهُ وَ رَسُولُ اللَّهِ ص قَائِلٌ فِي بَيْتِ بَعْضِ نِسَائِهِ فَأُتِيَ بِقَوْلِهِمْ فَثَارَ مِنْ نَوْمِهِ فِي إِزَارٍ لَيْسَ عَلَيْهِ غَيْرُهُ فَقَصَدَ نَحْوَهُمْ وَ رَأَوُا الْغَضَبَ فِي وَجْهِهِ فَقَالُوا نَعُوذُ بِاللَّهِ مِنْ غَضَبِ اللَّهِ وَ غَضَبِ رَسُولِهِ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص مَا لَكُمْ وَ لِعَلِيٍّ أَ لَا تَدَعُونَ عَلِيّاً أَلَا إِنَّ عَلِيّاً مِنِّي وَ أَنَا مِنْهُ مَنْ آذَى عَلِيّاً فَقَدْ آذَانِي مَنْ آذَى عَلِيّاً فَقَدْ آذَانِي »([6])
)ر. ک کهف : 88 و عنکبوت :9[1]
)احزاب :57[2]
)فتح الباری ابن حجر دارالمعرفه للطباعه والنشر بیروت طبع دوم ج7 ص 63[3]
)المصنف منشورات المجلس الاعلمی بیروت ج3 ص 521 حدیث 6566[4]
)بحارالانوار ج28 ص 410[5]
) بحارالانوار ج39 ص 312[6]
@jorenab
#استحقاق_لعن_غاصبین_خلافت
۱-چرا کسانی که خلافت را غصب کردند مستحق لعن هستند ؟
ازنگاه قرآن کریم ،انسانها تابع عمل خویش هستند، یعنی ابتدا ء عمل نیکو می شود سپس خود انسان بوسیله آن حسن می گردد([1])
۲-آنطرف هم همینگونه هست یعنی وقتی عمل زشتی از انسان سر زد درصورت عدم توبه ،نفس انسان نیز زشت می شود و چون برخلاف فرمان الهی عمل کرده اند از رحمت الهی دور خواهند بود چراکه این کارشان موجب اذیت خدا و رسولش خواهد بود
۳- و قرآن کریم میفرماید چنین انسانهایی مستحق لعن الهی هستند « إِنَّ الَّذِينَ يُؤْذُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ- وَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذاباً مُهِينا»([2])
۴-برخی ازمصادیقی که موجب اذیت رسول خدا ( صلی الله علیه وآله و سلم ) می شود درکلام گهربار آن حضرت آمده است در اینجا به چند مورد اشاره می شود؛
الف – درباره حضرت زهرا ( سلام الله علیها ) فرموده است : فاطمه پاره تن من است و هرکس اورا به غضب در آورد مرا به غضب در آورده است « «فاطمه بضعة منى فمن اغضبها اغضبنى»([3])
و از طریق شیعه واهل سنت نقل شده است که حضرت زهرا ( سلام الله علیها )شبانه دفن شد و به شیخین اجازه بودن درمراسم داده نشد([4])
ب- درروایت متعددی آمده است که رسول خدا ( صلی الله علیه وآله و سلم ) فرمود هرکس علی را اذیت کند مرا اذیت کرده است و مرحوم علامه مجلسی مینویسد این دسته از روایات در حد تواتر است ([5])
زِرِّ بْنِ حُبَيْشٍ می گوید گروهی از قریش درمسجد النبی ( صلی الله علیه وآله و سلم )پشت سر علی بن ابی طالب ( علیه السلام )به بد گویی پرداختند و حضرت رسول ( صلی الله علیه وآله و سلم )درخانه یکی از زنان خویش خوابیده بود وقتی بیدار شد و خبر را شنید بسوی آنها رفت درحالیکه عصبانیت درچهره مبارکش پیدا بود آنها وقتی عصبانیت حضرت را دیدند گفتند پناه می بریم از غضب خدا و رسولش ؛ حضرت فرمود چرا پشت سر علی بن ابی طالب بد گویی میکنید اگاه باشید علی ازمن است و من ازعلیم و هرکس علی را اذیت کند بتحقیق مرا اذیت کرده است و هرکس علی را اذیت کند بتحقیق مرا اذیت کرده است« عَنْ زِرِّ بْنِ حُبَيْشٍ قَالَ كَانَ عِصَابَةٌ مِنْ قُرَيْشٍ فِي مَسْجِدِ النَّبِيِّ ص فَذَكَرُوا عَلِيَّ بْنَ أَبِي طَالِبٍ ع وَ انْتَهَكُوا مِنْهُ وَ رَسُولُ اللَّهِ ص قَائِلٌ فِي بَيْتِ بَعْضِ نِسَائِهِ فَأُتِيَ بِقَوْلِهِمْ فَثَارَ مِنْ نَوْمِهِ فِي إِزَارٍ لَيْسَ عَلَيْهِ غَيْرُهُ فَقَصَدَ نَحْوَهُمْ وَ رَأَوُا الْغَضَبَ فِي وَجْهِهِ فَقَالُوا نَعُوذُ بِاللَّهِ مِنْ غَضَبِ اللَّهِ وَ غَضَبِ رَسُولِهِ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص مَا لَكُمْ وَ لِعَلِيٍّ أَ لَا تَدَعُونَ عَلِيّاً أَلَا إِنَّ عَلِيّاً مِنِّي وَ أَنَا مِنْهُ مَنْ آذَى عَلِيّاً فَقَدْ آذَانِي مَنْ آذَى عَلِيّاً فَقَدْ آذَانِي »([6])
)ر. ک کهف : 88 و عنکبوت :9[1]
)احزاب :57[2]
)فتح الباری ابن حجر دارالمعرفه للطباعه والنشر بیروت طبع دوم ج7 ص 63[3]
)المصنف منشورات المجلس الاعلمی بیروت ج3 ص 521 حدیث 6566[4]
)بحارالانوار ج28 ص 410[5]
) بحارالانوار ج39 ص 312[6]
@jorenab