به دست خود درختی می نشانم به پایش جوی آبی می كشانم   كمی تخم چمن بر روی خاكش برای یادگاری می فشانم   درختم كم كم آرد برگ و باری بسازد بر سر خود شاخساری   چمن روید درآنجا سبز و خرم شود زیر درختم سبزه زاری   به تابستان كه گرما رو نماید درختم چتر خود را می گشاید   خنك میسازد آنجا را ز سایه دل هر رهگذر را می رباید   به پایش خسته ای بی حال و بی تاب میان روز گرمی می رود خواب   شود بیدار و گوید ای كه اینجا درختی كاشتی،روح تو شاداب #عباس_یمینی_شریف @jorenab