eitaa logo
جرعه ناب
633 دنبال‌کننده
2هزار عکس
178 ویدیو
25 فایل
علی گلایری سطح چهار(دکتری),استاد حوزه و دانشگاه. نویسنده @Aligelayeri #جرعه_ناب ؛جرعه ای از چشمه جوشان نهج‌البلاغه و معارف اهل بیت علیهم السلام
مشاهده در ایتا
دانلود
اگر خداوند از ما میخواهد از خدا و رسول تبعیت کنیم برای یک امر مهم و حیاتی است و آن اینکه بدون اطاعت از خدا و رسول امکان زنده بودن نیست پس اگر بخواهیم زندگی ما یک زندگی نباتی و حیوانی نباشد که فکرش فقط خوردن و خوابیدن است بلکه حیات انسانی داشته باشبم به سوی تعالی و فضائل انسانی حرکت کنیم باید از خدا و رسول خدا تبعیت کنیم يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اسْتَجِيبُواْ لِلّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُم لِمَا يُحْيِيكُمْ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ يَحُولُ بَيْنَ الْمَرْءِ وَقَلْبِهِ وَأَنَّهُ إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ ای اهل ایمان! هنگامی که خدا و پیامبرش شما را به حقایقی که به شما [حیات معنوی و] زندگی [واقعی] می بخشد، دعوت می کنند اجابت کنید، و بدانید که خدا میان آدمی و دلش حایل و مانع می شود [تا حق را باطل و باطل را حق مپندارد] و مسلماً همه شما به سوی او گردآوری خواهید شد. سوره انفال آیه ۲۴ https://eitaa.com/jorenab
حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام: هر که صد آیه از هر کجاى قرآن را که خواهد تلاوت کند، پس آنگاه هفت بار «یا اللَّه» گوید، اگر بخواهد که صخره اى از جایش بر کند،- اگر خدا بخواهد- کنده خواهد شد قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ علیه السلام: مَنْ قَرَأَ مِائَةَ آیَةٍ مِنَ الْقُرْآنِ مِنْ أَیِّ الْقُرْآنِ شَاءَ ثُمَّ قَالَ یَا اللَّهُ سَبْعَ مَرَّاتٍ فَلَوْ دَعَا عَلَی الصَّخْرَةِ لَقَلَعَهَا إِنْ شَاءَ اللَّهُ. (بحارالانوارج۹۲ص۱۶۲) نکته : سوره مبارکه واقعه ۹۶ آیه دارد و سوره توحید نیز ۴ ایه دارد که مجموعا ۱۰۰ ایه می شود مرحوم شیخ عباس قمی درمفاتیح الجنان می نویسد در نماز وُتَيْرَه و آن دو ركعت نافله نشسته است بعد از نماز عشاء صد آيه از قرآن بخوانند، و مستحبّ است عوض صد آيه سوره إِذا وَقَعَتِ الْواقِعَةُ در يك ركعت، و سوره قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ در ركعت ديگر بخوانند https://eitaa.com/jorenab
سوره مبارکه حمد ۱- بجای آنکه گفته شود خداوند موجود است فرمود پروردگار جهانهاست وروشن است تا خدایی نباشد تربیت عالمین معنی ندارد ۲-و به جای آن که بفرماید قیامتی است فرمود خداوند مالک قیامت است و روشن است تا قیامتی نباشد مالکیت معنایی ندارد ۳- و به جای آن که بفرماید باید رسولانی باشند فرمود راه کسانی که مورد تنعم تو قرار گرفته و مسیر مستقیم را پیموده اندمسیری که هرگز انحراف و کجی در آن نیست و سپس پیروی از آن ها را با دعا درخواست می نماید و روشن است تا چنین افرادی نباشند پیروی از آن ها معنی ندارد. شاید سرش آن باشد که قرآن کریم با فطرت انسان سرو کار دارد و فطرت با این امور خو گرفته است و به آن ها اذعان دارد چرا که این امور از نظر فطری اصول موضوعه ای هستند که محتاج به اثبات نیستند. https://eitaa.com/jorenab
دوستی می گفت بیرون بودم اشتباهی مرتکب شدم حواسم بود و کسی متوجه نشد اومدم خونه استراحت کردم بعداز استراحت رفتم سراغ گوشی و اینستا را باز کردم (وقتی صفحه اینستا باز می شود فیلم ها هست اما صدا ندارند و یک فیلم در اول صفحه از بقیه بزرگتراست)دیدم فیلمی که از بقیه بزرگتر است فیلم یک قاری مشهور بود که حرکات دست و سرش توجه ام را جلب کرد روش کلیک کردم و صداش را باز کردم این آیه شریفه را با صوت میخواند أَلَمْ يَعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ يَرَىٰ (علق :۱۴) آيا نميداند ‌به‌ اينكه‌ خداوند ميبيند امان زلحظه غفلت که شاهدم هستی https://eitaa.com/jorenab
؟ طبق تصریح قرآن کریم حضرت آدم وحضرت حوا از درختی که ممنوع بود خوردند لذا از بهشت بیرون آمدند در حالی که برهنه بودند وبوسیله برگها خودشان پوشانده بودند سپس حضرت آدم توبه نمود وخداوند توبه اورا پذیرفت ابن ابی الحدید می گوید جمله حضرت علی علیه السلام در نهج البلاغه خطبه اول که فرمود «فباع الیقین بشکه»نشان از گناه کردن حضرت آدم میدهد وطبق مذهب معتزله که که گناه صغیره را بر انبیاء جایز میدانند مشکلی نیست اما بنا به مذهب امامیه که معتقدند انبیاء چه عمدا چه سهوا چه کبیره وپه صغیره گناه نمی کنند ظواهر این الفاظ بر خلاف مذاهب شان است ( ج۱ص۱۰۳) بررسی اول آنکه از تدبر در آیات بدست می اید که گناه حضرت آدم گناه ارشادی بود نه مولوی یعنی قصد ذات اقدس الهی این بود تا اورا ارشاد وهدایت نماید ودلیل براین مطلب 1-در سوره بقره آمده است «وَ لا تَقْرَبا هذِهِ الشَّجَرَةَ فَتَكُونا مِنَ الظَّالِمِينَ‏»( بقره:۳۵) وسوره طه آمده است « فَلا يُخْرِجَنَّكُما مِنَ الْجَنَّةِ فَتَشْقى‏ »(طه:۱۱۷)یعنی در صورت خروج از بهشت دجار تعب وسختی میشوید سپس در ادامه می فرماید « إِنَّ لَكَ أَلَّا تَجُوعَ فِيها وَ لا تَعْرى‏ وَ أَنَّكَ لا تَظْمَؤُا فِيها وَ لا تَضْحى‏ »(طه:۱۱۸) چون در بهشت که بود گرسنگی وتشنگی و گرما وسرما نبود اما خوردن این درخت با عث این امور میشود وروشن است افتادن در سختی ظلم به مولی نیست بلکه هدف مولی از نهی این بود دچار این مشکلات نشودومراداز ظلم نیز همین انداختن خود د ر سختی هاست 2- توبه یعنی رجوع عبد بسوی مولا ودرصورت پذیرفته شدن توبه گناهان عبد بخشیده میشود به گونه ای که گویا چنین گناهانی نبوده است پس در صورتی که خداوند توبه حضرت آدم را پذیرفته باشد و منع خوردن از درخت مولوی بود ه باشد می بایست حضرت آدم بعداز پذیرش توبه اش دوبا ره به همان مکان بر گردد در حالی که چنین نشد ازینجا دانسته میشود خوردن از شجره ممنوعه آمدن به دنیا را به دنبال داشت مانند کشته شدن در صورت خوردن سم همانطور که در تکالیف ارشادی این گونه است دوم اینکه خداوند فرمود « قُلْنَا اهْبِطُوا مِنْها جَمِيعاً فَإِمَّا يَأْتِيَنَّكُمْ مِنِّي هُدىً فَمَنْ تَبِعَ هُدايَ فَلا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ وَ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ كَذَّبُوا بِآياتِنا أُولئِكَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فِيها خالِدُون‏ »(بقره؛۳۸_۳۹) (گفتيم همه از بهشت فرود آئيد تا آن گاه كه از جانب من راهنمايى براى شما آيد پس هر كس پيروى از راهنمايى من كند هرگز بيمناك و اندوهگين نخواهد گشت و آنان كه كافر شدند و آيات مارا تكذيب كردند اهل دوزخند و در آن آتش هميشه معذب خواهند بود) این دوآیه که بعداز فرود حضرت آدم به زمین نازل شد جامع تمام احکام تشریعی است که بعدا بطور تفصیلی توسط پیامبران آمده است و روشن است هبوط بعداز خطئیه ونزول از بهشت بود ودر آنجا دینی نبود تا مخالفت با آن مخالف از امر مولوی محسوب گردد ( المیزان:ج۱ص۱۳۶) بنابراین مراد از گناه امر ارشادی بود که موجب به تعب وسختی افتادن میشد https://eitaa.com/jorenab
حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام: هر که صد آیه از هر کجاى قرآن را که خواهد تلاوت کند، پس آنگاه هفت بار «یا اللَّه» گوید، اگر بخواهد که صخره اى از جایش بر کند،- اگر خدا بخواهد- کنده خواهد شد قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ علیه السلام: مَنْ قَرَأَ مِائَةَ آیَةٍ مِنَ الْقُرْآنِ مِنْ أَیِّ الْقُرْآنِ شَاءَ ثُمَّ قَالَ یَا اللَّهُ سَبْعَ مَرَّاتٍ فَلَوْ دَعَا عَلَی الصَّخْرَةِ لَقَلَعَهَا إِنْ شَاءَ اللَّهُ. (بحارالانوارج۹۲ص۱۶۲) نکته : سوره مبارکه واقعه ۹۶ آیه دارد و سوره توحید نیز ۴ ایه دارد که مجموعا ۱۰۰ ایه می شود مرحوم شیخ عباس قمی درمفاتیح الجنان می نویسد در نماز وُتَيْرَه و آن دو ركعت نافله نشسته است بعد از نماز عشاء صد آيه از قرآن بخوانند، و مستحبّ است عوض صد آيه سوره إِذا وَقَعَتِ الْواقِعَةُ در يك ركعت، و سوره قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ در ركعت ديگر بخوانند @jorenab
۱-و خدا بر آن نیست که آنان را در حالی که تو در میان آنان به سر می بری، عذاب کند و تا ایشان طلب آمرزش می کنند، خدا عذاب کننده آنان نخواهد بود. وَمَا كَانَ اللّهُ لِيُعَذِّبَهُمْ وَأَنتَ فِيهِمْ وَمَا كَانَ اللّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَهُمْ يَسْتَغْفِرُونَ (سوره انفال آیه ۳۳) ۲-ابو جعفر، امام محمد باقر (ع) از حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام حكايت كند كه فرمود: بر روى زمين مردم را از عذاب خدا، دو چيز مايه امان بود: يكى از آن دو برداشته شد و ديگرى برجاست آنرا بگيريد و بدان تمسك جوييد. آن امان كه برداشته شد رسول الله (صلى الله عليه و آله) بود. و آن امان كه برجاى ماند، استغفار است. خداى تعالى فرمايد: «تا آن گاه كه تو در ميانشان هستى، خدا عذابشان نكند و تا آن گاه كه از خدا آمرزش مى طلبند خدا عذابشان نخواهد كرد». سيد رضى گويد: امام (ع) اين معنى را چه نيكو بيرون كشيده اند و استنباط كرده حَكَى عَنْهُ أَبُو جَعْفَرٍ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ الْبَاقِرُ (علیه السلام) أَنَّهُ (علیه السلام) قَالَ: كَانَ فِي الْأَرْضِ أَمَانَانِ مِنْ عَذَابِ اللَّهِ وَ قَدْ رُفِعَ أَحَدُهُمَا، فَدُونَكُمُ الْآخَرَ، فَتَمَسَّكُوا بِهِ؛ أَمَّا الْأَمَانُ الَّذِي رُفِعَ فَهُوَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه وآله)، وَ أَمَّا الْأَمَانُ الْبَاقِي فَالاسْتِغْفَارُ؛ قَالَ اللَّهُ تَعَالَى "وَ ما كانَ اللَّهُ لِيُعَذِّبَهُمْ وَ أَنْتَ فِيهِمْ وَ ما كانَ اللَّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ". (نهج البلاغه حکمت:۸۸) ۳-نکته: مرحوم علامه طباطبایی در المیزان می نویسد : ازین آیات- برمی آید که برای این امت در آینده روزگاری است که استغفار از آنان منقطع گشته و دیگر مؤمنی خدا ترس که استغفار کند نمی ماند و در چنان روزگاری خداوند آنان را عذاب می‌کند. (المیزان ج۹ص۹۲) @jorenab
هدایت شده از جرعه ناب
۱-و خدا بر آن نیست که آنان را در حالی که تو در میان آنان به سر می بری، عذاب کند و تا ایشان طلب آمرزش می کنند، خدا عذاب کننده آنان نخواهد بود. وَمَا كَانَ اللّهُ لِيُعَذِّبَهُمْ وَأَنتَ فِيهِمْ وَمَا كَانَ اللّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَهُمْ يَسْتَغْفِرُونَ (سوره انفال آیه ۳۳) ۲-ابو جعفر، امام محمد باقر (ع) از حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام حكايت كند كه فرمود: بر روى زمين مردم را از عذاب خدا، دو چيز مايه امان بود: يكى از آن دو برداشته شد و ديگرى برجاست آنرا بگيريد و بدان تمسك جوييد. آن امان كه برداشته شد رسول الله (صلى الله عليه و آله) بود. و آن امان كه برجاى ماند، استغفار است. خداى تعالى فرمايد: «تا آن گاه كه تو در ميانشان هستى، خدا عذابشان نكند و تا آن گاه كه از خدا آمرزش مى طلبند خدا عذابشان نخواهد كرد». سيد رضى گويد: امام (ع) اين معنى را چه نيكو بيرون كشيده اند و استنباط كرده حَكَى عَنْهُ أَبُو جَعْفَرٍ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ الْبَاقِرُ (علیه السلام) أَنَّهُ (علیه السلام) قَالَ: كَانَ فِي الْأَرْضِ أَمَانَانِ مِنْ عَذَابِ اللَّهِ وَ قَدْ رُفِعَ أَحَدُهُمَا، فَدُونَكُمُ الْآخَرَ، فَتَمَسَّكُوا بِهِ؛ أَمَّا الْأَمَانُ الَّذِي رُفِعَ فَهُوَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه وآله)، وَ أَمَّا الْأَمَانُ الْبَاقِي فَالاسْتِغْفَارُ؛ قَالَ اللَّهُ تَعَالَى "وَ ما كانَ اللَّهُ لِيُعَذِّبَهُمْ وَ أَنْتَ فِيهِمْ وَ ما كانَ اللَّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ". (نهج البلاغه حکمت:۸۸) ۳-نکته: مرحوم علامه طباطبایی در المیزان می نویسد : ازین آیات- برمی آید که برای این امت در آینده روزگاری است که استغفار از آنان منقطع گشته و دیگر مؤمنی خدا ترس که استغفار کند نمی ماند و در چنان روزگاری خداوند آنان را عذاب می‌کند. (المیزان ج۹ص۹۲) @jorenab
بدون شک انس والفت با قران کریم که نور است باعث نورانی شدن انسان می گردد وبرای ارتباط و انس با قران در بیان اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام مواردی ذکر شده است که در اینجا به برخی ازین بیانات نورانی اشاره می کنیم ۱-تهیه قران و نگهداری آن در خانه که در روایت آمده است نگهداری قران مستحب است وباعث دور شدن شیطان از خانه می گردد عَنِ الصَّادِقِ عَنْ أَبِیهِ علیه السلام: أَنَّهُ کَانَ یَسْتَحِبُّ أَنْ یُعَلَّقَ الْمُصْحَفُ فِی الْبَیْتِ یُتَّقَی بِهِ مِنَ الشَّیَاطِینِ قَالَ وَ یَسْتَحِبُّ أَنْ لَا یُتْرَکَ مِنَ الْقِرَاءَةِ فِیهِ (قرب الإسناد ص ۴۲) ۲و۳-یادگرفتن و یاد دادن قران کریم که طبق بیان نورانی اهل بیت بهترين شما كسى است كه قرآن آموزد و آن را آموزش دهد قالَ النَّبىُ صلي الله عليه و آله: «خِيارُكُمْ مَنْ تَعَلَّمَ القُرآنَ وَ عَلَّمَهُ».  ( بحارالأنوار، ج 2، ص 186) ۴-تلاوت قران کریم که امده است بر تو باد تلاوت قرآن و بسيارى ياد خدا؛ زيرا آن در آسمان براى تو نام (آوازه) است و در زمين نور قال رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله وسلم  عَليكَ بتِلاوَةِ القرآنِ و ذِكرِ اللّه ِ كثيراً، فإنّهُ ذِكرٌ لكَ في السماءِ و نورٌ لكَ في الأرضِ (تفسير نور الثقلين ج۴ ص۲۵۷  ) ۵-خواندن قران از رو که در روایات آمده است  هرکه قرآن را از روی آن بخواند موجب بهره مند شدن دیدگان گردد، و سبب سبک شدن عذاب پدر و مادرش گردد اگر چه آن دو کافر باشند.  قَالَ: مَنْ قَرَأَ فِی الْمُصْحَفِ نَظَراً مُتِّعَ بِبَصَرِهِ وَ خُفِّفَ بِوَالِدَیْهِ وَ إِنْ کَانَا کَافِرِینَ (ثواب الأعمال ص ۹۳ و ۹۲) @jorenab