#سلسله_بحث_امامت #قسمت_پنجاه_و_چهار #درس_نوزدهم_بخش_اول امام حسن عسکری علیه السلام امام حسن عسکرى(ع) در روز جمعه هشتم ربیع الثانی سال 232 هجری قمری در مدینه به دنیا آمد. پدرش امام دهم حضرت امام هادی(ع) است. نام مادر گرامی آن‌حضرت «حدیث»، «سَوسَن»، یا «سلیل»ذکر شده است دوره امامت امام عسکری همزمان با سه خلیفه عباسی بود: معتز عباسی(۲۵۲-۲۵۵ق)، مهتدی (۲۵۵-۲۵۶ق) و معتمد (۲۵۶-۲۷۹ق). در دوره زندگی امام عسکری(ع)، دستگاه عباسی به ابزار دستی برای امیران رقیب تبدیل شده بود و بخصوص فرماندهان نظامی ترک نقش مؤثری در نظام حکومتی داشتند. بعداز قتل «مستعین» ، خلیفه دیگری عباسی «معتز» به خلافت رسید و در سال 255 حضرت را زندانی نمود با آغاز خلافت «معتمد» (۲۵۶ق) که با قیام‌های شیعی رو به رو بود، امام از زندان آزاد شد در صفر سال ۲۶۰ق امام به دستور معتمد به زندان افتاد سرانجام امام حسن عسکری در هشتم ربیع‌الاول سال ۲۶۰ق، در ۲۸ سالگی در سامرا به شهادت رسید مهمترین کارحضرت در شرایط سخت وخفقان آن عصر 1-گسترش شبکه وکالت بود که توسط امام جواد علیه السلام پایه گذاری شده بود و معروفترین فردی که به عنوان نائب حضرت شناخته میشود عثمان بن سعید است که بعداز شهادت حضرت عهده دار نیابت امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف نیز بود 2-برای آماده سازی شیعیان برای عصر غیبت عمده کارهای حضرت توسط وکیلان انجام میشد واین کارضمن مهیا ساختن مردم برای غیبت امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف موجب حفظ جان شیعیان نیز میشد 3-حضرت در آن شرایط سخت از پرورش شاگردان و یاران خاص و قابل اعتماد غافل نبود لذا شاگردان متعددی را تربیت نمود که از جمله عثمان بن سعید. سعیدبن عثمان احمدبن ابراهیم و... می باشند 4-از کارهای مهم حضرت دعوت به صبر برای گذر از شرایطِ سخت ندیدن امام و عدم امکان ارتباط با اهل بیت علیهم السلام است و اینکه زمان فرج خواهد رسیدکه همین سخنان مرهمی بردل مومنان بوده وهست @jorenab