🤔 پزشکیان خوب است یا بد؟ 🧐 آیا اساساً این سؤال برای کسی که در معرض تصدی ریاست جمهوری قرار گرفته، صحیح است؟ مسعود پزشکیان، هرچه‌قدر هم که سالم باشد و قرآن و نهج‌البلاغه را از بر بخواند، در تحلیل وضعیت او این نکته‌ی بسیار مهم را نمی‌توان نادیده گرفت که او اکنون در #شبکه‌ای از افراد و گروه‌های سیاسی حامی و مشاور و معاون قرار گرفته که فکر و عمل او را جهت می‌دهند. این یعنی توجه به اصل «وَلایت» (پیوند) در تحلیل اشخاص و گروه‌ها. حمایت افراد و گروه‌های معروف به اصلاح‌طلب مرا بر آن داشت تا مروری جریان‌شناسانه بر اصلاحات داشته باشم. اصلاح‌طلبان از درهم‌تنیدگی چندین گروه و فرد شکل گرفته‌اند: ۱- «خط امام»‍ی‌های پشیمان («مجمع روحانیون مبارز» متشکل از افرادی چون سید محمد خاتمی، مهدی کروبی، سید محمد موسوی خوئینی‌ها، رسول منتجب‌نیا، سید هادی خامنه‌ای، سید علی‌اکبر محتشمی‌پور و سید عبدالواحد موسوی لاری، و «دفتر تحکیم وحدت» کسانی مانند ابراهیم اصغرزاده، عباس عبدی، محسن امین‌زاده، سید محمدرضا خاتمی، محسن میردامادی، حسین شیخ‌الاسلام، معصومه ابتکار و نصرالله جهان‌گرد تا امثال احمد زیدآبادی) ۲- سازمان مجاهدین انقلاب (امثال بهزاد نبوی، مرتضی الویری، هاشم آغاجری، محمد سلامتی و سید مصطفی تاج‌زاده) ۳- هسته‌ای امنیتی متشکل از افرادی همچون سعید حجاریان، خسرو تهرانی، علی ربیعی، علی یونسی، حسام‌الدین آشنا و محمدجواد آذری جهرمی ۴- حلقه‌ی کیان (عبدالکریم سروش، ماشاءالله شمس‌الواعظین، محمد مجتهد شبستری، محسن کدیور، علی‌رضا علوی‌تبار و ...) ۵- لیبرال‌ها («نهضت آزادی» از مهدی بازرگان و عزت‌الله سحابی تا ابراهیم یزدی و محسن سازگارا، و بازماندگان ملی‌مذهبی‌ها/«جبهه‌ی ملی») ۶- اعضای فاسد بیت منتظری و بازماندگان گروه سید مهدی هاشمی (امثال عبدالله نوری، عمادالدین باقی و محمد عطریان‌فر) ۷- جمعی از افراد گروه‌های فوق، به اضافه‌ی کسانی دیگر همچون عبدالله رمضان‌زاده، محسن صفایی فراهانی، فاطمه راکعی، محمد ستاری‌فر، هادی خانیکی، آذر منصوری و سید صفدر حسینی پس از دوم خرداد ۷۶، حزب «مشارکت» را پایه‌گذاری کردند. ادامه دارد...