من تصمیم دارم که از این به بعد آدم خوبی باشم، دست از گناهان بشویم، قلب خود را یکسره تسلیم خدا کنم، از دنیا و مافیها چشم بپوشم. تنها، آری، تنها لذت خویش را در آب دیده قرار دهم.
👆اینها را مصطفی در اوایل تابستان ۱۹۵۹ (۱۳۳۸) در آمریکا نوشت.
ای مادر، هنگامی که فرودگاه تهران را ترک میگفتم، تو حاضر شدی و هنگام خداحافظی گفتی: "ای مصطفی، من تو را بزرگ کردم، با جان و شیرهی خود تو را پرورش دادم و اکنون که میروی از تو هیچ نمیخواهم و هیچ انتظاری ندارم؛ فقط یک وصیت میکنم و آن اینکه خدای بزرگ را فراموش نکنی."
ای مادر، بعد از ۲۲ سال به میهن عزیز خود بازمیگردم و به تو اطمینان میدهم که در این مدت دراز، حتی یک لحظه خدا را فراموش نکردم."
👆اینها را مصطفی در ۲۸ بهمن ۵۷- نخستین روز بازگشت به ایران- نوشت و هیچگاه به او نداد.
من مسئولیت تام دارم که در مقابل شدائد و بلایا بایستم، تمام ناراحتیها را تحمل کنم، رنجها را بپذیرم، چون شمع بسوزم و راه را برای دیگران روشن کنم، به مردگان روح بدمم. تشنگان حق و حقیقت را سیراب کنم.
ای خدای بزرگ، من این مسئولیت تاریخی را در مقابل تو به گرده گرفتهام و تنها تویی که ناظر اعمال منی و فقط تویی که به او پناه میجویم و تقاضای کمک میکنم.
ای خدا، من باید از نظر علم از همه برتر باشم تا مبادا دشمنان مرا از این راه طعنه زنند.
... من باید بیشتر کار کنم، از هوی و هوس بپرهیزم، قوای خود را بیشتر متمرکز کنم و از تو نیز- ای خدای بزرگ- میخواهم که مرا بیشتر کمک کنی.
👆اینها را مصطفی در آخرین ماههای حضور در آمریکا نوشت.
من در روزگار حیات خود جز حق نگفتهام، جز رضای خدا و طریقهی حقیقت راهی نرفتهام، دلی را نیازردهام، به کسی ظلم نکردهام، ... همیشه سعی داشتهام حتی موری را آزار ندهم؛ همیشه سمبل مهر و وفا و فداکاری بودهام...
... میدانم باید با همهچیز وداع کنم، از همهی زیباییها، لذتها، دوستداشتنها، چشم بپوشم. باید از زن و فرزند بگذرم، حتی دوستان را نیز باید فراموش کنم...
👆 اینها را مصطفی دربارهی جدایی از خانوادهاش در آمریکا، آنگاه که در لبنان بود نوشت.
#چمران بیتردید از برجستهترین انسانهایی است که با دل پولادین بر گِرد آن "مردی از اهل قم" جمع شدند و عالَم دینی را بازآفریدند.
و بیشک زندگی او نموداری است از هدایت الهی برای ساخت عصری جدید؛ #عصر_انقلاب_اسلامی .
و ما در این ایام وانفسا شدیداً به بازخوانی او و مکتبش نیازمندیم تا راه پیش رویمان را بهدرستی طی کنیم و فاتحانه به قله برسیم.
"ملتی که بزرگترین طاغوتها را به زیر کشیده است و بزرگترین ارتشها را شکسته، قادر است که به مشکلات فرعی غلبه کند. وجود مشکلات، برای تکامل یک نهضت ضروری است؛ آن را میپرورد و قوی میکند."
"من اطمینان دارم که ملت ما نیز، با چنین روحیهی ایمان و فداکاری و اینهمه آگاهی و احساس مسئولیت، قادر است که همهی مشکلات را حل کند و این رسالت بزرگ و مقدسی را که خدای بزرگ بر گردهی او گذاسته است، با افتخار به سرمنزل مقصود برساند."
دکتر #مصطفی_چمران
(متنها از کتاب "خدا بود و دگر هیچ نبود")
#مثل_چمران_بمیرید
@jorenush