✡ روچیلدها و بانک فدرال رزرو (2)
🎯 تاریخ‌شمار سومین بانک مرکزی روچیلدها در آمریکا
🌐 سال 1929 و پنج‌شنبه سیاه!
1⃣ در ماه آوریل #پاول_واربورگ – از #خانواده_روچیلد – اخطاریه‌ی محرمانه‌ای را برای دوستانش ارسال می‌کند که از برنامه‌ریزی برای سقوط و رکود اقتصادی سراسری در این سال خبر می‌دهد.
2⃣ به طور یقین به هیچ وجه این مسئله اتفاقی نیست که در زندگی‌نامه‌ی تمام غول‌های #وال_استریت در آن دوران – همچون #جان_دی_راکفلر ، جی. پی. مورگان پسر، جوزف کندی، برنارد باروخ و دیگران – این حقیقت مشاهده می‌شود که این افراد درست قبل از سقوط بازار، به طور کامل از #بورس اوراق بهادار بیرون رفتند و دارایی‌های خود را به پول نقد یا طلا تبدیل کردند.
3⃣ به این ترتیب از آن جایی که تمام #بانکداران و دوستانشان از قبل از این جریان اطلاع داشتند، در ماه آگوست بانک #فدرال_رزرو عرضه‌ی پول را سخت‌تر کرد.
4⃣ پس از آن، در 24 اکتبر، بانکداران بزرگ نیویورک در مدت 24 ساعت درخواست وصول مطالبات آنی را از کارگزاران کردند. این بدان معنا بود که هم کارگزاران بورس و هم مشتریان‌شان، مجبور به فروش سهام‌شان با زیر قیمت در بورس اوراق بهادار شدند تا وام‌های خود را تأمین کنند.
5⃣ در نتیجه‌ی این اقدام، بورس اوراق بهادار سقوط کرد؛ روزی که در تاریخ به #پنج‌شنبه_سیاه معروف است.
6⃣ با وجود ادعاهای مطرح شده در خصوص چگونگی فعالیت #فدرال_رزرو در صیانت از کشور در برابر رکود و تورم اقتصادی، آنان همچنان به کاهش عرضه‌ی پول ادامه داده، بین سال‌های 1929 تا 1933، عرضه‌ی پول را 33 درصد دیگر کاهش دادند كه باعث #رکود بزرگ اقتصادی شد.
7⃣ تنها در مدت چند هفته از سقوط سهام در بورس، سه میلیارد دلار از دارایی‌ها از بین رفت و فقط در یک سال، چهل میلیارد دلار ناپدید شد. البته این مقدار از دارایی‌ها از بین نمی‌رفت؛ بلکه بر اساس برنامه‌ریزی قبلی، به‌طور کاملاً یکپارچه به دست افراد کم‌تر و کم‌تری می‌افتاد.
❓ اما علت ایجاد این رکود اقتصادی چه بود؟! جواب را در پست بعد ببینید.
📚 منبع: كتاب صهیونیسم در مسیر سلطه، نوشته: اندرو کارینگتن هیچکاک، برگردان: محمدیاسر فرحزادی، تهران: نشر ساقی، چاپ اول، ص105و106
✅ اندیشکده مطالعات یهود:
👉 @jscenter
✡ صندوق بین‌المللی پول و بانک جهانی روچیلد (٣)
🌐 سال ١٩٨٨:
1⃣ سه بازوی اصلی #بانک_مرکزی_جهانی یعنی: #بانک_جهانی، #بانک_تسویه_بین‌المللی و #صندوق_بین‌المللی_پول (که هم‌اکنون با نام بانک مرکزی جهانی شناخته می‌شوند) از طریق بانک تسویه‌ی بین‌المللی، بانکداران جهان را ملزم می‌کنند تا سال ١٩٢٢، سرمایه‌ی خود را افزایش داده، ٨درصد دیون خود را ذخیره نمایند.
2⃣ #بانکداران جهان برای افزایش سرمایه‌ی خود، مجبور به فروش #سهام هستند که همین مسئله باعث کاهش معاملات #اوراق_بهادار آنان شده و #رکود اقتصادی را در کشورهای وابسته در پی دارد.
3⃣ به طور مثال، در ژاپن که یکی از کشورهایی است که کم‌ترین سرمایه‌ی ذخیره را در اختیار دارد، در مدت دو سال ارزش #بورس_اوراق_بهادار این کشور تا ۵٠درصد و ارزش املاک و مستغلات تجاری تا ۶٠درصد سقوط می‌کند.
4⃣ در این طرح، صندوق بین‌المللی پول با افزایش ارز بین‌المللی کشورهای درگیر که به «حق برداشت مخصوص» شناخته می‌شود و در عمل پشتیبان ندارد و دادن وام، ذخیره‌ی نقدی این کشورها را به سطح لازم اعلام شده از سوی بانک تسویه‌ی بین‌المللی افزایش می‌دهد.
5⃣ این کشورها به تدریج تحت کنترل صندوق بین‌المللی پول در می‌آیند، چرا که درگیر پرداخت #بهره می‌شوند و به ناچار، وام‌های بیشتر و بیشتری تقاضا می‌کنند.
6⃣ سپس صندوق بین‌المللی پول در مورد این‌که کدام کشورها قابلیت دریافت وام بیشتری دارند و کدامیک به این وام نیاز خواهند داشت، تصمیم می‌گیرد.
7⃣ آنان همچنین می‌توانند از این روش به عنوان اهرمی برای تسخیر دارایی‌های دولتی مانند خدمات رفاهی در ازای پرداخت بدهی‌ها استفاده نمایند تا این‌که در نهایت، دولت‌های ملی را نیز از آنِ خود می‌کنند.
📚 منبع: صهیونیسم در مسیر سلطه، نوشته: اندرو کارینگتن هیچکاک، برگردان: محمدیاسر فرحزادی، ص١٧٨-١٧٩
✅ اندیشکده مطالعات یهود:
👉 @jscenter