🎯 عصر اقتدار سیاستمداران عملگرا (3)
✡ ارتش سرّی روشنفکران (قسمت 29)
🌐 سیاستمداران عملگرا و دولت سرمایهداری (5)
1⃣ استراتژی #دولت_سازندگی روی یک موج تئوریک کلاسیک حرکت میکرد و آن التزامِ دولت به فرآیند #جهانی_شدن است.
2⃣ هم رئیس دولت سازندگی و هم رئیس دولت اصلاحات ضمن عدول از مبانیِ #اسلام_ناب، با سخنان خود بر این تئوری سکولار صحه نهادهاند، چون فرآیند #مدرنیزاسیون و دورهی «گذار» را «اجتنابناپذیر» معرفی میکردند و با عملکرد خود مروّج نوعی از #سکولاریسم_دینی نیز بودند.
3⃣ ترویج این ایدئولوژی هم نشان از رابطه «توسعهی اقتصادی» با نظام ارزشی #مدرنیته دارد و آنگونه که آدریان لفتویچ، پژوهشگر برجسته مُدرنیست شرح میدهد:
👈 توسعهی اقتصادی بر مبنای بازار آزاد، خواه در فضای سیاسی دموکراتیک غربی باشد و خواه نه، سبب خلق نظام ارزشیِ #سرمایهداری_لیبرال میشود.
4⃣ اعضاء #حزب_کارگزاران بهمثابه قویترین فراکسیون در دولت هاشمی رفسنجانی، پیامدها و تبعاتِ «سیاستهای تعدیل» را میدانستند و بر همین اساس، به فکر «مدیریت انتقال قدرت» پس از ریاست جمهوری هاشمی رفسنجانی بودند.
5⃣ با همهی این آیندهنگریها آنان برای سیاستورزی به میدان نیامدند. یک «کودتای خزنده ایدئولوژیک» به راه افتاد و حتی موج استحالهی آن به برخی نهادهای امنیتی دولت رسید. این کودتای خزنده اسامی شیکی داشت، مانند «گذار به دموکراسی» یا «گذار دموکراتیک».
📖 متن کامل مقاله بههمراه منابع:
👉 yon.ir/pragmatism
✅ اندیشکده مطالعات یهود:
👉 @jscenter
🔸 هشتگ اصلی: #ارتش_سری_روشنفکران
🎯 دولت سازندگی و طبقه متوسط جدید (2)
✡️ ارتش سرّی روشنفکران (قسمت 31)
🌐 سیاستمداران عملگرا و دولت سرمایهداری (7)
1️⃣ از دل همین استراتژی، سیاستهای #مدرنیزاسیون كه شامل ایدههایی مانند «تمرکز دولت بر اصلاحات اقتصادی مبتنی بر بازار آزاد رقابتی» یا «سرمایهگذاری بیرویهی کمپانیهای خارجی» و «کاهش یارانههای دولتی» در شرایط پس از جنگ تحمیلی و همچنین «واردات بیرویه کالا» بود، چندین بحران شدید مانند «تورم بیسابقهی 50 درصدی» و «بدهیهای سنگین خارجی» درآمد!
2️⃣ مدیریت اصلاحات #هاشمی_رفسنجانی هم در دست کابینهای بود که به تدریج با «فرسایش ایدئولوژیک» دست و پنجه نرم میکرد و به قول #کنت_پولاک یهودی:
👈 رفسنجانی به محض دست گرفتن قدرت، کابینهای را روی کار آورد که «رادیکالهای کلیدی» در آن حضور نداشتند. این کابینه شامل «چهرههای جدیدی» بود که «انجام تغییرات» در سیاستهای ایران را وعده داده بودند و بیشتر به تواناییهای «تکنوکراتیک» باور داشتند تا به «وفاداری و پاسداری از انقلاب اسلامی».
3️⃣ «چهرههای جدیدی» که کنت پولاک از آنان به عنوان #مدیران_تکنوکرات یاد میکند، همان طبقهی #یقه_سفیدها هستند و نمایندگان این «طبقهی جدید» را نیز میتوان حلقهی مدیران مشهور به #کارگزاران_سازندگی مانند: محمدتقی بانکی، غلامحسین کرباسچی، عطاءالله مهاجرانی، سیدحسین مرعشی، محمدعلی نجفی، محسن نوربخش، بهزاد نبوی، محسن سازگارا و… نامید.
4️⃣ آنان در دولت، نزدیکترین فراکسیون به هاشمی رفسنجانی بودند و اولینبار پس از انقلاب اسلامی، همانها خود را #لیبرال_دموکراتهای_مسلمان! خواندند.
5️⃣ مثالی واضح برای توضیح عملکرد آنان میتوان آورد: #رابین_رایت، نویسنده روزنامه لسآنجلس تایمز که برای نگارش کتاب «آخرین انقلاب بزرگ» ماههای متوالی را در ایرانِ دههی 1370 سپری کرده، مینویسد:
👈 آقای رفسنجانی پس از دست گرفتن قدرت، #غلامحسین_کرباسچی را به سمت «شهردار تهران» رساند تا این شهر را «زنده» کند و فرهنگسراهای جدیدی مانند #فرهنگسرای_بهمن «جایی بود که در آن ایران با غرب میآمیخت.»
✅ اندیشکده مطالعات یهود:
👉 @jscenter
🔸 هشتگ اصلی: #ارتش_سری_روشنفکران
🎯 دولت سازندگی و طبقه متوسط جدید (3)
✡️ ارتش سرّی روشنفکران (قسمت 31)
🌐 سیاستمداران عملگرا و دولت سرمایهداری (7)
1️⃣ روند نامحسوس این آمیزش [ایران با غرب] بهتدریج به چشم میآمد؛ خصوصاً وقتی تبعات برنامههای اقتصادی و اجتماعی #غلامحسین_کرباسچی بروز کرد:
2️⃣ کرباسچی بهعنوان یک چهرهی #لیبرال و #تکنوکرات پیش از هرگونه فعالیت سیاسی به ایجاد دگرگونسازیِ زیرساختهای اجتماعی و سیاسی پرداخت. او کوشید بافتِ «سنتیِ» #فرهنگ را بهسوی #مدرنیزاسیون سوق دهد. ایجاد #فرهنگسراها بهویژه در مناطق جنوب شهر تهران سببساز آشنایی صریح مردم با #زندگی_مدرن شد. انتشار #روزنامه_همشهری به جریانسازی این فرهنگ جدید کمک کرد. شگفت آنکه کرباسچی در همهی این اقدامات سعی آشکاری بر #غیرسیاسی جلوه کردن اقدامات خود داشت!
3️⃣ ناظران خارجی با دقت ادبیات و پروژه #تکنوکراتها را رصد میکردند و به نتیجه رسیدند که باید آنان را سیاستمدارانی «عملگرا» دانست. افسران جمعآوری اطلاعات «سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا» و اعضاء ارشد «شورای روابط خارجی آمریکا»، هردو روی یک ارزیابی اتفاقنظر داشتند:
👈 #عملگرایان بنا به #فطرت خود چندان روی مسائل #اسلام و #انقلاب متمرکز نیستند. جهت اصلی آنان ادامهی سیاستی بود که تصور میکردند اجرای آن برای ایران نتایج خوب «تکنولوژیک» و «فنسالارانه» به بار میآورد و در این مسیر، توجهی به #مذهب یا «خلوصِ مذهبیِ سیاستهایشان» نداشتند!
4️⃣ این طیف به زعم #ولیرضا_نصر: «شامل عملگرایان و محافظهکاران تکنوکراتی است که در کلام سکولارند و علاقهمند به ایالات متحده هستند»!
5️⃣ شدت این علاقه، #ری_تکیه و #کنت_پولاک را در مقالهی مشترکِ «همان عملگراهای خوب» در مجلهی سیاست خارجی به این نتیجه رساند که: «محافظهکاران عملگرا آمریکا را بینیاز از دخالت نظامی برای تغییر رژیم در ایران میکنند»!
✅ اندیشکده مطالعات یهود:
👉 @jscenter
🔸 هشتگ اصلی: #ارتش_سری_روشنفکران
✡️ والت ویتمن روستو یهودی؛ طراح انقلاب سفید (۲)
1️⃣ #والت_ویتمن_روستو برای رشد جامعهٔ بشری یک سیر تکاملی قائل است و ملاک این #تکامل را سطح رشد تکنولوژی میداند. روستو مانند بسیاری از تئوریسینهای غرب از یک منظر «غرب مرکزی» به جهان مینگرد. از این زاویه، روستو جامعهٔ بشری را به #جامعه_سنّتی و #جامعه_صنعتی تقسیم میکند.
2️⃣ او معتقد است که جامعه پس از طی مرحلهٔ «سنّتی» وارد مرحلهٔ «ماقبل طَیَران» میشود. این مرحله در واقع یک دورانِ گذار از «کهنه» به «نو» است. در این مرحله برای ایجاد یک ساختار نوین صنعتی تدارک دیده میشود و لذا باید در رشتههای غیرصنعتی، بهویژه کشاورزی، تحولات انقلابی صورت گیرد. روستو معتقد است که این تحولات عمیق باید بهدست یک «دولت مرکزی نیرومند» صورت گیرد و مهمترین این دگرگونیها #اصلاحات_ارضی است.
3️⃣ در مرحلهٔ «ماقبل طَیَران» یک گروه اجتماعی جدید (نخبگان = Élite) پدید میشود که دربرگیرندهٔ بازرگانان، روشنفکران و نظامیان است. این نخبگان نیروی محرکهٔ جامعه از «مرحله سنّتی» به «مرحله صنعتی» است و میان آن با نیروهای «محافظهکار» و مدافعین «جامعه سنّتی» تصادم رخ میدهد.
4️⃣ روستو نقش #استعمار و نواستعمار غرب را در کشورهای تحت سلطه میستاید و معتقد است که #مدرنیزاسیون دولتهای غربی جوامع عقبمانده را به مسیر گذار (مرحلهٔ ما قبل طَیَران) وارد ساخت.
5️⃣ پس از این اصلاحات، جامعه وارد «مرحله طَیَران» (Take-off) میشود. در «مرحله طیران» حکومت در دست #نخبگان است و حکومتگرانِ «سنّتی» که عاجز از تطبیق خود با شرایط «طیران» هستند، از قدرت کنار زده میشوند.
✍️ نویسنده: استاد عبدالله شهبازی
✅ اندیشکده مطالعات یهود:
🇮🇷👉 @jscenter
✡️ دولت سازندگی و طبقهٔ متوسط جدید
1️⃣ #کنت_پولاک یهودی در کتاب «معمای ایرانی» پس از روانشناسی سیاسی #سردار_سازندگی، شخصیت او را هم یک «میانهروی لیبرال واقعی» و هم موجودی «جاهطلب» که «سیاستهای وی همواره تابع منافع زندگی سیاسی حرفهایاش است» تشخص داده و مدعی شد: «همواره از آشتی با ایالات متحده طرفداری میکند.»
2️⃣ کنت پولاک در کتابش لیستی از سیاستهای #دولت_سازندگی را برای نزدیکی به ایالات متحده آمریکا ارائه میدهد؛ لیستی که البته #هاشمی_رفسنجانی هیچگاه در مقام انکار اهداف آن برنیامد و خودش بارها اذعان کرد که در پی «بهبود و برقراری ارتباط با آمریکا» بوده، اما: «هربار رهبر انقلاب اسلامی مانع از این کار شدهاند.»
3️⃣ از دل همین استراتژی، سیاستهای #مدرنیزاسیون (شامل ایدههایی مانند «تمرکز دولت بر اصلاحات اقتصادی مبتنی بر بازار آزاد رقابتی» یا «سرمایهگذاری بیرویهٔ کمپانیهای خارجی» و «کاهش یارانههای دولتی» در شرایط پس از جنگ تحمیلی و همچنین «واردات بیرویهٔ کالا»)، چندین بحران شدید مانند «تورم بیسابقهٔ ۵٠درصدی» و «بدهیهای سنگین خارجی» درآمد.
4️⃣ مدیریت اصلاحات هاشمی رفسنجانی هم در دست کابینهای بود که با #فرسایش_ایدئولوژیک دستوپنجه نرم میکرد و بهقول پولاک:
👈 رفسنجانی بهمحض دستگرفتن قدرت، کابینهای را روی کار آورد که شامل «چهرههای جدیدی» بود که «انجام تغییرات» در سیاستهای ایران را وعده داده بودند و بیشتر به تواناییهای #تکنوکراتیک باور داشتند تا به «وفاداری و پاسداری از انقلاب اسلامی».
5️⃣ «چهرههای جدیدی» که کنت پولاک از آنان بهعنوان #مدیران_تکنوکرات یاد میکند، همان طبقهٔ #یقهسفیدان هستند و نمایندگان این «طبقهٔ جدید» را نیز میتوان حلقهٔ مدیران مشهور به #کارگزاران_سازندگی دانست. آنان اولینبار پس از انقلاب اسلامی، خود را #لیبرالدموکراتهای_مسلمان خواندند.
6️⃣ مثالی واضح برای توضیح عملکرد آنان میتوان آورد: #رابین_رایت، نویسندهٔ روزنامهٔ لسآنجلس تایمز که برای نگارش کتاب «آخرین انقلاب بزرگ» ماههای متوالی را در ایران دههٔ ١٣٧٠ سپری کرده، مینویسد: آقای رفسنجانی پس از دستگرفتن قدرت، #کرباسچی را به سمت «شهردار تهران» رساند تا این شهر را «زنده» کند، و فرهنگسراهای جدیدی مانند فرهنگسرای بهمن، «جایی بود که در آن ایران با #غرب میآمیخت.»
✍️ پیام فضلینژاد
✅ اندیشکدهٔ مطالعات یهود:
🇮🇷👉 @jscenter