💠💠 غولهای یهودی چگونه روسیه را به ویرانی کشاندند؟ (2)
✡ خصوصیسازی با ووچر (Voucher)
1⃣ مجری برنامه #خصوصیسازی شوروی، یک اصلاحطلب جوان به نام #آناتولی_چوبایس بود.
2⃣ طبق طرح او، #سهام همهی کارخانهها و مؤسسات اقتصادی دولتی دوران شوروی، در چند صد میلیون برگه #سهام_عمومی موسوم به #ووچر انتشار یافت و بین همهی شهروندان #روسیه توزیع شد. جالب است که بدانیم، برنامه #سهام_عدالت در دوران دولت گذشته، یک نوع الگوبرداری از همین برنامه بود. هر شهروند روسی دارای یک دفترچه ووچر شد که ارزش اسمی هر برگ آن 10000 روبل روسی بود.
3⃣ مردم روسیه به این ترتیب، ظاهراً سهامداران اصلی مؤسسات اقتصادی دولتی شدند. اما مسأله این بود که اکثریت قریب به اتفاق مردم، که چند دهه در اقتصادی تماماً متمرکز، تحت مدیریت دولتی زندگی کرده بودند، و به تصمیمگیری دولت در تمام وجوه زندگی خود عادت داشتند، نمیدانستند که اصولاً باید با این ووچرها چه کرد!
4⃣ اینجا بود که آن گروه #نخبگان_اقتصادی که از دوره پرسترویکای گورباچف سر برآورده بودند و مدیریت بعضی مؤسسات اقتصادی به آنان واگذار شده بود، دست به کار شدند.
5⃣ به این ترتیب که بازار فروش ووچرهای خصوصیسازی در سرتاسر روسیه به راه افتاد و کارگزاران این نخبگان، که بیش از هر گروهی در روسیه پول نقد در اختیار داشتند، میلیونها برگه ووچر را به قیمتی نزدیک به مفت از مردم مستأصلی خریدند که بیشترشان در سالهای ابتدایی پس از سقوط #شوروی، محتاج نان شب شده بودند.
6⃣ اینگونه بود که درصد بزرگی از #سهام شرکتهای عظیم روسیه بهویژه در حوزه نفت و گاز و فلزات خام، به دست افرادی چون #گوزینسکی، #برزوفسکی، #چرنوی، #پوتانین و… افتاد.
7⃣ نکتهی قابل توجه اینکه، تقریباً همهی این افراد ریشههای #یهودی داشتهاند.
8⃣ برنامه دیگری که به تثبیت و گسترش مالکیت این افراد بر صنایع عظیم روسیه کمک کرد، طرح «سهام در برابر وام» بود. در 1995، در مواجهه با کسری بودجه، و همچنین در پیش بودن هزینههای کارزار انتخابات ریاست جمهوری سال 1996، دولت یلتسین به پیشنهاد یکی از این #الیگارکها، #ولادیمیر_پوتانین، طرح سهام در برابر وام را به تصویب رساند. صحنهگردان این طرح هم، معاون نخست وزیر، #آناتولی_چوبایس یود.
9⃣ بر طبق آن، در برابر وامی که #الیگارکها به دولت میدادند، به عنوان وثیقه بخش عمدهی سهام صنایع بزرگ را که هنوز در دست دولت بود، دریافت میکردند. نه آن وامها از سوی دولت #بوریس_یلتسین باز پس داده شد، و نه آن وثیقهها باز پس گرفته شد. در نتیجه صنایع بزرگ دولت، با قیمتی گاه تا یک بیستم و یک پنجاهم ارزش واقعی به دست الیگارکها افتاد.
🔹 ادامه دارد...
✍ نویسنده: سهیل صفاری
✅ اندیشکده مطالعات یهود:
👉 @jscenter
هشتگ اصلی: #الیگارکهای_روس
💠💠 غولهای یهودی چگونه روسیه را به ویرانی کشاندند؟ (7)
✡ الیگارکهای شاخص / سه یار دبستانی!
1⃣ فردای روز انتخاب دوباره #بوریس_یلتسین ماه عسل #الیگارکها آغاز شد. ذکر یک خاطره از یکی از وزرای یلتسین، در روشن شدن عمق ماجرا کفایت میکند:
🔸 #الکساندر_لیفشیچ، معاون نخست وزیر و وزیر امور مالی در دور دوم ریاست جمهوری یلتسین، تعریف میکند که پس از این پیروزی، حدود 10 نفر از الیگارکهای بزرگ روسیه، در ساختمان یکی از بانکهای پایتخت با او جلسهای میگذارند و از او گزارش وضعیت میخواهند!!
2⃣ آنها به صراحت به او میگویند که ما یلتسین را آوردهایم و #روسیه متعلق به ماست!! آنها فهرستی از درخواستهای خود را به وزیر دادند که شامل مشورت در همه تصمیمهای مهم اقتصادی! تعیین کارکنان وزارت مالیه! و امثال اینها بود. لیفشیچ وقتی پرسید که اگر این درخواستها را انجام ندهد، چه پیش خواهد آمد، جواب شنید که: دیگر وزیر نخواهد ماند!
3⃣ #بوریس_برزوفسکی قهرمان این پیروزی بود و به همهکاره دولت یلتسین تبدیل شد. او و متحد استراتژیکش، #آناتولی_چوبایس، در گام اول دو رقیب گردن کلفت خود در دستگاه یلتسین، یعنی ژنرال #الکساندر_لبد، فرمانده جنگ چچن و مؤتلف تاکتیکی یلتسین در ریزش آرای زیوگانف، و #الکساندر_کورژاکوف، ژنرال کا. گ. ب و محرم اسرار یلتسین (همان کسی که برزوفسکی را وارد حلقه رئیس جمهور کرد)، را با دوختن پاپوشهای مختلف، از صحنه بیرون راندند!
4⃣ پس از برکناری ژنرال لبد از ریاست شورای امنیت روسیه، برزوفسکی به عنوان معاون این شورا انتخاب شد. او نقش اصلی را در مذاکرات صلح بین کرملین و #اصلان_ماسخادوف، رهبر نظامی چچن بر عهده داشت. بعدها اسنادی مبنی بر ارتباطات او با جنگسالاران و رهبران گروههای تروریستی چچن هم منتشر شد!
5⃣ جالب اینکه اتحاد راهبردی #الیگارکها بعد از گذشت یکسال، شکاف برداشت و آنها بر سر تقسیم منافع مالی به جان هم افتادند. یکی از قربانیان این جنگ منافع، خود آناتولی چوبایس بود، که میخواست چهره جدیدی از خود به نمایش بگذارد و نظمی به #اقتصاد_گنگستری روسیه بدهد. او تحت فشار شدید برزوفسکی و #گوزینسکی و سرویسهای امنیتی تحت نفوذ آنها، عاقبت از کار کناره گرفت تا دست برزوفسکی در سیاست و اقتصاد روسیه بازتر از پیش شود.
6⃣ با سقوط قیمت نفت از اواسط سال 1998 و کسری بودجه و تورم شدید، و همچنین رقابت دار و دستههای مافیایی بر سر لاشه روسیه ورشکسته، انواع نخستوزیرها از جانب الیگارکها، و در رأس آنها برزوفسکی، به یلتسین بیمار و دائمالخمر معرفی میشدند و هرکدام پس از یکی دو ماه، بدون از پیش بردن کاری، صندلی به دیگری میسپردند. تا آنکه نوبت به مدیر سابق کا گ ب، سیاستمدار کارکشته، #یوگنی_پریماکف رسید.
7⃣ او با تجربه و توان مدیریتی خود، موفق شد سر و سامانی به اقتصاد ورشکسته روسیه بدهد و تورم را کنترل کند. اینجا بود که ائتلاف مخالفان برزوفسکی، با حمایت نخستوزیر به جریان افتاد تا نفوذ او را در سیاست و اقتصاد روسیه کنترل کنند. #یوری_اسکوراتوف، دادستان کل روسیه، تحقیقات همهجانبهای را روی فعالیتهای برزوفسکی آغاز کرد.
8⃣ شدت این فشارها به حدی شد که برزوفسکی فرار را بر قرار ترجیح داد و به پاریس گریخت. اما او استاد بازیهای سیاسی و جنگ روانی بود و بیکار ننشست. اندکی پس از خروج او، نوار ویدیویی از دوربین یک هتل، از شبکه تلویزیونی متعلق به او پخش شد که فردی شبیه اسکوراتف را در حال عیاشی نشان میداد. این ویدیو مثل بمب ترکید و منجر به برکناری دادستان شد. یک بار دیگر، برزوفسکی مکار، ظفرمندانه به روسیه بازگشت، اما اینبار خوش اقبالی او چندان به طول نینجامید.
🔹 ادامه دارد...
✍ نویسنده: سهیل صفاری
📖 متن کامل مقاله به همراه عكس و منابع:
👉 http://yon.ir/oligarch
✅ اندیشکده مطالعات یهود:
👉 @jscenter
هشتگ اصلی: #الیگارکهای_روس